வசந்தகாலம் வருமோ?-94
By N Krishnamurthy
இதையெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருந்த பத்மனாபனின் தாயார்
ருக்மணி ராஜேஸ்வரியிடம் "உன்னை பாத்தா ஆச்சர்யமா இருக்கு. மனசு சொன்னத கேட்டு வீட்டை வாங்கியிருக்க.
வயசல சின்னவளா இருந்தாலும் நோக்கு அசாத்ய சாமர்த்யம். எங்காத்துபொண்ணு நல்ல எடத்ல தான் வாழ்க்கைபட போறான்னு நெனைக்கும் போது சந்தோஷமா இருக்கு "என்று பாராட்டினாள். "அப்படி எல்லாம் இல்ல மாமி. உங்கள போல பெரியவா என் மேல இருக்கற வாஞ்சயால இவ்வளவு பெரிய வார்த்தைகளையெல்லாம் பேசறேள்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி.
" இப்படி நீங்க ஒரு பெரிய டெசிஷன் எடுத்தது ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு" என்று கூறினார் சாரங்கன் மார்கபந்துவிடம். பின்னர் ஒருவர் பின் ஒருவராக ஹாலுக்கு வர ஆரம்பித்தார்கள். எல்லோரும் ராஜேஸ்வரியின் கையைப் பிடித்து குலுக்கி, "கன்கிராஜுலேஷன்" என்று சொன்னார்கள். மைதிலி ம்ருதுளாவை பார்த்து"ம்ருது.கண்ணம்மா, உன் மாமனாரையும், மாமியாரையும் நமஸ்காரம் பண்ணிக்கோ" என்று சொன்னதும், ம்ருதுளா அங்கு வந்து ராஜேஸ்வரிக்கும், மார்கபந்துவுக்கும் நமஸ்காரம் செய்தாள். அவளை தூக்கி எழுப்பி,ஆரத்தழுவிய ராஜேஸ்வரியின் கண்கள் ஆனந்தக்கண்ணீரை சொரிந்தன. ம்ருதுளாவும் உணர்ச்சி மிகுதியால் ராஜேஸ்வரியை கட்டிக்கொண்டு லேசாக விம்மினாள். வருங்கால மாமியாரும், மாட்டுப்பெண்ணும் இவ்வளவு அன்யோன்னமாக இருப்பதை கண்டு எல்லோரும் மகிழ்ந்தனர்.
ராஜேஸ்வரி ம்ருதுளாவிடம் " நீ என்னைக்கும் சந்தோஷமா, உன் சங்கீதத்தை போல ரொம்ப ஒசத்தியா இருக்கணும்" என்று கூறினாள்.
இதையெல்லாம் பார்த்துக் கொண்டிருந்த ரங்கநாயகி தான் தனித்து விடப்பட்டதை உணர்ந்தாள். தான் செய்ய இருந்த தவறு அவளுக்கு கொஞ்சம் கொஞ்சமாக புலப்பட்டது. என்ன இருந்தாலும் தான் அப்படி செய்திருக்கக் கூடாது என்று நினைத்துக் கொண்டாள். எப்பொழுது சத்சங்கத்தில் சேருவோம்,பாவ மன்னிப்பு பெறுவோம் என்று அவள் ஆவலாக இருந்தாள்.
ராஜேஸ்வரி "நான் இந்த போன யூஸ் பண்ணிக்கலாமா" என்று கேட்டதுதான் தாமதம், ரங்கநாயகி ராஜேஸ்வரியிடம்
"மாமி. இது நம்பாத்து போன். நீங்க நம்பளவாளா ஆயிட்டேள். போனை தாராளமா யூஸ் பண்ணிக்கலாம்" என்று கூறினாள். ரங்க நாயகியின் இந்த மனமாற்றத்தை பார்த்து வசுமதி ஆச்சர்யம் அடைந்தாள்.
ராஜேஸ்வரி சங்கர க்ருஷ்ணனுக்கு போன் செய்து"ஆத்தை பூட்டிண்டு இங்க வரயா" என்று கூறினாள். அடுத்த அரைமணியில் சங்கர க்ருஷ்ணன் அங்கு ஆஜரானான்.
ராஜேஸ்வரி அவனிடம் விஷயத்தை கூற,அவன் முகம் மலர்ந்தது. எல்லோரும் அவன் கையைப் பிடித்துக்கொண்டு வாழ்த்து தெரிவித்தார்கள்.
