மார்கழி மாத அதிகாலை

 நான் கிராமத்தில் ஒரு வருடம் தாத்தா பாட்டியுடன் தங்கி எட்டாவது படித்துக் கொண்டிருந்தேன். 

மார்கழி மாத அதிகாலைக் குளிர் என் போன்ற தூக்கப் ப்ரியர்களுக்கு சுகமானது. மார்கழி குளிர் தாழ்வாரத்துக்கு போர்த்திய கித்தானை அல்லது சாக்குப்படுதாவையும் தாண்டிவந்து தாக்கும். மார்கழியும் சித்திரையும் தாத்தா , பாட்டி பெரியம்மாவுக்கு ஒரே மாதிரிதான். அதிகாலை நாலரைக்கு எழுந்து காப்பிக் கொட்டையை வறுத்து, கை மிஷினில் அரைத்து புதுப் பால் கறந்து காப்பி வைபவமே ஒரு யாகம் போல் நடக்கும். நானும் என் மாமாவும் அதிகாலையில் எப்போதும் போல விழிப்பு வந்தாலும், போர்வையை இழுத்துப் போர்த்திக் கொண்டு திரும்பவும் தூங்குவோம். பெருமாள் கோவிலில் மார்கழி மாதத்தில் மைக் செட்காரர் போடும் பக்திப்பாடல்கள் கோவிலுக்கு எட்டு வீடு தள்ளி வந்து எழுப்பிவிடும். 
காப்பியைக் குடித்துவிட்டு திண்ணைக்கு வந்தால் ஹெ எச் வி ரெக்கார்டில் எம் எல் வி திருப்பாவை பாடி முடித்து எம் எஸ் சுப்புலட்சுமி ஸ்ரீரெங்கபுரவிஹாரா பாடிக்கொண்டிருப்பார். . எல்லார் வீட்டு வாசல்களிலும் எப்போதும் போடும் இரண்டு இழை சின்னக்கோலம் போய் 16 புள்ளி 32 புள்ளி என்று பெரிய கோலங்களும் அதன் நடுவில் அழகிய பரங்கிப் பூவும் , அந்தப் பூ மேல் தூங்கும் பனித்துளியை வாங்கும் கதிரோனுமாக பாலு மகேந்திரா படக்காட்சி மாதிரி கவிதையாய் இருக்கும் . எதிர் வீட்டில் சிவகுரு தீக்ஷிதர் தக்ளியில் நூற்றுக் கொண்டிருப்பார். அவர் பையன், என் கிளாஸ்மேட் சேகர் சந்தியாவந்தனம் பண்ணிக் கொண்டிருப்பான் . பக்கத்து வீட்டு நாகராஜன் பெருமாள் கோவில் நந்தவனத்தில் பூப் பறித்து பெருமாளுக்கு கொடுத்துவிட்டு வந்து கொண்டிருப்பான்.
 இவை தினசரி காட்சிகள்.நான் அம்பி , சேகரிடம் "திருச்சி மலைக்கோட்டையில் இருக்கும் போது மார்கழி மாதத்தில் கோஷ்ட்டி கோஷ்டியாக திருப்பாவை திருவெம்பாவை சொல்லிக்கொண்டு போவதைப் பார்த்திருக்கிறேன் . இங்கே மார்கழி மாத பஜனை கிடையாதா ?" என்று கேட்டேன் . சேகர் " ஏன் இல்லை . நாளைக்கு நாங்களெல்லாம் பஜனை பண்ண போறோம். கார்த்தாலே ஆறு மணிக்கு சரியா பெருமா கோவிலுக்கு வந்தா நீயும் சேர்ந்துக்கலாம். ஆனா வேட்டி கட்டிண்டு தான் வரணும் ". என்றான் . 
