அத்தை மகள் (பார்ட் 6)

 90. அத்தை மகள் (பார்ட் 6) (சிறுகதை சீசன்5) #ganeshamarkalam

என்னது இது, புதுப் பிர்ச்சனையா வந்திருக்கேன்னு பயம் கவ்வித்து, அதெ சமயத்தில் உடனே மேக்னாவப் பாக்கணும் போலவும் அவளை தனியா விட்டுடப் பிடாதுன்னும். ஏன் என்னண்டை சொல்லாம இப்படி வேலைய ரிசைன் செஞ்சுட்டு சொல்லாம கொள்ளாமப் போணம்னும் பட்டது? அவளுக்கு ஏற்பட்டுட்ட நிலமையை தனீயா எதிர் கொண்டுண்டு எப்படீயெல்லாம் கஷ்டப்படராளோன்னும், நாம கூட இல்லாமப் போனோம்னும் என்னையே நொந்துக்கரேன்.

அப்பத்தான் ஒண்ணு சொரேர்னு உறைச்சது. நான் இப்ப கீதாவொட கணவனாச்சே? மேக்னா உண்டாயிருப்பது பத்தி நாம ஏன் அலட்டிக்கணும்? அதெப்படி அலட்டிக்காம? மேக்னாவோட நிலமைக்கு நாம தானே காரணம்? மேக்னா பத்தி கீதா கிட்டே மூடி மறைச்சு ஒரு மாதிரி சமாளிச்சுட்டம்னு பாத்தா இப்படி ஒரு பூதம் புதுசா கிளம்பியிருக்கே? அன்னைக்கு ஒரு ராத்திரி நடந்த கூத்துக்கு பதில் சொல்லியாச்சூன்னு பாத்தா இன்னும் கேள்வி மேல் கேள்வியான்னா வந்திண்டிருக்கு! பகவானே! எப்படியோரு இக்கட்டில் என்னை மாட்டி வச்சுடாய்? இப்ப மொதல்லே மேக்னாவுக்கு பதில் சொல்லணுமா இல்லை கீதாவுக்கா? யாருக்கு மொதல்னு புரிஞ்சிட்டா? என்னன்னு பதில் சொல்ரது?

ஜொனேஜா நாம என்ன சொல்லிட்டோம் இவன் மூஞ்சி ஏன் இப்படி பேயரைஞ்சாப்போல் போச்சூன்னு பாத்து பயந்துண்டு ஓடியேப் போயிட்டான். இந்த பூதாகாரமான நான் பிராப்ளத்தோட தனிமைப் படுத்தப் பட்டேன்.

செஞ்சிருக்கும் காரியத்தின் பாதிப்பு மொள்ள என் மனசுக்குள் இண்டு இடுக்கேல்லாம் வியாபிச்சு விஸ்வரூபமா ஆக்கிரமிப்பதை புரிஞ்சுக்க முடிஞ்சது. எல்லா ஆணுக்கும் நாம ஒரு பொண்ணை கர்பமாக்கிட்டோம்னு முதத் தடவையா தெரிய வரப்போ கிடைக்கக் கூடிய சந்தோஷம் லவலேசமும் இல்லாம, அந்தப் போண் நாம கல்யாணம் செஞ்சுக்காத பொண்ணாச்சேன்னு தோணும் அதிர்ச்சி எத்தனை தாக்கத்தை ஏற்படுத்தும்னு தெரிஞ்சுக்கரேன். ஒன் நைட் ஸ்டேண்ட்ன்னு நினைச்சி சந்தோஷமா அனுபவிச்சது இப்ப வாழ்நாள் பூரா பொறுப்பு ஏத்துக்கவேண்டிய ஒண்ணாய் போனது.

