முற்பகல் செயின்.. 46
By N Krishnamurthy
காந்திமதி ஆதித்யாவிடம்" என்ன ஆதித்யா,நீ பாட்டுக்கு முடிவெடுக்கிற. பெரியவங்களை கலந்து முடிவெடுக்க வேண்டாமா? நீ எல்லாம் தெரிஞ்சவன் இல்லையா?" என்று கேட்டாள். "நீங்க எதை பத்தி சொல்றீங்க" என்றான் ஆதித்யா. "எல்லாம் உன் கல்யாணத்தை பத்தி தாம்பா" என்று சொன்னார் காசிநாதன். " ஏன் தாத்தா,அந்த தாத்தா, பாட்டி பெரியவர்கள் இல்லையா? என்றான் ஆதித்யா .
"அப்படி இல்லப்பா. முதல்ல உன் அப்பா அம்மா, சம்மதம் வாங்கி இருக்கணம் இல்லையா" என்று கேட்டாள் காந்திமதி. "பாட்டி, நீங்க இன்னும் 50 வருஷம் பின்னாடியே இருக்கீங்க .கல்யாணம் பண்ணிக்கப்போற பெண்ணை எனக்கு முதல்ல பிடிச்சி இருக்கணும்.நான் தானே வாழ் நாள்பூரா அவ கூட வாழ்க்கை நடத்தணம்" என்றான். சரி, இந்த விதண்டா வாதம் வேண்டாம் என்று எண்ணிய காந்திமதி பேச்சின் திசையை மாற்ற " நீ அமெரிக்காவில் இருந்து உங்க அம்மா, அப்பாவுக்கு வயசான காலத்துல ஹெல்ப் பண்ணியிருக்கணும். அதான் நியாயம்" என்றாள்.
ஆதித்யா பொறுமையிழந்து ஏதாவது சொல்லி விட போகிறேமே என்று நினைத்து தன்னைத்தானே அடக்கி கொண்டான். "ஆமாம் பாட்டி. நீங்கள் சொல்வது நியாயம்தான். வயதான காலத்தில் அம்மா அப்பாவுக்கு அனுசரணையா இருக்க வேண்டியதுதான். இல்லை என்று நான் சொல்லவில்லை .இது எல்லோருக்கும் பொருந்தும் இல்லையா" என்று கேட்டான். அவன் கேள்வியின் உள்ள அர்த்தத்தை புரிந்து கொண்ட காந்திமதி வாயை மூடிக்கொண்டு இருந்தாள.
" பாட்டி நியாயமா பார்த்தா, எங்க அம்மா அப்பா இரண்டு பேரும் இங்க இருக்கிற இருக்கிற என் தாத்தா பாட்டிக்கும், உங்களுக்கும்,இந்த தாத்தாவுக்கும் அனுசரயா இருக்கணும். உங்களுக்காவது என் சித்தி இருக்காங்க. அவங்க இந்தியாவுல இருக்காங்க. அவங்க வீட்டு கிட்டே பெங்களூர் போயி செட்டில் ஆக போறேன்னு சொல்றீங்க .ஏந்தா எளச்சா அவங்க உங்களுக்கு ஹெல்ப் பண்ணு வாங்க. இங்க இருக்கிற அந்த தாத்தா, பாட்டிக்கு வயசான காலத்த யார் சப்போர்ட் பண்ணுவாங்க. என்னுடைய தாத்தா பாட்டிக்கு நான் ஹெல்ப் பண்ண இங்க இங்க நான் வந்தூட்டேன்னு நீங்க நினைக்கிறது விட, எங்க அப்பா அம்மா செய்ய வேண்டிய கடமையை, ஏதோ காரணத்துக்காக அவர்கள் செய்ய முடியாமல் போக,அதை நிறைவேற்றுவதற்காக நான் இங்கு வந்தேன் என்று தான் எடுத்துக் கொள்ள வேண்டும்" என்றான் .சரி இவனிடம் மீண்டும் ஆர்க்யுமென்ட் செய்ய வேண்டாம் என்று நினைத்த காசிநாதன்" தேன்மொழி குடும்பம் எப்படி. எல்லாம் பரவாயில்லையா" என்று கேட்டார். ஆதித்யா "தேன்மொழி வீட்டில் எல்லோரும் மிகக் குடும்பப் பாங்கானவர்கள். அவள் அப்பா எல்லா பசங்களை மிக அழகாக வளர்த்திருக்கிறார். இதைவிட ஒரு நல்ல பெண் எனக்கு கிடைப்பாள் என்று நான் எண்ணவில்லை" என்று சொன்னான். பின்பு காசிநாதன் "அப்பா கிட்ட பேசினியா. அப்பா,அம்மா எப்ப இந்தியா வர போறாங்க? கல்யாணத்தை எப்போ வச்சுக்க போறீங்க ?உங்க கல்யாணத்தை அட்டென்ட் பண்ணிவிட்டு பிறகு தான் நாங்க பெங்களூருக்கு ஷிப்ட் பண்ணனும்" என்று கூறினார். "அநேகமா அப்பா இன்னும் ஒரு மாசத்துக்குள்ள இங்க வரதுக்கு வாய்ப்பு இருக்கு தாத்தா. அவங்க வந்த உடனே ஒரு தரம் தேன்மொழி வீட்டுக்கு சென்று பார்த்துவிட்டு வருவோம்.அவசியம் நீங்களும்,பாட்டியும் எங்க கூட வரணம். அப்போதே கல்யாணத்திற்கு தேதி குறித்து விடலாம். அப்பா ,அம்மா இங்க இருக்கும்போதே கல்யாணத்தை வைத்து கொண்டு விடலாம்" என்று கூறினான். இதற்குள் தேன்மொழியும், ரம்யாவும் அறையிலிருந்து வெளியே வந்தார்கள். "அப்ப தாத்தா, பாட்டி நான் கிளம்பட்டுமா" என்று கேட்டான் ஆதித்யா." ஏம்பா இருந்துட்டு போயேன்" என்றாள் காந்திமதி. "இல்ல, பாட்டி அந்த தாத்தா, பாட்டி வீட்டுக்கு போய்விட்டு, இவளை ஹாஸ்டலில் கொண்டு விட வேண்டும். இப்பொழுது கிளம்பினால் தான் சரியாக இருக்கும். . இன்னொரு வீக் எண்ட் வந்திருந்து இரண்டு நாளும் இங்கேயே இருக்கிறேன்" என்று கூறியவன், ரம்யாவை பார்த்து" நீ இன்னும் எவ்ளோ நாள் இங்க இருப்ப" என்று கேட்டான். "எப்படியும் மூணு வாரம் இருப்பேன் அண்ணா" என்றாள் அவள்." அப்ப நான் அடுத்த வாரம் இல்லேன்னா அதற்கு அடுத்த வாரம் சனி , ஞாயிறு இங்க டேரா போட்டு விடுறேன்" என்று கூறி, அவர்களிடமிருந்து விடை பெற்று தேன்மொழியை அழைத்துக் கொண்டு தன் தாத்தா வீட்டிற்கு புறப்பட்டான்
No comments:
Post a Comment