வசந்த காலம் வருமோ?- 98
By N Krishnamurthy
மே 27 ஆம் தேதி முஹுர்த்தத்தை வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று சொன்னபோது ராஜேஸ்வரியின் முகம் பளிச்சிட்டது என்று கூறியதற்கு ஒரு காரணம் இருக்கிறது.
அதை ராஜேஸ்வரியே சொல்ல ஆரம்பித்தாள் "மாமா,மே 27 முஹுர்த்தம் வச்சுக்கலாம்னு சொன்னபோது தெய்வ சங்கல்பம் எப்படி எல்லாம் இருக்குன்னு நினைச்சு பார்த்தா ஆச்சரியமா இருக்கு. சரியா,வர மே 27-க்கு முப்பத்து மூணு வருஷம் முன்னாடி தான் எங்க கல்யாணம் நடந்தது. என்னுடைய கல்யாணத்தோட ஆனிவர்சரி அன்னிக்கு என் பையனுடைய கல்யாணம் வருதுன்னு நினைக்கும் போது இதெல்லாம் பகவான் நடத்தி வைக்கிறான்னு நான் உறுதியா நம்பறேன்" என்றாள். இதைக் கேட்ட கருணாகர சுவாமிகள் "ஆஹா.இது மகா ஆஸ்ச்சர்யம். எல்லாம் பெருமாளா பாத்து கொடுக்கறான்" என்றார். இதைக் கேட்டுக் கொண்டிருந்த ரங்கநாயகி மனதுக்குள் மிக விரைவாக கணக்கு போட்டுக் கொண்டு ராஜேஸ்வரியைப் பார்த்து "அப்படின்னா உங்களுக்கு லேட்டா கொழந்த பொறந்ததா"என்று கேட்டாள். அதற்கு ராஜேஸ்வரி
" மாமி.நேக்கு கல்யாணம் நடக்கும் போது 21 வயசு. மாமாவுக்கு 27 வயசு. கல்யாணம் ஆகி கிட்டத்தட்ட பத்து வருஷம் குழந்தை இல்லாம இருந்தோம். எவ்வளவோ தெய்வங்ககிட்ட மொறையிட்டோம். பலனில்லை. அது அதுக்கு வேள வரணமோல்யோ.
என் மாமியார் "குருவாயூரப்பனை நெனச்சு, சந்தான பாக்யம் வேணும்னு வேண்டிண்டு, ஒரு வருஷம் ஏகாதசி உபவாசம் இரூன்னா சொன்னா. அப்படியே செஞ்சேன். அது முடிஞ்சதக்கு அப்புறம் தான் சங்கர க்ருஷ்ணன் பொறந்தான். குருவாயூர்ல எப்படி குருவாயூரப்பனும், பக்கத்து மம்மியூர்ல மகாததேவனும் இருக்காளோ , அதை மனசல வெச்சுண்டு, சிவனையும், க்ருஷ்ணனையும் சேத்து சங்கர க்ருஷ்ணன்னு பேர் வைச்சோம்." என்றாள்.
இதன் பின்னர் லக்ன பத்திரிக்கை எழுதப்பட்டது. பையன் இன்னாருடைய பெளத்ரன்,தௌஹித்ரன்,குமாரன் போன்ற விவரங்களும், பெண் இன்னாருடைய பெளத்ரி,தௌஹித்ரி,குமாரத்தி போன்ற விவரங்களும் குறித்து விட்டு,மே 27 ந்தேதி, தமிழ் தேதியும் குறிப்பிட்டு,மறக்காமல் வருடத்தையும் குறிப்பிட்டார்கள்.
மற்றபடி வழக்கமான ஷரத்துக்கள் சேர்க்கப்பட்டு முஹூர்த்தம் நடக்கப்போகும் இடத்தை பிற்பாடு முடிவு செய்வதாகவும் குறிப்பிடப்பட்டது.
சபையில் சுவாமி படங்கள் வைக்கப்பட்டு, குத்து விளக்கு ஏற்றப்பட்டது.சீர் வரிசை வைக்கப்பட்டது.
மார்கபந்து அருகில் சங்கர க்ருஷ்ணன் அமர பின்புறம் ராஜேஸ்வரி நின்று கொண்டிருக்க முதலில் மஞ்சள் பிள்ளையார் பிடித்து அதற்கு பூஜை செய்தனர். மார்கபந்துவும், ராஜேஸ்வரியும் ம்ருதுளாவுக்கு புதுப்புடவையும், ரவிக்கையையும்வைத்துக்கொடுத்தார்கள். அவற்றை பெற்றுக்கொண்ட அவள் அவர்களை நமஸ்கரித்தாள். சாரங்கன்,மைதிலி தம்பதிகள் சங்கர க்ருஷ்ணனுக்கு சந்தனம் காட்டி, பேண்ட், ஷர்ட் வைத்துக்கொடுக்க அவற்றை பெற்றுக்கொண்ட அவன் அவர்களை நமஸ்கரித்தான்.இருவரும் புத்தாடை உடுத்தி வந்தனர்.
