முற்பகல் செயின்..24

 முற்பகல் செயின்..24

By N Krishnamurthy 

மறுநாள் ஞாயிற்று காலை ஏழரை மணிக்கு தேன்மொழி ஆட்டோவில் வந்து இறங்கி, நமச்சிவாயத்தின் வீட்டு வாசலை தட்டினாள். வீட்டின் கதவை திறந்த நமச்சிவாயம் தேன்மொழியைப் பார்த்து"உள்ளே வாம்மா" என்று கூறி அழைத்தார். உள்ளே நுழைந்த தேன்மொழி "எங்க பாட்டியை காணோம்" என்று கேட்டாள்.

" பாட்டி சமையல் அறையில் இருக்கிறாள்" என்று நமச்சிவாயம் சொன்னதும், தேன்மொழி சுவாதீனமாக  சமையல் அறைக்குள்ளே சென்று கோமதியிடம் தான் கொண்டு வந்திருந்த பிளாஸ்டிக் பையில் இருந்த பழங்களை கொடுத்தாள்.

 "எதுக்கும்மா இவ்வளவு பழம் வாங்கிட்டு வந்திருக்க" என்று கேட்டாள் கோமதி. "எல்லோரும் சாப்பிடலாமே"  என்றாள் தேன்மொழி. பின்பு நமச்சிவாயம்" வாம்மா, இப்படி உட்கார்ந்து கொள் " என்று   சோபாவை காட்டினார். அப்போதுதான் குளித்துவிட்டு இடையில் டவலை  மட்டும் கட்டிக் கொண்டு வெளியே வந்த ஆதித்யா, அவளைப் பார்த்ததும் திரும்பி பாத்ரூமுக்கு செல்லலாமா என்று யோசித்தபோது, தேன்மொழி கலகலவென்று சிரித்து " நான் வேண்டுமான  கண்ண பொத்திகறேன்"  என்றாள்.   " அதெல்லாம் வேண்டாம். பரவாயில்லை" என்று கூறிய ஆதித்யா கிடுகிடுவென்று ஹாலை கடந்து தன் ரூமுக்கு சென்றான்.

கோமதி 

தேன்மொழியிடம் " காபி கலக்கட்டுமாம்மா" என்று கேட்டாள். தேன்மொழி அவளிடம் " இல்ல . பாட்டி நான் காபி எல்லாம் சாப்பிடுவதில்லை. ஒரு கிளாஸ் மோர் இருந்தா கொடுங்க" என்று கூறினாள்.  பின்பு கோமதி" காலை டிபனுக்கு தோசை பண்ண போறேம்மா. உனக்கு தோசை பரவாயில்லையா" என்று கேட்டாள். அதற்கு தேன்மொழி"  பாட்டி எங்க அப்பா ஒரு சாதாரண  வாத்தியார் தான். நாங்க குடும்பத்தில் அஞ்சு பசங்க. ரொம்ப சிரமப்பட்டு தான் நாங்க வளர்ந்தோம். நடுத்தர வர்க்கத்தை விட கீழன்னு வச்சுக்கலாம். எங்களுக்கு சாப்பாட்டில் அவ்வளவு சாய்ஸ் எல்லாம் கிடையாது. சின்ன வயசல இருந்து எந்த உணவு கிடைத்தாலும், எவ்வளவு குறைவாக இருந்தாலும் அதை சாப்பிட்டுவிட்டு திருப்தி அடைய வேண்டும் என்று என்னுடைய தாய் பரமகல்யாணி கற்றுக் கொடுத்திருக்கிறார். எனவே எனக்கு நீங்கள் எது கொடுத்தாலும் பரவாயில்லை" என்று கூறினாள். இதற்குள் ஆதித்யா வேஷ்டி, டீ ஷர்ட் அணிந்து, ரூமில் இருந்து வெளியே வந்து ஹாலில் அவள் அருகில் உட்கார்ந்து கொண்டான். பத்து நிமிடங்களில் சூடான தோசையும்,புதினா சட்னியும் கொண்டு வந்த கோமதி, மூன்று தட்டுகளில் தோசைகளை வைத்து நமச்சிவாயம் , ஆதித்யா மற்றும் தேன்மொழியிடம் கொடுத்தாள். அதை  சாப்பிட்ட தேன்மொழி " பாட்டி, புதினா சட்னி மிகவும் பிரமாதமாக இருக்கு" என்றாள். சாப்பிட்டு முடித்து கை கழுவியுவுடன் நமச்சிவாயம் அவளைப் பார்த்து"  தேவாரத்தில் இருந்து ஒரு பாடலை பாட முடியுமாம்மா" என்று கேட்டார். " அதற் என்ன தாத்தா பாடுறேன்"  என்று சொன்ன அவள்

