முற்பகல் செயின்..44
By N Krishnamurthy
சனி இரவு எட்டு மணி இருக்கும். ஆதித்யா தன் தந்தைக்கு போன் செய்தான். சிறிது நேரம் பொதுவாக பேசிக்கொண்டிருந்து விட்டு "அப்பா தேன்மொழி இங்கு வந்திருக்கிறாள். கொஞ்சம் அவளிடம் பேசுகிறீர்களா"என்று கேட்டான்.
அதற்கு தெரு" சரி ஆதித்யா போனை அவளிடம் கொடு"என்றார் திரு. தேன்மொழி இதை எதிர்பார்க்கவில்லை. ஆதித்யாவிடம் இருந்து போனை வாங்குவதற்கு முன்னால் தேன்மொழி ஆதித்யாவிடம் " திடீர்னு இப்படி என்னை மாட்டி விட்டீர்கள்" என்று கூறினாள். "சும்மா பேசிப் பாரு" என்றான் ஆதித்யா. வேறு வழி இல்லாமல் தேன்மொழி போனை வாங்கி "வணக்கம்" கூறினாள். "என்னம்மா தேன்மொழி, நீ எப்படி இருக்கே" என்று கேட்டார் திரு. "நல்லா இருக்கேங்க.அங்க நீங்க மற்றும் உங்க மனைவி சுகமா இருக்கீங்களா" என்று கேட்டாள். அதற்கு மேல் என்ன பேசுவது என்று அவளுக்கு புரியவில்லை. இதற்குள் திருவே அவளிடம் " உன் அப்பா, அம்மா என்ன செய்கிறார்கள். நீங்கள் வீட்டில் மொத்தம் எத்தனை பேர்" என்றெல்லாம் விசாரித்தார்.அவருடன் பேசுவது ஏதோ அறிமுகமானவருடன் பேசுவது போல இருந்தது தேன்மொழிக்கு. எல்லா விவரத்தையும் அவர் கேட்டுக் கொண்டார்.
பின்னர் அவர் "இன்னும் ஒரு மாதத்தில் இந்தியா வரலாமென்றிருக்கிறோம். அப்போது கடயநல்லூருக்கும் வருகிறோம் "என்றார். "அவசியம் வாங்க.உங்க இரண்டு பேரையும் பாத்தா அப்பா ரொம்ப சந்தோஷப்படுவார்"என்றாள் தேன்மொழி.
"ஆதித்யாவை உனக்கு பிடிக்கிறதா" என்று கேட்டார் திரு. இதற்கு தேன்மொழி பதில் சொல்லலாமல் மௌனம் காத்தாள். அதற்கு அவர் " நீ மௌனமாக இருப்பதால், மௌனம் சம்மதம் என்று எடுத்துக் கொள்கிறேன்" என்று கூறினார். பின்னர் "நீ நித்யாவிடம் கொஞ்சம் பேசு ",என்ற திரு நித்யாவிடம் போனைக்கொடுத்தார். தேன்மொழிக்கு படபடப்பாக இருந்தது. நித்யா அந்த பக்கத்தில் இருந்து போனை வாங்கி "ஹலோ " என்று கூறினாள்.
நித்யா "ஹலோ" என்று சொன்னது மிகவும் கண்டிப்பாக இருந்த மாதிரி தேன்மொழிக்கு தோன்றியது. உண்மையிலேயே அவள் குரல் அப்படித்தான் இருந்ததா அல்லது தான் அப்படி அதை நினைத்துக் கொள்கிறோமா என்று தேன்மொழிக்கு புரியவில்லை.
தைரியத்தை திரட்டிக்கொண்ட தேன்மொழி "ஹலோ,நீங்க எப்படி இருக்கீங்க" என்று கேட்டாள். எதிர்புறம் பேசிய நித்யா குரலில் அவ்வளவு சுரத்தில்லாமல் " நான் நல்லா இருக்கேன் . நீ சவுரியமா இருக்கியா" என்று கேட்டாள். " நீ எவ்வளவு வருஷமா ஆதித்யா ஆபீஸ்ல வேலை செய்யற. ஆதித்யாவை உனக்கு எத்தனை மாசமா தெரியும்" என்ற மாதிரி கேள்விகளை கேட்டாள் நித்யா. எல்லாவற்றிற்கும் தேன்மொழி பொறுமையாக பதில் சொன்னாள். இதற்குப் பின் நித்யா தேன்மொழியிடம் " ஆதித்யா எங்களுக்கு ஒரே பிள்ளை என்று உனக்கு தெரியும் என்று நினைக்கிறேன். அவன் எங்களுடனே இருந்து விடுவான் என்று தான் எண்ணிக் கொண்டிருந்தேன். அவன் கூட படிச்ச பெண்ணோட பெற்றோர்கள் சம்பந்தம் பேச,இரண்டு நாள் முன்னாடி வந்தார்கள். பொண் அழகூன்னா அப்படி ஒரு அழகு. ஆதித்யாவும் அவள விரும்பறதா அவ நெனைக்கறா. இப்போதான் உனக்கும் ஆதித்யாவுக்கு உனக்கும் உள்ள தொடர்பு எங்களுக்கு தெரிந்தது" என்று பேசினாள்.
"உன்னை எனக்குப் பிடிக்கவில்லை" என்று சொல்லாமல் சொல்வது போல் இருந்தது அவள் பேச்சு.
"தேன்மொழி கொஞ்சம் போன ஆதித்யா கிட்ட கொடுக்கிறியா "என்று கேட்டாள் நித்யா. தேன்மொழி நிம்மதி பெரு மூச்சு விட்டபடி போனை ஆதித்யாவிடம் கொடுத்தாள். உடனே நித்யா ஆதித்யாவிடம் " என்னப்பா உன் வருங்கால மனைவி வீக் எண்ட்டுக்கு இங்க வந்து இருக்காளா" என்று கேட்டாள். "ஆமாம்மா . அவள் ஹாஸ்டலில் தனியாக இருக்கிறாள். தாத்தா, பாட்டி தான் அவளை வர சொல்லி இருக்கிறார்கள்"என்று கூறினான்.
" கல்யாணத்துக்கு நாள் பார்த்து விட்டீர்களா. பத்திரிக்கை நிச்சயமாக அனுப்புவேன்னு நினைக்கிறேன்" என்று கூறினாள். இதைக் கூறும்போது அவ்வளவு தொண்டை கரகரத்தது. இதைக் கேட்ட ஆதித்யா " அம்மா, ஏதாவது கற்பனை செய்யாதே. நீங்களும் அப்பாவும் வந்து, பெரியவர்களாக இருந்து இந்த கல்யாணத்தை நடத்திக் கொடுக்க வேண்டியது உங்கள் பொறுப்பு. அதிலிருந்து நழுவ பார்க்காதே "என்றான் ஆதித்யா. " உனக்கு என்னப்பா. எங்களை விட பெரியவர்களாக உன் தாத்தா, பாட்டி இருக்கிறார்கள்" என்றவள் அவனிடம் "உனக்கு இன்னொரு தாத்தா, பாட்டியும் இருக்கிறார்கள் என்று நினைவுபடுத்துகிறேன். அவங்ககிட்ட விஷயத்தை சொல்ல வேண்டாமா?" என்று கேட்டாள். அதற்கு ஆதித்யா "அம்மா, குதர்க்கமாக பேசாதே. நாளை நான் தேன்மொழியை அவர்கள் வீட்டுக்கு அழைத்துக் கொண்டு போகப் போகிறேன். அவர்களுக்கும் அறிமுகம் செய்து விடுவேன் " என்று கூறினான்.
No comments:
Post a Comment