ராஜேஸ்வரி கருணாகர சுவாமிகளிடம் "எங்க சைட்லேந்து பொண்ணுக்கு நாத்தனார் ஸ்னானநத்ல இப்போதைக்கு யாரும் வரல.பொண்ணுக்கு நக போடணம்.யார் போடறது"என்றாள். அதற்கு அவர் "பேஷா நீங்களே போடலாமே"
என்றார். ராஜேஸ்வரி ம்ருதுளாவுக்கு செயினும், கைக்கு மோதிரமும் போட்டு விட்டாள். இதே போல ஸ்ரீவத்சன் சங்கர க்ருஷ்ணனுக்கு கையில் தங்க ப்ரேஸ்லெட்டை போட்டான்.(சாரங்கனும், மைதிலியும் இதை சர்ப்ரைசாக வைத்திருந்தார்கள்.வசுமதியைத்தவிர இது யாருக்கும் தெரியாது)
மார்கபந்து, ராஜேஸ்வரி ஒரு புறம் அமர அவர்களுக்கு எதிரில் சாரங்கனும், மைதிலியும் அமர்ந்தார்கள் .
கருணாகர சுவாமிகள் அங்கிருந்தவர்களிட "எல்லோரும் கொஞ்ச நேரம் சைலண்டா இருங்கோ.லக்ன பத்ரிகை வாசிக்க போறேன்" என்று சொல்லி, உரத்த குரலில் லக்ன பத்ரிக்கையை வாசித்தார்.
பெண் வீட்டு லக்ன பத்திரிக்கையை கருணாகர சுவாமிகள் படித்ததும், சாரங்கனும், மைதிலியும், மார்கபந்து, ராஜேஸ்வரிக்கு சந்தனம்,குங்குமம் காட்டிய பின் கையெழுத்திட்ட லக்னபத்திரிகையை வெற்றிலை ,பாக்கு பழம் முதலியன இருந்த தாம்பாளத்தில் மேல் வைத்து அவர்களிடம் தந்தார்கள்.
இதேபோல வைத்யநாத சாஸ்திரிகள் பையன் வீட்டு லக்ன பத்திரிக்கையை படித்ததும், அதை வெற்றிலை ,பாக்கு பழம் முதலியன இருந்த தாம்பாளத்தில் மேல் வைத்து மார்கபந்துவும் ,ராஜேஸ்வரியும், சாரங்கனுக்கும், மைதிலிக்கும் சந்தனம்,குங்குமம் காட்டி கையொப்பமிட்ட லக்ன பத்ரிகையை கொடுத்தார்கள்.
இதன் பின்னர் சங்கர க்ருஷ்ணனும், ம்ருதுளாவும் ஜோடியாக சபேச ஐயரிடமிருந்து ஆரம்பித்து எல்லா பெரியவர்களையும் நமஸ்கரித்தார்கள்.
ராஜேஸ்வரியும்,ரங்க நாயகியும் ஆரத்தி எடுக்க பங்ஷன் நிறைவு பெற்றது.
ருக்மணி சங்கரக்ருஷ்ணனுக்கும், ம்ருதுளாவிற்கும் கன்னத்தில் திருஷ்டி கழித்தாள்.
சொன்னபடியே பத்தரை மணிக்கே சாப்பாடு வேனில் வந்து இறங்கியது.
ஹால் சாப்பிடுவதற்காக ஒழிக்கப்பட்டது. முடியாதவர்களுக்கு டைனிங் டேபிள்முன் சேர் போடப்பட்டது.
ராஜேஸ்வரி, ரங்க நாயகி, மைதிலி, சுப்பு லக்ஷ்மி ஆகியோர் பறிமாறினார்கள்.
இரண்டாவது பந்தியில் விட்டுப் போனவர்கள் சாப்பிட வசுமதி,ராதிகா, சாரங்கன் பரிமாறினார்கள்.
சாப்பாட்டுக்கடை முடிந்ததும் அனைவரும் ஹாலில் அமர்ந்தனர்.
அப்போது ராஜேஸ்வரி தொண்டையை செருமிக்கொண்டு " மைதிலி மாமி, இந்த சம்மந்தத்துக்கு கண்டிஷன் போட்டிருந்தா.நேக்கும் இந்த கல்யாணம் நடக்கறதுக்கு ரெண்டு கண்டிஷன் இருக்கு. அதை நீங்க ஒத்துண்டாகணம். நிச்சயதார்த்தம் நல்ல படியா முடிஞ்சதகப்புறம் சொல்லணாம்னு இருந்தேன்",என்றாள்.
இதை கேட்ட அனைவரும் அதிர்ச்சி அடைந்தனர். வசுமதி கலங்கிப்போனாள்.
"ராஜேஸ்வரி மாமி ஓரு வேளை பசுத்தோல் போத்துண்ட புலியா இருப்பாளோ.நம்ப தான் ஏமாந்தூட்டோமோ. புள்ளிமானை வளத்து புலி கிட்ட கொடுக்க போறோமோ.பெருமாளே.இது என்ன சோதனை" என்று மனதுக்குள் நினைக்க ஆரம்பித்தாள். ம்ருதுளாவையும் கிலி பிடித்துக்கொண்டது. "ஒரு வேளை கல்யாணம் ஆனதக்கப்றம் என்ன பாடக்கூடாது , அவர் மட்டும் தான் பாடாணம்னறது கண்டிஷனா இருக்குமோ "என நினைத்ததும் அவள் முகம் பயத்தில் வெளிறியது.
எனக்கே கொஞ்சம் அடி வயிற்றை கலக்குகிறது.
சிலர் எதிர்பார்ப்புபடி ராஜேஸ்வரியின் உண்மை ஸ்வரூபம் வேற மாதிரி இருக்குமோ. இதுவரை சாதுவாகவும், பாந்தமாகவும் இருந்த ராஜேஸ்வரி தனது மற்றொரு முகத்தை காட்டப்போகிறாளோ? வேறு வழியில்லை.
ஒரு நாள் பொறுப்போம்.நாளை இன்னேரம் தெரிந்து விடப்போகிறது.
No comments:
Post a Comment