முற்பகல் செயின்-42

 முற்பகல் செயின்-42

By N Krishnamurthy 

ஆதித்யா பேசி முடித்தவுடன், கோமதி அவனைப் பார்த்து "ஒருவேளை உங்க அம்மாவுக்கு நீ தேன் மொழியை கல்யாணம் செய்து கொள்வதில் விருப்பம் இல்லை என்றால் என்ன பண்ணுவது ஆதித்யா" என்று கேட்டாள். அதற்கு ஆதித்யா "அம்மா முதலில் அப்படித்தான் சொல்லுவாள். நான் அவளை சரி கட்டி விடுவேன் பாட்டி " என்று கூறினான்.

"என்னவோப்பா. எல்லாம் நல்லபடியாக முடிந்தால் சரி. அவுக வீட்டுக்கு ரொம்ப நம்பிக்கை கொடுத்திருக்கிறோம். அது கெட்டுப் போகாமல் இருக்க வேண்டும்" என்று கூறினாள்.

" பாட்டி நீ கவலைப்படாதே. யார் தடுத்தாலும் தேன்மொழி தான் என் மனைவி" என்று கூறினான் ஆதித்யா. "அப்படி சொல்லுடா என் ராஜா" என்றார் நமச்சிவாயம்.

மறுநாள் அவன் ஆபீசிலிருந்து திரும்பியதும் "என்னப்பா இன்னைக்காவது தேன்மொழி உன் கூட வருவாள் என்று நினைத்தேன். வரலையே" என்று கேட்டார்.

"தாத்தா. அவ வீட்டுக்கு போன் பண்ணி பேசி இருக்கா. அவங்க அப்பாவும் ,அம்மாவும் அவ நம்ம கூட வந்து தங்கறது அவ்வளவு சரியாக இருக்காது என்று நினைக்கிறார்கள். "சனி,ஞாயிறு வேண்டுமானால் போய் இருந்துவிட்டு வா. மீதி நாட்களில் நீ அங்கே தங்குவது சரியல்ல.நாம் நேர்மையாக நடந்து கொண்டாலும் நம்மை சுற்றி இருக்கும் ஊர் உலகம் ஒன்று கிடைக்க ஒன்று சொல்லும்" என்று கூறி விட்டார்களாம் என்றான். அதற்கு நமச்சிவாயம் " அவர்கள் சொல்வதிலும் ஒரு நியாயம் இருக்கத்தான் செய்கிறது" என்று ஒத்துக் கொண்டார். 

ஆதித்யா தேன்மொழியிடமிருந்து  வாங்கி வந்திருந்த  அவளுடைய போட்டோக்களை தாத்தா,பாட்டியிடம் காண்பித்தான். கோமதி அவனிடம் " நேரில் பார்ப்பதை விட போட்டோவில்  ™ரொம்பவேஅழகாக இருக்கிறாள்".என்று கூறினாள். "அவதான் உன் பேரன் மனைவின்னு நீ முடிவுக்கு வந்ததால, அவ சுமாரா இருந்தா கூட நீ அப்படிதான் சொல்லுவே" என்றான் ஆதித்யா."போடா.எதலதான் தமாஷ் பண்றதூன்னு இல்லையா"என்றாள் கோமதி.

அந்த போட்டோக்களை ஒரு பிளாஸ்டிக் பேப்பரில் நன்றாக சுற்றி அதை ஒரு கவரில் போட்டு அதை ஓட்டினான். மேலே தன்னுடைய தந்தையினுடைய அட்ரஸை எழுதினான். மறுநாள் ஞாபகமாக அனுப்பி விட வேண்டும் என்று நினைத்துக் கொண்டான் .