எப்படிப்பட்ட குடும்பத்தில் பொறந்து வந்திருக்கம், இப்படி ஒரு காரியத்தை செஞ்சுட்டது நம்ம அப்பாவுக்கு தெரிஞ்சுத்துன்னா என்ன நினைப்பா? அவாளை விடு. கீதாவுக்கு தெரிஞ்ச்சதுன்னா? அன்னைக்கு பூச்செண்டு பாத்தே அத்தனை கேள்வி, இப்ப என் ஜாடையில் ஒரு பையனையோ பொண்ணயோ இடுப்பில் தூக்கிண்டு மேக்னா நம்மாத்துக்கு வந்து இதுக்கு ஒரு பதில் சொல்லூன்னு ஆரம்பிச்சா, கீதா என்ன பண்ணுவாளோ? குலை நடுங்கித்து.

அன்னைக்குப் பூரா வேலையில் நாட்டமே இல்லை. போரவன், வரவன் எல்லாம், இன்க்ளூடிங் பாஸ் மாப்பிள்ளை ஆத்தில் தனியா விட்டூட்டு வந்த புதுப் பெண்டாட்டி ஞாபகமாவே இருக்கன்போலனு நினைச்சிண்டு கேலியும் கிண்டலுமாய் கிட்ட வந்து பேசரச்சே ‘டேய் பசங்களா, என் இந்த நிலமைக்கு புதுப் பொண்டாட்டி கீதா காரணமே இல்லை, ஆனா இந்த ஆபீஸில் வேலை பாத்த இப்ப கர்பமா இருக்கும் மேக்னான்னு எப்படி சொல்ல?

லன்ச் டயத்தில் யாரும் பாக்காத போது மேக்னாவுக்கு போன் அடிக்கரேன். ரிங்க் போரது எடுக்கலை. பாவம் வாந்தியும் மயக்கமுமா கஷ்டப் பட்டுண்டு வைடமின் டேப்லட் போட்டுண்டு தூங்கிண்டிருக்காளோ? இல்லை அப்பாவோட கன்ஸ்ட்ரக்ஷண் கம்பேனீலேயே பிஸியா ஏதோ மீட்டிங்கில் இருக்களா? வந்த போன் என்னுதுன்னு தெரிஞ்சிருக்கணுமே? தன்னை இப்படி ஒரு நிலமைக்கு ஆளாக்கிட்டு கொயட்டா வேற ஒரு பொண்ணை கல்யாணம் செஞ்சிண்டுட்டு அம்போன்னு போய்ட்ட அந்த மதராஸியோட இனிமேல் பெசவேப் பிடாதுன்னு இருக்களோ?

“வான்ட் டு டாக் டு யூ. ப்ளீஸ் கால் பேக்.” மெச்ஸேஜ் அனுப்பிட்டு அதையே பாத்திண்டிருந்தேன்

அப்பத்தான் இன்னொரு கவலையும் வந்து பூந்துண்டது. இப்படி ஒரு நிலமை ஏற்பட்டதுன்னா அவாத்தில் சும்மாவா விட்டிருப்பா? நிச்சயமா ‘யாரடீ இதுக்குக் காரணம்?’னு போட்டு துவச்சு எடுத்திருக்க மாட்டாளா? ஏர்கனவே என்னை விரும்புவதாவும் என்னையே கல்யாணம் செஞ்சுக்கணும்னும் விருப்பத்தை தெரிவிச்ச மேக்னாவின் காதலை நேர்மையா ஏத்துண்ட குடிம்பமாசசே! நாமளும் சுவாதீனமா போய் அவள் அப்பா அம்மாவைப் பாத்து பெசிண்டிருந்துட்டு ஆவாத்தில் சாப்டூட்டு வந்திருக்கம். இப்ப இவள் சொன்னாலும் சொல்லாட்டாலும் என்னத்தானே சந்தேகப் படுவா? கொயட்டா ஊருக்குப் போராப்போல் போய் அங்கேயே பால்ய சிநேகிதியும் அத்தை பொண்ணானவளையும் கல்யாணமே செஞ்சிண்டு தில்லிக்கு வந்து குடுத்தனமும் வச்சிட்டது தெரிஞ்சா 10 பேரா கூட்டமா நாளைக்கு மயூர்விஹார் அப்பார்ட்மென்டுக்கு மின்னாடி வந்து கலாட்டா செய்யமாட்டான்னு என்ன உத்திரவாதம்? செஞ்சா என்னாகும்? கீதாவுக்கு தெரியாம என்ன வேணும்னாலும் ஆர்ப்பாட்டம் செஞ்சுட்டு கொயட்டா கலைஞ்சு போய்க்கோங்கன்னு சொன்னா கேப்பாளா? மேக்னா அப்பா கலாட்டால்லாம் செய்ய மாட்டர். போட்டுத் தள்ளிடுவரே!

