ஶ்ரீமுக்கூர் ஸ்வாமியின் உபன்யாஸத் துளிகள் பகுதி −7

ஶ்ரீமுக்கூர் ஸ்வாமியின் உபன்யாஸத் துளிகள் பகுதி −7

ஒருவர் ஹோமகுண்டம் கட்டி அக்னி ப்ரதிஷ்டை பண்ணுகிறார்.

ஒரு உத்திரிணி நெய்யை எடுத்து "விஷ்ணவே ஸ்வாஹா" என்று ஹோமம் பண்ணுகிறார்.

"அது விஷ்ணுவிடம் சென்று சேர்ந்ததா?.." என்று நமக்குள் ஒரு கேள்வி வரும்...

"அது போச்சோ, போகலையோ எனக்குத் தெரியாது.. நான் பண்ணுகிறேன்.. அவ்வளவுதான்!.." என்று பதில் வரும்!..

"ஒரு உத்திரிணி நெய் எடுத்து அக்னியில் சேர்த்துக் கொண்டிருக்கிறாய்.. அது போச்சா, போகலையா என்று தெரியாது..

இதில், "விஷ்ணவே பரமாத்மை இதந் ந மமா.." (இது விஷ்ணுவாகிற பரமாத்மாவுக்கே!  எனக்கில்லை!..) என்று வேறு அந்த உத்திரிணி நெய்யைத் தியாகம் பண்ணுகிறாய்!..

கொஞ்சம் யோசித்துப் பார்...

நீ ஜிவித்திருக்கும் நாள் வரையில் உனக்கு எவ்வளவு நெய் வேண்டியதாக இருக்கிறது?..

உனக்கே இவ்வளவு வேண்டியதாக இருக்கும்போது, ஒரு உத்திரணி நெய் எடுத்து விஷ்ணுவுக்குச் சமர்ப்பித்து விட்டு, "இது அவனுக்குத்தான்; எனக்கில்லை.."என்று வேறு சொல்லுகிறாயே..

இந்த உத்திரிணி நெய் அவனுக்குப் போறுமா?..

நீ இப்படித் தருகின்ற இந்த நெய் அவனுக்குப் போச்சா என்று தெரியாது;

போதுமா என்று தெரியாது;

ஆனால் காலை நான்கு மணியிலிருந்து, அந்திசாயும் வரையிலும் ஹோமம் பண்ணுகிறாய்!..

இது என்ன காரியம்?..

உன்னை யார் பண்ணச் சொன்னது?..

இப்படி ஒன்றுமே தெரியாமல் ஒரு காரியத்தை எதற்குப் பண்ணுகிறாய்?..

இதை நிறுத்தி விடு!.." என்று வெளியிலிருந்து தூண்டுதல் வருகிறது..

அப்போது வேதம் சொல்கிறது...

"நீ அப்படி நினைக்காதே!.

அப்படி நீ நினைத்தாயானால், உனக்கும் வேதத்துக்கும் சம்பந்தம் இல்லாமல் போய்விடும்!

வேண்டாம், நிறுத்தாதே!..

காரியத்தைக் கஷ்டப்பட்டுப் பண்ணச்சொல்லி, அதற்குப் பலனும் இல்லை என்று சொல்லவா வேதம்?..

நீ நினைப்பது போல் இல்லை இந்த விஷயம்!..

நாம் சமர்ப்பிக்கிற அளவு நெய்தான் அந்தந்த தேவதைக்குப் போய் சேருகிறது என்று நினைக்காதே!..

நீ கொடுக்கிற நெய்யானது, அந்தந்த தேவதைக்கும் பூரண த்ருப்தி ஏற்படுகிற அளவுக்குப் பன்மடங்காய்ப் பெருகிப் போகிறது.." என்கிறது வேதம்..

இப்பொழுது ஒருவர், "வேதம் சொல்லுகிறது என்று நம்ப முடியுமா?.." என்று கேட்கிறார்..

ஒரு ஏகரா நிலத்தில் ஆறு மரக்கால் விதை நெல்லை நன்றாக விதைத்துப் பயிரிட்டு, அதை நடவு செய்கிறான் விவசாயி..

மூன்று மாதம் கழித்து அறுவடை செய்து குவிந்திருக்கின்ற நெல் மணிகளை அளக்கிறான்..

முப்பத்திரண்டு கலம் அறுவடை ஆகியிருக்கிறது!..

பூமியில் போட்டது ஆறு மரக்கால்.. 

இவனுக்குக் கிடைத்ததோ முப்பத்திரண்டு மரக்கால்!..

ஆறு மரக்கால் போட்டால், அதே ஆறு மரக்கால் நெல் திரும்பி வருமானால், விவசாயம் என்கிற காரியம் எதற்கு?..

பன்மடங்கு வருவதால் அல்லவோ, விவசாயம் என்கிற காரியமே உலகில் நடக்கிறது!..

.....இப்படிச் சொன்னவுடன், உடனே எதிர்வாதம் கிளம்புகிறது..

"நான் அக்னியைக் கேட்டால், நீ பூமியைச் சொல்லுகிறாயே!

அக்னியில் போடுவது எப்படிப் பலமடங்குப் பெருகி, அந்த தேவதைக்குப் போய் சேரும்?..

அதை முதலில் சொல்லு!.." என்கிறார் கேள்வி கேட்ட ஆசாமி...

அவர் கேட்பதும் சரிதானே!..

ஆனால் இவருக்குப் பதில் சொல்லுவதற்கு முன் பூமியைப் பற்றித் தெரிந்து கொள்ள வேண்டும்...

பூமிக்கு மூலம் எது?...

பூமி ஜலத்திலிருந்து உண்டானது!..

சரி.... ஜலம் எதிலிருந்து உண்டானது?..

ஜலம் அக்னியிலிருந்து உண்டானது..

ஆக....அக்னியிலிருந்து ஜலமும், ஜலத்திருந்து பூமியும் தோன்றிற்று எனும் பொழுது,

பூமிக்கே இப்படி ஒன்றை பலவாக்கும் சக்தி இருக்குமானால்,பூமிக்கு மூலமான ஜலத்திற்கும், அந்த ஜலத்திற்கு மூலமான அக்னிக்கும் அந்த சக்தி இருக்காதா என்ன?..

அதனால், அக்னியில் போடப்படுகிற வஸ்து பலமடங்குப் பெருகி, அந்தந்த தேவதைகளுக்குப் போய்ச் சேருகிறது என்பதில் சந்தேகமே வேண்டாம்!..

எனவே, வேதத்தில் விதிக்கப்பட்ட யக்ஞத்தைக் காட்டிலும் உயர்ந்ததான கர்மா வேறொன்று கிடையாது..

(வளரும்..)

திருந்துதேவன்குடி கற்கடேஸ்வரர்

 இன்றைய கோபுரம் தரிசனம் கோடி புண்ணியம் மிகவும் பழமையான தலம் திருவடி பணிந்து கோடி ஜென்ம வினைகள் தீர வேண்டிய நின்றேன்

சோழ நாடு காவிரி வடகரை தலங்கள்

42. திருந்துதேவன்குடி (நண்டாங்கோயில் / திருத்தேவன்குடி) 

சிவஸ்தலம் பெயர்

திருந்துதேவன்குடி (தற்போது நண்டாங் கோயில் என்று வழங்குகிறது)

இறைவன் பெயர்
கற்கடேஸ்வரர், தேவதேவேசர்
இறைவி பெயர்
அருமருந்துநாயகி, அபூர்வநாயகி
தேவாரப் பாடல்கள்
சம்பந்தர்
மருந்துவேண்டில்லிவை

எப்படிப் போவது

கும்பகோணத்திற்கு அருகிலுள்ள திருவியலூர் என்ற மற்றொரு பாடல் பெற்ற சிவஸ்தலத்தில் இருந்து 2 கி.மி. தொலைவில் திருந்துதேவன்குடி சிவஸ்தலம் இருக்கிறது. கும்பகோணத்திலிருந்து திருவிசநல்லூர் செல்ல நகரப் பேருந்து வசதி உண்டு. திருவிசநல்லூரில் இருந்து நடந்தோ அல்லது ஆட்டோ மூலமோ கற்கடேஸ்வரர் கோவில் சென்று வரலாம்.

ஆலய முகவரி

அருள்மிகு கற்கடேஸ்வரர் திருக்கோவில
நண்டாங்கோவில்
திருந்துதேவன்குடி
திருவிசலூர் அஞ்சல்
கும்பகோணம் வட்டம்
தஞ்சாவூர் மாவட்டம்
PIN - 612105
தொடர்பு : 0435 - 2000240, 09994015871

இவ்வாலயம் காலை 8-30 மணி முதல் மாலை 6-30 மணி வரையிலும் திறந்திருக்கும்.

தல வரலாறு

திருவிளையாடல் சிவ வேடங்கள்
வேடன்
புலவன்
சித்தன்
குரு
வாணியன்
குதிரை சேவகன்
விறகு வெட்டி
மண் சுமக்கும் தொழிலாளி
தண்ணீர் பந்தல் சேவகம்
வாள் சண்டை வாத்தியார்
மீனவர்
இதர வகையினர்.

"திருந்துதேவன்குடி தேவெய்திய அருந்தவத்தோர் தொழுதேத்தும் எம் அடிகள் வேடங்களே"(சம்பந்தர்)

இத்தலம் நண்டு பூசித்த தலமாதலின் 'நண்டாங்கோயில்' என்று வழங்குகிறது. இறைவன் கர்க்கடகேசுவரர் (கர்க்கடகம் - நண்டு) என்று திருநாமங் கொண்டுள்ளார்.

காறாம்பசுவின் பால் பதின்கலம் அபிஷேகம் செய்தால் இலிங்கத்தின் முடிமீது ஒரு பொன்னிற நண்டு ஊர்தல் போன்ற தரிசனம் இன்றும் காணலாம்.

இத்தலம் திருவிசலூருக்கு வடக்கே சிறிது தூரம் சென்றால் வயல்களுக்கு இடையில் கோயில் மட்டுமே அமைந்துள்ளது.

