உறவுபோட்டமுடிச்சு_92

உறவுபோட்டமுடிச்சு_92

மறுநாள் திட்டமிட்டபடி சபேஸய்யர் அறுவடைக்கு தயாராக இருந்த நெற்கதிர்களை பார்வையிட்டார்.  உடல்நிலையை மனதில் வைத்து வரப்புகளில் அவர் நடக்க கீதா அனுமதிக்கவில்லை.

'தூரத்துல தெரியறதுதான் மாப்பிள்ள சம்பாவா?  பிரமாதமா வளர்ந்திருக்கே?  சிவலிங்கம், ஒரு கதிர எடுத்துண்டு வா.  எப்படி இருக்குன்னு பார்ப்போம்?'

சபேசய்யர் சொன்னவுடன் வேகமாக கிளம்புகிறான்.

'கணக்கு வழக்கெல்லாம் சரியா எழுதிண்டு வரயோன்னோ?  சிவலிங்கத்து கிட்ட நம்ம காசு ஏதாவது தங்கியிருக்கா?'

'இல்ல மாமா. அப்பைக்கப்ப கணக்கு கொடுத்துடுவான்.  நானும் மறக்காம குறிச்சிண்டு வரேன்.'

'மாப்பிள்ள சம்பாவ நூத்தி இருபது நூத்தி நாப்பது நாளைக்கு மேல விட்டு வைக்க கூடாது.  நான் செடிய ஒரு தடவ பார்த்தோண்ண அறுவடைய அந்த குழிலேந்தே ஆரம்பிச்சுடலாம்.  பெரிய தார்ப்பாலின்  எல்லாம் நிறைய இருக்கோன்னோ?  பொம்மனாட்டிகளையும் நாளைலேந்தே வேலைக்கு வர சொல்லு.  அவாதான் நெல்லு மணிகள சிந்தாம செதறாம பொறுப்பா கவனிச்சுப்பா.  நம்ம கிட்ட pபோர் அடிக்கற ஸ்பேஸ் கம்மி.  அதனால அப்பைக்கப்ப வைக்கோலையும் உமியையும் அதிகம் சேரவிடாம சாக்கு மூட்டைல அள்ளி அள்ளி நம்ம ஷெட்டுல சேர்த்துண்டு வா.  அப்பறம் சாக்கு எண்ணிக்கை சரியா இருக்கோண்ணோ?'

'இருக்கு மாமா.  மூவாயிரம் புது சாக்கு நெல்லுக்கும் ஆயிரம் பழைய சாக்கு உமிக்கும் தயாரா வெச்சிருக்கேன்.  தேவப்பட்டா முதலியார் மாமா கிட்ட வாங்கிக்கலாம்.'

'அவன எதுக்கு கேட்டுண்டு?  அவனுக்கும் இப்ப அறுவடை காலாமாச்சே.  நீ சொன்ன கணக்கே சரியா இருக்கும்.  பத்து நாளுல மேற்கொண்டு வேணுமான்னு தெரிஞ்சுடும்.  பார்த்துக்கோ.'

'சரி மாமா.'

'ஏக்கருக்கு பன்னெண்டுலேந்து பதினஞ்சு பேர் வேலைல இருக்கட்டும்.  பாதி பாதியா பிரிச்சுக்கோ அவாள.  அறுக்கறதுக்கு, துவைக்கறதுக்கு, தூவறதுக்குன்னு பிரிச்சு விடு.  பொம்மனாட்டிகள ஆத்தரதுக்கும் சாக்கு மூட்டைல அள்ளிப் போடறதுக்கும் அலாட் பண்ணு.  சாமர்த்தியமா அவாள ஹேண்டில் பண்ணனும்.  அதுல தான் இருக்கு உன் புத்திசாலித்தனம்.  அப்பறம் ரொம்ப முக்கியம், ஒவ்வொரு மூட்டயும் எட போடறது உன் கண்பார்வைல தான் நடக்கணும். அரை கிலோ நெல் அளவு குறஞ்சாலும் நம்ம வம்ஸ பேரே கெட்டுபோயிடும்.'

இருவரும் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது சிவலிங்கம் ஒரு கத்தை வளர்ந்த கதிர்களோடு வருகிறான்.

'பிரமாதம்டா.  ஒரு நாத்துலேயே எண்பது தொண்ணூறு மணி இருக்கும் போல இருக்கே.  மணி நன்னா மொழுக்கு மொழுக்குன்னு வேற இருக்கு.'