இப்படி செய்யரவனுக்கு சட்டத்தில் என்ன தண்டனை? ரெண்டு பொண்டாட்டி வச்சிண்டா இதில் யாராவது ஒருத்தி கேஸ் போட்டாத்தான் தண்டனைனு படிச்சது நினைவில். ஒருத்தி இருக்கச்சே இன்னொருத்தியோட திருமணம் செஞ்சுண்டா நிச்சயம் ஜெயில்தான். தில்லி தீஹாரில் அடைப்பாளா இல்ல சேலத்திலா? இல்லை இங்கேயும் இல்லாம அங்கேயும் இல்லாம புழலா? ஜெயிலில் இருக்கச்சே யார் வந்து பாப்பா? ரெண்டு பேருமா? அப்பா அம்மாவுக்கு என்ன சொல்லுவேன்? அத்தைக்கு? சுதாகர் கொன்னேபுடுவன். ஆபீஸில் காஸிப் ஓடிண்டிருக்குன்னு ஜொனேஜா சொன்னான். அந்த காஸிப்புக்கு மூலகர்த்தாவே குமார்னு தெரிஞ்சா?

எப்படியாவது மேக்னாவ ஒருக்கா போய் பாத்துட்டு வந்துடணும். இப்ப எத்தனையாவது மாசம்? நிச்சயம் 4 இருக்கும். விபரீதமான சிந்தனைகளும் வந்தது வாஸ்த்தவம். கலைச்சுட முடியுமா? அதுக்கு மேக்னா ஒத்துக்கணும்? அதைவிட முக்கியம் இவன்தான் அப்படீன்னு கைகாட்டிடாம எதுவானாலும் செஞ்சாகணும். அவ செய்யரா செய்யலை, கைகாட்டிட்டா கிடைக்கப் போர ஏச்சையும் பேச்சையும் காதுகொடுத்து கெட்டாணும். வேலைக்கு பணால் வரும். கூட வொர்க் செய்யும் கொல்லீகோட இப்படி செஞ்சுட்டதால் நம்ம முன்னுதாரணமா வச்சு டிஸிப்ளினரி ஏக்ஷன் நன்னாவே செஞ்சு காட்டுவா. நிறுவனம் அப்படி. அதுவும் என்னோடவே ப்ராஜெக்டில் என் கீழ் வேலை பாத்த பொண்ண, எங்க எம்.டீக்கு பரிச்சயமான இன்னொரு தொழிலதிபரோட பொண்ணை. என்னை சின்னா பின்னமாக்காம விட மாட்டா.

எம்பொண்ணை உடனே கல்யாணம் செஞ்சுக்கோன்னு சொல்லி வற்புறுத்தலாம். நடூலே ஒரு தப்பும் செய்யாத கீதா மிகப் பெரீய அளவில் பாதிக்கப் படுவள். எனக்குன்னு யாரும் கடுகளவு உதவிக்குக் கூட வர முடியாதபடி ஒரு காரியத்தை செஞ்சுட்டுன்னா உக்காந்திருக்கேன்! இதெப்படி என்னால் முடிஞ்சது?