திருந்துதேவன்குடி என்னும் பெயருடைய ஊர் தற்போது இல்லை. கோயில் மட்டுமே உள்ளது. கோயில் இருந்த இடம் நன்செய் நிலங்களாயின. கோயிலைச் சுற்றி அகழியுள்ளது. இப்பகுதி திருந்துதேவன்குடி என்று சொல்லப்படுகிறது, மிகப் பெரிய சிவாலயம், பழுதடைந்துள்ளது. சுவாமி அம்பாள் கருவறைகளும் முன் மண்டபங்களும் மட்டுமே உள்ளன. (2009)

இத்தல இறைவன் அரசன் ஒருவனுக்கு இருந்த கொடிய வியாதியை, கிழவர்போல வந்து தீர்த்தருளிய தலம்.

வழிபட்டு நோய் நீங்கப்பெற்ற மன்னன் செய்த பிரதிஷ்டை 'அருமருந்தம்மை' யாகும். பின்னர் பழமையாக இருந்த அம்பாளும் கண்டெடுக்கப்பட்டு அதுவும் பிரதிஷ்டை செய்யப்பட்டது. அதுவே 'அபூர்வநாயகி' திருமேனியாகும்.

தற்போது நண்டாங் கோவில் என்று அறியப்படும் இத்தலம் தேவார காலத்தில் திருந்துதேவன்குடி என்று அழைக்கப்பட்டது. கடக ராசிக்காரர்கள் வழிபட வேண்டிய கோவில் கற்கடேஸ்வரர் ஆலயம் ஆகும். தல புராணப்படி உமாதேவி ஒரு சமயம் கைலாயத்தில் இருந்து இத்தலத்திற்கு வந்து நண்டு உருவத்தில் இறைவனை வழிபட்டாள். கோவிலைச் சுற்றி உள்ள அகழியில் இருந்த நீரில் பூத்துக் குலுங்கிய தாமரை மலர்களால் இறைவனை அர்ச்சித்து வழிபட்டு வந்தாள். தேவேந்திரனும் அதே சமயம் இத்தலத்து இறைவனை வழிபட்டு வந்தான். அகழியில் தன்னால் பயிரடப்பட்ட தாமரை மலர்களை நண்டு கொண்டு வந்து இறைவனுக்கு சாத்தி வழிபடுகிறதே என்று கோபம் கொண்டான். நண்டு உருவத்தில் இறைவனை வழிபடுவது பார்வதி தேவியே என்று அறியாத இந்திரன் லிங்கத்தின் மீதேறி தாமரை மலர்களைச் சாத்த முயன்ற நண்டை கத்தியால் வெட்ட முயன்றான். முதல் வெட்டு தாடையில் விழுந்தது. அடுத்த வெட்டு சிவபெருமானின் நெற்றியில் விழுந்தது. நண்டு உருவில் இருந்த உமாதேவியைக் காப்பாற்ற நினைத்த சிவபெருமான் லிங்கத் திருமேனியில் உச்சியில் ஒரு துவாரத்தை ஏற்படுத்தி நண்டு உருவில் இருந்த சக்தியை தன்னுடன் ஐக்கியப்படுத்திக் கொண்டார். உண்மையை உணர்ந்த இந்திரன் தன் தவறுக்கு வருந்தி திருந்தினான். எனவே இக்கோவிலுக்கு திருந்துதேவன்குடி என்ற பெயர் வந்ததாக தலபுராணம் கூறுகிறது. நண்டு சிவனை வழிபடும் சிற்பம் ஒன்று கோவிலில் உள்ள ஒரு கற்தூணில் செதுக்கப்பட்டு உள்ளது.

கற்கடேஸ்வரர் லிங்கத் திருமேனியில் இன்றும் வெட்டுத் தழும்புகள் இருக்கின்றன. சிவலிங்கத்தின் உச்சியில் ஒரு துவாரம் உள்ளது. ஆடி அமாவாசையும் பூர நட்சத்திரமும் கூடிய நேரத்தில் 21 குடம் காராம்பசு பாலைக் கொண்டு இரவில் சிவலங்கத்தை அபிஷேகித்தால் நண்டு வெளிப்பட்டு காட்சி கொடுக்கும் என்று வசிஷ்ட மகாத்மியம் கூறுகிறது. டாக்டர் உ.வே. சாமிநாத அய்யர் ஒரு நிறப்பசுவின் பால் பத்து கலம் அபிஷேகம் செய்தால் லிங்கத்தின் உச்சியில் ஒரு பொன்னிற நண்டு ஊர்தல் தரிசனம் ஆகும் என்று சொல்லியிருக்கிறார்.

கோவில் நான்கு புறமும் நெல் வயல்கள் சூழ அமைந்துள்ளது. அருகில் ஊர் எதுவும் இல்லை. கோவில் மதிற்சுவரைச் சுற்றி கிழக்கு திசை தவிர மற்ற மூன்று புறமும் நீர் நிறைந்த அகழி உள்ளது. திருவிசநல்லூரில் இருந்து கற்கடேஸ்வரர் கோவில் வரை செல்ல நல்ல சாலை வசதி உள்ளது. முதலில் செங்கல்லால் கட்டபட்டு பிறகு கற்கோவிலாக திருப்பணி செய்யப்பட்ட இக்கோவில் கிழக்கு நோக்கி அமைந்துள்ளது. முதல் கட்டமாக ஒரு நுழைவாயிலும், இரண்டாம் கட்டமாக ஒரு கோபுரமும் வாயிலும் கொண்டு இக்கோவில் விளங்குகிறது.

முதல் வாயில் வழியாக உள்ளே நுழைந்தவுடன் வீநாயகர், பலிபீடம் மற்றும் நந்தி ஆகியவற்றைக் காணலாம். முன் மண்டபத்தில் தெற்கு நோக்கிய அருமருந்துநாயகி, அபூர்வநாயகி ஆகிய இரண்டு அம்பாள் சந்நிதிகள் தெற்கு நோக்கி அமைந்துள்ளன. அம்பாள் அருமருந்து நாயகிக்கு அபிஷேகம் செய்து தரப்படும் தீர்த்தத்தை உட்கொண்டால் வியாதிகள் தீர்கின்றன என்று நம்பப்படுகிறது. கோவிலில் இந்த அபிஷேக தீர்த்தம் விலைக்கு விற்கப்படுகிறது.

இரண்டாம் கட்ட கோபுர வாயில் வழியாக உள்ளே சென்றவுடன் கருவறையில் இறைவன் கற்கடேஸ்வரர் கிழக்கு நோக்கி காணப்படுகிறார். கருவறை மேற்கு உட் பிரகாரத்தில் கணபதி, முருகர் மற்றும் கஜலட்சுமிக்கு சந்நிதிகள் அமைந்துள்ளன. கருவறை கோஷ்டத்தில் தென்திசை நோக்கி தட்சினாமூர்த்தியும் வடதிசை நோக்கி துர்க்கையும் உள்ளனர். நால்வர் சந்நிதியும் உட் பிரகாரத்தில் உள்ளது. தன்வந்தரி, அகஸ்தியர் ஆகியோரும் சுற்றுப் பிரகாரத்தில் உள்ளனர்.

சந்திரனால் ஏற்படும் தோஷங்கள் நீங்க வழிபட வேண்டிய தலம் திருந்துதேவன்குடி தலமாகும். அநேகமாக எல்லா சிவாலயங்களிலும் சந்திரனுக்கு தனி சந்நிதி இருக்கும். சந்திரன் நின்ற நிலையில் காணப்படுவார். இத்தலத்தில் மட்டும் சந்திரன் அமர்ந்த நிலையில், யோக நிலயில் இருக்கிறார். எல்லா வகையான யோகங்களும் கிடைக்க வழிபட வேண்டிய தோஷ பரிகார சந்திரன் இவர். குறிப்பாக கடகராசிக்காரர்கள் (புனர்பூசம், பூசம், ஆயில்யம் நட்சத்திரத்தில் பிறந்தவர்கள்) இக்கோவிலுக்கு வந்து வழிபட்டால் அனைத்து தோஷங்களில் இருந்து நிவாரணம் பெறலாம்.

சிறப்புகள்

தேனும் வண்டும் இசைபாடும் தேவன்குடி' என்னும் தேவாரத் தொடருக்கேற்ப கோயிலில் தேனீக்களின் ரீங்கார ஒலி கேட்கிறது. (கோயிலில் பாதுகாப்பில்லாததால் திருமேனிகள் வேறிடத்தில் பத்திரமாக வைக்கப்பட்டுள்ளன.) (2009)

இராஜராஜன், செம்பியன்மாதேவியார் காலத்திய கல்வெட்டுக்கள் உள்ளன.

தொடரும் 

திருச்சிற்றம்பலம்

தெய்வீக தேனம்பாக்கம் - பகுதி 6

 சங்கராம்ருதம் - 15

தெய்வீக தேனம்பாக்கம் - பகுதி 6

மஹா பெரியவா துர்கா பஞ்சரத்னத்தை அருளிய ஸ்வாரஸ்யமான நிகழ்வை இன்று அறிவோம். தேனம்பாக்கத்தில் பெரியவா தங்கியிருந்த ஸமயம். அன்று, குரு ஆராதனை நாள்! 

மத்யானம் ரெண்டு மணிக்கு, பெரியவா…. அங்கிருந்த குளத்தின் ஜலத்தில் உள்ள ஜீவராஸிகளுக்காக, ப்ரத்யேகமாக, தன்னுடைய ஒரு பாதத்தை ஜலத்துக்குள் வைத்துக் கொண்டு, குளக்கரையில் அமர்ந்து இருந்தார்.

பெரியவாளின் அத்யந்த பக்தரான, மைலாப்பூர் டாக்டர் க்ருஷ்ணமூர்த்தி ஶாஸ்த்ரிகளும் அன்று ஆராதனையில் ஒரு ப்ராஹ்மணராக வரிக்கப்பட்டிருந்தார். புது வஸ்த்ரம் கட்டிக்கொண்டு உள்ளே போக இருந்தவரை, பெரியவாளின் “சொடக்கு” அழைத்தது! 

பெரியவாளிடம் ஓடினார்!

“ஒரு பேப்பர், பேனா எடுத்துண்டு வந்து… இங்க ஒக்காரு!…….”

ஓடிப்போய் பேப்பர், பேனா ஸஹிதம், பெரியவாளுக்கருகில் பவ்யமாக அமர்ந்தார் க்ருஷ்ணமூர்த்தி ஶாஸ்த்ரிகள்.