'ஆமாய்யா.  கீதா ஆசப் பட்டுதேன்னு நானும் துணிஞ்சிட்டேன்.  ஆரம்பத்துல பயமாதான் இருந்தது.  முதலியார் ஐயாவையும் அடிக்கடி  கேட்டு வளக்கற முறைய தெரிஞ்சு கிட்டேன்.  செலவும் அப்படி ஒண்ணும் பெரிசா இல்லய்யா.'

'கீதா மாப்பிள்ள சம்பா வேணும்னு கேட்டது மாப்பிள்ள வேணும்னே காதுல விழுந்தது.  அதான் மாப்பிள்ள சம்பாவோட மாப்பிள்ளையையும் ரெடி பண்ணிட்டேன்.  கேள்விப் பட்டியோன்னோ?'

பெரிதாக சிரித்து விட்டு, 'கேள்விப் பட்டேன்யா.  மனசுக்கு நெறவா இருக்குய்யா.  நிச்சயம் எப்பய்யா?'

ஆசையாக கேட்ட சிவலிங்கத்திடம் தேதியை சொல்கிறார்.

'சிவலிங்கம்.  பொங்கலுக்குள்ள முக்காவாசி அறுவடை வேலைய முடிச்சிடணும்.  ஆளுங்கள எப்படி விரட்டுவியோ என்ன செய்வியோ எனக்கு தெரியாது.  வேல முடியணும்.  கீதா கல்யாண பொண்ணு.  அவள வெய்யில்ல கருக்க வைக்க கூடாது.  அப்பறம் பாலாஜி உன்னத்தான் திட்டுவான்.  முதல்ல மாப்பிள்ள சம்பா அறுவடைய உடனே ஆரம்பிச்சுடு.  மாப்பிள்ள சம்பாவ தனி கணக்கா வெச்சுக்கோ.  அது சம்பந்தமா அறுவடை செஞ்ச மூட்டைகள நம்மாத்துல கொண்டு வந்து அடுக்கிடு.  அதுக்கப்பறம் கிச்சலி சம்பாக்கு வரலாம்.  சொல்றது புரியுதா?  தப்பு நடக்க கூடாது.'

'சரி அய்யா.  கவலப் படாம போங்க.  நானும் கீதா புள்ளயும் பார்த்துக்கறோம்.'

'கீதாக்கு அறுவடை சம்மந்தமா எல்லாத்தையும் அப்பைக்கப்ப சொல்லிக் கொடுக்கணும்.  வயல்ல இறங்காம சின்ன சின்ன வேலை செய்ய ஆசப் பட்டாள்னா பண்ணட்டும்.  அவளுக்கும் பொழுது போகனுமே?'

சிரித்துக் கொண்டே 'சரி அய்யா' என்கிறான் சிவலிங்கம்.

'நம்ம கிட்ட இருக்கற கதிர் அரிவாள்கள ரஃபிக் பாய் கிட்ட கொடுத்து சாண புடிச்சு வெச்சிருக்கியா?'

'ஓ.  தயாரா இருக்கு அப்யா.'

'அய்யா, பூசைக்கு வருவீக தான.'

'என்னால போயிட்டு போயிட்டு வர முடியாது சிவலிங்கம்.  அதான் சின்ன முதலாளி இருக்காளே.  அவ பார்த்துப்பா.'

'மாமா?  உங்களோட தஞ்சாவூர் வரணுமே நான்.'

'ஆமாடா, மறந்தே போயிட்டேன்.  சரி, பரவாயில்ல.  உங்க ஜனங்கள வெச்சே பூஜை போட்டுக்கோ.  நாங்க இருக்கற நிலைமைதான் கல்யாணி அம்மனுக்கு தெரியுமே.  கோச்சிக்க மாட்டா.  மத்யானமா வந்து பூஜைக்கு பணம் வாங்கிக்கோ.  அப்பறம், உன் சம்சாரம் பேச்சிய மறக்காம எல்லா நாள் கூலிலேயும் சேர்த்துக்கோ.  இப்பல்லாம் ஆம்படையானும் பொண்டாட்டியும் சேர்ந்து சம்பாதிச்சாதான் ஏதாவது குடும்பத்துல மிச்சம் இருக்கும்.  கீதா, இதையும் பார்த்துக்கோ.'

'அய்யா, பூஜைக்குதான் வரல நீங்க.  விழுந்து கும்படறேன் அய்யா. நல்ல வார்த்த சொல்லி ஆசி கொடுங்கய்யா.'

வைத்திருக்கும் கைத்தடியை அவனுக்கு முன் போட்டு விட்டு சாஷ்டாங்கமாக நமஸ்கரிக்கிறான்.  

