வசந்தகாலம் வருமோ?- 108

 வசந்தகாலம் வருமோ?- 108

By N Krishnamurthy 

மதிய உணவிற்கு பின் சிரம பரிகாரம் எடுத்துக் கொண்ட பிறகு எல்லோரும் கை, கால் முகம் கழுவிக்கொண்டு கல்யாண மண்டபத்தில் இருந்த ஹாலுக்கு வந்தார்கள். அவர்கள் எல்லோருக்கும் அவர்கள் விரும்பியபடி காபி, டீயோ, ஹார்லிக்ஸோ கொடுக்கப்பட்டது.

சிலர் ஹாலில் விரித்திருந்த பெரிய ஜமக்காளத்தின் மேலும்,சிலர்  அங்கு போட்டிருந்த  நாற்காலிகள் மேலும் அமர்ந்து கொண்டார்கள். சரியாக  மூன்றரை மணிக்கு மேடையில் மேல் அமர்ந்த சிதம்பரம் மைக்கில் பேச ஆரம்பித்தார். முதலில் "வாக்குண்டாம் நல்ல மனமுண்டாம்" என்ற ஔவையாரின் விநாயகர் துதியை கூறிய பின்னர் 

"ஞான கணேசா சரணம் சரணம் 

ஞானஸ் கந்தா சரணம் சரணம் 

ஞானசத்குரு சரணம் சரணம் 

ஞானானந்தா சரணம் சரணம்"

 என்று கூறி அதன் பிறகு அவர் "இந்த அவையில் இருக்கும் எல்லோருக்கும் என்னுடைய நமஸ்காரங்கள். நான் இன்றும், நாளையும் உங்களிடம் ஞானானந்தர் என்ற பெரிய மகானை பற்றி எனக்கு தெரிந்த அளவில் உரையாற்ற இருக்கிறேன். அந்த அத்வைத சன்யாசி கிட்டத்தட்ட 450 வருடங்கள் வாழ்ந்ததாக சொல்கிறார்கள்.

இது கொஞ்சம் ஹெவி சப்ஜெக்ட் என்பதால் இதை லைட்டாக்க ஒரு சிறிய ஜோக்கை சொல்லிக் கொள்ள விரும்புகிறேன்.

நேற்று ராஜேஸ்வரி மாமி என்னை பார்த்து "எப்படி நீங்கள் தன்னிச்சையாக இவ்வளவு ஜோக்குகளை சொல்கிறீர்கள்" என்று கேட்டார்கள். அது எப்படி என்று எனக்கே தெரியவில்லை. ஒருவேளை அது என் பிறவி குணமோ  என்று கூட சந்தேகப்படுகிறேன்.

ஒரு ஊருக்கு ஒரு சன்னியாசி வந்திருந்தார். அவர் ஒரு கபட சந்நியாசி. பார்ப்பதற்கு மிகவும் படித்த சந்நியாசி போல அவர் தோற்றமளித்தார். அந்த ஊரில் இருந்த பெரிய மனிதர்கள் அவரை திருமூலரை பற்றி உரையாற்றும்படி  கேட்டுக் கொண்டார்கள். திருமூலரை பற்றி அவருக்கு ஒன்றும் அதிகமாக தெரியாது. ஆனால் அவர் மிகவும் புத்திசாலி. அவர் அங்கிருந்தவர்களைப் பார்த்து "உங்களுக்கு யாருக்காவது திருமூலரை  பற்றி தெரியுமா" என்று கேட்டார் .கூட்டத்தில் இருந்த சிலர் கையை தூக்கி காண்பித்தார்கள். அவர் "அப்படி என்றால் மீதி உள்ளவர்களுக்கு திருமூலரைப் பற்றி தெரியவில்லை என்று நான் புரிந்து கொள்கிறேன். இப்பொழுது திருமூலரைப் பற்றி தெரிந்தவர்கள் அதை தெரியாதவர்களிடம் சொல்லி விளக்குமாறு வேண்டுகிறேன் "என்று கூறிவிட்டு நடையை கட்டினார்.

ஆனால் அதுபோல நான் உங்களிடம்  ஞானானந்தரை பற்றி தெரிந்தவர்கள் அவரை தெரியாதவர்களிடம் சொல்லிவிடுங்கள் என்று கூறப்போவதில்லை. ஏதோ எனக்கு தெரிந்ததை சொல்ல போகிறேன்" என்று கூறினார். அவரது உரையின் இந்த  தொடக்கமே அருமையாக இருந்தது. "இவர் என்ன சொல்லி விடப் போகிறார்" என்று நினைத்துக்கொண்டிருந்தவர்கள் கூட மிக உன்னிப்பாக அவர் பேச்சை கவனிக்க ஆரம்பித்தார்கள். 

பின்பு சிதம்பரம் தொடர்ந்தார்.

"காஞ்சி மகா பெரியவருக்கும், ஞானானந்தருக்கும் பல விஷயங்களிள் ஒற்றுமை இருக்கின்றன. அவற்றுள் சிலவற்றை  நான் குறிப்பிட விரும்புகிறேன்.

