வசந்த காலம் வருமோ?-105
By N Krishnamurthy
பஸ் திருச்சூர் வடக்குநாதர் கோவிலை அடையும் முன்பு, வலப்புறம் திரும்பி குருவாயூரை நோக்கி செல்லலானது. திருச்சூர் குருவாயூர் சாலை அவ்வளவு விசாலமாக இல்லாததாலும், ட்ராபிக் நெருக்கடியாலும் அதிக வேகம் போக முடியவில்லை. மாலை ஆறரை மணிக்கு வண்டி குருவாயூர் சென்று ருக்மணி கல்யாண மண்டபத்தின் முன் நின்றது.
மண்டபத்தில் பதிநான்கு அறைகளே இருந்ததால், அருகிலுள்ள ஹோட்டல் குருவாயூர் தர்ஷனில் பத்து அறைகளை ராஜேஸ்வரி புக் செய்திருந்தாள். இரவு உணவு உண்டதும் அந்த லாட்ஜுக்கு செல்பவர்கள் செல்லலாம் என்று முடிவாயிற்று.
அனைவரும் முகம் கை கால்களை கழுவிக்கொண்டனர்.ஞானாம்பிகா கேட்டரிங் ஆட்களில் இருவர் எல்லோருக்கும் அவரவர் விருப்பப்படி காபியோ, டீ யோ வழங்கினர்.
சிலர் சந்தி செய்ய ஆரம்பித்தனர். வேறு சிலர் ஸ்வாமி தர்சனத்திற்கு கோவிலுக்கு சென்றனர்.
சாமான்களை அரேன்ஜ் செய்ய ராஜேஸ்வரி, மார்கபந்து,சங்கர க்ருஷ்ணன், ராஜேஸ்வரியின் தம்பி சந்தானம்,மார்கரட், அவர்கள் மகள் வந்தனா, ராஜேஸ்வரியின் தங்கை லலிதா, அவள் கணவர் ஸ்ரீதரன், அவர்கள் மகன் வினோத்,பத்மநாபன், ரகு, ஸ்ரீவத்சன் , சாரங்கன், மைதிலி, மைதிலியின் தங்கை மஹா லக்ஷ்மி,அவள் கணவர் ராமனுஜம்,ஒரே மகள் சுனந்தா,வசுமதி, ம்ருதுளா ஆகியோர் மண்டபத்திலேயே தங்கினர்.
மண்டப மேனேஜரிடம் ரூம் சாவிகளை பெற்றுக்கொண்ட ராஜேஸ்வரி தன் சொந்தகளுக்காக ஐந்து அறைகளை எடுத்துக்கொண்டு, எட்டு அறைகளை சாரங்கன் சொந்தகளுக்காக தந்துவிட்டாள்.ஒரு அறை சிதம்பரத்திற்கு ஒதுக்கப்பட்டது.
ஒரு அறையில் தானும்,மாமியாரும் தங்குவதற்கு எடுத்துக்கொண்டு ,அடுத்த அறையில் மார்கபந்து,சங்கர க்ருஷ்ணன், சபேச ஐயர் தங்கச்சொன்னாள். மூன்றாவது, நான்காவது அறைகளை முறையே தம்பி,தங்கை குடும்பத்திற்கு அலாட் செய்தாள். ஐந்தாவது அறை சாமான்கள் வைப்பதற்காக ஒதுக்கப்பட்டது. ஆறாவது அறை சிதம்பரத்திற்கு கொடுக்கப்பட்டது.
"என் ஒண்டிக்கு இவ்வளவு பெரிய அறை எதற்கு" என்ற சிதம்பரத்திடம்,
"உங்களுக்கு பராவாயில்லைனா நான் இங்க கொஞ்சம் சாமான்களை வைத்துக்கொள்கிறேன்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி.
"தாராளம வெச்சுகோங்கோ" என்றார் சிதம்பரம்.
சாரங்கன் குடும்பத்திற்கு சரியாக எட்டு அறைகளும் வேண்டியிருந்தன.
சாஸ்திரிகள் குழு, சுப்புலக்ஷ்மி குடும்பம், ராமக்ருஷ்ணன் குடும்பம் ஆகியோர்கள் குருவாயூர் தர்ஷனுக்கு செல்வதாக முடிவானது.
இரவு எட்டரை மணிக்கு கோவிலுக்கு சென்றவர்கள் திரும்பி வந்ததும், வாழை இலை போட்டு நெய் ஒழுகும் ரவா கேசரி, அரிசி உப்புமா,கத்திரிக்காய் கொத்சு பறிமாறப்பட்டது. அதை சாப்பிட்டவர்கள் கேடரிங் பீல்டில் ஞானாம்பிகா கேடரர்களுக்கு இவ்வளவு க்யாதி எப்படி வந்ததென்று புரிந்து கொண்டனர்.
