முற்பகல் செயின் ..1
By N Krishnamurthy
நமச்சிவாயம், கோமதி தம்பதிக்கு திருமணமாகி எட்டு வருடம் கழித்து பிறந்தவன் திரு ஞானசம்பந்தம். As usual,சுற்றாத கோவில் இல்லை, வேண்டாத தெய்வமில்லை (அப்பாடா ! வழக்கமான சொல்லாடலை புகுத்திவிட்டேன்) .
பல வருடம் கழித்து,கலி தீர்த்த பிள்ளையை கொஞ்சி மகழ்ந்தார்கள் இருவரும்.
ஒரு தனியார் கம்பனியில் ஸ்டோர் கீப்பராக இருந்த நமச்சிவாயம் , பிள்ளைக்கு சிறந்த வாழ்க்கை அமைத்துக்கொடுக்க படாத பாடுபட்டார். ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் ஒரு சேட்டு கம்பனிக்கு கணக்கெழுதி கொடுத்து,அதன் மூலமும் தனி வருமானம் தேடினார்.கோமதிக்கு சிறு வயதில் கற்பிக்கப்பட்ட தேவாரம், திருவாசகம், தாயுமான சுவாமி பாடல்கள் கை கொடுக்க, அவற்றை அக்கம் பக்கத்திலுள்ளவர்களுக்கு சொல்லிக்கொடுத்து அந்த வருவாயை கொண்டு,செல்ல மகனுக்கு வேண்டியதெல்லாம் செய்தாள்.
அல்லும் பகலும்,அனவரதமும் திருவை தாங்கு தாங்கு என்று தாங்கினார்கள்.
தாங்கள் பட்டினி இருந்தாலும், திருவுக்கு வஞ்சமில்லாமல் பஞ்ச பக்ஷ பரிமான்னம் செய்துபோட்டாள் கோமதி( இது என்ன பஞ்ச பக்ஷ பரமான்னம்?இருக்கவே இருக்கிறார் என் உரையாசிரியர் ரவி. அவர் கூகுளை தூசி தட்டி கண்டு பிடித்து பதிவிட்டு விடுவார் என நம்புகிறேன்)
எல்லா அப்பாக்களையும் போல நமச்சிவாயமும் திரு மேல் தனக்கிருந்த பாசத்தை வெளிப்படையாக காட்டியதில்லை. திரு வுக்கு ஒன்று என்றால் கோமதி துடித்துப்போவாள்.விதம் விதமாக ஆடை வாங்கித்தருவாள்.
வாழ்க்கையில் கஷ்டமே என்னதென்று தெரியாமல் திருவை வளர்த்தார்கள்.
திருவும் நன்றாக படித்தான்.
+2 வில் தமிழ் நாட்டிலேயே முதல் பத்து இடத்திற்குள் மார்க் வாங்கியிருந்ததால், அண்ணா பல்கலை கழகத்தில் சுலபமாக கம்ப்யூடர் சயின்ஸ் என்ஜினியரிங்கில் இடம் கிடைத்தது. அந்த நாலு வருடங்கள் கோமதியும், நமச்சிவாயமும் பட்டபாடு கொஞ்ச நஞ்சமல்ல.திரு படிப்பை முடித்து வேலைக்கு போய்விட்டால், தங்கள் பட்ட கஷ்டம் எல்லாம், சூரியனை கண்ட பனி விலகுவது போல விலகிவிடும் என திடமாக நம்பினார்கள். இப்படித்தானே பெரும்பாலான பெற்றோர்கள் நம்புகிறார்கள். அவர்கள் நம்புகிறபடி எல்லாம் நடக்கிறதா என்ன. அப்படி நடந்து விட்டால் எனக்கு கதைக்கான கரு ஏது(தொடரும்)
No comments:
Post a Comment