நடராஜரின் நாள்

 நடராஜரின் நாள்         _ ரமணி

என்னையும் என் நண்பன் குணசேகரனையும் பொன்மலை ரயில்வே சினிமா தியேட்டர் பக்கம் ஒரு டிசம்பர் மாதத்து சாயங்காலத்தில் எங்களுக்குத் தெரியாமல் பார்த்த எங்கள் வகுப்பாசிரியர் நடராஜன், மறு நாள் வகுப்பில், " என்ன, பரீட்சைக்குப் படிக்காம நேத்திக்கு சினிமாக் கொட்டாய் பக்கம் அலைஞ்சுக்கிட்டிருக்க? " என்று அடிப்பதற்கு நெருங்கி வந்துகொண்டே கேட்டார்.

நான் பெளன்ஸரைக் கடைசி நேரத்தில் தவிர்த்த மட்டையாளன் மாதிரி, குனிந்து அவரிடமிருந்து தப்பித்தேன்.

 அவருக்கு நான் குணாவைக் கூட்டிக்கொண்டு அலைந்ததுதான் கோபம்.

 குணா படிப்பில் முதல் மாணவன். ஆனால், முதல் நாள் அவர் வைத்த வகுப்புத் தேர்வில் அவன் என்ன காரணத்தினாலோ என்னைவிட மார்க் கம்மியாய் வாங்கியிருந்தான்.

 நடராஜன் சார், தன் அழகான மூன்றாவது பெண்ணான வசுமதியைக் குணாவிற்குக் கொடுத்துவிடும் அளவிற்குப் பிரியம் வைத்திருந்தார். 

அவன் என்னால்தான் கெட்டுப் போகிறான் என்ற உடனடி முடிவுக்கு வந்து குண்டாஸ் சட்டத்தில் பிடித்து உள்ளே போடும் அளவிற்கு அவர் கோபத்தில் கொப்பளித்துக் கொண்டிருந்தார்.

எனக்குக் "கெரகம்" சரியில்லை என்று போன வாரம்தான் மார்கழி மாத ஜோதிடப் பலனில் இருந்தது. இந்தியன் எக்ஸ்ப்ரஸில் your stars are not favourable  என்று போட்டிருந்ததின் அர்த்தம் அப்போது புரியவில்லை.

" சார்..சார்...நான் நேத்திக்கு சாரணர் வகுப்புக்குப் போயிருந்தேன் சார். சினிமா கொட்டாய்க்குப் பக்கத்துல தான் சார், எங்க  'டென்' இருக்கு..." என்று தேவைக்கு அதிகமாக அடிக்குப் பயந்து அலறினேன். 

சாரணருக்கு இங்க்லீஷ் வார்த்தையும் 'டென்'னுக்கு தமிழும் உடனே வராமல் நான் கத்தியது  க்ளாஸ் மாணவர்கள் எல்லோருக்கும்  நகைச்சுவையாய் இருந்தது.

நடராஜன் சார், என்னைப் பார்த்துச் சிரித்த பத்மநாபனை எழுப்பி , " சாரணர் இயக்கம்னா என்னடே " என்று திருநெல்வேலித் தமிழில் வினவினார்.

பின் அவரே "ஸ்கெளட்" பற்றிச் சொல்லி, எங்களுக்கெல்லாம் இரவில் நட்சத்திரங்களையும் அவற்றில் பல கூட்டமாய் நகர்வது பற்றியும் சொல்ல ஆரம்பித்துவிட்டார். 

 இரவில் இடம் தெரியாமல் அலைந்தால், நட்சத்திரக் கூட்டங்களின் வான் இருப்பை வைத்து நாம் செல்ல வேண்டிய இடத்தை எப்படி அடைவது என்பதை எங்களுக்கு ஸ்கெளட்டில் மிக அடிப்படையாகச் சொல்லிக் கொடுத்திருந்தார்கள்.

"ஓரியன் கூட்டம் பத்தித் தெரியுமாடே ?" என்று நடராஜன் சார் கேட்டபோது எனக்கு சந்தோஷமாகி விட்டது. 