அவன் பெரியவர்கள் எல்லோருக்கும் நமஸ்காரம் செய்தான். தொலைவில் நின்றுகொண்டு அவனையே பார்த்துக்கொண்டிருந்த ம்ருதுளா வெட்கத்தால் கன்னம் சிவந்தாள்.
அரைமணியில் எல்லோருக்கும் சுடச்சுட சேமியா பாயசம் கொண்டு வந்து கொடுத்தாள் ரங்கநாயகி.
ஒரு மூலையில் சங்கர க்ருஷ்ணன், ஸ்ரீவத்சன், வசுமதி, ம்ருதுளா உட்கார்ந்து கொண்டு பேச ஆரம்பித்தார்கள். ம்ருதுளா வசுமதியின் கையைப் பிடித்துக் கொண்டு " அக்கா ரொம்ப தேங்க்ஸ்.நீ மட்டும் இல்லேன்னா அவ்வளவுதான். நீ நேக்கு செஞ்ச உதவியை நான் என்னிக்கும் மறக்க மாட்டேன்" என்றாள்.
வசுமதி அவளிடம் "போடி அசடே.நான் என்னா பெரிசா செஞ்சூட்டேன். இது கூட செய்யலைனா அப்புறம் கிட்டின சொந்தம்னு இருந்து என்ன ப்ரயோஜனம். எனக்கு பிரதி உபகாரமா நீ ஒண்ணு செய்ய வேண்டியிருக்கும்.நான் கன்சீவ் ஆனதை கேட்டு நீ போன் பண்ணின போது நான் சொன்னதுதான் அது"என்றாள். "போக்கா"என்று சொல்லி பொய்க்கோபம் காட்டினாள் ம்ருதுளா. இதையெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருந்த ஸ்ரீவத்சனம்,சங்கர க்ருஷ்ணனும் ஏக காலத்தில்"அது என்னான்னு தெரிஞ்சுக்கலாமா"என்று கேட்டனர். இதற்கு வசுமதி "அது ரகசியம்.எங்களுக்குள்ள போட்டுண்ட ஒப்பந்தம். காலம் வர போது உங்களுக்கு தெரியாமலா போயிடபோறது"என்றாள். இதன் பிறகு வசுமதி சங்கர க்ருஷ்ணனிடம் "உங்களுக்கு ஒண்ணு தெரியுமா. எங்க ம்ருது மேல நீங்க வச்சிருக்க அன்ப விட அவ உங்க மேல பல மடங்கு அன்பு வெச்சிருக்கா. எந்த காரணம் கொண்டும் அவளுக்கு நீங்க கஷ்டத்த கொடுக்க கூடாது" என்று கூறினாள்.
இதைக் கேட்ட சங்கர க்ருஷ்ணன் " நீங்க இதெல்லாம் என்கிட்ட சொல்ல வேண்டிய அவசியமே இல்லை. என்னைக்கு நான் அவள முதல் முதல்ல பாத்தேனோ அன்னைக்கே அவகிட்ட என் மனச பறி கொடுத்துட்டேன். அவ என்ன விட பெட்டர் சிங்கர்னு நிச்சயம் தெரியும். அதனால எனக்கு அவ மேல பொறாமை கிடையாது. என்னுடைய சங்கீதத்தையும் இம்ப்ரூவ் பண்ணறதுக்கு அவ சப்போர்ட்டா இருப்பான்னு நெனைக்கும் போது நெக்கு சந்தோஷம் தான் வரது. நான் என்றைக்கும் ம்ருதுளாவுக்கு அனுசரணயா இருப்பேன்" என்று சொன்னான்.
அப்பொழுது ம்ருதுளா ஸ்ரீவத்சனிடம் " சாரி அத்திம்பேர். உங்க சித்திக்கு மன வருத்தம் உண்டாக்கிட்டோம்"என்றாள். அதற்கு ஸ்ரீவத்சன் " ஜாதகம் பொருந்தலைனா நம்ம என்ன பண்ண முடியும். நான் நெக்ஸ்ட் டைம் சித்தியையும், ரகுநந்தனையும் பாக்கும்போது இது விஷயமா அவாளுக்கு எக்ஸ்பிளைன் பண்ணிடுவேன்" என்றான்.
No comments:
Post a Comment