வசந்த காலம் வருமோ?- 111
By N Krishnamurthy
இதன் பிறகு ஊஞ்சல் ஆரம்பித்தது. ஊஞ்சல் பலகையும், அதைக் கட்டப்பட்டிருக்கும் சங்கிலியும் ஒன்றாக சேர்ந்து இருப்பதால்தான் ஊஞ்சல் நிலையாக இருக்கிறது என்ற தத்துவத்தை புரிந்து கொண்டு தம்பதிகள் ஒருவருடன் ஒருவர் சேர்ந்து இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே ஊஞ்சல் ஆடுகிறார்கள் என்று சொல்லப்படுகிறது.
ம்ருதளாவும் , சங்கர க்ருஷ்ணனும் ஊஞ்சலாடும்போது ராதிகா "கன்னூஞ்சல் ஆடீருந்தாள். காஞ்சனா மாலை மன மகிழ்ந்தாள்" என்ற பாட்டை பாடி, அதில் சங்கர க்ருஷ்ணன் பெயரும்,ம்ருதுளாவின் பெயரும் வருமாறு சேர்த்துக் கொண்டாள்.
ஒரு வெள்ளிக்கிண்ணத்தில்இருந்த பாலில் வாழைப்பழத்தை சிறு துண்டுகளாக நறுக்கி, சர்க்கரை சேர்த்து ஒரு ஸ்பூனுடன் வைக்கப்பட்டிருந்தது.
இன்னொரு கிண்ணத்தில் பால் மட்டும் வைக்கப்பட்டிருந்தது.
இதன் பின்பு மைதிலி பால் மட்டும் இருந்த கிண்ணத்தில் இருந்து சிறிது பாலை கட்டை விரலால் தொட்டு சங்கர க்ருஷ்ணனின் பாதத்தின் மேல் பக்கம் இரண்டு கால்களிலும் இட்டு விட்டு புடவை தலைப்பால் துடைத்தாள். இதே போல அவள் ம்ருதுளாவிற்கும் செய்தாள். பின்னர் ராஜேஸ்வரியும் இது மாதிரி செய்தாள்.
அதனை தொடர்ந்து ரங்கநாயகி, வசுமதி,மார்கரட் ,லலிதா,மஹா லக்ஷ்மி ஆகியோர்கள் செய்தனர்.
இதற்கு பிறகு பாலுடன் சின்ன வாழைப்பழத் துண்டுகளை சேர்ந்து இருந்த கிண்ணத்தில் இருந்து, சங்கர க்ருஷ்ணன் ம்ருதுளா இருவர் கைகளிலும் மூன்று முறை பால், பழம் கொடுத்தார்கள்.
அடுத்து பச்சை பிடி
( பச்சை பிடி என்பதை விட பச்சை புடி என்றால் தான் பாந்தமாக உள்ளது)சுற்றுதல் ஆரம்பமானது.
பெரிய தாம்பாளத்தில் சாதத்தில் மஞ்சள் பொடி கலந்து மஞ்சள் சாத உருண்டை, மஞ்சள் குங்குமம் கலந்த சிகப்பு சாத உருண்டை வைக்கப்பட்டிருந்தது.
முதலில் மைதிலி உருண்டைகள் பிடித்து வைத்துள்ள தாம்பாளத்தை கையில் வைத்துக்கொண்டு ம்ருதுளாவையும்,சங்கர க்ருஷ்ணனையும் சேர்த்து ஆரத்தி எடுப்பது போல் சுற்றி விட்டு,தாம்பாளத்தை இடது இடுப்பில் வைத்துக்கொண்டு ஒவ்வொரு கலர் உருண்டையையும் மாற்றி மாற்றி மணமக்களின் தலையை சுற்றி பிரதக்ஷணமாக நாலு திக்கிலும் போட்டாள். ராஜேஸ்வரியும் இதே மாதிரி செய்தாள். அதை தொடர்ந்து கிட்டத்தட்ட எல்லா பெண்களும் மணப்பெண், மணப் பையனை பச்சை பிடியால் வலப்புறம் சுற்றி அதை தூர எறிந்தார்கள். மணமக்களை திருஷ்டி கழிப்பதற்காக இந்த நிகழ்ச்சியாம்.
புதிய பித்தளை சொம்பில் மைதிலி தண்ணீர் எடுத்துக்கொண்டாள்.
