வசந்தகாலம் வருமோ?-109

 வசந்தகாலம் வருமோ?-109

By N Krishnamurthy 

சிதம்பரம் தொடர்ந்தார்.

"சுப்பிரமணியனுக்கு 39 வயதான போது சிவரத்னகிரி அவருக்கு ஞானானந்தகிரி எனும் பெயரைச் சூட்டித் தனக்குப்பின் பீடாதிபதியாகும் பொறுப்பை அளித்தார்.

சிருங்கேரி ஆச்சார்யாளுக்கு பாரதி,காஞ்சி ஆச்சார்யாளுக்கு சரஸ்வதின்னு வர மாதிரி ஜோதிர் மட  ஆச்சார்யாளுக்கு கிரின்ற பேர் சேந்துக்கும்.

பீடாதிபதி பொறுப்பேற்ற சில காலத்திலேயே ஞானானந்தகிரி வேறொருவரிடம் பீடாதிபதி பொறுப்பை ஒப்படைத்து விட்டு இமயமலைக்குத் தவமியற்றச் சென்று விட்டார். மடத்தின் பொறுப்புக்கள் தன்னை கட்டுப்படுத்துவதாக அவர் எண்ணினார் போலும்.

கங்கோத்ரியில் பல ஆண்டுகளைக் கழித்த ஞானானந்தர் இந்தியாவின் பல பகுதிகளுக்கும் சென்றதோடன்றி திபெத், நேபாளம், இலங்கை, மலேசியா முதலிய இடங்களுக்கும் சென்றார். துரதிருஷ்டவசமாக இடைப்பட்ட காலத்தில் அவர் எங்கெங்கு இருந்தார் என்பதற்குண்டான விவரங்கள் இல்லை.

இதைப்பற்றி பலர் முயன்று பார்த்தும் அவர் இந்த சமயத்தில் எங்கிருந்தார்,எத்தனை நூறு வருஷங்களை கழித்தார் என இது வரை யாரும் கண்டு பிடிக்க முடியவில்லை.

இது பற்றி பலர் ஞானானந்தரிடமே கேட்டு இருக்கிறார்கள். அதற்கெல்லாம் அவர் சரியான பதிலை கொடுக்கவில்லை. ஒருமுறை ஒரு அன்பர் இதைப் பற்றி அவரிடம் வற்புறுத்தி  கேட்டபோது,  அவர் 

"மாடு ஒரு இடத்தில் இருந்து இன்னொரு இடத்திற்கு செல்வதானால், அதன் குளம்புகள் மண்ணில் பதிந்திருக்கும். அதை வைத்துக் கொண்டு எங்கிருந்து வருகிறது. எங்கு போனது என்று கண்டுபிடித்து விடலாம். ஆனால் வானத்தின் பறக்கும் பறவையின் போக்கை எவ்வாறு அறிவாய்" என்று கேட்டாராம்.

கலியுகத்தில் இறைவனை அடைவதற்கு எளிய வழி, பக்தி யோகமும், கர்ம யோகமும் தான். கலியுகத்தில் நாம சங்கீர்த்தனமே முக்திக்கு வழி என்றெல்லாம் போதித்தார்.

பூசின மாதிரி உடல்,எப்பொழுதும் சிரித்த முகம், எளிமையான காவி உடை, கருணை பொங்கும் கண்கள், அனைவரையும் அரவணைக்கும் தாய் உள்ளம், என சுவாமிகள் அன்பின் மறு உருவாக இருந்தார். சிறு குழந்தையை போல குலுங்கி  குலுங்கி சிரிப்பார்.

இம்மகான் கபீர்தாஸ், ஷிர்டி சாயிபாபா, ராமகிருஷ்ண பரமஹம்சர், சுவாமி விவேகானந்தர், ராமலிங்க அடிகளார், சற்குரு சுவாமிகள், விட்டோபா சுவாமிகள், ஸ்ரீ அரவிந்தர் எனப் பல மகான்களைச் சந்தித்த பெருமைக்குரியவர்.

வடக்கிலிருந்து தெற்கு வந்த ஸ்வாமிகள் தமிழகத்தில் சேலம், கொல்லிமலை, போளூரில் உள்ள சம்பத் கிரிமலை, திருவண்ணாமலை ஆகிய இடங்களில் தங்கித் தவம் மேற்கொண்டார். 

பின்னர் வேறு சில இடங்களில் வாசம் செய்த பின் தென்னாற்காடு ஜில்லாவில் திருக்கோவிலூருக்கு அருகில் உ ள்ள சித்தலிங்கமடத்திற்கு வந்தார்.இவ்வூரில் 9 ஆம் நூற்றாண்டைச் சோ்ந்த வியாக்ரபாதீஸ்வரா் ஆலயம் இருக்கு.

