Sunday, February 25, 2024

வசந்த காலம் வருமோ?-119

 வசந்த காலம் வருமோ?-119

By N Krishnamurthy 

திருவானைக்காவில் சிவ பெருமானை  ஒரு சிலந்தியும், யானையும் பூஜித்த  கதையை நீங்கள் கேள்விப்பட்டு இருப்பீர்கள். யானை காவிரியில் இருந்து  தீர்த்தத்தை கொண்டு வந்து  சிவனக்கு அபிஷேகம் பண்ணறதும், சிலந்தி அதுக்கு மேல வலை பின்றதும், யானை அந்த வலையை  அழிக்கறதுமான நிகழ்ச்சிகள்  தினம் நடந்துண்டிருந்தது. யானைக்கும், சிலந்திக்கும் பெரிய விரோதம் வளர்ந்து கொண்டிருந்தது.இது ஜென்ம பகையாக முடிந்தது. இந்த சிலந்தி வாழ்நாள் முடிந்ததும் அடுத்த பிறவியில் இறைவன் அதனுடைய பக்தியை பாராட்டி அரசு பதவி அளித்தார். இப்போ இருக்கற அமைச்சர்கள் எல்லாம் போன பிறவில சிலந்திகளா,சிவ பக்த்தாளா  இருந்திருப்போளோன்னு நெனச்சுக்க வேண்டாம்.(சிலர் சிரிக்கிறார்கள்). 

அந்த ராஜாதான் கோச்செங்கணான். அவனுடைய அம்மா ராஜமாதா கோச்செங்கணானை வயிற்றில் சுமந்து கொண்டிருந்தபோது, அவனைப் பிரசவிக்க வேண்டிய சமயம் நெருங்கிக் கொண்டிருந்தது. அப்பொழுது ஒரு புகழ்பெற்ற ஜோசியரை கூப்பிட்டு கொண்டு வர சொன்ன ராஜமாதா  அவரிடம் " என் பையன் எப்போது பிறந்தால் ஒரு குடையின் கீழ் உலகை ஆள முடியும்"என்று கேட்டாள். நம்பள கேட்டிருந்தா என்ன சொல்லி இருப்போம்? அவ்வளவு பெரிய கொடைக்கு எங்க போறது என்று சொல்லி இருப்போம் (  கூட்டம் சிரித்தது). அந்த ஜோசியர் ராஜ மாதாவிடம் "இன்னும் ஒரு அரை நாழிகை கழித்த அவன் பிறந்தால் பெரிய சக்கரவர்த்தியாக உலகத்தை ஆளுவான்" என்று கூறினார். எனவே குழந்தை உடனடியாக பிறக்கக் கூடாது என்று நினைத்த ராஜமாதா தன்னை தலைகீழாக கட்டி தொங்கவிடச் சொன்னாள். அரை நாழிகை போனதும்  அவள் தன்னை பிரசவத்திற்கு ஏற்ற நிலையில் இருத்திக்கொள்ள, குழந்தை பிறந்தது. ஆனால் பாவம், ராஜமாதா பிரசவத்தில் இறந்தாள். குழந்தையின் கண்கள் முழுதும் அன்னையின் ரத்தம் மிகவும் பாய்ந்திருந்ததால் அதன்  கண் சிகப்பாக இருந்தது. அதனால் தான் செங்கணான்.

சிவந்த கண்களை உடையவன்.

கோ என்றால் அரசன் .எனவே அவன்

கோச்செங்கணான் என பெயரிடப்பட்டான்.

அவன் வயதுக்கு வந்ததும் பெரிய  வீரனாக மாறி பல ராஜ்யங்களை வென்று வெற்றி வீரனாக திகழ்ந்தான். 

முன் பிறவிவியில் அவனுக்கு சிவபக்தி அதிகமாக இருந்தது. இந்த பிறவிலும் அது  தொடர்ந்ததால், அவன் சிவனுக்கு பல கோவில்களை கட்டினான். அதே சமயத்தில் முன் ஜென்மத்தில் அவன் யானையின் மேல் இருந்த பகையை  நன்றாக ஞாபகம் வைத்துக் கொண்டு, அவன் கட்டிய எந்த கோவிலிலும் யானை ஏற முடியாதபடி நிறைய படிக்கட்டுகளை அமைத்து *மாடக்கோயிலாக* கட்டினான்.

ஒரு சமயத்தில் அவன் ஒரு போரில் தோற்றுப் போய் தன்னுடைய சிறு கூட்டத்தை சேர்த்துக்கொண்டு, ஒரு காட்டிற்கு தப்பி ஓடினான். அங்கு சென்றதும் தன் மெய்காப்பாளனை  கூப்பிட்டு,தான்  பிறக்கும்போது ஜோசியம் சொன்ன ஜோசியரை கூப்பிட்டுக்கொண்டு வரச் சொன்னான். அந்த ஜோசியர் வந்தவுடன்"  அப்போது நான் தோற்கடிக்க முடியாதவன் என்று சொன்னீரே. என் நிலைமை இப்படி ஆகிவிட்டதே" என்று கேட்டான். அதற்கு அந்த ஜோசியர்" நீங்கள் இன்னும் செய்ய வேண்டியது ஒன்று பாக்கி இருக்கிறது. அதை செய்தீர்களானால் நீங்கள் பழையபடி இந்த அகில புவனத்திற்கு சக்கரவர்த்தி ஆகலாம்" என்று கூறினார். "அது என்ன சொல்லுங்கள், நான் உடனே செய்கிறேன்" என்றார் மன்னன் .

No comments:

Post a Comment