எட்டாங்கிளாஸ் அரைடிராயர் நான் . என் சைஸுக்கெல்லாம் வீட்டில் வேஷ்டி இல்லை . பாட்டி பெரியம்மா தாத்தா எல்லாரையும் அலாரமாக செட் செய்து விட்டு படுத்தேன் . மைக் செட்டில் " விநாயகனே வினை தீர்த்தவனே " என்று சீர்காழி பக்தியோடு கதறிய போது திடுக்கென்று எழுந்து கொண்டேன். மணி ஆறு . பாட்டி தாத்தா பெரியம்மா என்று மூன்று அலாரம் வைத்தும் பயனில்லை . செல்லமாக எழுப்ப முயற்சி செய்து பாவம் தூங்கட்டும் என்று விட்டிருக்கிறார்கள். பரபரப்பாக எழுந்து பல் தேய்த்து, நடுங்கிக்கொண்டே பக்கெட்டொடு சில்லென்ற ஜலத்தைக் தலையில் கொட்டி குளித்ததாக பேர் பண்ணி வெளியில் ஓட தயாரானபோதுதான் வேஷ்ட்டி இல்லைன்னா கோஷ்ட்டியில் சேர்க்க மாட்டோம் என்று சேகர் சொன்னது நினைவு வந்தது. கொடியிலிருந்த தாத்தாவின் அங்கவஸ்திரத்தை உருவி இடுப்பில் சுற்றிக்கொண்டு ஓடினேன். எனக்காகக் காத்திருக்காமல் பஜனை ஆரம்பித்து என் வீட்டைத் தாண்டிப் போய்விட்டது . இடுப்பில் நழுவும் வேஷ்ட்டியை ஒரு கையால் பிடித்துக்கொண்டே கீழக்கோடிக்குப் போய் அங்கேயிருந்து யூ டர்ன் அடித்து திரும்பவும் மேற்கே பெருமாள் கோவிலுக்கு வந்து சேர்ந்தோம் . என்ன பாடினோம் என்றெல்லாம் நினைவில் இல்லை . பட்டாச்சாரியார் கொடுத்த சூடான வெண் பொங்கல் பிரசாதம் மட்டும் ஞாபகத்தில் இருக்கிறது .
ரெக்கார்டுக்காரர் பாட்டுப்போட்டு முடிக்கும்போது அவரைச் சுற்றி ஒரு சிறுவர் பட்டாளம் நிற்கும் . ரெக்கார்டுகளை காபந்து பண்ண அவர் எல்லாரையும் விரட்டுவார் . தினமும் அவரிடம் ஒரே கேள்விதான் "திருவிளையாடல் ரெக்கார்டு என்றைக்குப் போடுவீர்கள் ?" அவருக்கு வந்த திடீர் அந்தஸ்த்தில் "அதெல்லாம் நாளைக்கு " என்று விறைப்பாக பதில் சொல்லிவிட்டு மூட்டையைக் கட்டிக்கொண்டிருப்பார் . திருவிளையாடல் ஒலிச்சித்திரம் போடும் நாளில் சிறுவர் கோஷ்ட்டி ரொம்பவும் உன்னிப்பாக வசனங்களை மனதில் வைத்துக் கொள்ளும். அடுத்து வரும் சிவராத்திரி இரவில் திண்ணையில் திருவிளையாடல் நாடகமாக நடிக்கப்படும். அதெற்கென்று தனி ரசிகர்களாக சில பாட்டிகள் இருந்தார்கள் .
 தெருவில் மேற்கே இருப்பவர்களுக்கு பெருமாள் ரொம்பவும் நெருக்கமானவர் . வீட்டு வாசலில் நின்று நேராக பெருமாள் பார்க்கலாம். சாயங்காலம் கோவில் மணி சத்தம் கேட்டதும் எல்லாப் பாட்டி தாத்தாக்களும் திண்ணையை விட்டு இறங்கி தீபாராதனையை தெருவில் இருந்தே கன்னத்தில் போட்டுக் கொண்டு தரிசனம் செய்வார்கள் . சிறுவர்கள் எங்களுக்கு கோவில் மணியை யார் அடிப்பது என்பதில் போட்டி வரும் . சண்டை கூட வரும் . சில விஷமக்கார வாண்டுகள் மணி கட்டிய கயிற்றை பிடித்துக் கொண்டு தொங்கிப் பார்ப்பார்கள். 