இந்தக் குளிர்கால ஆரம்பத்தில் இளம் இரவிலேயே குத்துமதிப்பான கிழக்கின் நடுவில்  முளைக்க ஆரம்பித்து... நாம் எங்கு சென்றாலும் ரொம்ப நேரம் நம் தலைக்கு மேலேயே இருப்பது போல் தோன்றி... கொஞ்சம் கண்ணயர்ந்து காலையில் பார்த்தால் பெளர்ணமியின் பின் தேய்மானத்தில் இளைத்துக் கொண்டிருக்கும் சந்திரனின் அருகில் மேற்கில் சிரித்துக் கொண்டிருக்கும் அது.

கிரேக்க வீரன் இடையில் வாள் தரித்துக்கொண்டிருக்கும் தோற்றம்.

" அந்தக் கூட்டத்துலதாண்டே ஆதிரை இருக்கு " என்று சிலிர்த்துக்கொண்டே சொன்னார்.

 ஆதிரை.  திருவாதிரை.

அந்த கிரேக்க வீரனின் மேல் உயர்ந்த வலது தோள்பட்டை அல்லது வலது கையின் உயர்த்திப் பிடித்த நுனி. அதில் ஒளிரும் சிவந்த நட்சத்திரம். ஆருத்ரா!

நடராஜன் சாரின் கண்கள் கிழக்குத் திசை நோக்கி நிலை குத்தியிருந்தது. 

கிழக்கில் எங்கே..? 

சிதம்பரம்தான். 

ப்ரபஞ்சத்தின் மையம்.

பத்து நாட்களில் பரந்து விரியும் விழா.

எட்டாம் நாள் ரோஹிணி.... ஒன்பதாம் நாள் மிருக சீர்ஷம்...பத்தாம் நாள் திருவாதிரை ஆகிய தினங்களில் சந்திரன் அந்த நட்சத்திரங்களில் தங்கிப் போகிறான்.

எட்டாம் நாளில் சிவன் பிக்ஷாடனராக வருகிறார். ரோஹிணி நட்சத்திரம் ஒரு சிவந்த பசு. கால் நடைகளின் தாய். ரோஹிணி...  சக்கரம் கொண்ட தேர் அது. ஆகவே, இந்த ஆகாச க்ஷேத்திரத்தின் கிழ ரத மூலையில் விண்முட்டத்  தயாராகிறது தேர்.

ஒன்பதாம் நாள் ம்ருஹஷீர்ஷம். மானின் தலைத் தோற்றம். 

ஓரியனின் மேல் பகுதியில் குந்தியிருக்கும் மூன்று நட்சத்திரங்களைப் பாருங்கள். மானின் தலை தெரியும். 

அந்தப் புருஷமிருகம்  வானிலிருந்து  இறங்கித் தேரை அலங்கரித்துவிடும். இடிமுழக்கமென தாளவாத்தியங்கள் மணியோசைகள் வானை நிறைக்கும். சிவனின் வாசனை, காற்றை நிறைக்கும். 

வினாயகரும் முருகரும் ஈஸ்வரப் பட்டம் பெற்ற சண்டிகேஸ்வரரும் தயாராக இருப்பார்கள்.

அப்போது, அம்மையும் அப்பனும் தோன்றி ரதத்தில் கொலுவிருப்பார்கள். நமசிவாய கோஷத்தில் சிதம்பரம் தத்தளிக்கத் தேர் உருளும். 

 இனி காட்சி  ஆயிரம் கால் மண்டபத்திற்கு மாறிவிடும். 

அதுதான் ஏழாவது சக்ரத்தின் இடம். சஹஸ்ராத்ரா.

  கபாலத்தின் மைய உச்சியில் சக்தி  ஆயிரம் இதழ்களாய் விரிந்து தோன்றும் இடம் இதுதான்.