அழகான ஸம்ஸ்க்ருதத்தில் ஒவ்வொரு வார்த்தையாக வாக்தேவியின் வாக் அம்ருதம் பொழிந்தது….! எழுதிக்கொண்டே வந்தார் ஶாஸ்த்ரிகள். சில இடங்களில் அர்த்தத்தை மட்டும் சொல்லி, அதற்கான ஸம்ஸ்க்ருத வார்த்தையை, ஶாஸ்த்ரிகளையே சொல்லச் சொல்லி, எழுதச் சொன்னார்.

எழுதி முடித்ததும் பார்த்தால்…….அருமையான ஸ்துதியாக “துர்க்கா பஞ்சரத்னம்” உருவாகியிருந்தது!

[ஸ்ரீமதி M.S. ஸுப்புலக்ஷ்மியின் அம்ருதமான ஸாரீரத்தில், நாம் கேட்டு மகிழும் துர்க்கா பஞ்சரத்னம். ஒவ்வொரு ஸ்லோகமும் “மாம் பாஹி ஸர்வேஶ்வரி மோக்ஷதாத்ரி” என்று முடியும்படியாக இருக்கும். காஞ்சியில் காமாக்ஷி கோவிலில் ஸன்னதிக்கு வெளியே பளிங்குக் கல்லில் இந்த ஸ்லோகம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது]

அதில் ஒரு இடத்தில் பெரியவா, “உபதிஷ்ட கீதா” என்று, பெரியவா… கூறினார்.

அம்பாளை பார்த்து…”நீ.. கீதையை உபதேஸித்தவள்” என்று கூறுவதாகும். ஶாஸ்த்ரிகள் எழுதிக் கொண்டே வந்தபோது, “உபதிஷ்ட கீதா” என்று பெரியவா சொன்னதும், கொஞ்சம் யோஜித்தார்.

“ஏன்?….ஒனக்கு.. காமாக்ஷி கீதோபதேஸம் பண்ணினதா சொல்றது, ஸெரியில்ல…ன்னு தோண்றதோ…?” சிரித்துக் கொண்டே கேட்ட ஜகத்குருவுக்கு, சிரிப்பையே அர்ப்பணித்தார் ஶாஸ்த்ரிகள்.

பக்கத்திலிருந்த பாரிஷதரிடம், “கீதா பாஷ்யத்த…. கொண்டா…..”

எட்டு உரைகளோடு கூடிய கீதா பாஷ்யம் புஸ்தகம் வந்தது! பெரியவா அதை, ஒரு குழந்தையைத் தூக்குவது போல் தூக்கி, அதை நளினமாகப் புரட்டியதும், முதல் திருப்பலிலேயே….ஏதோ ஒரு பக்கம் “காத்திருக்கிறேன்! ஜகத்குரோ!” என்பது போல், பெரியவாளுக்கு வேண்டிய விஷயத்தை தந்தது!

ஶாஸ்த்ரிகளிடம் அந்தப் பக்கத்தை காட்டி,

“இந்த ஸ்லோகத்தையும், அதோட பாஷ்யத்தையும் படி…”

“ப்ரஹ்மணோஹி ப்ரதிஷ்டாஹம்……..மாறாத, அழியாத ப்ரஹ்மத்துக்கு, ஶக்தியான மாயைதான், ப்ரதிஷ்டை! [எதனால் ப்ரஹ்மமானது… பலவித உலகமாகப் பரவுகிறதோ, அது, ப்ரதிஷ்டை எனப்படுகிறது]

அது நான்! நானே ப்ரஹ்மம்! நானே அதன் ப்ரதிஷ்டை என்பதும்

பொருந்தும். 

ஏனென்றால், “ஶக்தி ஶக்திமதோ: அபேதாத்” [ஶக்தியும், அதை உடையவனும் வேறுபட்ட தத்துவமில்லை] என்று பாஷ்யம் உள்ளது……”

பெரியவா அழகாக சிரித்துக்கொண்டே…சொன்னார்…

“காமாக்ஷிதான… ப்ரஹ்மத்தோட ஶக்தி? ‘த்வமஸி பரப்ரஹ்ம மஹிஷி’! ஶக்திதான… ப்ரஹ்மம்? அதுனால, கீதையை காமாக்ஷி உபதேஸிச்சா…உபதிஷ்ட கீதா…..ன்னு சொல்றது ஸெரிதான?….”

பெரியவாளை ரஸிப்பதா? பெரியவாளின் அம்ருதமயமான பாஷ்யத்தை ரஸிப்பதா? என்று ஶாஸ்த்ரிகள் மெய்மறந்த நிலையில் இருந்தபோது, யாரோ ஒருவர் வந்து, ஆராதனை ப்ராஹ்மணரான ஶாஸ்த்ரிகளை உள்ளே அழைப்பதாக சொன்னார்.

“தோ…பாரு! இங்க பெரிய ஶாஸ்த்ர விசாரம் நடக்கறது…..  முடிஞ்சுதான் வருவான்…போ!”

பெரியவாளே பதில் சொல்லி, வந்தவரை அனுப்பிவிட்டார். கிட்டத்தட்ட ஒருமணி நேரம் “துர்க்கா பஞ்சரத்னம்” அலசி ஆராய்ந்து உருவானது!

பஞ்சரத்னத்தில், நான்கு ரத்னங்கள்தான் பிறந்திருந்தது…!

“அஞ்சாவது ஸ்லோகத்தை, இதே… மாதிரி நீ.. எழுது ஒடன்…னே…..ஸாப்படறதுக்குள்ள…”

“பெரியவா….எழுதினதை, நா…..பூர்த்தி பண்றதா? எனக்கு ஸ்லோகம்-ல்லாம் வராதே பெரியவா!..”

“எல்லாம் வரும்!..போ!…”

நமஸ்காரம் பண்ணிவிட்டு, ஆராதனைக்குப் போனார் ஶாஸ்த்ரிகள். பிறகு ஆராதனை போஜனம் ஆரம்பித்தது.

இந்த போஜன இடத்துக்கு, பெரியவா வந்த “அழகை” கல்பனையில் கண்டு ரஸிப்போம்… [நினைத்து நினைத்து சிரித்து ரஸிக்கும்படியான அழகு!]

பழைய தேனம்பாக்கம் கட்டிடத்தில் ரெண்டு பாகமாக, 16+16 என்று ப்ராஹ்மணர்கள், போஜனத்துக்கு அமர்ந்திருந்தனர்.

ஒரு பக்கத்தில் கடைஸியாக ஶாஸ்த்ரிகள் அமர்ந்திருந்த இடத்துக்கு பக்கத்தில், ஒரு சுவர். அதன் அடிபாகத்தில் சதுரமான ஒரு த்வாரம் இருந்தது.

எனவே, யாராக இருந்தாலும், அந்த ரூமுக்குள் வருவதற்கு ரூமின் வாஸல் வழியாகத்தான் வரமுடியும். திடீரென்று ஶாஸ்த்ரிகள் பக்கத்தில் உள்ள சுவற்றின், சதுரமான த்வாரம் வழியாக, “ஜகத்குரு” தன் தலையையும், தண்டத்தையும் நுழைத்துக்கொண்டு, மெதுவாக தன் முழு ஶரீரத்தையும் அந்த த்வாரம் வழியாகவே நுழைத்துக் கொண்டு “ஜங்”கென்று ஶாஸ்த்ரிகள் முன்னால் நின்றார்! இது என்ன எளிமை ! குழந்தைத்தனம் ! 

ஶாஸ்த்ரிகளுக்கு இந்த “ஶிவத்வார்” …மறக்கவே முடியாத தர்ஶனமாக அமைந்தது!

வெளியே வந்து நின்றதுமே…..

“என்ன? அஞ்சாவுது ஸ்லோகம் வந்துதா?….”

“இல்ல……பெரியவா”

உடனே அங்கேயே ஐந்தாவது ஸ்லோகத்தை ரெண்டு தடவை கூறிவிட்டு,

“ஞாபகமா, நாலு ஸ்லோகத்தோட, இதையும் சேத்து எழுதிக் குடுத்துடு”……

அணோரணீயான், மஹதோ மஹீயான்…..!

1942-43-ல் பெரியவா… வேலூரில் உள்ள, திருப்பதி தேவஸ்தான பள்ளிக்கூடத்தில் தங்கியிருந்தார். ஒருநாள், ஸ்ரீமடத்தின் மானேஜர், எதற்கோ பெரியவாளின் உத்தரவைக் கேட்க வேண்டி, ஒவ்வொரு வகுப்பறையாக பெரியவாளை தேடி கொண்டே போனார். ……

அங்கே ஒரு ரூமில் கதவு லேஸாக திறந்திருந்தது!

உள்ளே எட்டிப்பார்த்தார் மானேஜர்!

ஆஶ்சர்யம்! அவருடைய மேனியெல்லாம் புளகாங்கிதம் அடைந்தது!

பெரியவா…. பூமிக்கு மேலே ரெண்டடி உயரத்தில், அந்தரத்தில் உட்கார்ந்திருந்த நிலையில், மிதப்பது போல் தியானத்தில் இருந்தார் !

மூச்சு விடாமல், சட்டென்று திரும்பி வந்துவிட்டார் மானேஜர்.

இப்படிப்பட்ட ஸித்திகளுக்கெல்லாம் அப்பாற்பட்ட பெரியவா, சுவற்றின் ஓட்டை வழியாக வந்தது, நமக்காகவே! ஸதா அந்த காக்ஷியை மானஸீகமாக நினைத்து நினைத்து ஆனந்தப்படத்தான்!

 க்ருஷ்ணன் உரலை இழுத்துக் கொண்டு தவழ்ந்ததை இன்று வரை எண்ணியெண்ணி ஸந்தோஷப்படுகிறோமே! அப்படித்தான்.

பெரியவா பேசும் ஆங்கிலம்

 மொழி ஆராய்ச்சியில் எடுத்தாலும் அப்படித்தான் பெரியவா பேசும் ஆங்கிலம் மிகவும் கடினமாக உயர்ந்ததாக இருக்கும்.

அகராதியைப் புரட்டாமல் அர்த்தம் தெரியாது.நூறு வருடத்துக்கு முன்பே அவர் கான்வென்டில் படித்தவர்.ஆகவே அற்புதமாக ஆங்கிலத்தில் உரையாடுவார்.