'நன்னா இருடா சம்சாரம் புள்ள குட்டிகளோட.  நீயும் பேச்சியும் இருக்கரச்சே எனக்கு என்ன கவல?  ஏதோ பூர்வ ஜன்மத்துல நாம ரெண்டு பேரும் உறவா இருந்திருப்போமோ என்னவோ.  அதான் இவ்வளவு விஸ்வாசமா இருக்க.'

மாமாவின் வெளிப்படையான பாராட்டும் ஆசிகளும் கீதாவை ஆச்சர்யப் படுத்தின.

'அப்பறம் சிவலிங்கம், சொல்ல மறந்துட்டேன்.  வழக்கம் போல முதல் ரெண்டு மூட்டைய கல்யாணி அம்மன் கோவிலுக்கும், கோவில் குருக்களுக்கும் போட்டுடு.  அடுத்த ரெண்டு மூட்டைய பெரிய கோவிலுக்கு, இன்னொரு ரெண்டு மூட்ட உங்க பக்கம் இருக்கற அய்யனார் கோவில் பூசாரி கோவிந்தசாமி கிட்ட சேர்த்துடு.  மறக்காம அவா கிட்ட பெத்துக்கொண்டதுக்கு ரசீது வாங்கி கீதா கிட்ட கொடுத்துட்டு மத்த வேலைகள பார்க்கணும் என்ன?'

'சரி அய்யா.'

சிவலிங்கத்திடம் விடைபெற்றுக் கொண்டு கிளம்பினர் சபேசய்யரும் கீதாவும்.  வழி நெடுக கீதாவுக்கு அறுவடை கால நுணுக்கங்களை சொல்லிக் கொண்டே வந்தார்.

'நாளைக்கு கண்டிப்பா தஞ்சாவூர் போகணுமா கீதா.  நான் தான் நன்னா இருக்கேனே.  நீ கிழிச்ச கோட்ட தாண்டாம வேளா வேளைக்கு சாப்பாடு, மாத்திரை, எக்ஸர்ஸைஸ் எல்லாம் தான் பண்றேனே.  உனக்கு ஒச்சல் ஒழிவில்லாம இங்க வேல இருக்கே.  இந்த சமயத்துல எதுக்கு தஞ்சாவூருக்கு?'

'இல்ல மாமா, டாக்டர பார்த்து ரெண்டு மாசம் ஆகறது.  லேட்டா ஆயிண்டே இருந்தா மனசு உறுத்திண்டே இருக்கும்.  கார நாளைக்கு கார்த்தால ஏழு மணிக்கு பெரிய கோவில் கிட்ட நிறுத்த சொல்லியிருக்கேன்.  ஆறரைக்கு வில்லு வண்டி ஆத்து வாசலுக்கு வந்துடும்.  சாமுண்டிய ஒரு பார்வை பார்த்துட்டு கார்ல ஏறிடலாம்.  அப்பறம் மார்கழி குளிரு.  ரெண்டு ஸ்வெட்டர், தலப்பாகட்டு, கழுத்துக்கு மஃப்ளர், காதுகளுக்கு பஞ்சு எல்லாத்தையும் நீங்க போட்டுண்டுதான் கெளம்பணும்.  சொல்லிட்டேன்.'

'வேற ஏதாவது பாக்கி இருக்கா?' என்று கேட்டுவிட்டு சிரிக்கிறார்.

'மாமி கிட்ட சொல்லிட்டேன்.  இட்லி கேரியர்ல எடுத்துப்போம்.  கெளம்பறத்தே கேவுரு கஞ்சிய குடிச்சிட்டு கிளம்புவோம். உங்களுக்கு ஒரு ஃப்ளாஸ்குல பால், இன்னொண்ணுல எனக்கு காப்பி, கூஜாவில வெந்நீர் நான் ரெடி பண்ணிடறேன்.'

'பெத்த தாயி கூட இப்படி குழந்தைய ரெடி பண்ண மாட்டா.  சரி.  நான் ரெடியாயிடறேன்.  அப்படியே பவானி ஆத்துக்கு போய் நிச்சயதார்த்த தேதிய சொல்லிட்டு வந்துடுவோமா?'

'பார்க்கலாம் மாமா.  நேரம் இருந்தா.  மூணு மணிக்குள்ள எப்படி இருந்தாலும் திரும்பிடணும்.  வயலுக்கு போய் எப்படி வேல நடந்திருக்குன்னு நான் பார்க்கணும்.'

'ரெங்கன் கொடுத்து வைக்கல.  சேர்த்து வெச்சி நாங்க கொடுத்து வெச்சிருக்கோம்.'

மாமா சற்று எமோஷனை தன்னையும் அறியாமல் வெளிப்படுத்துகிறார்.

தொடரும்....