முதலில் இருவருமே கன்னட ஸ்மார்த்த பிராமணர்கள். இரண்டாவது பெயரிலும்  ஒற்றுமை. ஞானானந்தரின் இயற்பெயர் சுப்பிரமணியம். காஞ்சி மகா பெரியவரின் இயற்பெயர் உங்களுக்கெல்லாம் தெரிந்தது, சுவாமிநாதன். சுப்பிரமணியம் சுவாமிநாதன் என்றும் இரண்டும் ஞானக் குழந்தை முருகனுடைய வெவ்வேறு பெயர்கள் தான்.

இருவரும் இளம் வயதிலேயே ஆன்மிகத்தில் ஈடுபாடு கொண்டிருந்தார்கள்.

கர்நாடகாவில் மங்களாபுரி எனும் இடத்தில் வெங்கோபா சாஸ்திரிகள்,சக்குபாய் தம்பதிகளுக்கு சுப்ரமண்யன் மகனாகத் தோன்றினார். இளம் வயதிலேயே ஆன்மீக நாட்டம் கொண்ட சுப்பிரமணியன், பன்னிரண்டு வயதில் அவருக்கு முன்பு தோன்றிய ஜோதியை பின் தொடர்ந்து பண்டரிபுரம் சென்று, சந்திரபாகா நதிக்கரையில் சுற்றி திரிந்தார். அப்போது ஆதிசங்கரர் இந்தியாவில் உருவாக்கிய நான்கு அத்வைத மடங்களுள் ஒன்றான காஷ்மீர  ஜோதிர்மடத்தின் பீடாதிபதியான சிவரத்னகிரி சுவாமிகள் முகாமிட்டிருந்தார். அப்பெரியவர் சுப்பிரமணியனது ஆன்மீக நாட்டத்தையும், ச்ரத்தையையும் பார்த்து அவர் பால் ஈர்க்கப்பட்டு,"குழந்தாய்.உனக்கு என்ன வேண்டும்" எனக்கேட்டார். 

இதற்கு ஞானானந்தர்  சொன்ன பதில் அசாத்தியமானது. நாமா இருந்தால் என்ன சொல்லி இருப்போம்?நம்மில் சிலர் பொன் வேண்டும், பொருள் வேண்டும், பெரிய கார் வேண்டும், பெரிய பங்களா கட்ட வேண்டும் என்றெல்லாம் கேட்டிருப்போம். இன்னும் சிலர் அதைவிட கேவலமாக சிலர் எனக்கு ரொம்ப பசிக்கிறது, மசால் தோசை வேண்டும், வடை வேண்டும் என்றெல்லாம் கேட்டிருப்பார்கள்( கூட்டம் சிரிக்கிறது)

ஞானானந்தரோ "எது கிடைத்தால் அதைவிட வேறு ஒன்றும் வேண்டாம் என்று தோன்றுமோ அது எனக்கு கிடைக்க அருள வேண்டும்" என்று கூறினாராம்.

இதைத்தான் விளையும் பெயர் முளையிலே என்று கூறுகிறார்களோ. பூர்வ ஜென்ம நற்பலன்கள் இருந்தால் மட்டுமே இதுபோன்று கேட்க முடியும் என்று எனக்குத் தோன்றுகிறது.

ஓரு இளம் வயது வாலிபனாக இருந்திருந்தால் எனக்கு ம்ருதுளா பேன்ற அழகும், சங்கீதத்தில் பயிற்சி உள்ள குணவதி மனைவியாக வேண்டும் என கேட்டிருப்பான். 

அதே ஓரு இளம் யுவதியாக இருந்திருந்தால் எனக்கு சங்கர க்ருஷ்ணனைப்போல  உயர்ந்த படிப்பு படித்தவனும்,சங்கீதத்தில் பயிற்சி உள்ளவனும், நான் சொல்கிறபடியெல்லாம் கேட்கிறவனும்  கணவனாக அமையை  வேண்டும் என கேட்டிருப்பாள்( கூடியிருந்தோர் சிரிக்கிறார்கள்.ம்ருதுளா வெட்கத்தில் தலை குனிகிறாள். சங்கர க்ருஷ்ணனன் புன்னகை பூத்து நெளிகிறான்)

சிவரத்னகிரி சுவாமிகள், சுப்ரமணியனை தனது சீடராக ஏற்றுக் கொண்டார்"என்று கூறி  நிறுத்திய சிதம்பரம் "இப்பொழுது ஒரு முக்கியமான விஷயத்தை சொல்ல போகிறேன். எல்லோரும் கவனமாக கேட்க வேண்டும்" என்று கூறினார் .அப்படிப்பட்ட முக்கியமான விஷயம் என்னவாக இருக்கும் என்று எல்லோரும் நினைத்துக் கொண்டிருந்தபோது சிதம்பரம் மைக்கில் "சாயங்கால டிபன் ரெடி ஆகிவிட்டது. எல்லோரும் சாப்பிட வேண்டும் என்பதே அந்த முக்கியமான விஷயம். நீங்கள் எல்லோரும் சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் எனது உரையை தொடர்கிறேன்" என்று கூறினார்.

மாலை டிபனாக பைனாப்பிள் கேசரி,

உருளைக்கிழங்கு போண்டா,

தேங்காய் சேவை,

தேங்காய் சட்ணி,

சாம்பார், காபி

தரப்பட்டது.