ஒரு முறை விமான நிலையத்தைக் காண, பெரியவா மீனம்பாக்கம் சென்றார். எல்லா இடங்களையும் பார்வையிட்டபின் இன்ஜினீயரிங் செக்ஷன் வந்தது. அங்குள்ளவற்றை ஒருவர் விவரிக்கப் பிரயத்தனப்பட்டார். அவருக்கு தமிழில் சரளமாகப் பேச வரவில்லை

ஆனால் பெரியவாளுக்குத் தமிழில் சொல்லாவிட்டால் புரியாதே என்று நினைத்தார். தெரிந்தவரை சொல்லிக் கொண்டிருந்தவரைப் பெரியவா, "பிளேன் மேலே பறக்கும்போது காதைத் துளைக்கும்படியா ஒரு சத்தம் வரதே அது கேட்டுண்டேதான் இருக்குமா? என்று கேட்க "ஒரு குறிப்பிட்ட லெவல் வரைதான் கேட்கும். அதற்கு மேலே போயிட்டா

விமானச் சத்தம் கேட்காது!" என்றார். அந்தப் பொறியாளர்.

"ஓ! அதைத்தானே Stratosphere-னு சொல்லுவா!" என்று பெரியவர் சொல்ல...பொறியாளருக்குத் தூக்கிவாரிப்போட்டது.

'இத்தனை நேரம் தமிழ் வார்த்தைகளையே தேடிக் கொண்டிருந்தேனே.. இவருக்கு போயா ஆங்கிலம் தெரியாது என்று நினைத்தேன்!' என்று வெட்கினார்.

இப்படித்தான் அடிக்கடி உத்தியோகம் மாறுகிற ஒருவர் வந்தார்.

"இப்போ எதில் இருக்கே?" என்று கேட்கிறார் பெரியவர்.

அவருக்குப் புரியணுமேன்னு நினைச்சு மிகவும் கஷ்டப்பட்டு, "அந்தக் கணக்கு போடற யந்திரத்துக்கு பேப்பர் தரும் வேலை!" என்றார்.

"Computer Stationery-தானே நீ சொன்னது?" என்று பெரியவர் அவர் சங்கடத்தைத் தவிர்க்கிறார்.எந்த மொழியை எடுத்துக்கொண்டாலும் அதில் ஆழங்கால் கண்டவராயிற்றே.

Jaya Jaya Shankara hare hare Shankara

சிவயோகிநாத சுவாமி, திருவிசநல்லூர்

 இன்றைய கோபுரம் தரிசனம் கோடி புண்ணியம் மிகவும் பழமையான தலம் திருவடி பணிந்து கோடி ஜென்ம வினைகள் தீர வேண்டிய நின்றேன்

சோழ நாடு காவிரி வடகரை தலங்கள்

43. திருவியலூர் (திருவிசநல்லூர் / திருவிசலூர்)

சிவஸ்தலம் பெயர்

திருவியலூர் (தற்போது திருவிசநல்லூர் என்று வழங்குகிறது)

இறைவன் பெயர்
சிவயோகிநாத சுவாமி, வில்வாரண்யேஸ்வரர், யோகானந்தேஸ்நரர்
இறைவி பெயர்
சௌந்தரநாயகி, சாந்தநாயகி
தேவாரப் பாடல்கள்       
சம்பந்தர்
குரவங்கமழ் நறுமென்குழல்

எப்படிப் போவது

கும்பகோணத்திலிருந்து வேப்பத்தூர் வழியாக சூரியனார் கோவில் செல்லும் வழியில் திருவிசநல்லூர் உள்ளது. காவிரி தென்கரைத் தலங்களில் ஒன்றான திருவிடைமருதூர் என்ற மற்றொரு பாடல் பெற்ற சிவஸ்தலத்தில் இருந்து வேப்பத்தூர் செல்லும் வழியில் மேற்கில் 8 கி.மி. தொலைவில் இத்தலம் அமைந்திருக்கிறது. இத்தலத்திலிருந்து 2 கி.மி. தொலைவில் திருந்துதேவன்குடி என்ற மற்றொரு பாடல் பெற்ற சிவஸ்தலம் உள்ளது. கும்பகோணத்திலிருந்து திருவியலூர் செல்ல நகரப் பேருந்து வசதி உண்டு.

ஆலய முகவரி

அருள்மிகு சிவயோகிநாத சுவாமி திருக்கோயில்
திருவிசலூர்
திருவிசலூர் அஞ்சல்
வழி வேப்பத்தூர்
கும்பகோணம் வட்டம்
தஞ்சாவூர் மாவட்டம்
PIN - 612105
தொடர்பு : 0435 - 2000679, 09444747142

இவ்வாலயம் தினந்தோறும் காலை 7-30 மணி முதல் பகல் 12-30 மணி வரையிலும், மாலை 4 மணி முதல் இரவு 8 மணி வரையிலும் திறந்திருக்கும்.

தல வரலாறு

மக்கள் திருவிசலூர், திருவிசநல்லூர் என்று சொல்கின்றனர். திருவிசலூர் என்ற பெயரில் தஞ்சை மாவட்டத்தில் பல ஊர்களிருப்பதால் இப்பதி "பண்டாரவாடை திருவிசலூர் " திருவிசநல்லூர் என்று வழங்கப்படுகிறது.

சடாயு வழிபட்டு பேறு பெற்றத் தலம்.

கோயில் அமைப்பு: கிழக்கு நோக்கிய 5 நிலை இராஜகோபுரத்துடன் இவ்வாலயம் விளங்குகிறது. கோபுர வாயில் வழியே உள்ளே நுழைந்தால் நாம் காண்பது கொடிமர விநாயகர், பலீபீடம், நந்தி, அதன் பின் கொடிமரம் உள்ளது. சிவாலயங்களில் முதலில் கொடிமரமும் அதன் பின நந்தி இருப்பது வழக்கம். இங்கு மாறி இருக்கிறது. வெளிப் பிரகாரத்தில் சந்நிதிகள் ஏதும் இல்லை. உள் வாயிலைக் கடந்து சென்றால் இத்தல இறைவன் கிழக்கு நோக்கிய சுயம்புலிங்கமாக காட்சி தருகிறார். சித்திரை 1,2,3 தேதிகளில் சூரிய ஒளி கதிர்கள் சிவ லிங்கத்தின் மீது விழுகிறது. கருவறை தேவ கோஷ்டங்களில் நர்த்தன கணபதி, மகாவிஷ்ணு, பிரம்மா, துர்க்கை ஆகியோர் உள்ளனர். கருவறை மேற்குச் சுற்றில வள்ளி தெய்வானையுடன் முருகர் சந்நிதி உள்ளது. பஞ்சலிங்கங்கள், ஸ்தல விநாயகர் சந்நிதி ஆகியவையும் உள்ளன.

சுவாமி சந்நிதிக்கு தென்மேற்குப் பகுதியில் அமைந்துள்ள ஸ்ரீலட்சுமிநாராயணப் பெருமாள் சந்நிதியும் இத்தலத்தில் மிகவும் விசேஷமானது. இங்கே லட்சுமியை தன் மடியில் அமர வைத்துக் கொண்டு லட்சுமி நாரயணனாக அருள்பாலிக்கிறார். இந்த ஸ்ரீலட்சுமிநாராயணப் பெருமாளை, அவரின் ஜென்ம நட்சத்திரமான திருவோணத்தன்றும், சிரவணம், ஏகாதசி மற்றும் சனிக்கிழமைகளில் நெய்தீபம் ஏற்றி வழிபட்டால் அனைத்து துன்பங்களும் விலகும், திருமணத் தடை விலகும், மேலும் புத்திர பாக்கியம் ஏற்படும் என்பது ஐதீகம்.

இத்தலத்திலுள்ள சதுர்கால பைரவர் சந்நிதியும் மிக விசேஷமானது. யுகத்திற்கு ஒரு பைரவராக நான்கு பைரவர் காட்சி தருகிறார். வளர்பிறை, தேய்பிறை அஷ்டதி திதிகளிலும், ஞாயிற்றுக்கிழமை இராகு காலத்திலும் மிளகு தீபம் ஏற்றி சதுர்கால பைரவர் சந்நிதியில் வழிபடுவது மிகவும் நல்லது.

கிருத்திகை, ரோஷ்ணி, மிருகசீரிஷம் ஆகிய நட்சத்திரத்தில் பிறந்த ரிஷப ராசிக்காரர்களும், மற்றும் ரிஷக லக்னத்தில் பிறந்தவர்களும் பரிகாரம் செய்து கொள்ள மிகச் சிறந்த தலம் இதுவாகும்.

சூரிய கடிகாரம்: கோயிலின் தென்புற மதில் சுவர் அருகே சுமார் 700 ஆண்டுகளுக்கு முற்பட்ட சூரிய ஒளி கடிகாரம் அமைந்துள்ளது. காலையில் சூரியன் உதிப்பதிலிருந்து மாலையில் சூரியன் மறையும் வரை சூரியன் செல்லும் பாதையைக் கணக்கிட்டு இந்த கடிகாரம் அமைக்கப்பட்டுள்ளது. அரை வட்ட கோளம் அமைக்கப்பட்டு அதைச்சுற்றிலும் காலை 6 முதல் மாலை 6 மணிவரை எண்கள் செதுக்கப்பட்டுள்ளன. இதன் நடுவே பித்தளையால் ஆன ஆணி ஒன்று பொருத்தப்பட்டுள்ளது. சூரியனின் ஒளி இந்த ஆணியில் பட்டு அதன் நிழல் எந்த எண்ணில் விழுகிறதோ அதுவே அப்போதைய நேரம் ஆகும். தமிழர்கள் வானவியல் அறிவியல் வல்லுனர்களாக திகழ்ந்தார்கள் என்பதற்கு இது எடுத்துக்காட்டு.

தன் வீட்டு கிணற்றில் கங்கையை பெருகி வரச் செய்த ஸ்ரீதர அய்யாவாள் பிறந்த தலம் என்ற பெருமையுடையது திருவிசநல்லூர் திருத்தலம். ஒவ்வொரு வருடமும் கார்த்திகை மாதம் அமாவாசை தினத்தன்று ஸ்ரீதர அய்யாவாள் வீட்டுக் கிணற்றில் கங்கா ஸ்நானம் செய்ய ஆயிரக்கணக்கில் பக்தர்கள் கூடுவார்கள்.