இங்கு சில நாள் வசித்த பின் திருக்கோவிலோருக்கு சமீபத்தில், பெண்ணையாற்றின் கரையில் தபோவனத்தை அமைத்தார். 

ஞானானந்தர் நமக்கெல்லாம் ஞானானந்தம் எனும் ஆன்மீக மஹா ஜீவ நதியாகவே இருந்தார் என்றே சொல்லலாம்.

நாளடைவில் தபோவனத்தில் வளர்ச்சிகள் ஏற்பட்டன. நிர்வாகிகளும், பணியாட்களும் ஏற்பட்டு விட்டனர்.

பக்தர்களுக்குத் தங்கும் அறைகளும் மற்ற வசதிகளும் உண்டாயின . உணவுசாலை பெரிய அளவில் அமைக்கப்பட்டது. பக்தர்கள் திரளாக வந்துகொண்டிருந்தனர்.

நிர்வாக விஷயங்களையும் உற்சாகமாகக் கவனித்துவந்தார் குருநாதர். எப்போதும் நாம சங்கீர்த்தனம், அன்னதானம் என்றும் நீடித்திருந்தன.

1974 ம் வருடம், ஜனவரி 7 திங்கட்கிழமை, காலை 4 மணி, விடியற்காலையில் ஸ்நானம் செய்வதற்கு முன் தான் சட்டையை - (உடலை )  களைய விரும்புவதாகத் தெரிவித்தார் குருநாதர். சில நிமிடங்கள் சென்றன. ஸ்நான அறையில் நுழைந்த பின் உடலைக் கழற்றி ஒளியுடன் ஒன்றிவிட்டார் குருநாதர். யாரும் முற்றிலும் எதிர்பாராத நிகழ்ச்சி.

யாவரையும் துயரப்படுத்தும் பிரிவு. தேஹம் காந்தியுடன் விளங்கியது. பலமுறை இருந்தமாதிரி இம்முறையும் குருநாதர் ஸமாதி நிலையில் இருக்கிறார், மீண்டும் எழுந்து வருவார் என எண்ணி பக்தர்கள் வெகு ஆவலோடு காத்திருந்தனர்.ஆனால் அது நிகழவில்லை.

சிலர் காஞ்சி மகானிடம் இது குறித்து கேட்டனர். அவரும் "தாத்தா ஸ்வாமிகள்" சமாதி அடைந்ததை" உறுதி படுத்தினார்.

ஞானானந்த கிரி சுவாமிகள் தன்னுடைய சிஷ்யன் ஹரிதாஸ் கிரியிடம் மட்டும் "இந்த பூத உடல் பன்னிரண்டாவது முறையாக உலகை விட்டு நீங்கப்போகிறது "என்றாராம்.

குருநாதரின் தேஹம் தக்க முறையில் ஸமாதியில் வைக்கப்பட்டது.

நாளைக்கும் ஞானந்தரைப்பற்றி பேசி ஞானானந்தம் அடைவோம்"என்று கூறி

"சத்குரு ஞானானந்த மகராஜுக்கு"என்றதும் கூட்டம் "ஜே" போட்டது.

பின்னர் லக்ன பத்திரிக்கை  படிக்கப்பட்டது.

மம்மியூர்(மாம்மியூர் என்றும் சொல்கிறார்கள்) மஹாதேவர் கோவிலிலிருந்து மாப்பிள்ளை அழைப்பு தொடங்கி மண்டபத்தை வந்தடைந்தது.

இரவு சாப்பட்டுக்கடை ஆரம்பமானது.

ரிசப்ஷன் என்று தனியாக இல்லாவிட்டாலும் முடிந்தவரை 

ரிசப்ஷன் மெனு ஐய்ட்டங்களே இருந்தன.

பெங்காலி ஸ்வீட், பாதாம்  கீர்,

வெஜிடெபுள் கட்லெட் ,

புல்கா சப்பாத்தி,                      பன்னீர் பட்டர் மசாலா சப்ஜி,

பிசிபேளா பாத்,

கோஸ் கறி,.

உருளைக்கிழங்கு பிரை,

நேந்திரம் வருவல்,

பகாளபாத்,              -           ஊறுகாய்,

ஐஸ்க்ரீம் புரூட் சாலட்டுடன்,

ஸ்பெஷல் பீடா 

ஆகியன இடம்பெற்றன.

 *பின் குறிப்பு :* 

ஏதோ பூர்வ ஜென்மத்தில் நான் கடுகளவு புண்ணியம் செய்திருக்கிறேன் என எண்ணுகிறேன். இல்லாவிட்டால் சத்குரு ஞானானந்த கிரி ஸ்வாமிகளை(எனது பத்தாவது பிராயத்தில்) ஒரு முறையும், காஞ்சி பெரியவாளை பல முறையும் தர்சிக்கும் பெரும்பேறு கிடைத்திருக்குமா?