வசந்த காலம் வருமோ?- 106
By N Krishnamurthy
"என் ரூம்ல தண்ணி தீர்ந்து போயிட்த்து. உங்க கிட்ட குடிக்கிற தண்ணி இருக்குமா" என்று கேட்டார் சிதம்பரம். தண்ணீர் பாட்டிலை எடுத்துக் கொடுத்தாள் ராஜேஸ்வரி. அவளது முகத்தைப் பார்த்த சிதம்பரம் " என்ன மாமி முகம் ப்ரசன்னமா இல்லையே.பேய் அறஞ்ச மாதிரி இருக்கே" என்று கேட்டார். ராஜேஸ்வரி மாமியார் ஒரு புறம் ஒருக்களித்து படுத்துக் கொண்டிருப்பதை பார்த்துவிட்டு, சிதம்பரத்திடம், கண் ஜாடையில், ரூமை விட்டு வெளியே வருமாறு கூறி, தானும் அறையை விட்டு வெளியே வந்து, அவரிடம் நடந்ததை அழாத குறையாக கூறினாள். இதையெல்லாம் கேட்ட சிதம்பரம்" என்ன மாமி இதுக்குத்தானா இப்படி பயப்படறேள்" என்று கூறினார். " என்ன மாமா சொல்றேள். திருமாங்கல்யம் இல்லாம என்ன பண்ண முடியும், நீங்களே சொல்லுங்கோ" என்றாள். உடனே சிதம்பரம் "உங்க ஹேண்ட் பேக்கை நான் கண்டு பிடிச்சு கொடுத்தா நேக்கு என்ன தருவேள்" என்று கேட்டார். இதைக்கேட்ட ராஜேஸ்வரி " நீங்க என்ன கேட்டாலும் என்னால் தர முடியும்" என்று கூறினாள்.
சிதம்பரம் "மாமி. வீணா கமிட் பண்ணாதேங்கோ.நான் கேக்கபோறத கொடுக்க முடியலேன்னு பிற்பாடு வருத்தப்படக்கூடாது " என்று பீடிகை போட்டவர் "நான் அதிகமா ஒண்ணும் கேக்க மாட்டேன்.கொஞ்ச நாழியா தலை வலிக்கிறது. சூடா ஒரு முக்கால் டம்ளர் ஸ்ட்ராங் ஃபில்டர் காபி கிடைச்சா நேக்கு அதுவே போதும்" என்றார்.
" முக்கா டம்ளர் எதுக்கு. முழுசா ரெண்டு டம்ளராவே தரேன்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி.
உடனே சிதம்பரம் "உங்க ஹேண்ட் பேக் மெருன் கலரா "என்று கேட்டார். "ஆமாம்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி ஆவலாக. "நீங்களெல்லாம் பஸ்ச விட்டு இறங்கினதும், நானும்,உங்க ஆத்துக்காரரும்,யாரெனும் பஸ்ஸில் ஏதாவது ஐட்டம் விட்டூட்டு போயிட்டாளோன்னு தேட ஆரம்பிச்சோம். அப்ப நீங்க உக்காந்துண்டு இருந்த இடத்துக்கு பக்கத்ல உங்க மெருன் கலர் ஹேண்ட் பேக் இருந்தது. அதை எடுத்து நான் மார்கபந்து சார் கிட்ட கொடுத்தேன். "ஆமாம், இது ராஜேஸ்வரி பேக் தான்"னு சொல்லி வாங்கி வெச்சிண்டார். அது அவர் உங்க கிட்ட கொடுக்க மறந்து போயிருக்கணம்" என்று கூறினார். உடனடியாக ராஜேஸ்வரி அடுத்த ரூம் கதவை தட்டினாள். ராஜேஸ்வரி கதவை தட்டிய உடனேயே சங்கர க்ருஷ்ணன் கதவை திறந்து "என்னம்மா" என்று கேட்டான். "அப்பா என்னப்பா பண்றா" என்று கேட்டாள் ராஜேஸ்வரி. "அப்பா தூங்க ஆரம்பிச்சு 15 நிமிஷம் ஆயிடுத்து" என்றான் சங்கர க்ருஷ்ணன். ராஜேஸ்வரி மார்கபந்தின் முதுகை மெல்ல தட்டி " ஏன்னா.கொஞ்சம் எழுந்திருங்கோ" என்றாள். நல்ல தூக்கத்திலிருந்த மார்கபந்து " என்ன அதுக்குள்ள விடஞ்சூட்த்தா" என்றார். அதுக்கு ராஜேஸ்வரி " இது விடிகாலை இல்லை .நேக்கு விடியற காலமான்னு பாக்கணும்" என்று கூறிவிட்டு " என் ஹேண்ட் பேக் உங்ககிட்ட இருக்கா" என்று கேட்டாள்.
"ஆமாம். நீ பாட்டுக்கு உன் ஹேண்ட் பேக்கை பஸ்ஸிலேயே விட்டூட்டு வந்துடுவ. அத எடுத்துண்டு வரதுக்கு ஒரு ஆள் பின்னாடியே வரணும்" என்றார்.
" அப்படி அந்த ஹேண்ட் பேக்ல என்னதான் இருக்கு" என்றார் மார்கபந்து. "அதல என் உசுரே இருக்கு. இப்போ அது எங்க இருக்கு" என்றாள்.