சிறப்புகள்

சைவசித்தாந்த சாத்திர நூல்களுள் ஒன்றாகிய 'திருவுந்தியார் ' பாடிய 'திருவியலூர் உய்யவந்த தேவ நாயனார் ' அவதரித்த தலம்.

சோழர் காலக் கல்வெட்டில் இத்தலம் "வடகரை ராஜேந்திர சிம்ம சோழவளநாட்டு, மண்ணிநாட்டு பிரமதேயமான வேப்பத்தூர் சோழ மார்த்தாண்ட சதுர்வேதி மங்கலத்தைச் சேர்ந்த ஊர் " என்றும், இறைவன் பெயர் "திருவிசலூர் தேவ பட்டாகரர், சிவயோகநாதர் " எனவும் குறிக்கப்படுகிறது.

இரண்டாம் பராந்தகன் காலக் கல்வெட்டில், விளக்கெரிக்க நிலமும் ஆடுகளும் அளித்த செய்தியையும், அபிஷேகத்திற்கு நிலம் விட்ட செய்தியையும், காவிரியிலிருந்து அபிஷேகத்திற்கு நீர் கொண்டுவர ஆட்களை நியமித்து ஊதியம் வழங்க நிலங்களை விட்ட செய்தியையும் தெரிவிக்கின்றன.

இராசேந்திரன் காலக் கல்வெட்டில், அரசன் கோயிலுக்கு நிலமளித்த செய்தியையும், அவன் மனைவியான அரசி, சுவாமிக்கு தங்க நகைகளும், அபிஷேகத்திற்கு வெள்ளிக் கவசமும் அளித்த செய்திகளையும் தெரிவிக்கின்றது.

#திருவிசநல்லூர்சொர்ணாகர்ஷனபைரவர்_கோவில்:

பைரவர் வழிபாடு என்பது கால பைரவர் தொடங்கி அஷ்ட பைரவர், அஷ்டாஷ்ட பைரவர் என தொடர்ந்து சொர்ணாகர்ஷன பைரவரில் முடிவது.

பைரவ உபாசகர் வேம்பு சித்தரின் தியானத்தில் திருக்காட்சி தந்து தஞ்சை மாவட்டம் கும்பகோணம் திருவிசநல்லூர், சொர்ணபுரியில் வினை நீக்கும் வேம்புச்சித்தர் ஆசிரமம் எனும் சொர்ண பைரவி சமேத சொர்ணகால பைரவர் சித்தர் பீட திருவாலயத்தில் தனிக்கோவிலில் இருந்து அருள்பாலித்து வருபவர்தான் சொர்ணாகர்ஷன பைரவர்.

இங்குள்ள சொர்ணாகர்ஷன பைரவர், நினைத்ததை நினைத்தபடி, கேட்டதை கேட்டபடி தரும் கற்பக மரத்தின் அடியில் கங்கா ஜடா முடியில் சந்திர பிறை சூடி நான்கு திருக்கரங்களுடன், அஜாமிளா தேவி எனும் சொர்ண பைரவியை தமதுமேல் திருக்கரத்தால் சற்று அணைத்தவாறு அமர்ந்துள்ளார். இருவரும் புன்னகை தவழும் திருமுகங்களுடன் பத்ர பீடத்தின் மீது உடன் அமர்ந்து அருள் பொழியும் சர்வானந்த கோலாகலராக திகழ்கிறார்கள்.

சர்வாபரணங்கள் பூண்டு சர்வ அலங்காரங்களோடு குபேர சம்பத்தையும், அஷ்ட ஐஸ்வர்யங்களையும், சொர்ணத்தையும், தன, தானியங்களையும் தன்னகத்தே குவித்து வைத்திருப்பவர். மிகவும் வரப்பிரசாதி. ஆகவே இவரை வணங்குபவர்கள் தாமும் செல்வந்தராக இருப்பதுடன் மற்றவர்களையும் செல்வந்தராக மாற்றும் இயல்பு கொண்டவராக திகழ்வர்.

#கோவில்_அமைவிடம்

தஞ்சை மாவட்டம் கும்பகோணம் அருகில் உள்ள திருவிசநல்லூர் கற்கடேஸ்வரர் கோவில் சாலை சொர்ணபுரியில் இக்கோவில் அமைந்துள்ளது. (யோகிநாதசுவாமி திருக்கோவிலுக்கும் கற்கடேஸ்வரர் கோவிலுக்கும் இடையில்). நினைத்ததை நினைத்தபடி தருகின்ற கற்பக விருட்சத்தின் அடியில் பத்ர பீடத்தின் மீது அம்மையும், அப்பனும் சர்வானந்த கோலாகலத்தில் அமர்ந்தபடி சொர்ணகால பைரவர் வலது திருப்பாதத்தை மடித்து இடது திருப்பாதத்தை தாமரை மலரில் பதித்தவாறும், சொர்ண பைரவி அம்மை தம்மிரு திருப்பாதங்களையும் தொங்கவிட்டபடி தாமரை மலரில் பாதத்தை பதித்தவாறு அமர்ந்திருப்பதும் விஷேசமாகும்.

சொர்ணகால பைரவர் தம் மடியில் பூரண அம்ருத கும்பத்தை வைத்திருப்பது வேண்டுபவர் வேண்டியபடி அனைத்து கோரிக்கையையும் நினைத்தது நினைத்தபடி, கேட்டது கேட்டபடி தந்து அருளுவதோடு நோய் நொடி இல்லாத நிலையையும், சர்வ சித்தியையும் தருவேன் என்பதாகும்.

#சொர்ண_கும்பம்

சொர்ண பைரவி தம் மடியில் ஒரு திருக்கரத்தால் சொர்ண கும்பத்தை பிடித்தபடி மறு திருக்கரத்தால் தன்னை தேடி வரும் அன்பர்களின் தரித்ரிய நிலையை நீக்கி சொர்ணத்தை அள்ளி, அள்ளி வழங்கி சொர்ண சித்தியை தருவேன், குடும்ப ஒற்றுமையை வழங்குவேன், அனைத்து செல்வங்களையும் வாரி, வாரி வழங்குவேன் என்பதாகும்.

தம் திருக்கரத்தில் வைத்திருக்கும் டமருகத்தால் பெரும் ஒலியை எழுப்பி அந்த சப்தத்தில் லயித்து தம்மை திரும்பி பார்க்கும் தன்னடியவர்களை நாக பாசத்தால் பிடித்து இழுத்து அவர்களின் சாப, பாப, தோஷங்களை திரிசூலத்தால் நீக்கி அனைத்து நலன்களையும் நிறைவாய் வழங்கி தகுதி இருந்தால் மோட்சமும் தருவேன் என்பதாகும்.

குருவின், குபேரனின் திசையான வடக்கே அமர்ந்து இறை சக்தி நிறைந்த ஈசானியத்தை நோக்கியவாறு அமர்ந்திருப்பது குருவின், குபேரனின் அருளை பரிபூரணமாக வழங்குவதோடு ஈசானியத்தில் நிறைந்த இறை சக்தியை வருபவர் எளிதாக பெறும்படி அமைக்கப் பட்டுள்ளது மிகவும் சிறப்பானது.

சொர்ணாகர்ஷன பைரவர் வழிபாடு என்பது வழிபடுபவரின் வாழ்க்கையில் தரித்திரம் தலை காட்டாது காத்து தன, தான்யம், சொர்ணம் முதலிய செல்வ செழிப்பை தரும் சிறப்பு கொண்டது. சொர்ணாகர்ஷன பைரவர், 64 பைரவர்களுக்கும் அப்பாற்பட்டவர். அஷ்ட லட்சுமிகளுக்கும், குபேரருக்கும் நவ நிதிகளையும் கொடுக்கும் அதிபதி. வீட்டு பூஜையறைகளிலும், வழிபாட்டு தலங்களிலும், தங்க, வைர நகை வியாபாரம் செய்யும் கடைகளிலும் வைத்து வழிபட மிகவும் உகந்தவர்.

இப்பெருமானை வீட்டில் வைத்து தினசரி மூன்று வேலைகளிலும் வழிபட்டு வர எந்த கஷ்டங்களும் நெருங்காது. கஷ்டங்களும் வராது. தொட்டது துலங்கும். சொர்ணம் கொழிக்கும். பவுர்ணமி தோறும் முறைப்படி உள்ளன்போடு இப்பெருமானை பூஜித்து மந்திரம் ஜெபித்து வர தலைமுறை தலைமுறையாக நீடித்து நிற்கக்கூடிய நிறை செல்வம் சேரும்.

#வழிபடவேண்டியநாட்கள்

திங்கட்கிழமை மாலை நேரங்கள், மாத பிரதோஷம், தினசரி பிரதோஷ காலங்கள், பவுர்ணமி மற்றும் வளர்பிறை அஷ்டமி நாட்கள், திருவாதிரை நட்சத்திர நாட்கள் இவரை வழிபட மிகவும் உகந்த நாட்கள்.

அதேபோல் மாதப்பிறப்பு, பிறந்த நட்சத்திர நாட்கள், செவ்வாய், வெள்ளிக்கிழமைகள், வியாழக்கிழமை மாலை நேரம், தேய்பிறை அஷ்டமி, அமாவாசை நாட்களிலும், ஆயில்யம், சுவாதி, மிருகசீரிஷ நட்சத்திர நாட்களிலும் இங்கு வந்து மஹா சொர்ணாகர்ஷன பைரவரை வழிபட மனதில் தோன்றும் எதிர்மறை எண்ணங்கள் மறையும்.

இனம் புரியாத பயம் தானாய் விலகும். சாப, பாப, தோஷங்கள், கடன் தொல்லைகள் குறையும். தீயவை அனைத்தும் விலகும். நல்லன அனைத்தும் நடக்கும். சனிக்கிழமைகளில் வழிபட சனிக்கிரக தோஷங்கள் யாவும் விலகும். சொர்ணாகர்ஷன பைரவருக்கு தாமரை மாலை, வில்வ மாலை, சந்தன மாலை, மஞ்சள் செவ்வந்தி மாலை சாற்றி வழிபடுவது மிகவும் சிறந்தது.