"முன்னம் அவனுடைய நாமம் கேட்டாள் 

மூர்த்தி அவன் இருக்கும் வண்ணம் கேட்டாள் 

பின்னை அவனுடைய ஆரூர் கேட்டாள் 

பெயர்த்தும் அவனுக்கே பிச்சி ஆனாள் 

அன்னையையும் அத்தனையும் அன்றே நீத்தாள் 

அகன்றாள் அகலிடத்தார் ஆசாரத்தை

தன்னை மறந்தாள் தன் நாமம் கெட்டாள் 

தலைப்பட்டாள் நங்கை தலைவன் தாளே

என்ற திருநாவுக்கரசரின் தேவார பாடலை தன் இனிய குரலில் பாட, அந்தப் பாடலை அவள் பாடிய விதமும், சிவன் மேல் தான் வைத்திருந்த காதலை திருநாவுக்கரசர் நாயகி பாகத்தில் உருகி உருகி எழுதியிருந்ததையும் கேட்ட நமச்சிவாயம், கண்களை மூடி வேறொரு உலகத்துக்கே சென்று விட்டார். கோமதிக்கும் தேன்மொழி பாடியது மிகவும் பிடித்து போயிற்று. ஆதித்யாவும் அதை மிகவும் ரசித்து கேட்டான். பாட்டு  முடிந்தவுடன் நமச்சிவாயம் தேன்மொழியிடம் "நாங்க ஒரு நாளைக்கு கடைய நல்லூருக்கு  வரணமே"என்று கூறினார். அதற்கு அவள் "  வருகிற  வெள்ளிக்கிழமை ரிபப்ளிக் டே லீவு. நான்  வியாழக்கிழமை ஒரு லீவு போட்டுட்டு, புதன்கிழமை இரவு கிளம்பி எங்க ஊருக்கு போறேன்.மீண்டும்  ஞாயிற்றுக்கிழமை இரவு கிளம்பி,திங்கள் மெட்ராஸ் வந்துடுவேன். நீங்களும் இந்த சமயத்தில் எங்க ஊருக்கு வந்தீங்கன்னா எங்க ஊரையும், அதை சுற்றி இருக்கற  இடங்களையும் சுற்றிப் பார்க்கலாம்" என்றாள். 

"என்னப்பா, ஆதித்யா நீ என்ன சொல்ற"என்று கேட்டார் நமச்சிவாயம். "தாத்தா, நீங்களும் தேன்மொழியும் சேர்ந்து கிட்டத்தட்ட முடிவு பண்ணி விட்டீர்கள். அப்புறம் என்ன எதுக்கு ஒப்புக்கு கேட்கிறீர்கள்" என்று சொன்னான் ஆதித்யா. 

" மாப்பிள்ளை இல்லாத கல்யாணமா? நீ சரின்னு சொன்னா போகலாம்" என்றார் நமச்சிவாயம். "சரி தாத்தா. அப்படியே செய்யலாம். நான் வியாழன் என்று கிளம்பவுதற்கு ஏற்பாடு செய்து விடுகிறேன்" என்று கூறினான்.பின்பு ஹாலில் இருந்த சோபாவில் கோமதி வந்து அமர்ந்து கொண்டாள். அவள் தேன்மொழியை பார்த்து"  நீ சமையல் செய்வாயா அம்மா" என்று கேட்டாள். அதற்கு தேன்மொழி "என்ன இப்படி கேட்டுட்டீக பாட்டி. லீவுல ஊருக்கு போனா நான் தான் சமையல்" என்று சொன்னாள். இதைக் கேட்ட ஆதித்யா " நீ சமைப்பது இருக்கட்டும். அதை யார் சாப்பிடுவார்கள் என்று சொல்"என்று கேட்டான் நகைப்புடன். இதைக் கேட்ட தேன்மொழி பொய்  கோபத்துடன் அவனை அடிப்பது மாதிரி கையை ஓங்கினாள். இந்த நாடகத்தை  பார்த்துக் கொண்டிருந்த நமச்சிவாயத்திற்கும், கோமதிக்கும்  விஷயம் நன்றாக விளங்கியது. ஆதித்யா பின் அவரிடம் " தாத்தா. ஆவுடையப்பன் போன வாரம் வந்திருந்தாரே,அவருக்கு பதில் சொல்ல வேண்டும் என்று சொன்னீர்களே. அவருக்கு உண்டான பதில் தான் தேன்மொழி" என்று கூறினான். 

"நான் முதலிலேயே புரிந்து கொண்டேன்" என்றார் நமச்சிவாயம்.

தேன்மொழி வெட்கத்தினால் நெளிந்தாள்.

அன்று முழுதும் அங்கிருந்து விட்டு மாலை 5:30 மணிக்கு பிரிய மனமின்றி தேன்மொழி அவளுடைய ஹாஸ்டலுக்கு திரும்பி சென்றாள். அவளுடன் ஆட்டோவில் சென்ற ஆதித்யா அவளை ஹாஸ்டலில் விட்டு விட்டு, திரும்பி பஸ் படித்து வீட்டுக்கு வரும்போது மணி 8:30 ஆகிவிட்டது.