இரண்டு நாள் கழித்து தேன்மொழி அவனிடம் "நேத்தி அப்பா போன் பண்ணாங்க. திருமண விஷயமா நீங்க உங்க அப்பா, அம்மா கிட்ட பேசிட்டீங்களா" என்று கேட்டார்கள் என்றாள். இதைக் கேட்ட ஆதித்யா முதலில் தான் தந்தை, தாயிடம் பேசியதை அவளிடம் சொல்ல வேண்டாம் என்று தான் நினைத்துக் கொண்டான். அதன்பின் தன் மனதை மாற்றிக் கொண்டு நடந்ததை அவளிடம் சொன்னான். இதைக் கேட்டதும் அவள் முகம் கூம்பியது. "என்னங்க ஒருவேளை உங்க அம்மாவுக்கு என்னை பிடிக்கவில்லை என்றால் என்ன செய்வது" என்று கேட்டாள் தேன்மொழி

முகத்தில் கவலையை தேக்கி. ஆதித்யா அவளிடம்" அப்ப நான் வேறு பெண்ணை பார்க்க வேண்டியது தான்"என்று கூறினான் சிரித்துக் கொண்டே. தேன்மொழி அவனிடம் கோபித்துக் கொண்டு அவள் இடத்திற்கு சென்று விட்டாள்.

வெள்ளிக்கிழமை மதியம் வரை அவள் அவனிடம் பேசவே இல்லை. அவன் எவ்வளவோ பேச்சு கொடுத்துப் பார்த்தாலும்  அவள் மசிவதாக இல்லை.

வியாழக்கிழமை இரவு ஆதித்யா தன்னுடைய தாத்தா, பாட்டியிடம் நடந்ததை கூறினான். நமச்சிவாயம் அவனிடம் "அவள் உன் மேல் கோபம் கொண்டிருக்கிறாள்.

நீ என்ன பேசினாலும் அவள் பிடி கொடுத்து பேசவில்லை என்று சொல்கிறாய்.எனக்கு ஒரு ஐடியா தோன்றுகிறது. நாளைக்கு சாயங்காலம் 3:00 மணி போல நான் உன் ஆபீசுக்கு வருகிறேன். அவளை கூப்பிட்டு விஷயத்தை விளக்கி கூறி, கவலைப்பட வேண்டாம் அம்மா என்று சொல்கிறேன். அப்போதுதான் அவள் சனி, ஞாயிற்றுக்கிழமைகளில் நம்ப வீட்டுக்கு வருவாள் " என்று கூறினார். 

"இதுவும் நல்ல ஐடியா தான்.நீங்க ஒண்ணு பண்ணுங்க. நாளைக்கு நான் லஞ்சுக்கு வீட்டுக்கு வந்துடுறேன். லஞ்ச் முடிஞ்சு சிறிது நேரம் கழித்து நான் உங்களை எனது ஆபிசுக்கு அழைத்துக் கொண்டு செல்கிறேன் . பின்னர் நீங்கள் தேன்மொழியை கூப்பிட்டு பேசலாம்" என்று கூறினான்.

மறுநாள் அதே மாதிரி ஆதித்யா தன்னுடைய பகல் உணவை முடித்துவிட்டு நமச்சிவாயத்தை அழைத்துக் கொண்டு தன் ஆபீசுக்கு சென்றான். அடுத்த 15 நிமிஷத்தில் ஆபீஸ் ரிசப்ஷனிஸ்ட் கல்யாணி, தேன்மொழியை ஃபோனில் கூப்பிட்டாள். "தேன்மொழி, உன்னை பார்க்க வேண்டும் என்று ஒரு வயதானவர் வந்திருக்கிறார்" என்று கூறினாள். தேன்மொழி  "என்னை பார்க்கவா" என்று  கேட்டாள்.

"ஆமாம் .தேன்மொழி" என்றாள் கல்யாணி. "என்ன பெயராம்" என்று கேட்டாள் தேன்மொழி. 

" பெயரைக் கேட்டால் சொல்ல மாட்டேன் என்கிறார். தேன்மொழியே நேரில் வரட்டும் என்று கூறுகிறார்" என்றாள் கயாணி. "என்னடா இது, புதுத்தொல்லையா இருக்கு. யாராக இருக்கும்" என்று  நினைத்து கொண்டு தேன்மொழி  ஆபீஸின் முன்பக்கம் இருந்த விசிட்டர் ரூம்  அருகில் சென்றாள். அங்கு நமச்சிவாயம் அமர்ந்திருப்பதை பார்த்து ஆச்சர்யம் அடைந்தாள்.