வசந்த காலம் வருமோ?-122

 வசந்த காலம் வருமோ?-122

By N Krishnamurthy 

இந்த கதை போன பதிவோடு  முடிந்துவிட்டது என்றே கூறலாம். இந்த கதையே வேறு மாதிரி கொண்டு செல்ல வேண்டும் என்று எண்ணியிருந்த என்னை, பல வாசகர்கள் ம்ருதுளாவையும்,சங்கர க்ருஷ்ணனையும் சேர்த்து வைக்க வேண்டும் என்று கேட்டிருந்ததால் நான் அதற்கேற்ப கதையை நடத்திச்செல்ல வேண்டியவனானேன்.

கதை மாந்தர்களுக்கு பிற்காலத்தில் என்ன நடந்தது என்று அறிய பலருக்கும் ஆவலாக இருக்கும். இதற்கான பதில் கீழே.

ஒரு வருடம் கழித்து வசுமதிக்கு வர்ஷணி பிறந்தாள்.

திருமணமாகிய 20 வது மாதத்தில் சங்கர க்ருஷ்ணன், ம்ருதுளா தம்பதிகளுக்கு அமிர்தா பிறந்தாள்.

அமிர்தா பிறந்த மூன்று வருடம் கழித்து அவர்களுக்கு அபிஷேக் பிறந்தான்.

முதலில் ம்ருதுளாவிற்கு பெண் குழந்தை பிறந்ததை நினைத்து மிகவும் சந்தோஷப்பட்ட வசுமதி, அமிர்தா தான் என் மாட்டு பெண் என்று கூறிக் கொண்டிருந்தாள்.

ரகுநந்தனுக்கு ஒரு நல்ல இடத்தில் ஒரு வருடம் கழித்து திருமணம் நடந்தது.

மார்க்கபந்து ஒரு எக்ஸ்போர்ட் கம்பெனி ஆரம்பித்தார். அதில் அக்கவுண்ட் செக்ஷனை மேனேஜ் பண்ண பத்மநாபனை அப்பாயின்மென்ட் செய்தார். எனவே பத்மநாபனும், ரங்கநாயகியும் மதுரை விட்டு கிளம்பி சென்னைக்கு குடி பெயர்ந்தார்கள்.

ரங்கநாயகி வாரத்துக்கு இரண்டு முறையாவது ராஜேஸ்வரியை வந்து பார்த்து பேசிவிட்டுப்போவாள்.

மைதிலியும், சாரங்கனும் அடிக்கடி அமிர்தா உடனும், அபிஷேக்குடனும் பொழுதை கழித்தார்கள்.

இப்பதெல்லாம் ராஜேஸ்வரிக்கு அமிர்தாவையையும், அபிஷேக்கயையும் கவனிக்கவே நேரம் போத வில்லை. இந்த அழகில் மூன்று மாதத்திற்கு ஒரு முறை அவளும் மார்கபந்துவும் கிளம்பி ராஜராஜபுரம் சென்று ஜெகன், சீதா மற்றும் சிதம்பரம், சாரதா அவர்களுடன் இரண்டு நாட்கள் இருந்து விட்டு வருவார்கள்.சில சமயம் அவர்கள் குழந்தைகளையும் அழைத்துக் கொண்டு செல்வார்கள்.

ம்ருதுளா அடுத்த நான்கு ஆண்டுகளில் சங்கீத வானில் கொடி கட்டி பறந்தாள். 

சங்கர க்ருஷ்ணன் சென்னை ஐ.ஐ.டியில் பி.ஹெச்.டி முடித்துவிட்டு தனியாக ஒரு கன்சல்டன்சி கம்பெனி ஆரம்பித்து வெற்றிகரமாக நடத்திக் கொண்டிருந்தான். அவனுக்கும்  பல கச்சேரி வாய்ப்புகள் குவிந்து வண்ணம் இருந்தன.

அமிர்தா மூன்று வயதிலிருந்தே அம்மாவிடம் பாட்டு கற்றுக்கொள்ள ஆரம்பித்தாள். 

வெகு காலம் குழந்தை பாக்யமில்லாமலிருந்த ராதிகா,கண்ணன் தம்பதிகள்,செயற்கை கருத்தரிப்பு முறையில் இரட்டை குழந்தைகளுக்கு பெற்றோர் ஆனார்கள்.

பத்மநாபன் தம்பி ரகுவிற்கும் சென்னை மாற்றலானது. ஸ்ரீவத்சன் பெருமுயற்சி எடுத்ததின் விளைவாக, சென்னையில் கோபதி நாராயணசாமி(செட்டி) சாலையில் உள்ள BHEL ஆபிசுக்கு மாற்றல் செய்து கொண்டு,குடும்பத்துடன் சென்னைக்கு வந்து சேர்ந்தான்.

எல்லா பந்துமித்ரர்களும் மாதம் இருமுறை ராஜேஸ்வரியின் வீட்டிலோ அல்லது சாரங்கன் வீட்டிலோ குழுமி ஒரு நாள் முழுவதும் கூடிக்களிப்பார்கள். இதையெல்லாம் ரங்கநாயகிதான் எடுத்துப்போட்டுக்கொண்டு அரேன்ஜ் செய்வாள்.

ராஜேஸ்வரிக்கு கல்யாணசெலவு அறுபத்தி ஐந்து லக்ஷத்தை எட்டியதாக கேள்வி. ம்ருதுளா என்ற பத்தரை மாற்று தங்கத்தின் முன் அறுபத்தி ஐந்து லக்ஷம் ஒன்றுமேயில்லை என ராஜேஸ்வரி நினைத்தாள்.

இப்படியாக சங்கர க்ருஷ்ணன், ம்ருதுளா  வாழ்க்கை ஒரு அருமையான சங்கீதம் போல சுகமாக, விறுவிறுப்பாக போய்க் கொண்டிருந்தது.

முடிக்கு முன் வழக்கம் போல உங்களிடம் ஒரு கேள்வி.

 உங்களுக்குப் பிடித்த கதாபாத்திரம் எது? எதனால் அந்த பாத்திரம் உங்களை கவர்ந்தது?

இத்துடன் முடித்துக் கொள்ளலாம் என்று பார்க்கும் பொழுது ராஜேஸ்வரியையும், ம்ருதுளா, சங்கர க்ருஷ்ணனையும் விட்டு விட்டு பிரியப் போகிறோமே என்ற துக்கம் என் தொண்டையை அடைகிறது. என்ன செய்வது?

All good things should come to an end  என்பது தானே  விதி.