திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −14

திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −14

"அம்மணி!..

ஒனக்கு ஆசார்ய கடாக்ஷம் இல்லைனு நீ ஏன் நெனக்கற?..

ஆசார்யனப் பொறுத்த வரையிலும், கைங்கர்யம் பண்ணாலும், பண்ணாட்டாலும் எல்லா சிஷ்யர்களும் அவருக்குச் சமம்தானே!..

அதனால நீயா ஏதாது கற்பனை பண்ணிண்டு, வருத்தப்படாதே!..

ஆசார்ய க்ருபை ஒனக்கும் பரிபூரணமா இருக்குனு திடமா நம்பு!.."

.....பெரிய ஜீயர் தமது ஹிதமான வார்த்தைகளால் திருவல்லிக்கேணி பெண்ணிற்கு அறிவுறுத்தியதும்,

அவள் அவசர அவசரமாக வார்த்தை சொன்னாள்...

"அபசாரம் ஸ்வாமி...  அபசாரம்..

தேவரீரைப் பற்றித் தவறா நெனைக்கறதுக்கு இங்க எதுவும் காரணமே இல்லயே...

நீர் கொடுக்கற மழைமேகம்!..

ஒமக்கு வயலும் ஒன்னுதான்!.. வரப்பும் ஒன்னுதான்!..

ஆனா, அடியேனுக்குத்தான் ஒம்மோட கடாக்ஷத்த ஸ்வீகரிக்கற (வாங்கிக் கொள்ளும்) அளவுக்குத் தகுதி இல்லைனு சொல்ல வரேன்..

....ஏன்னா,

அடியேனுக்கு ஆசார்யர் மேல பெரிசா எந்த அபிமானமும் இதுநாள் வரையிலும் இருந்ததில்ல!..

அத நெனைக்கச்சே துக்கம் தொண்டைய அடைக்கறது!...

என்னிக்காவது ஒரு நாள், அடியேன் ஆசார்ய அபிமானம் மேலிட்டு,

பின்னே குளித்தேனோ அப்பாவைப் போலே?..

இல்லைனா,

புடவையால் துடைத்தேனோ ஆச்சியாரைப் போலே?.."

.....என்று கேட்டு ஆசாரியரின் திருமுகத்தை ஏறிட்டு நின்றாள்..

அவளது கேள்விகள் ஜீயரின் முகத்தில் மெல்லிய புன்சிரிப்பை வரவழைத்தன..

அம்மணியின் கேள்விகளில் ஒளிந்திருந்த நிகழ்வுகள் எல்லாம் அவர் மனத்திரையில் ஓடவும்,

அவர் சற்று நேரம் அந்த நினைவுகளிலேயே மூழ்கிப்போனார்...

பின்னர், மெல்ல நிகழ்காலத்திற்கு வந்தவர்,திருவல்லிக்கேணி அம்மையாரைப் பார்த்து,"சொல் அம்மணி... ஒன்னோட வாயால அந்த வ்ருத்தாந்தங்கள இனி ஒரு முறை அனுபவிக்கிறேன்..."

என்று முகத்திலிருந்த புன்னகை மாறாமல் கூறினார்...

தற்பொழுது திருவல்லிக்கேணி அம்மையாரும் தனது வார்த்தைகளுக்கான விளக்கங்களைத் தொடர்ந்தாள்...

"ஸ்வாமி... தேவரீர் திருவரங்க வாஸம் பண்ணிண்டு இருந்த சமயத்துல, அங்க.... ஸந்நிதியில.... 

திருமஞ்சன கைங்கர்யம் பண்ற ஒரு ஸ்வாமி இருந்தாரே...

தேவரீருக்கு ஞாபகம் இருக்கா?..

அவர எல்லாரும், "திருமஞ்சனம் அப்பா"னு கூப்பிடுவாளே.....

அவர் தெனமும் என்ன காரியம் செய்வார்னு தேவரீர் நிச்சயம் மறந்துருக்க மாட்டேள்னு நெனைக்கறேன்...

காவிரியில தெனம் நீர் ஸ்நானம் பண்ணும்போது, ஒமக்குச் சற்றுதள்ளி, அதே நேரத்துல அந்த திருமஞ்சனம் அப்பாவும் ஸ்நானம் பண்ணுவார்..

இது ஏதோ ஒருநாள் ரெண்டுநாள் இப்டி செய்தார்னு இல்ல!

நித்யமும் இதே வழக்கமா இருந்தது அவருக்கு...