என் கதையப் படிச்சவா ஏற்கனவே விதவிதமா பினாத்த ஆரம்பிச்சுருக்கா. சிலர் மின்னமே என்ன ஆனாலும் ஆட்டம் இவன் கீதாவத்தான் கல்யாணம் செஞ்சுக்கணும்னு விவாதம். சிலர் தப்பு நடந்துடுத்து மேக்னாவை குமார் கைவிடப் பிடாதுன்னு. சிலர் அப்பவே வார்ன் செஞ்சா. சேலத்துக்குப் போய் இவன் கீதாவக் கல்யாணம் செஞ்சுண்டா மேக்னா நேரில் வந்து பிர்ச்சனை பண்ணுவள், எல்லார் முன்னாலேயும் காரித்துப்பப் போரான்னு. ஆனா இப்ப விஷயம் வேற ரூபத்தில் மாறிட்டதையும் தெரிஞ்சிண்டு கதை படிக்கரவா இன்னும் என்னெல்லாம் சொல்லி திட்டுவாளோ? அது வேற பயமா இருக்கு. மேக்னா, அவள் அப்பா, கீதா இவாளை எல்லாம் மேனேஜ் செஞ்சுடலாம், கதை படிக்கரவாளை எப்படி?

எனக்கென்ன ஆனாலும் பரவாயில்லை, கீதாவுக்கு ஒண்ணும் பாதிப்பு வந்திடப் பிடாது. இந்த நினைப்பு வந்ததும்தான் எனக்கு கீதாவின் மேல் எத்தனை காதல்னு தெளிவாச்சு. இந்த பிர்ச்சனைக்கு யாரண்டை அட்வைஸ் கெக்க?

அப்பாகிட்டே? பிஞ்ச செறுப்பால் அடிப்பர். அம்மா? மயக்கம் போட்டு விழுந்துடுவா. அத்தை? தற்கொலை செஞ்சிண்டுடுவள். ஆபீஸில் சோல்மேட்டுன்னு யாராவது? இருக்கானுவ ரெண்டு பேர், எல்லாத்தையும் எங்களுக்குள் பகிர்ந்துப்பது வழக்கம். அவாளண்டை போய் உனக்கொண்ணு தெரியுமாடா, கீதாவக் கல்யாணம் செஞ்சுண்டு வந்துட்டு பாத்தா மேக்னா என் குழந்தையோட கிளம்பிப் போயிருக்கா, இதுக்கென்ன செய்யலாம்? கேள்வியே அபந்தமாய். அவா அதுக்கு தீர்வா தரப்போர பதில் இன்னும் அபந்தமா வந்து விழும். இதுவரைக்கும் தெரிஞ்சவாளைத் தவிர வேற யாருக்கு இது தெரிய வேண்டாம்னு பட்டது. மேக்னா, நான், ஹர் பேரன்ட்ஸ். நாமளா ஏன் அட்வைஸ் கேக்கரோம்னு செய்திய பிபிஸிலே பரப்பி ஊதிப் பெரிசாக்கணும்?

என்னால் மேக்னாவுக்கு இழைக்கப்பட்ட அநீதிக்கு ஏதாவது செஞ்சாகணும். இதனால் கீதாவுக்கு ஏதும் அநீதி நேர்ந்துடாமவும் பாத்துக்கணும். ஆபீஸில் உக்காந்துண்டே யோசிச்சா இதுக்கு தீர்வு கிடைக்கும்னு நினைக்கப் பிடாது. எங்கேயாவது கோவிலுக்கோ குளத்துக்கோ போனாத்தான் சரியான தீர்வு கிடைக்கும். மத்தியானத்துக்கு அப்புரம் கிளம்பிட்டேன். சாயங்காலம் கீதாவ அழைச்சிண்டு உத்தர குருவாயூரப்பன்கிட்டே பிரார்த்திச்சுக்கலாம். வழி கிடைக்கும். கிளம்பரத்துக்கு மின்னாடி கடைசீயா ஒருக்கா மேக்னாவைக் கூப்பிடரேன். ரிங்க் போச்சு எடுக்கலை. நான் அனுப்பிச்சா மெச்ஸேஜை பாத்ததுக்கு ப்ளூ டிக் வந்திருக்கு. அவள் நம்மிடம் மௌனம் காப்பதுக்கு என்ன அர்த்தம்? நாளைக்கு லன்ச் ப்ரேக்கில் நேரில் போயிடலாம்.