ராஜேஸ்வரி பித்தளை வாணலியில் நெல் போட்டு அதில் குத்து விளக்கின் ஐந்து முகங்களை ஏற்றி வைத்தாள். விளக்கு அணையாமல் இருக்க ஒரு பாத்திரத்தில் அதை வைத்து புடவை தலைப்பால் மூடிக்கொண்டாள்.முதலில் ஊஞ்சலில் இருக்கும் மணமக்களை சுற்றி மைதிலி தண்ணீர் ஊற்றிக்கொண்டு போக, அவள் பின்னால் ராஜேஸ்வரி புடைவயால் மூடிய விளக்குப்பாத்திரத்தை கொண்டு செல்ல, கடைசியில் ரங்கநாயகி ஒரு புது சொம்பிலிருந்து நீரை ஊற்றிகொண்டு வந்தாள்.மீதமிருந்த கலர் உருண்டைகளை நீரில் கரைத்து, ஆரத்தி மாதிரி வெளியே கொட்டினர்.பத்மநாபன் ஒரு தேங்காயால் ம்ருதுளா,சங்கர க்ருஷ்ணன் தலைகளை சுற்றி, அதை மண்டபத்துக்கு வெளியே சிதறு காய் போல உடைத்தார்.
ம்ருதுளாவும் ,சங்கர க்ருஷ்ணனும் ஒருவர் கைகளை மற்றவர் பிடித்துக்கொண்டு மண்டபத்துக்குள்ளே நுழைந்தனர்.
இதற்குப் பின் வைதீக காரியங்கள் ஆரம்பமானது. சாஸ்திரிகள், பெரியோர்கள், பெற்றோர்கள் மற்றுமுள்ள அனைவரையும் நமஸ்கரித்து ஆசீர்வாதம் வாங்கி கொண்டு பிள்ளையார் பூஜை செய்ய ஆரம்பித்தான் சங்கர க்ருஷ்ணன். மேடை மீது முகூர்த்த பருப்பு தேங்காய் ஜோடி, சீர் வகைகளில் தலா ஐந்து கணக்கில் பக்ஷணங்கள், வெள்ளிப் பிளேட், சந்தன பேலா, குங்குமச்சிமிழ், விளக்கு வைத்திருந்தார்கள். இதைத் தவிர கல்யாண மேடையில் நாத்தனார் மணமகளுக்கு வாங்கி இருந்த விளையாடல் சாமான்கள், புடவை, பிளவுஸ், பொம்மைகள் கொண்டு வந்து வைத்திருந்தார்கள்.
பிள்ளையார் பூஜை முடிந்தவுடன் பிரவரம் ஆரம்பித்தது.அங்கே உள்ள இரு குடும்பத்தாரையும் சேர்ந்த சாஸ்திரிகள் தனித்தனியாக இரு குடும்பத்தாரின் கோத்திரம் பெயர், உறவுமுறை, முதலியவற்றை மூன்று தலைமுறைகளாக சொல்லி வந்தவர்களுக்கு அறிமுகப்படுத்தினார்கள் .
இதன் பின்னர் கன்யாதானம் ஆரம்பித்தது. இது மிகவும் முக்கியமான நிகழ்ச்சியாக கருதப்படுகிறது.
கருணாகர ஸ்வாமிகள் மந்திரம் சொல்ல சாரங்கன் அதை திருப்பிசொன்னார்.
மாப்பிள்ளையை மகாவிஷ்ணுவாக எண்ணுவதாக மந்திரம் இருக்கும்.
சங்கர க்ருஷ்ணனை ஒரு நாற்காலியில் உட்கார வைத்து அவன் இரு கால்களையும் தாம்பாளத்தின் மேல் வைத்து, மைதிலி நீர் ஊற்ற சாரங்கன்
சங்கர க்ருஷ்ணன் கால்களை கழுவி,வர பூஜை' செய்தார்.
கன்யா தானத்தின் போது சாரங்கன் கிழக்கு நோக்கி நிற்க, மைதிலி அவனது வலப்புறம் நிற்க, சங்கர க்ருஷ்ணன் மேற்கு நோக்கி நின்று கொண்டான். சாரங்கனின் உள்ளங்கைகள் மேல் நோக்கி தாம்பூலத்தை தாங்கிக் கொண்டிருக்க, மைதிலி அதன் மேல் நீர் ஊற்றினாள். அந்த நீரை சாரங்கன் பூமியில் விட்டு தாரை வார்த்தார். பிறகு எழுந்து நின்ற ம்ருதுளாவின் கைகளை, தன் இரு கைகளால் தாங்கி, மெதுவாக சங்கர க்ருஷ்ணனின் கைகள் மேல் வைத்து தன் கைகளை நகர்த்திக் கொண்டார். இப்படியாக கன்யாதானம் முடிந்தது.
