வசந்த காலம் வருமோ? -88

 வசந்த காலம் வருமோ? -88

By N Krishnamurthy 

 பத்மநாபனும்,ரங்க நாயகியும் சாரங்கனுடைய சஷ்டி அப்த பூர்த்திக்கு மூன்று நாள் முன்பே வந்துவிட்டிருந்தனர்.

பத்மநாபன் எல்லா வேலைகளையும் இழுத்துப்போட்டு செய்து கொண்டிருந்தார். ரங்கநாயகி மட்டும் பட்டும், படாமலும் இருந்தாள்.கேட்ட கேள்விக்கு மட்டும் பதில் என்றிருந்தாள் அவள். ஒருநாள் மைதிலி"என்ன அக்கா.உடம்புக்கு முடியலையா"என்று கேட்டபோது ரங்கநாயகி பதிலுக்கு"அதெல்லாம் ஓண்ணுமில்லை.கல்லு குண்டாட்டம் தானே இருக்கேன் "என்றாள் நிஷ்டூரமாக. எந்த நொடியிலும் வெடித்து, தீக்குழம்பை கக்கப்போகும் எரிமலை போன்ற மன நிலையில் இருந்தாள் அவள்.

சாதாரணமாக தன் பேச்சை உதாசீன படுத்தாத தம்பி,பெண் கல்யாண விஷயத்தில் இப்படி நடந்து கொள்வதை அவளால் பொறுக்க முடியவில்லை.

சஷ்டி அப்த பூர்த்திக்கு  முதல் நாளே பங்க்ஷன் களை கட்டத் தொடங்கிவிட்டது. அனேகமாக அழைத்திருந்த எல்லோரும் வந்திருந்தார்கள்,ரகு நந்தன் குடும்பத்தை தவிர .

வசுமதி, ஸ்ரீவத்சன், அவனது பெற்றோர்கள், மைதிலியின் தங்கை மகாலக்ஷ்மி அவள் கணவர் கோலாகலன், அவர்களது மகன் ஸ்ரீதரன் (இவர்கள் மலேசியவிலிருந்து வந்திருந்தனர்), மைதிலியின்  பெற்றோர் பட்டுசாமி மற்றும் சீதாலட்சுமி, பத்மநாபனின் தாயார் ருக்மணி, மற்றும் தந்தை ராஜகோபாலன்,

பத்மநாபனின் தம்பி ரகு,உஷா,உமா,நந்த கிஷோர், ராமகிருஷ்ணன் அவரது மனைவி ஜானகி,சுப்புலக்ஷ்மி, ராதிகா, கண்ணன், சுப்புலக்ஷ்மியின் அத்தை, அத்திம்பேர் ராஜேஸ்வரி, மார்க்கபந்து, சங்கர க்ருஷ்ணன் இன்னும் பலர் காலையிலேயே மண்டபத்திற்கு வந்திருந்தார்கள். காலை நவகிரஹ பூஜை முடிந்து,  எட்டு மணிக்கு சுதர்சன ஹோமம் ஆரம்பித்தது.  11:30 மணிக்கு அன்றைய நிகழ்ச்சிகள் முடிந்தன. 12 மணியிலிருந்து ஒரு மணி  வரை சாப்பாட்டுக்கடை நடந்தது. 

இதன் பின்பு ராஜேஸ்வரி, சங்கர க்ருஷ்ணன், மார்க்கபந்து, சுப்புலட்சுமி, ராதிகா, கண்ணன் ஆகியோர் விடை பெற்றுக் கொண்டு தத்தம் இல்லங்களுக்கு கிளம்பினார்கள். அவர்கள் செல்லும் போது  மைதிலியும், சாரங்கனும் அவர்களிடம் 

" நாளைக்கு அவசியம் வந்துடுங்கோ" என்றார்கள்."நிச்சயம் வருவோம்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி. மனதுக்குள் நாளைக்கு தான் டி டே என்று நினைத்துக் கொண்டாள். மற்றவர்கள் கல்யாண மண்டபத்தில் தங்கி விட்டார்கள்.

மறுநாள் காலை 7:00 மணிக்கு சாரங்கன், மைதிலி மேடையில் அமர வாத்தியார் மந்திரங்களை சொல்ல ஆரம்பித்தார்.

