மனதோடுமலர்கள்_7

மனதோடுமலர்கள்_7

அத்யாயம்  7

அப்பா, அம்மா, அண்ணா, இரண்டு அக்காக்கள் கூடிய குடும்பத்தில் பிறந்திருந்தாலும், இந்த புதிய உறவுகளை மிகவும் பிடித்திருந்தது அவளுக்கு.

அப்பா படு பிஸியான எலக்ட்ரிக்கல் காண்ட்ராக்டர், வேலூரில்.  அண்ணன் திருப்பூரில் குடும்பத்தோடு வசிக்கும் மில் முதலாளி. பெரிய அக்காவுக்கு ஹிந்து அறநிலையத்துறை யில் வேலை. அடுத்த அக்காவுக்கு படிப்பு ஏறவில்லை. வீட்டோடு அம்மாவுக்கு ஒத்தாசை.

பெரிய அக்கா முப்பதை எட்டிக் கொண்டிருந்தாள். சின்ன அக்கா பக்கத்து வீடுகளில் வசிக்கும் தோழிகளோடு பல்லாங்குழியிலும் பரமபதத்திலும் பொழுதைக் கழித்துக் கொண்டிருந்தாள். அம்மாவோ அடுப்படி பரதேவதை.

பணம் தேடுவதில் அப்பாவுக்கு இருந்த நாட்டம் பெண்களுக்கு மணம் தேடுவதில் இல்லை. தந்தைப் பாசமும் அண்ணனின் சகோதரப் பாசமும் நேரத்தை ஒதுக்குவதில் அக்கறை அவ்வளவாக காட்டவில்லை.

குறையாக முற்றிலும் பார்க்க முடியாது, எனினும் குறையே.

படித்தாள். 

காலேஜிலிருந்து ஹாஸ்டல் உணவுதான் பிரதானம். வத்தக் குழம்புக்காகவும் சுட்ட அப்பளத்துக்காகவும் மதுரையிலிருந்து வேலூர் வரை எதற்கு போகணும் என்று கல்லூரி நாட்களில் தோழிகளோடுதான் பாசப் பயணம். அது இப்போது திருச்சியில் தொடர்கிறது வேலை கிடைத்த பின்னரும்.

அவளுக்கு கலகலப்பு பிடிக்கும். தோழிகளிடம் அது அவளுக்கு நிறைய கிடைத்தது. சொந்தங்களிடமிருந்து இவள் எதிர்பார்க்கும் அளவு கிடைக்கவில்லை. இருப்பினும் வெளிக்காட்டிக் கொள்வதில்லை.

ஒட்டுமொத்த அன்பு பரிமாற்றங்களை உள்ளடக்கிய சந்துருவின் சொந்தங்களில் அவள் பிரமித்ததில் வியப்பில்லையே. நம் குடும்பத்தில் எதிர்பார்க்கும் சந்தோஷம் அடுத்தவர் குடும்பத்தில் சற்று மிகுதியாக பார்க்கும்போது ஒரு வித ஈர்ப்பு இயற்கைதானே?

ஷேரிங் அண்ட் கேரிங் எங்கு இருக்கிறதோ அங்கு மனசு காந்தம் போல இலகுவாக ஒட்டிக் கொள்கிறது.

ஒரு முழு நாளை அவள் இனிமையாக கழித்தாள் இவர்களோடு. இரண்டாவது நாளான கல்யாணத்திலும் தொடர்ந்தாள் மனம் லயித்ததால். 

இனி ஒரு இப்படிப்பட்ட சந்தோஷம் மறுபடியும் என்று கிடைக்குமோ என்று நினைத்தாளோ என்னவோ?

அம்பி என்கிற வெங்கடேசனுக்கும், அனு என்கிற அனுராதாவுக்கும் கல்யாணம் இனிதே முடிந்தது. எத்தனை சிரிப்பொலிகளை, சந்தோஷங்களை பார்த்துவிட்டாள் முப்பது மணி நேரத்தில்.

சந்துருவிடம் வந்தாள். மீண்டும் ஒரு முறை சொன்னாள்:

'நீங்க ரொம்ப கொடுத்து வெச்சுருக்கீங்க. உங்க மேல உங்க சொந்தக்காரா எல்லோரும் வைத்திருக்கிற அன்பு ரொம்ப பெருசு. ஒருநாள் உங்க சொந்தக்காராளோடு இருந்ததை எப்படி சொல்றதுன்னே தெரியல.'

கொஞ்சம் தழுதழுத்தே அவள் சொன்னதாக உணர்ந்தான்.