பெருமாள் கோவிலின் திண்ணையில் சில சமயம் பரதேசி யாராவது அழுக்கு மூட்டையும் ஒரு கழியுமாக உட்கார்ந்து கொண்டிருப்பார்கள் . யார் எந்த ஊர் என்பதும் , எங்கிருந்து வந்தார்கள் எப்போது போனார்கள் என்பதும் தெரியாது . இரவில் போடும் பட்டை சாதத்துக்கு வந்திருப்பார்கள் என்று சிறுவர்கள் நாங்களாக பேசிக்கொள்வோம் . காவடி எடுத்து வரும் எண்கண் ஆண்டி , எப்போதாவது வரும் பூம்பூம் மாட்டுக்காரன் மாதிரி இவர்களும் கிராம வாழ்க்கையில் ஓர் காட்சிப் பொருள் !
பட்டாச்சாரியார் பித்தளைத் தூக்குடன் காலையில் ஒரு முறை மாலையில் ஒரு முறை கோவில் சாவிகள் குலுங்க போவது ஒரு சாலைக்காட்சி . அவர் ஒற்றை மாட்டு வண்டியை கம்பீரமாக ஒட்டிக்கொண்டு கிளம்பினாரென்றால் அவரது சொந்த ஊருக்குப் போகிறார் என்பது சிறுவர்களுக்கு கூடத் தெரியும் . அவர் வண்டி ஓட்டும்போது தூங்கிப் போனாலும் அவர் மாடு சரியாக அவர் வீட்டுக்கு கொண்டு போய்ச் சேர்க்கும் என்பார்கள். 
பெருமாள் கோவிலில் கதாகாலட்சேபம் நடக்கும். நான் இருந்த வருடம், சேங்காலிபுரம் பட்டாச்சார்யார்கள் கதை சொன்னார்கள் . சேங்காலிபுரம் அனந்தராம தீட்சிதரின் சிஷ்யர்கள் . அவர் பாணியிலேயே கதை சொல்வார்கள். பெண்கள் எல்லாம் அடுப்பைத் துடைத்து சுத்தம் செய்துவிட்டு வரும்போது, பட்டாச்சாரியார் தியான ஸ்லோகம் சொல்ல ஆரம்பித்திருப்பார். அதே ராமாயணம்தான், மறுநாளைக்கு என்ன நடக்கும் என்று தெரிந்த கதைதான். இருந்தாலும் எல்லாரும் 10 நாளும் தவறாமல் கேட்பார்கள். நானும் தினமும் போய் உட்கார்ந்து பாதியில் தூங்கி விடுவேன். கதை முடிந்து தீபாராதனை மணி அடிக்கும்போது பெரியம்மா எழுப்பிவிடுவாள். 
கிராமத்து வாழ்க்கையில் கோவில் ஒரு இன்றியமையாத அங்கமாகிவிடுகிறது . அங்கே கடவுள் பக்தி வலிந்து திணிக்கப் படுவதில்லை . அது தினமும் கண்டும், கேட்டும், பார்த்தும், பேசியும், பாடியும் நம்மோடு ஒன்றாகக் கலந்து விடுகிறது. நம் பாட்டன் முப்பாட்டன் சந்ததியர் வாழ்வுக்கெல்லாம் இந்த கிராமத்து கடவுள்களே சாட்சியும் காவலுமாய் இருந்து இரட்சித்திருக்கிறார்கள் என்பதை நினைக்கும் போதெல்லாம், அதே பெருமாளும் சிவனும் நம்மையும் கரை சேர்ப்பார்கள் என்ற நம்பிக்கையும் வலுவாகிறது . திருமங்கை ஆழ்வாரின் இந்தப் பாசுரம் சொல்வதும் அதைத்தானே !
 "குலம் தரும் செல்வம் தந்திடும் அடியார்
 படு துயர் ஆயின எல்லாம்
நிலம் தரம் செய்யும் நீள் விசும்பு அருளும் 
அருளொடு பெரு நிலம் அளிக்கும்
வலம் தரும் மற்றும் தந்திடும்
 பெற்ற தாயினும் ஆயின செய்யும்
நலம் தரும் சொல்லை நான் கண்டுகொண்டேன்
 நாராயணா என்னும் நாமம்." 

பெருமாள் கோவில் கும்பாபிஷேகம் வரும் பிப்ரவரி மாதம் 20ந் தேதி நடைபெற உள்ளது .