#சிறப்புமூலிகைகளைகொண்டு_ஹோமம்

இவ்வாலயத்தில் தேய்பிறை அஷ்டமி, வளர்பிறை அஷ்டமி, பவுர்ணமி நாட்களில் காலை வேளையில் கால பைரவர், அஷ்ட பைரவர், சொர்ணாகர்ஷன பைரவர் ஹோமம் சர்வ காரிய சித்தி, சொர்ண சித்தி தரும் சிறப்பான மூலிகைகளை கொண்டு நடத்தப்படுகிறது. இதில் கலந்து கலந்து கொண்டு குருவருளையும், இறைப்பேரருளையும் பெற்றுச்செல்லலாம்.

பெண் சாபம் போக்கும் திருவிசநல்லூர் கோவில்

நம் வாழ்வில் அறிந்தோ, அறியாமலோ செய்த தவறால் பெண் சாபத்திற்கு ஆளாகியிருந்தால், திருவிசநல்லூர் கோவிலில் வந்து வழிபட சாபம் பாவம் நீங்கும்.

கேரள மன்னன் கணபதி என்பவனின் பெண் பாவத்தை போக்கிய திருத்தலம் திருவிசநல்லூர் ஆகும். பெண்களை வஞ்சித்து, ஏமாற்றி வாழ்ந்த கணபதியின் பெண் பாவம் இங்கு வழிபட அகன்றதாம். நம் வாழ்வில் அறிந்தோ, அறியாமலோ செய்த தவறால் பெண் சாபத்திற்கு ஆளாகியிருந்தால், இத்தலம் வந்து வழிபட சாபம் பாவம் நீங்கும்.

இத்தல ஈசனின் திருநாமம் சிவயோக நாத சுவாமி என்பதாகும். சுயம்பு மூர்த்தியான இவர், கிழக்கு நோக்கி வீற்றிருந்து பக்தர்களுக்கு அருள்பாலிக்கிறார். தல விருட்சங்களாக அரசு, வில்வம் உள்ளன. சம்பந்தரின் பாடல் பெற்ற தலம் இது.

திருவிசநல்லூர் பகுதியில் சிறந்த சிவ பக்தரான மகான் ஸ்ரீதர வெங்கடேச தீட்சிதர் என்பவர், சவுந்தர நாயகி சமேத சிவயோகிநாத சுவாமி திருக்கோவிலில் தினமும் காலையில் வழிபாடு செய்து வந்தார். ஒருநாள் கூட தவறியதில்லை. ஒருமுறை கார்த்திகை அமாவாசை தினம் அன்று இவர் தமது முன்னோர்களுக்கு சிரார்த்தம் செய்ய ஏற்பாடு செய்தார். மிகுந்த ஆசாரத்துடன் அனைத்து ஏற்பாடுகளும் நடந்தது.

அன்று காலையில் சிரார்த்த நேரத்திற்கு முன்னால் தாழ்த்தப்பட்ட வகுப்பைச் சார்ந்த ஒருவர், வெங்கடேச தீட்சிதரின் இல்லத்து வாசலுக்கு வந்து, தான் மிகவும் பசியுடன் இருப்பதாகவும், உண்ண ஏதாவது தருமாறு வேண்டினான். அவனது தோற்றத்தைக் கண்டு இரங்கிய மகான், இல்லத்தில் சிரார்த்தத்திற்காகச் செய்யப்பட்ட உணவை அளித்தார்.

அவரது செயலைக் கண்ட அந்தணர்கள், ‘இது சாஸ்திர விரோதம். இதற்கு பரிகாரமாக ஸ்ரீதர வெங்கடேச தீட்சிதர் காசி சென்று கங்கையில் நீராட வேண்டும். இல்லாவிட்டால் ஊர் விலக்கு செய்து, அவரை குடும்பத்துடன் நீக்கி வைக்க வேண்டும்’ என்று கூறியதுடன், சிரார்த்தம் செய்யவும் மறுத்து விட்டனர்.

‘வடநாட்டில் இருக்கும் கங்கையில் ஒரே நாளில் நீராடித் திரும்ப முடியுமா? கும்பகோணத்தில் இருந்து காசியில் இருக்கும் கங்கைக்கு சென்று வருவதற்குள், அடுத்த ஆண்டு திதி வந்து விடுமே!’ என்று மகான் வருந்தினார். இறைவனை நினைத்து மனமுருகி ‘கங்காஷ்டகம்' என்னும் துதி பாடினார். அவர் பாடி முடித்ததும், அவர் வீட்டுக் கிணற்றில் இருந்து கங்கை பொங்கி வழிந்தது. கிணற்றிலிருந்து நீர் மேலெழுந்து வழிந்து பெருக்கெடுத்து ஊருக்குள் புகுந்து வெள்ளக்காடானது.

இதைக் கண்டு அதிசயித்த மக்கள், ஸ்ரீதர வெங்கடேச தீட்சிதரிடம் மன்னிப்புக் கேட்டு, அந்த கங்கை நீரில் நீராடினர். சிரார்த்தம் செய்ய வந்த அந்தணர்கள் தங்கள் தவறை உணர்ந்து மகானிடம் மன்னிப்புக் கேட்க, மகானும் கங்கையிடம் தணியுமாறு பிரார்த்தித்தார். கங்கையும் அடங்கி அக்கிணற்றிலேயே நிலைத்தது என்பது ஐதீகம். அதைத் தொடர்ந்து திதி கொடுக்கப்பட்டது.

காலையில் நடந்த இந்த நிகழ்வுகளின் காரணமான, மகானால் திருவிசநல்லூர் ஆலயத்திற்குச் சென்று இறைவனை தரிசிக்க முடியவில்லை. அன்று மாலை திருவிசநல்லூர் ஈசன் கருவறையில் மூர்த்தங்களிடம், ஒரு துண்டுச் சீட்டு இருந்தது. அதில், ‘இன்று மதியம் ஸ்ரீதர அய்யாவாள் வீட்டின் திதியில் உண்டதால், இரவு நைவேத்தியம் வேண்டாம்’ என்று அந்தத் துண்டுச் சீட்டில் எழுதியிருந்தது.

ஏழையாக வந்து, அய்யாவாள் வீட்டில் திதி உணவை உண்டது சிவபெருமானே என்றுணர்ந்த அனைவரும், ஸ்ரீதர அய்யாவாளை போற்றிப் புகழ்ந்தனர்.

இந்த அற்புத நிகழ்வே ஆண்டுதோறும் கார்த்திகை மாதம் அமாவாசை தினத்தன்று திருவிசநல்லூர் ஸ்ரீதர வெங்கடேச மடத்தில் நிகழ்கிறது.

மகான் தன்னுடைய கங்காஷ்டகத்தில், ‘கங்கையே நீ இங்கேயே ஸ்திரமாக இரு’ என்று வேண்டுகிறார். அதனால் இந்தக் கிணற்றிலுள்ள தீர்த்தம் எல்லா நாளிலும் கங்கை தீர்த்தமே!. இன்றைக்கும் கார்த்திகை அமாவாசையில் இந்தக் கிணற்றில் கங்கை பொங்கி வருவதாக ஐதீகம். மகான் வசித்த இல்லம் மடமாக மாற்றப்பட்டுள்ளது.

இங்கு கங்கை பொங்கும் விழா பத்து நாட்கள் கொண்டாடப்படுகிறது. விழா நாட்களில் தினமும் அன்னதானம் வழங்கப்படுகிறது. பத்தாம் நாள் கார்த்திகை அமாவாசை அன்று தான் கங்கை கிணற்றில் பொங்குகிறது. அன்றைய இரவு முழுவதும் திவ்ய நாம சங்கீர்த்தனம் நடக்கும். கார்த்திகை அமாவாசையன்று அதிகாலை காவிரி நதிக்குச் சென்று, சங்கல்ப ஸ்நானம் செய்து விட்டு, அங்கிருந்து தீர்த்தம் கொணர்ந்து கிணற்றில் விடுவார்கள்.

பிறகு கிணற்றுக்கு கங்கா பூஜை நடத்திவிட்டு காலை ஐந்து மணியிலிருந்து எல்லோரும் நீராடுவார்கள். அப்போது அங்கு நடக்கும் கங்கா பூஜையின்போது அந்த கிணற்றில் கங்கை பொங்கி வருவதன் அடையாளமாக நுரை மிகுந்துகொண்டு நீர் மட்டம் உயர்ந்து வருமாம். அன்று ஆயிரக்கணக்கான மக்கள் நீராடினாலும் சிறிதும் நீர் மட்டம் குறையாது. இந்த ஞானம் வழியும் கிணறான திருவிசநல்லூர் தலத்திற்குச் சென்று கார்த்திகை அமாவாசையன்று நீராடுவது பெறுவதற்கு அரிய பெரும் பாக்கியமாகும்.

சிவயோகி ஸ்ரீதர வெங்கடேச தீட்சிதர் சிவனும், விஷ்ணுவும் ஒன்றே என்று மக்களுக்கு போதித்தவர். தினமும் திருவிசநல்லூர் ஈசனை காலையில் வழிபட்டு விட்டு, அருகில் உள்ள திருவிடை மருதூருக்குச் சென்று, மாலை வேளையில் மகாலிங்க சுவாமியையும் வணங்கி வருவார். அதன் பின்பே தினமும் இரவு உணவை உண்பார்.

திருவிசநல்லூரில் இருந்து திருவிடைமருதூருக்கு செல்லும் வழியில் வீரசோழன் என்ற ஆறு குறுக்கிடும். ஆற்றைக் கடந்து சென்றுதான் தினமும் திருவிடைமருதூர் மகாலிங்க சுவாமியை தரிசித்து வருவார். ஒரு நாள் வீரசோழன் ஆற்றில், வெள்ளம் பெருக்கெடுத்து ஓடியது. ஸ்ரீதர வெங்கடேச தீட்சிதரால், ஆற்றினைக் கடக்க முடியவில்லை. இதனால் வீடு திரும்பிய அவர், மகாலிங்க சுவாமியை தரிசிக்காததால் கவலையுற்றார்.