தெளிவு பிறக்கும்னு பட்டது. ஏதாவது ஒரு சொல்யுஷன் கிட்டும், அதுவரைக்கும் கீதாக்கு இது தெரியாமப் பாத்துக்கணும். தெரியணும்னு வந்தா நாமளே சொல்லணும், பிரத்தியார் மூலம் தெரியப் பிடாது. எனக்கு பூங்கொத்து அனுப்பிச்ச மேக்னா என்கிற பெண், என்னை மோஸ்ட் டியரஸ்ட்னு வர்ணிச்சவள் என்னால் உண்டாகியிருக்கான்னு நானே சொல்லி காலில் விழுந்துடலாம். எப்படி ரியேக்ட் பண்ணுவா? தெரியலை. கிதா ஸ்ட்ராங்க் வில்ட் பொண். எதையும் லெசில் விடமாட்டா. அது மட்டுமில்லை. ஒரு முடிவெடுத்துட்டா ஆச்சு, மாத்திக்கவே மாட்டா. அதுனாலே ஏடாகூடமா முடிவெடுக்க விட்டுடப் பிடாது

மேக்னாவுக்கு குழந்தை பொறந்தா, கீதா சித்தி உறவா? பெரியம்மாத்தான் சரி. ஏன்னா மேக்னாவை சந்திக்க மின்னாடியே கீதாவை தியானிச்சிண்டிருந்தேனே இல்லை சித்திதான். மேக்னாவொடத்தானே மொதல்ல எல்லா கசமுசாவும் நடந்தது?.

யோசிச்சிண்டே ஆத்துக் கதவ தட்டரேன். இத்தனை சீக்கிரம் வந்துடுவேன்னு எதிர்பாத்தாளோ? கதவில் இருக்கும் செக்யூரிடி கண்ணால் பாக்காமலே தொறக்கரா. சொல்லி வைக்கணும், தில்லீலே இப்படியெல்லாம் செய்யக் கூடாதுன்னு. இது சேலமில்லை. அயோக்கியத்தனம் நிறைய நடக்கும் ஊர். சட்டுன்னு நான் செஞ்சதும் அயோக்கியத்தனத்தில் சேர்த்திதான்னும் பட்டது.

புதுப் பொண்டாட்டிய புது இடத்தில் தனியா விட்டூட்டு ஆபீஸுக்குப் போனவன் திரும்பி வந்தா எப்படி வரவேற்கணும்? அப்படி சிலதை செஞ்சு வரவேற்பான்னு மனசின் ஒரு மூலையில் ஆசை வந்தாலும் எனக்குள் அல்லாடிண்டிருக்கும் குத்த உணர்ச்சி அவள் அப்படி ஏதாவது செய்துடப் பிடாதேன்னு வேண்டித்து. “ரெண்டு பேருக்கும் சேர்ந்து ஒரு டிக்ரீ காபி போடு. தல சுத்தரது. டென்ஷணா இருக்கு. லீவுலேந்து திரும்ப ஜாயின் செஞ்சது ரெம்ப வேலை ஆனா எதிலும் மனசே லயிக்கலை” சொல்லிண்டே இவள் கண்ணைப் பாக்காமல், பாத்தால் எம்மனசில் இருப்பது அவளுக்குத் தெரிஞ்சிடும்னு உள்ளே போரேன். “டேய். நில்லு. உனக்கு ஒண்ணு சொல்லணும் எப்போ வருவாய்னு காத்திண்டிருக்கேன், நீ பாட்டுக்கு விடுவிடுன்னு உள்ளே போராய்?.” “அப்படியா? என்ன சொல்லு.”

“நம்பளை பாத்துட்டு மெர்ரேஜ் க்ரீட்டிங்க் சொல்லன்னு உன் கொலீக் மேக்னா நேரில் வந்திருந்தா! நீ இன்னும் ட்யூடி ஜாயின் செஞ்சீருக்க மாட்டாய்னு நினைச்சளாம்! ரெம்ப நாழி பேசிண்டிருந்தா. நிறைய விஷயம் உன்னைப்பத்தி சொன்னா. ஏன் அப்படிப் பண்ணினாய்? என்னண்டை ஏன் சொல்லலை?” (தொடரும்)