'நீங்க மட்டும் என்ன? ஒரு நாளிலேயே என்னோட ஒட்டு மொத்த சொந்தக்காராளையும் உங்க பக்கம் திருப்பிட்டீங்க. ஏதோ, லெட்டரை வாங்கினோமா கிளம்பினோமான்னு இல்லாம, என்னோட வந்து கல்யாணத்துலேயும் கலந்துண்டு...யூ ஆர் க்ரேட்'.

'சரி, அப்ப நான் கிளம்பட்டுமா?'

'என்ன அவசரம். நலங்கெல்லாம் முடிச்சுட்டு ராத்திரி சாப்பிட்டு விட்டு கிளம்பலாமே?'

'இல்லை, நான் கிளம்பறேன்'.

'சரி, வாங்கோ. மாமா மாமிகிட்ட சொல்லிண்டு போங்கோ'

'நீங்க எப்ப கிளம்பறேள் மெட்ராஸுக்கு?'

'முதல் தடவை திருச்சிக்கு வறதால, ஸ்ரீரங்கம், திருவானைக்காவல், சமயபுரம் பார்த்துவிட்டு கிளம்பலாம்னு நாளை ட்ரெயினில் டிக்கட் போட்டிருக்கேன்.'

'அப்படியா, நாளைக்கு எனக்கு ஆஃபீஸ் லீவுதான். நானும் சமயபுரம் போலாம்னு இருக்கேன். எனக்கு அவதான் எப்போதும் துணை.'

'அப்படியா, முடிஞ்சா சமயபுரத்தில் மீட் பண்ணலாம்'.

ஒவ்வொருவராக சொல்லிக் கொண்டு வந்தாள். அவர்களும் சந்தோஷமாக விடை கொடுத்தார்கள். அவனும் அவள் பக்கத்திலேயே இருந்தான்.

பிரேமாவிடம் வந்தாள். அவள் விடவில்லை. 'நலங்கு மூணு மணிக்கு. நீ இருந்தே ஆகணும். நோ எக்ஸ்க்யூஸ்.'

பிறகு பிரேமா இவன் பக்கம் திரும்பி 'சந்துரு, உன் ப்ரோக்ராம் என்ன?'

சொன்னான் மாலதியிடம் சொன்னதை அவளிடமும்.

'ஒண்ணு செய் சந்துரு. நலங்கு முடிந்ததும் அவளை அழச்சுண்டு திருவானைக்கா போ. அவளுக்கும் பொழுது போன மாதிரி இருக்கும்.'. சிரித்துக் கொண்டே சொன்னாள். கேட்டவுடன் நெளிந்தான்.

நீண்ட பேச்சுகளுக்கு பிறகு அதுவே தீர்மானமாச்சு.

மனதுக்குள் பிரேமா நினைத்தாள். 'இந்த மாதிரி ஒரு பெண் மாட்டுப் பொண்ணா கிடைக்க அத்தை ரொம்ப கொடுத்து வெச்சுருக்கணும். பகவான்தான் இவா ரெண்டு பேரையும் சேர்க்கணும்.

ரெண்டு பேர் மனசிலேயும் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு ஆசை இருக்கற மாதிரி தான் தோணறது. இப்பவே மாலதிகிட்ட கேட்கலாம். ஆனா, அதுவே பாதகமா ஆயிடக் கூடாது. ரெண்டு பேரும் கொஞ்சம் டைம் எடுத்துக்கட்டும், அதான் நல்லது.'

நலங்கிலே அரிசி, பருப்பு, தேங்காய், கண்ணாடி, சீப்பு இதெல்லாம் வெச்சு ட்ரெடிஷனல் விளையாட்டுக்களை எல்லாம் தம்பதியினர் விளையாடிய பின், பிரேமா ஒரு பாட்டுப் பாடச் சொன்னாள் மாலதியை. முதலில் சங்கோஜம். பிறகு ஏகோபித்து அனைவரும் கூச்சல் போட்டு நிர்பந்தித்தார்கள்.

'எனக்கு கர்னாடிக் சாங் தெரியாதே?'

'சினிமா பாட்டுதான் பாடேன்.'. அம்பியின் அம்மா கேட்டாள்.

'என்னதான் ரகசியமோ இதயத்திலே? நினைத்தால் எனக்கே சிரிப்பு வரும் சமயத்திலே...'

பெரிய கைதட்டல். வெட்கம் சூழ்ந்தது அவளை.

நலங்கு முடிந்ததும் திருவானைக்காவல் நோக்கி, அவனோடு.

தொடரும்