டைனிங் ஹாலில் டிபன் பந்தி எட்டு மணியிலிருந்து ஆரம்பித்தது. அபிஷேகத்திற்கு முன் செய்ய வேண்டியதெல்லாம் செய்து முடித்த பின்பு, மண்டபத்தில் இருந்த மொட்டை மாடியில் இருவரையும் நாற்காலியில் உட்கார வைத்து, முதலில் வாத்தியார் சல்லடை வழியாக குடத்திலிருந்த நீரை விட்டு அபிஷேகம் செய்ய, தொடர்ந்து எல்லோரும் செய்ய ஆரம்பித்தார்கள். ராஜேஸ்வரி இதில் கலந்து கொள்ளலாமா, கூடாதா  என்று தெரியாமல் தனித்து நிற்க, வசுமதி அவளிடம்  " நீங்களும் போய் தீர்த்த விடுங்கோ" என்று கூறினாள். ராஜேஸ்வரியும், மார்க்க பந்துவும்  குடத்து நீரை தம்பதிகள் மேல் சல்லடை வழியாக ஊற்றினார்கள். தம்பதிகள்  துடைத்துக் கொண்டு ,  புதுத்துணி உடுத்தி,மேடையில் அமர மாங்கல்ய தாரணமும் முடிந்தது.

12 மணிக்கு ஆரம்பித்த சாப்பாட்டு பந்தி  ஒன்றரை மணிக்கு முடிந்தது. நாலு மணிக்குள் சத்திரத்தை காலி செய்ய வேண்டி இருந்தது. 

மைதிலியும் சாரங்கனும் ஹாலில் அமர்ந்து கொண்டு இருந்தார்கள். 

சாரங்கனையும், மைதிலையையும் சுற்றி ரங்கநாயகி, கோமளா, வசுமதி, சக்கரவர்த்தி ஸ்ரீவத்சன், ருக்மணி ஆகியவர்கள் அமர்ந்திருந்தார்கள்.

மைதிலி ராஜேஸ்வரி பார்த்து " ரொம்ப தேங்க்ஸ் மாமி. இந்த பங்ஷனுக்காக நீங்க உங்க டிக்கெட் கேன்சல் பண்ணிட்டு அட்வான்ஸா டிக்கெட் வாங்க வேண்டி இருந்தது. இதுக்கு எப்படி தேங்க்ஸ் சொல்றதூன்னு தெரியல" என்றாள். அதுக்கு ராஜேஸ்வரி 

" பரவாயில்ல. அதனால என்ன வந்தது" என்று கூறினாள். தான் சொல்ல வந்ததை சொல்வதற்கு ராஜேஸ்வரி மிகவும் தயங்கினாள். வசுமதி "சொல்ல ஆரம்பிய்யுங்கோ"என்பது மாதிரி ராஜேஸ்வரியை பார்த்து முகஜாடை செய்தாள்.

அப்பொழுது ராஜேஸ்வரி மைதிலியின் அருகில் அமர்ந்து, சிறிது தயக்கத்துடனே,     " மாமி அன்னிக்கு நம்ம மதுரை மீனாட்சி கோவிலில் பொற்றாமரை குளம் கரையில் உக்காந்து பேசிண்டிருந்தபோது, என்னைக்காவது  ஒரு நாள் நான் உங்ககிட்ட ஏதாவது கேட்பேன். அதை நீங்க மறுக்காம தரணும்னு சொன்னது ஞாபகம் இருக்கா?" என்று கேட்டாள்" ஏன் ஞாபகம் இல்லமா .நண்ணா  ஞாபகம் இருக்கு" என்றாள் மைதிலி.

" நான் உங்ககிட்ட ஒண்ணு  கேக்கணும்னு பாக்கறேன் .எப்படி கேக்குறதுன்னு தெரியல .தயக்கமா இருக்கு" என்று கூறினாள். ராஜேஸ்வரியின்  அருகில் மார்கபந்து அமர்ந்து கொண்டார். "என்ன கேக்கணமோ கேளுங்க மாமி. இதல என்னா தயக்கம் வேண்டி கெடக்கு" என்றாள் மைதிலி.

"நான் சொல்றத கேட்டூட்டு நீங்க நல்ல பதிலா தரணும்னு நான் எதிர்பாக்கிறேன்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி. ராஜேஸ்வரியின் இந்த பீடிகையை பார்த்து மைதிலிக்கு இவள் என்ன கேட்கப் போகிறாளோ என்று புரியாமல் " எதுவா இருந்தாலும் சொல்லுங்க. என்னால முடிஞ்சா செய்யறேன்" என்றாள் மைதிலி. உடனே ராஜேஸ்வரி, தைர்யத்தையெல்லாம் வரவழித்துக்கொண்டு,ஊரிலுள்ள எல்லா தெய்வங்களையும் வேண்டிக்கொண்டு          " உங்க பொண்ணு ம்ருதுளாவை என்  மாட்டுப்பொண்ணா ஆக்கிக்கணும்னு ஆசைப்படறேன்" என்று கூறினாள். இதை அவள் சொன்னதும் சில நொடிகள் அங்கே அசாதாரணமான மௌனம் நிலவியது.