ஒருநாள் அந்தத் திருமஞ்சனம் அப்பாவ அழைச்சு, தேவரீர்,

"...இப்டி அடியேன் ஸ்நானம் பண்ற ஜலத்துல ஸ்வாமி கைங்கர்யம் பண்ற நீர் ஸ்நானம் பண்ணலாமா?"னு கேட்டீர்!..

அதுக்கு அவர் என்ன சொன்னார்னு ஒமக்கு ஞாபகம் இருக்குமே ஸ்வாமி...

"பெருமாளோட திருமஞ்சன தீர்த்த ஸ்பர்ஸத்தை (தீண்டுதல்) விட,

தேவரீர் திருமேனி ஸ்பர்ஸ தீர்த்தம் விசேஷமாச்சே ஸ்வாமி!..

இதவிடவா அடியேனுக்கு ஒரு பெரிய கொடுப்பினை இருக்க முடியும்?..

ஒங்க திருமேனிய நினைத்து வரும் இந்த ஜலப்ரவாஹத்தை விடவும், அடியேனுக்கு கங்கா ஜலமும் ஒசத்தி இல்லை!.."னு சொன்னாரே...

....அப்படி..... அந்தத் திருமஞ்சனம் அப்பாவ மாதிரி, அடியேனுக்கு ஒரு ஆசார்ய அபிமானம் இருக்கா, சொல்லுங்கோ ஸ்வாமி...

தாயைப் போல பிள்ளைனு சொல்ற மாதிரி, இந்தத் திருமஞ்சனம் அப்பாவுக்கு "ஆய்ச்சி"னு ஒரு குமாரத்தி இருந்தாளே...

அவள ஞாபகம் வெச்சுண்டு இருக்கேளா ஸ்வாமி?..

இந்த ஆய்ச்சிதான், முதலியாண்டான் வம்சத்துல வந்த கந்தாடையாண்டானுக்கு  வாழ்க்கைப் பட்டிருந்தா!..

அவளோட குடிசை காவேரி கரை ஓரமா இருந்தது..

ஒருசமயம் தேவரீர் காவேரியில ஸ்நானம் பண்ண போகச்சே, அன்னிக்கு ஒம்மோட யாருமே வரல...

திடீர்னு பலமான மழை வரவும், தேவரீர் இந்தப் பெண்ணோட வீட்டுத் திண்ணையில ஒதுங்கினீர்!..

ஒம்மப் பார்த்து, உள்ளேயிருந்து ஓடிவந்த  ஆய்ச்சி, ஒமக்கு நமஸ்காரம் பண்ணி, சேற்று நீர்ல நெனஞ்சு போயிருந்த ஒம்மோட பாதுகைகள வாங்கித் தன்னோட புடவைத் தலைப்பால தொடச்சு,

அத தன்னோட சிரசு மேலயும் வெச்சுண்டுட்டு, அப்பறமா ஒம்மகிட்ட திருப்பிக் கொடுத்தா..

தேவரீர் அந்தப் பெண்ண, "யாரும்மா நீ?.."னு ஆதரத்தோட கேட்டப்போ,

அவள்,

..... தான் திருமஞ்சனம் அப்பாவோட பெண் ஆய்ச்சி, கந்தாடையாரோட பத்னினு தன்ன அறிமுகப் படுத்திண்டா...

ஒம்மோட பாதுகைகளக் கொஞ்ச நேரம் சிரசுல வெச்சுண்டதால, அவளுக்கு ஆசார்ய ருசி பிறந்து ஒமக்குக் கைங்கர்யம் பண்ணனும்னு ஆசயும் உண்டாச்சு..

ஆனா, அவளோட பதியே ஒரு ஆசார்ய வம்ஸம்கறதால, அவர்கள் குடும்பத்தாருக்குத் தெரியாம, தன்னோட தகப்பனாரோட ஸஹோயத்தோட, தேவரீருக்குக் கைங்கர்யம் பண்ணிண்டு வந்தா...

கடைசியில, ஒம்மோட அனுக்ரஹம் அவளோட குடும்பத்துக்குப் பல விதமான நன்மைகளையும் ஏற்படுத்த, அந்தப் பெண்ணோட மொத்தக் குடும்பத்துக்கும் ஒம்மோட கடாக்ஷம் ப்ராப்தம் ஆச்சு...

...சொல்லுங்கோ ஸ்வாமி...

....இந்த மாதிரி விசேஷ பக்தியும், அபிமானமும் அடியேனுக்கு என்னிக்காவது தேவரீர் மேல உண்டாகுமோ?.."

.....ஆதங்கம் மேலிடப் பேசியவள், ஆசாரியரின் மறுவார்த்தைக்காகக் காத்திருந்தாள்..

(வளரும்..)