"கப்போர்ட்குள்ள வச்சிருக்கேன்" என்றார் மார்க்க பந்து. ராஜேஸ்வரி கப்போர்டை திறந்தாள். அவளுடைய ஹேண்ட் பேக் கப்போர்ட்டுக்குள்ளே சாதுவாக உட்கார்ந்து கொண்டிருந்தது. அதைத்திறந்து எல்லாம் சரியாக இருக்கிறதா என்று பார்த்த ராஜேஸ்வரி நிம்மதி பெருமூச்சு விட்டாள்.
சிதம்பரத்தை பார்த்து "ரொம்ப தேங்க்ஸ் மாமா" என்றாள்.
சிதம்பரம் மள மள என்று சிரிக்க ஆரம்பித்தார்."எதுக்கு சிரிக்கறேள்" என்று கேட்டாள் ராஜேஸ்வரி. அதற்கு சிதம்பரம் " சின்ன வயசுல நம்ம எல்லாருமே ராஜா, இளவரசி,ராட்சசன் கதை படிச்சிருப்போம். ராட்சசன் இளவரசியை தூக்கிண்டு போய் ஒரு தீவுல வைப்பான்.
நம்ப ஹீரோ ஏழு மலையையும்,ஏழு கடலையையும் தாண்டி தீவுக்கு போயி அந்த ராட்சசன் உயிர் இருக்கற கிளியின் கழுத்தை பிடித்து திருகுவான்.அப்போ அந்த கிளி செத்து போகும். உடனே ராட்சசனும் செத்து போயிடுவான். அது போல ராஜேஸ்வரி மாமி உசுரு இந்த ஹேண்ட் பேக் தான் என்று நெனைச்சுதம் நேக்கு சிரிப்பு வந்தது" என்றார்.இதை கேட்டதும் ராஜேஸ்வரிக்கும் அடக்க முடியாத சிரிப்பு வந்தது.
உடனே சிதம்பரம் "காரியம் முடிஞ்ச உடனே என்னை மறந்துட்டேளே. நான் என்ன உங்க கிட்ட லட்சம், கோடியா கேட்டேன். ஆப்டர் ஆல் ஒரு முக்கால் டம்ளர் ஸ்ட்ராங் காபி தான் கேட்டேன் .அத மறந்துட்டேளே"என்றார். "சாரி மாமா.இத போட்டுண்டு வரேன்" என்று சொன்ன ராஜேஸ்வரி கீழே போய் அடுத்த பத்தாவது நிமிடத்தில் ஒரு டம்ளர் நிறைய பொன்னிறமான நுரையோடு கூடிய ஸ்ட்ராங் காப்பி கொண்டு வந்து சிதம்பர த்திடம் கொடுத்தாள். அதை குடித்த சிதம்பரம் " உங்களுக்கு ஹேண்ட் பேக் கிடைச்சதும் உயிர் வந்த மாதிரி, நேக்கு இந்த காபி குடிச்சதும் உயிர் வந்தது" என்று சொல்லி புன்னகைத்தார்.
" எப்படி இப்படி எப்போ பார்த்தாலும் உங்களால மாளாம ஜோக் அடிக்க முடியறது"என்று கேட்டாள் ராஜேஸ்வரி. சிதம்பரம் "நேக்கே அது எப்படீன்னு தெரியல. சில பேர் நம்ப ரொம்ப நாளா தேடிண்டு இருக்கற ஆன்சர்,சில சமயம் தூக்கத்தில் கனா வுல கிடைக்கும்ன்றா. நான் இப்ப போய் குறட்டை விட்டு தூங்க போறேன். தூக்கத்துல எனக்கு, இப்படி எப்ப பார்த்தாலும் எப்படி ஜோக் அடிக்க முடியறததுன்னு கனாவுல தெரிஞ்சதானா, நாளைக்கு காலைல நானே வந்து உங்க கிட்ட சொல்றேன்.குட் நைட்" என்று கூறி நடையை கட்டினார் சிதம்பரம்.
ராஜேஸ்வரிக்கு பிரமிப்பு ஏற்பட்டது. ஒருபுறம் எல்லாவற்றையும் லைட்டாக எடுத்துக் கொண்டு ஜோக்கா அடிக்கறார். மறுபுறம் சீரியசாக ஆன்மீக பிரசங்கம் செய்து, பாமர ஜனங்களை கரையேத்த பாக்கறார் .இந்த காம்பினேஷன் வித்தியாசமாக இருக்கு என்று நினைத்துக் கொண்டவள் லைட்டை அணைத்து, ஹேண்ட் பேகை தன்னருகில் வைத்துக்கொண்டு, படுக்கையில் விழுந்து கண்களை மூடினாள்.
விடியற்காலை காலை சீக்கிரம் எழுந்து,மார்கபந்துவை எழப்பினாள் ராஜேஸ்வரி.சீக்கிரமே குளித்து நிர்மால்ய தரிசனத்திற்கு கோவிலுக்கு சென்று இருவரும் வரிசையில் நின்றனர். வரிசையில் நான்கு நபர்களுக்கு முன்னால் நின்று கொண்டிருந்த சிதம்பரம் ராஜேஸ்வரியை பார்த்து குறும்பு சிரிப்புடன்"என்ன மாமி.ஏதாவது ஸ்பெஷல் வேண்டுதல் நெறவேறினத்துக்கு நன்றி சொல்லவந்தேளா"என்று கேட்டார். இதை கேட்ட ராஜேஸ்வரி புன்னகைத்தாள். மார்கபந்து விஷயம் புலப்படாமல் திகைத்தார்.
No comments:
Post a Comment