 ஜீவன் சிவத்தில் உருகி உருகித் தோய்ந்து தெய்வ வாசனையை வரித்துக் கொள்ளும் சாத்தியம் இங்கே தேங்கிக் காத்துக் கிடக்கிறது.

இதுதான் நாம் காத்திருக்கும் தருணம். ப்ரபஞ்சத்தின் ஈர மயக்கத் தருணம். புத்தம் புதிய ஒரு மாற்றத்திற்கான பசுமைத் தருணம்.

 ரோஹிணி , ம்ருகசீர்ஷம் எல்லாம் ஊடுருவி வந்த நாட்களின் அடுத்ததாய், சந்திரன் வானின் ரத வீதியில் மெல்ல உருண்டு நகர்ந்து உவப்பின் உச்சத்தில்  மயங்கி ஆருத்ராவின் சிவந்த பரப்பில்  ஆழ்ந்து மகத்தான  சிவானுபவத்தில் மூழ்கி வெளிவரும் தருணம்.

இதுதான் ப்ரபஞ்ச ரஹஸ்யத் திரை விலகும் நேரமும் கூட.

நடராஜர் அபிஷேகம் கண்டருள்வார். 

காலம், பண்பாடு எல்லாம் தாண்டிய வெளியில் ஆருத்ராவில் ஆழும் சந்திரனோடும் எதிரே ஆலவாய் அழகன் அபிஷேகம் காணும் அழகோடும் கண்கள் விண்ணுக்கும் மண்ணுக்கும் இடையில் அல்லாடும். ஒரு நேர்க்கோட்டில் பொருத்திப் பார்க்கும் கணம் வாய்த்துவிடும் போது நாம் இல்லாது போய்விடுவோம்.

மற்றதெல்லாம் லோகாதாயம். 

தென்னாடுடைய சிவன் தெற்கு நோக்கி இருப்பார். அவரது வலது கரம் என்பது நம்பிக்கை. மரண பயத்தை அவர் அக்கரம் கொண்டுதான் போக்குகிறான்.

ஒவ்வொரு முறையும் புனித நீர் அய்யனின் விரிந்த சடையிலிருந்து திருவடியின் ஒற்றை விரல் வரை வழியும் போதெல்லாம், உள்ளம் குளிரும். மீண்டும் அவன் மேல் கொண்ட காமத்தில் கொதிக்கும். கொதித்துக் குளிர்ந்து.. குளிர்ந்து கொதித்து.. நாமும் ஆருத்ராவைப் போல் சிவந்திருக்க அருணனும் செந் நிறத்தில் கிழக்கில் புதித்தாய்ப் பிறப்பான்.

இப்படியெல்லாம் நடராஜனின் சார் அரற்றிக் கொண்டிருந்தார். 

அவர் சொன்ன Betelgeuse, Lambda Orionis, Aldebran, Hyades என்பதெல்லாம் புரிய எனக்கு வெகு நாட்களாயிற்று.

பின் நாட்களில் பணியின் பொருட்டு ஒவ்வொரு முறையும்  இரவு இன்ஸ்பெக்ஷன் செய்வதற்கு, அத்துவானத்தில் இருக்கும் ரயில்வே கேட்களையே தேர்ந்தெடுத்துக் கொள்வேன்.

 பனி உருகி, சந்திரன் நட்சத்திரங்களுடன் சல்லாபித்திருக்கும் நேரத்தில் பூமி பொறாமையில் இருளை வேகமாகக் குடித்துக்கொண்டிருக்கும். 

ஓரியன் எப்போதும் போல் என் தலைக்கு மேல் மல்லாந்த திண்தோளுடன் கிடப்பான். 

மான் தலையாய் மூன்று வின்மீண்கள் மினுங்கும் ம்ருகசீர்ஷத்தின் வலப்புறத்தில் என் மனதுக்குகந்த நடராஜரின் ஆருத்ரா சிவந்து சிரித்துக் கொண்டிருக்கும். 

என் தந்தையும்  நடராஜன் சாரைப் போலவே சிவனுக்கு உகந்த திருவாதிரை நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர்தான்.