இதன் பின்னர் வாத்தியார் ஒரு தட்டில் மஞ்சள் அக்ஷதை, தேங்காய் ,வெற்றிலை, பாக்கு, பழம், சிறிது உதிரிப்பூ வைத்து, தேங்காய் மேல் மஞ்சள் நூல் சரட்டில் கோர்த்த ஒரு குண்டு, திருமாங்கல்யம் ஆகியவற்றை சபையிலுள்ள பெரியவர்களிடம் எடுத்து போய் ஆசீர்வாதம் வாங்கிக் கொண்டு வந்தார்.
உதிர்த்த பூவையும்,மஞ்சள் அக்ஷதயையும் எல்லோரிடம் கொடுத்து ஆசீர்வாதம் செய்ய சொல்லி வேண்டிக் கொண்டார்.(இப்போதேல்லாம் இவைகளை எல்லாம் ஒரு அழகிய சிறு பெட்டியில் போட்டு கொடுக்கிறார்கள்)
சாரங்கன் ஒரு நாற்காலியில் உட்கார, அவன் மடியில் ம்ருதுளா உட்கார்ந்தாள். கருணாகர சுவாமிகள் மந்திரம் சொல்லிக் கொண்டிருந்தார். சங்கர க்ருஷ்ணன் மிருதுளாவின் தலையின் மேல் ஒரு சிறிய நுகத்தடியை வைத்து, சாஸ்திரிகள் சொல்படி மந்திரத்தை சொன்னான்.
மணமகனும் மணமகளும் ஒற்றுமையாக இருக்க வேண்டும் என்ற தத்த்துவத்தை விளக்குவது தான் இந்த நுகத்தடி வைபவம்.
நுகத்தடியில் இருக்கும் துவாரத்திற்கு பக்கத்தில் திருமாங்கல்யத்தை வைத்துக்கொண்டு, தண்ணீரை சொட்டு சொட்டாக விட, நுகத்தடியின் இடைவெளி வழியாக வழிந்த நீர், பெண்ணின் மீது விழுவது மிகவும் நல்லதாம்.இதை மந்திர ஸ்னானம் என்று சொல்கிறார்கள்.
இதற்குள் மேடையில் பெண் வீட்டாரையும், பையன் வீட்டாரையும் சேர்ந்த முக்கியஸ்தர்கள் மேடையின் மீது கூடி விட்டார்கள்.
இதன் பிறகு சங்கர க்ருஷ்ணன் ம்ருதுளாவுக்கு தன் கையால் கூரை புடவையை தந்தான். அதைப் பெற்றுக் கொண்ட ம்ருதுளா அவனை நமஸ்கரித்து விட்டு நாத்தனார் கூட வர, அறைக்குச்சென்று, ஒன்பது கஜம் புடவையை கட்டிக்கொண்டு வர, மர பலகையில் மாக்கோலம் போட்டு, அதன் மேல் ம்ருதுளாவை நிற்க வைத்து, மைதிலி முதலில் சந்தனம், குங்குமம் இட்டு, ஒரு ரூபாயை முதலில் தலையில்,இரண்டு தோள்பட்டையிலும் தலா ஒரு ரூபாய், இரண்டு கைகளை நீட்ட சொல்லி இரண்டு உள்ளங்களிலும் தலா ஒரு ரூபாய், இரண்டு பாதங்களிலும் மேலும் தலா ஒரு ரூபாய் வைத்தாள். பின்பு புதிதாக வாங்கியுள்ள படியில் நெல்லை நிரப்பி,மூன்று முறை மேலும் கீழும் ஏற்றி இறக்கினாள். ராஜேஸ்வரியும் இதே போல் செய்தாள். இது மாதிரி வயதான பெண்டுகள் மூன்று பேர் செய்தார்கள். (இப்படி செய்வது மணப்பெண்ணிற்கு திருஷ்டி கழிப்பதாகுமாம்)
இதன் பின் ம்ருதுளா சாரங்கனின் மடியில் அமர்ந்தாள்.அவளது அப்போதய முகப்பொலிவை வர்ணிக்க என்னிடம் வார்த்தைகளே இல்லை.
சுருக்கமாக சொன்னால்,ராஜா ரவி வர்மாவின் சித்திரம் போல இருந்தாள் எனக் கூறலாம்.இருந்தும் எனக்கு திருப்தி ஏற்படவில்லை.
மகா கவி பாரதி பாஞ்சாலியை விவரித்த அந்த உயிரோட்டமுள்ள வார்த்தைகளை கடன் வாங்க வேண்டி இருந்தது. ம்ருதுளா
இதுவரை மேடையில் இருந்த சாஸ்திரிகள் மந்திரத்தை சொல்லிக் கொண்டிருந்தார்.
No comments:
Post a Comment