உணவருந்தாமலேயே படுக்கைக்குச் சென்றார். திடீரென வீட்டு வாசல் கதவு தட்டும் ஓசை கேட்டது. ‘நள்ளிரவு நேரத்தில், இந்த அடை மழையில் யார் கதவைத் தட்டுவது’ என்ற யோசனையுடன் கதவைத் திறந்தவருக்கு இன்ப அதிர்ச்சி. திருவிடைமருதூர் மகாலிங்க சுவாமி ஆலய அர்ச்சகர் பிரசாத தட்டுடன் நின்று கொண்டிருந்தார். ‘அய்யா! இன்று ஆற்றில் கடுமையான வெள்ளம் ஓடுகிறது. அதனால் மகாலிங்க சுவாமியை காண உங்களால் வர முடியவில்லை என்பதை அறிந்து கொண்டேன். சுவாமியை தரிசிக்காமல், இரவு உணவு உண்ண மாட்டீர்கள் என்பது எனக்குத் தெரியும். ஆகவே தான் திருக் கோவில் பிரசாதத்துடன் வந்து விட்டேன்’ என்றார் அர்ச்சகர்.

பிரசாதத்தைப் பெற்றுக்கொண்ட மகான், மகாலிங்க சுவாமியின் கருணையை எண்ணி வியந்தார். அர்ச்சகரை இரவு வீட்டிலேயே தங்கி செல்ல வேண்டினார். அர்ச்சகரும் சம்மதித்தார். உறக்கத்தில் கடும் குளிரால் அர்ச்சகர் அவதியுறுவதைக் கண்ட மகான், கம்பளியை எடுத்து வந்து அர்ச்சகருக்கு போர்த்தி விட்டார். பொழுது விடிந்தது. மழையும் நின்றது. உறக்கத்தில் இருந்து எழுந்த மகான், அர்ச்சகரைக் காணாமல் திகைத்தார். தன்னிடம் சொல்லாமலே சென்று விட்டாரே என்று எண்ணி விட்டு, விடிந்ததும் விடியாததுமாக, அந்த அதிகாலையிலேயே திருவிடைமருதூர் மகாலிங்க சுவாமியை தரிசிக்க புறப்பட்டார்.

அங்கு மகாலிங்க சுவாமி சன்னிதியில் முதல் நாள் இரவு தன் வீட்டிற்கு வந்த அர்ச்சகர் நின்று கொண்டிருப்பதை கண்டார். அப்போது தான் அவரும் கோவிலுக்கு வந்திருந்தார். இன்னும் கோவில் நடை திறக்கப்படாமல் இருந்தது. அர்ச்சகரிடம் சென்ற ஸ்ரீதர வெங்கடேசர் நேற்று நடந்ததை நினைவுபடுத்தி, ‘சுவாமி! என்னிடம் சொல்லாமலேயே வந்து விட்டீர்களே!’ என்று வருத்தப்பட்டார்.

அர்ச்சகர் திகைத்தவாறே, ‘நீங்கள் என்ன சொல்கிறீர்கள்?. நான் எப்போது உங்கள் வீட்டிற்கு வந்தேன்? கடுமையான மழை காரணமாக, நான் நேற்று மாலையிலேயே திருக்கோவிலை சாத்திவிட்டு என் வீட்டிற்குச் சென்று விட்டேனே!’ என்றார்.

பின்னர் கோவிலைத் திறந்து கருவறை கதவை திறந்த போது, ஸ்ரீதர வெங்கடேசர், நேற்று இரவு அர்ச்சகருக்கு போர்த்தி விட்ட கம்பளி, ஈசனின் திருமேனியை தழுவிக்கொண்டிருந்தது. அப்போதுதான் அவர்களுக்கு தெரிந்தது “நேற்று நள்ளிரவில் கொட்டும் மழையில் ஸ்ரீதர வெங்கடேசர் வீட்டுக்கு சென்று பிரசாதம் உண்ணக்கொடுத்து, அவர் வீட்டில் தூங்கி வந்தது திருவிடைமருதூர் மகாலிங்க சுவாமியே'' என்பது. ஈசனின் கருணையை எண்ணி இருவரும் உள்ளம் நெகிழ்ந்தனர்.

பின்னர் ஈசன் அருளால் அற்புதங்கள் பல புரிந்த ஸ்ரீதர வெங்கடேசர் திருவிடைமருதூரில் உள்ள மகாலிங்க சுவாமியிடம் ஜோதி வடிவில் ஐக்கியமானார். கார்த்திகை மாதம் அமாவாசை தினத்தன்று திரு விடைமருதூர் திருக்கோவில் மகாலிங்க சுவாமிக்கு, ஸ்ரீதர வெங்கடேசர் மடத்திலிருந்து வழங்கப் பெறும் வஸ்திரம் சாத்தப்படுகிறது.

அதுபோல அன்று உச்சிகாலப் பூஜையின் நைவேத்தியம், திருநீறு முதலிய பிரசாதங்கள் திருக்கோவில் சிவாச்சாரியார் மூலம் மகானின் மடத்துக்கு தந்தருளும் ஐதீக நிகழ்வும் இன்றளவும் நடக்கிறது.

நான்கு யுக பைரவர்கள்

இந்த ஆலயத்தில் 4 பைரவர்கள் ஒரே சன்னிதியில், யுகத்திற்கு ஒரு பைரவராக அருள்கின்றனர். எனவே இவர்களை சதுர்கால பைரவர்கள் என்று அழைக்கிறார்கள். ஞான கால பைரவர், சொர்ண ஆகர்ஷண பைரவர், உன்மத்த பைரவர், யோக பைரவர் என்பது இவர்களின் திருநாமங்கள்.

கும்பகோணம்- மயிலாடுதுறை செல்லும் வழியில் 8 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் உள்ளது திருவிடைமருதூர். அங்கிருந்து வடமேற்கில் 3 கிலோமீட்டர் தூரத்தில் திருவிசநல்லூர் திருத்தலம் இருக்கிறது.

அடியார்க்கும் அடியேன்

தொடரும் 

திருச்சிற்றம்பலம்

தெய்வீக தேனம்பாக்கம் - பகுதி 7

 சங்கராம்ருதம் - 16

தெய்வீக தேனம்பாக்கம் - பகுதி 7

#ரா.#கணபதி அவர்களின்  ”மைத்ரீம் பஜத” புத்தகத்திலிருந்து....

குழந்தை ஸ்வாமியான விநாயகப் பெருமானுக்கு சதுர்த்தி உத்ஸவம். ‘மஹா பெரியவாள்’ எனப்படுபவர் சிறு குழந்தையாகித் தமக்கு முன் வைக்கப்பட்டுள்ள மஹா கணபதியின் களிமண் வடிவைப் பார்த்துப் பார்த்துக் களி கூர்கிறார். 

மஹா கணபதி ‘மெகா’ கணபதியாகவே இருப்பதில் பெரியவாளுடைய குழந்தைக் குதூஹலமும் கோலாஹலமும் கூடுதலாகின்றன.

 கொழு கொழு மெகா கணேசனுக்கேற்ற மெகா கொழுக்கட்டை படைக்க வேண்டுமென்ற ஆசை பிறக்கிறது. ‘இவ்ளோ பெடிஸ்ஸு’ என்று குழந்தைகள் கைகளை விரித்துக் காட்டுமே.. அப்படி நமது நித்யபாலர் இரு கரங்களையும் அகலக்காட்டி, அருகேயிருந்த சிஷ்யர்களிடம், ‘இவ்ளோ பெரிய ஸ்வாமிக்கு இவ்ளோ பெரிசா ஒரு கொழக்கட்டை பண்ணி வெப்பேளா?” என்று கேட்கிறார்.

ஆஹா” என்று அவர்கள் பதில் சொல்கின்றனர். அந்த ஸந்தர்ப்பத்தில், ஸந்நிதானத்தில் அந்த பதிலன்றி இன்னொன்று வர முடியாது!

அப்புறம் என்ன? முக்குறுணியரிசிப் பிள்ளையாருக்குப் படைப்பது போன்ற ஒரு மெகா மோதகம் நமது ஸ்ரீசரணர்களின் காஞ்சி – தேனம்பாக்க முகாமில் அன்று தயாராயிற்று.

திருவாரூர் ஸ்ரீ வேங்கடராமையர் தலைமையில் ஆளை முழுக்கும் ஓர் அண்டாவுக்குள் தயாரான மெகா மோதகத்தை நாலு பேராக்கும் தூக்கி வந்து பிள்ளையாரப்பனின் முன் வைத்து நிவேதித்தனர்!

மோதகத்தைப் பார்த்துப் பெரியவாளின் முகத்திலும் அகத்திலும் மோதம் (ஆனந்தம்) அலை மோதியது!

“யாரும் இத்தனாம் பெரிய மோதகம் பாத்திருக்க முடியாது. நீ பாத்திருக்கியோ, நீ பாத்திருக்கியோ?” என்று அடியார்களைக் கேட்டுக் கேட்டு ஆனந்தித்தார்.

மெகா மோதக ‘ஐடியா’ பெரியாவாளுக்குத் தோன்றி, அப்புறம் சரக்குகள் சேகரம் செய்து, ஐடியாவை யதார்த்தத்தில் பதார்த்தமாக்கி, அப்புறம் பூஜை செய்து நிவேதித்து முடித்தபோது மாலை சுமார் ஐந்து மணியாகி விட்டது.

அப்புறந்தான் எல்லோருக்கும் உணவு. விந்தையாக, மெகா மோதகம் அவர்களுக்குப் பிரஸாதமாகப் புட்டுப் படைக்கப்படவில்லை. வழக்கம் போல் தயாரித்த சிறிய மோதகங்களும், இதர நிவேதனங்களுமே அடியார்களுக்குப் பரிமாறப்பட்டது. மெகா மோதகத்தை, “அது இருக்கட்டும்” என்று பெரியவாள் சொல்லி விநியோகிக்க விடாததாலேயே இப்படி. அதை அவர் என்ன செய்ய உத்தேசித்திருந்தாரோ தெரியவில்லை!

இரவு எட்டு மணி இருக்கும். தமக்கென இன்றி அனைத்தையும் பிறர்க்குரிமையாக்கும் பெருமான் பணியாளர்களிடம் வாய் திறந்தார்.

“பக்கத்துல, ஏழைக் கொழந்தைகள் ஸதா வெளயாடிண்டிருக்கற எடத்துல பிள்ளையார் கோவில் இருக்கே! அங்கே இப்ப யாரும் இருக்க மாட்டா. ஊர் பூராப் பிள்ளையார் பொறப்பாடு மயமா இருக்குமானதால எல்லாரும் ஏதாவது பிள்ளையார் பின்னோட போயிருப்பா.