சாப்பாடு முடிந்த கையோடு,சாமன்களை எடுத்து வைத்து, சரி பார்க்கும் பணியை துவக்கினாள் .ராஜேஸ்வரி. திடிரென்று நினைத்துக்கொண்டவளுக்கு திருமாங்கல்யமும், இன்னும் சில விலையுயர்ந்த அய்ட்டங்களை வைத்திருந்த மெருன் கலர் ஹேண்ட் பேக் ஞாபகம் வந்தது. இங்கேதான் எங்கேயாவது இருக்கும் என் முதலில் நினைத்தவள், சில இடங்களில் தேடி அது இல்லாமல் போகவே, பயத்தில் உறைந்தாள். அடி வயிற்றை என்னமோ செய்தது.மீண்டும் எல்லா இடங்களையும் நன்றாக தேடியும் அந்த பேக் கிடைக்கவில்லை.
தனது பயத்தை வெளிக்காட்டாமல் ஒரு இடத்தில் உட்கார்ந்து நிதானமாக யோசித்துப்பார்த்தாள். வடக்கஞ்சேரியில் பஸ் கிளம்பும் போது தன் தோளில் அந்த பையை மாட்டிக்கொண்டிருந்தது நன்றாக ஞாபகம் இருந்தது. எல்லோருக்கும் முறுக்கை வினியோகித்தபோது அது இருந்ததா என்று உறுதியாக சொல்ல முடியவில்லை. ஒரு வேளை பஸ்ஸிலே விட்டுவிட்டிருக்கலாமோ என்ற சந்தேகம் எழுந்ததும் தன் மாமியாரிடம்"பஸ் வரை போய்ட்டு வந்தூட்றேம்மா"என்று கூறி வெளியில் செல்ல முற்படும்போது மரகதம்" ஏம்மா ராஜி,எதயாவது பஸ்சூல வுட்டூட்டயா.உன் முகத்ல கவல தெரியர்து.பகவான் மேல பாரத்த போட்டுட்டு வேண்டிக்கோ"என்றாள்.
பஸ் அருகே சென்ற போது அப்போதுதான் பஸ் ட்ரைவர் படுப்பதற்கு ஒரு சீட்டின் மேல் டவலை பரப்பிக்கொண்டிருந்தார். பஸ் படிக்கட்டில் நின்ற ராஜேஸ்வரி ட்ரைவர் பார்த்து "கொஞ்சம் லைட் போடுங்க" என்றாள்.லைட்டை ஆன் செய்த ட்டைவர் "என்னம்மா எதாவது விட்டூட்டிங்களா? பஸ்ஸ கொஞ்ச நேரம் முன்னேதான் க்ளீன் பண்ணேன். ஒண்ணுமே இல்லை" என்றார். ராஜேஸ்வரி அவரிடம் "ஒரு சின்ன பைய காணோம்"என்றவள்,குனிந்து, நிமிர்ந்து எல்லா இடங்களையும் தேடினாள். ஒன்றும் கிடைக்கவில்லை.கை கால்கள் நடுங்க ஆரம்பித்தன.பயத்தில் முகம் வியர்த்தது.
"மீதி நகைகள் தொலைந்து போனால் கூட பராவாயில்லை.திருமாங்கல்யம் இல்லாவிட்டால் என்ன பண்ணுவது. அது ஒரு அச்சான்யமாகஆகிவிடுமே. ஈஸ்வரா இது என்ன சோதனை. குருவாயூரப்பா.பால கோபாலா. இந்த இக்கட்டிலிருந்து என்னை காப்பத்து. உங்கிட்ட சரணாகதி அடஞ்சூட்டேன். உன் விளையாட்ட இந்த அபலை கிட்ட காட்டாத.நான் தாங்க மாட்டேன்"என்று மானசீகமாக வேண்டிக்கொண்டாள்.
ஹேண்ட் பேக் கிடைக்காவிட்டால், காதும் காதும் வைத்த மாதிரி, விஷயத்தை மைதிலியிடம் மட்டும் சொல்லி, ஒரு மஞ்சள் சரடை தான் கட்டிக்கொண்டு ,தன் திருமாங்கல்யத்தை
ம்ருதுளாவிற்கு கட்ட செய்து விடலாம் என தீர்மானித்தாள் ராஜேஸ்வரி.
பஸ்ஸை விட்டு இறங்கி ரூமுக்கு வந்தாள். அப்போது சிதம்பரம் ரூம் வாசலில் நின்று கொண்டு "உள்ள வரலாமா"என்றார்.
"வாங்கோ"என்றாள். ராஜேஸ்வரி ஈனஸ்வரத்தில்.
No comments:
Post a Comment