மனதோடுமலர்கள்_3

மனதோடுமலர்கள்_3

அத்யாயம்  3

திருச்சி ரயில் நிலையத்திற்கு வெளியே வந்தார்கள்.

'எங்கே போகணும் நீங்க?'

'ஒரு காஃபி சாப்பிடுவோமா முதல்ல'. சரி என்று தலையசைத்தாள்.

சிறிது நேரம் நடைக்குப் பிறகு சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டாண்ட் எதிரில் உள்ள ஹோட்டலில் அமர்ந்தார்கள். காஃபி ஆர்டர் செய்தான் சந்துரு.

அப்போதுதான் ராஜி கொடுத்த கடிதத்தை கொடுத்தான் அவளிடம். அதை அவள் பிரிக்காமலே தன் ஹேண்ட் பேகில் வைத்துக் கொண்டாள்.

'ஏங்க, ஏதாவது இம்பார்ட்டண்டா இருக்கப் போறது. படிக்கலையா?'

'ஆஃபீஸ் போணோண்ன படிக்கிறேன்'.

'ராஜியை உங்களுக்கு எப்படி தெரியும்?'

'போன வருஷம் மெடிகல் கேம்ப்புக்காக திருச்சி வந்திருந்தா அக்கா. ஏதேச்சையா என் கிட்ட தங்க எடம் கிடைக்குமான்னு பஸ் ஸ்டாண்டுல கேட்டா. நான் வார்டன் கிட்ட சொல்லி, ஒருவாரம் எங்க ஒர்க்கிங் விமென்ஸ் ஹாஸ்டல்ல என்னோட தங்கியிருந்தா. அப்படித்தான் பழக்கம்'.

காஃபி குடித்துக் கொண்டே ராஜியை பற்றி இருவரும் பேசினார்கள். பிறகு அம்பி கல்யாணம் என்று திசை திரும்பியது. சொந்தங்களின் நினைவுகள் சிலவற்றை பரிமாறினான் அவளிடம்.

'நானே உங்களை தில்லை நகர் கம்யூனிடி ஹாலில் கொண்டு விடறேன் உங்களை'

'உங்களுக்கு எதுக்கு சிரமம். எப்படி போறதுன்னு சொல்லுங்க, அது போதும்.'

கேட்கவில்லை. அவளும் வந்தாள் சத்திரத்துக்கு.

நுழைந்தவுடன் அங்கிருந்த அத்தனை சொந்தங்களுக்கும் ஒரே ஆச்சர்யம். 

'யார் இந்த பெண் சந்துருவோடு?'

அறிமுகப் படுத்தினான் ஒவ்வொருத்தரிடமும்.

சூழ்ந்து கொண்டார்கள் அவளை.

'நீங்க சூப்பரா இருக்கீங்க'

'எல்லாம் மேட்சிங் மேட்சிங்கா போட்டிருக்கீங்க. நல்லா செலக்ட் பண்ணியிருக்கீங்க'

'அதெல்லாம் இல்லை. டிபன் சாப்டுத்தான் போகணும்.'

'பேசாம லீவு போட்டுடுங்கோ ஆஃபிஸுக்கு. எங்களோடையே இருக்கலாம்'

திக்கு முக்காடிப் போனாள் மாலதி அந்த உபசரிப்புக்கு.

அதற்குள் ஆண் உறவுகளின் கிண்டல்கள் தனியாக இவனிடம். யாரும் அவன் பேச்சை நம்புவதாக இல்லை.

'லக்ஷணமா இருக்காடா. மேட் ஃபார் ஈச் அதர் மாதிரி இருக்கு. அத்தைகிட்ட நான் வேணா பேசட்டுமா?

எவ்வளவு சொல்லியும் அவர்கள் இவன் பேச்சை கேட்கவில்லை. அவரவர் கற்பனைக்கே விட்டுவிட்டான்.

டிபன் சாப்பிட்டாள். ஒண்ணு ரெண்டு மன்னி, அக்கான்னே கூப்பிட ஆரம்பிடுச்சுடுச்சுங்க.

'இட்லி ஒண்ணு வைக்கட்டுமா? காசி அல்வா கொஞ்சம்? சங்கோஜப் படாம சாப்புடுங்கோ'

வந்த விருந்தாளி அவனை யாரும் சட்டை செய்வதாக தெரியவில்லை. அவளுக்கு ராணி உபசாரம்.

ஒரு வழியாக எல்லாரிடத்தும் விடை பெற்றுக் கொண்டு ஆஃபீஸ் கிளம்ப தயாரானாள். சாயந்திரம் மாப்பிள்ளை அழைப்புக்கு வருவதாக ப்ராமிஸ் வாங்கிக் கொண்டுதான் அவளை போக அனுமதி கொடுத்தார்கள்.

அவள் தோளில் ஏறிய பிரேமாவின் கைக் குழந்தை அவளை விட்டு இறக்குவதற்குள் போதும் போதும் என்றாகிவிட்டது பிரேமாவுக்கு.

தில்லை நகர் பஸ் ஸ்டாண்டு வரை சென்று அவளை அனுப்பி விட்டு சத்திரம் திரும்பினான்.

வழியில் அவள் சொன்ன வார்த்தைகள் 'ரொம்ப கொடுத்து வெச்சிருக்கேள் நீங்க. எனக்கு அவா எல்லாம் கொடுத்த உபசரணைகள் உங்க கிட்ட அவா வெச்சுருக்கிற பாசத்தை காண்பிக்கறது. அவசியம் சாயந்திரம் ஆஃபீஸ் விட்டோண நேர வரேன். ஹாஸ்டல் சாப்பாட்டிலேந்து இன்னிக்கு ஒரு நாள் விடுதலை கொடுத்துடப் போறேன். அப்பாடி. உங்கள சாக்கிட்டு ரெண்டு நாள் கல்யாண சாப்பாட்ட மொக்கிட வேண்டியது தான்.'

தொடரும்..