அதனால் நீங்க சட்னு போய் இந்த மோதகத்தைக் கோவில் வாசல்ல வெச்சுட்டு ஓசைப்படாமத் திரும்பி வந்துடுங்கோ. அப்பறமா அவா பாத்துட்டு ஆச்சர்யப்பட்டுண்டு ஆனந்தமாப் பிள்ளையார் ப்ரஸாதம் சாப்டட்டும்” என்றார்.

பிள்ளையாரப்பனுடனேயே ஊரின் ஏழைப் பிள்ளைகளையும், எண்ணிப் பார்த்து அதிசய மோதகத்தை விநியோகம் செய்த அந்த அருமை நெஞ்சும் ப்ரேம ‘பூர்ணம்’ நிரம்பிய ஒரு மோதகந்தான்!

தாம் செய்ததாகத் தெரியாமல் அதை ரஹஸ்யமாக வைத்து வரச் சொன்னதில் ஒரு பக்கம் ‘ஸ்வயம்’ அற்றுப்போன துறவறம். இன்னொரு பக்கம் இப்படித் திருட்டுத்தனம் (எடுப்பதாக இன்றிக் கொடுப்பதாக உள்ள திருட்டுத்தனம்!) செய்வதில் குழந்தை போலக் கபடத்திலேயே ஒரு வெள்ளைத்தனம்.

அப்படியே மெகா மோதகம் ‘இன் ஆப்ஸென்ஷியா’ தேனம்பாக்கம் ஏழைக் குழந்தைகளுக்காக வைக்கப்பட்டது.

அப்புறம் சிறிது போதில் அது கண்டுகொள்ளப்பட்ட பின் குழந்தைகள் மட்டுமின்றி பெரியவர்களும் அது நாள் வரை அவர்கள் அறிந்திராத சுவையோடு தயாரான மஹா மோதகத்தை ஆவலாக உண்டு மகிழ்ந்தனர்.

அது மட்டுந்தானா? திடீரென்று அங்கு முளைத்த அந்த அதிசயப் பிரஸாதத்தைப் பற்றிக் கதை கதையாக ஸ்ருஷ்டிக்கப்பட்டு நம் கதாநாதரின் காதுக்கும் வந்தது. 

அந்தப் பொல்லாத நல்லவரும் ரஸித்துக் கேட்டுக் கொண்டார்!

காஞ்சி வரதராஜன் பெருமாள்

 காஞ்சி வரதராஜன் பெருமாள் , இத்தலத்தை பற்றி அதிகம் வெளியில் தெரியாத விஷயங்களை படித்ததை உங்களோடு பகிர்ந்து கொள்ள விரும்புகின்றோம் .ஸ்ரீ வரதராஜ பெருமாள் திருவடிகள் சரணம் !

பத்தி முதலாமவற்றுள் பதி எனக்கு கூடாமல் 
எத்திசையும் உழன்று ஓடி இளைத்து விழும் காகம் போல் 
முத்தி தரும் நகரெழில் முக்கியமாம் கச்சி தன்னில் 
அத்திகிரி அருளாளர்க்கு அடைக்கலம் நான் புகுந்தேனே...!

1. புராணங்களில் இத்தலம் ஸத்யவ்ருத ஷேத்திரம் என்றே அறியப்படுகிறது. இங்கு செய்யும் பாவ புண்ணியங்களுக்கு 100 மடங்கு பலன் என்பதாலேயே அப்பெயர்.

2. காஞ்சி மாநகர் சோழ பல்லவ ஆட்சி காலத்தில், நான்கு நகரங்களாக பிரிக்கப்பட்டிருந்தது: புத்த காஞ்சி, ஜைன காஞ்சி , சிவ காஞ்சி மற்றும் விஷ்ணு காஞ்சி. காஞ்சிபுரத்தின் மையமான தேரடி வீதிக்கு தெற்கே விஷ்ணு காஞ்சியும், வடக்கே சிவ காஞ்சியும் அமைந்துள்ளன.

3. ப்ரம்மா யாகம் செய்தது, கோவிலுக்குள் நுழைந்தவுடன் இடப்பக்கம் இருக்கும் திருகுளத்து கரை மண்டபத்தில். சரஸ்வதி நதியின் சீற்றத்தை ஆதிசேஷன் ஆயிரம் தலை கொண்டு தடுத்ததால், அனந்த சரஸ் என்று பெயர்கொண்டது அந்த குளம்.

4. யாகத்தின் இறுதியில், யாக குண்டத்தில் தோன்றியவர் தான் தேவாதிராஜன் என்று இன்றும் வணங்கப்படும் உற்சவர். நெருப்பினால் உண்டான வடுக்களை இன்றும் ஸ்வாமியின் திருமுகம் தெளிவாக காணலாம்.

5. மற்ற எந்த திவ்ய தேசங்களிலும் இல்லாத மகிமையாய், இங்கு இவர் ராஜாதி ராஜனாக ஆட்சி செய்கிறார். தேசத்தை ஆளும் மன்னருக்குண்டான அனைத்து சடங்குகளும் இவருக்கு உண்டு. பெருமாள் என்பதை விட ராஜன் என்றே அதிகம் கொண்டாடப்படுகிறார். பெருந்தேவி தாயார் பட்டமகிஷி.

6. பெருமாள் மீது பெரும்பக்தி கொண்ட கஜேந்திரன் என்ற யானையை, முதலையின் வாயிலிருந்து மீட்டு மோட்ஷம் கொடுத்த உண்மை சம்பவம் நடந்தது இத்தலத்தில் தான். 'கஜேந்திர மோட்ஷம்' காஞ்சி சாசனம்.

7. 'ப்ரம்மா' ஒவ்வொரு வருடமும் வந்து பூஜிக்கும் பத்து நாட்களும் 'ப்ரம்ம உட்சவமாக கொண்டாடப்படுவது தொடங்கியது இங்கே தான். 10 நாட்களுக்கான பூஜை முறைகள் ப்ரம்மா வகுத்த விதி. இதை பின்பற்றியே அனைத்து வைணவ கோவில்களிலும் இந்த உட்சவம் நடக்கிறது.

8. கருட வாகனத்தில் பெருமாள் எழுந்தருளும் விசேஷமும் முதல் முதலில் தொடங்கியது இங்கே தான். காஞ்சி கருட சேவை என்பது உலகப்பிரசித்தம் .

9. ராமானுஜர் அவதரித்த ஸ்ரீபெரும்புதூர் அருகில் இருப்பது போலவே, வேதாந்த தேசிகர் அவதரித்த 'தூப்புல்' என்ற தலமும் மிக அருகிலேயே உள்ளது.

10. 108 திவ்ய தேசங்களில் ஒன்றான பரமபதத்தை சேவிக்க முடியாது, ஏனெனில் அது பூலோகத்தில் இல்லை. ஆகவே வருடத்திற்கு ஒருமுறை, தேவாதிராஜன் பரமபத நாதனாக சேவை சாதிக்கிறான், ப்ரம்ம உட்சவத்தின் பொது சேஷ வாகனத்தில். 

பத்தி முதலாமவற்றுள் பதி எனக்கு கூடாமல் 
எத்திசையும் உழன்று ஓடி இளைத்து விழும் காகம் போல் 
முத்தி தரும் நகரெழில் முக்கியமாம் கச்சி தன்னில் 
அத்திகிரி அருளாளர்க்கு அடைக்கலம் நான் புகுந்தேனே...!

🌸ஸ்ரீ வரதராஜ பெருமாள் திருவடிகள் சரணம்🌸

மரகதக் கல்

 அரங்கனே தன் கொண்டையில் வைக்க நம்மிடம் மரகதக் கல்லைக் கேட்டிருக்கிறானே என்று வியந்த மாதவசேட்  - விளக்கும் எளிய கதை 🌹🌺

---------------------------------------------------------------------

🌺🌹 பெருமாளின் கொண்டை அளவு பொருத்தமாக அமைந்ததில் வேங்கடாத்ரி சுவாமிகளுக்கு மிகுந்த மகிழ்ச்சி. எனவே அதைச்செய்து விட முயற்சிகள் மேற்கொண்டார்.

🌺அவரோ அன்றாடம் (பிச்சையெடுத்து) உஞ்சவ்ருத்தி செய்து வாழ்பவர் அவரால் எப்படி முடியும் என்ற சந்தேகம் முதலில் எழுந்தாலும், முயன்றால் முயாதது இல்லை என முடிவுக்கு வந்தார். 

🌺அன்றாடம் பத்து ரூபாய்க்கான திரவியம் கிடைக்கும் வரை நேரம் காலம் பார்க்காமல் வீதிகள்தோறும் உஞ்சவ்ருத்தி செய்தார். இப்படிச் சேரும் திரவியத்தைக் கொண்டு பெருமாளின் விருப்பத்தை நிறைவேற்ற உறுதி கொண்டார்.

🌺ஆகவே தினமும் பத்து ரூபாய் கிடைக்கும்வரை தான் பட்டினியாக இருப்பது எனத் தீர்மானித்தார். சில நாட்கள் கிடைத்தது. பல நாட்கள் எதுவும் கிடைக்கவில்லை.

🌺அப்போது அவரின் முக்கியச் சீடர்கள் சிலர் தங்களால் ஆன பொருளுதவியைச் செய்தனர். அதன் மூலம் புதுகிரீடம் தயாராகும் பணி நடந்து வந்தது. அப்போது, இந்த புதிய கொண்டையில் பதிக்க ஒரு அங்குல அளவில் சதுர வடிவ மரகதக்கல் (பச்சைக்கல்) ஒன்று தேவைப் பட்டது.

🌺வேங்கடாத்ரி சுவாமி அதைப்பெற பல வழிகளிலும் முயன்றார். அப்போது அரங்கன் அவர் கனவில் மீண்டும் தோன்றி, கல்கத்தாவில் உள்ள வைர வியாபாரி ஒருவரின் வீட்டில் வடக்கு மூலையில் உள்ள இரும்புப் பெட்டியில் கொண்டையில் பதிக்கத் தேவையான மரகதப் பச்சைக்கல் இருப்பதாகவும், அதை வேண்டிப் பெறுமாறும், அந்த வைர வியாபாரியின் பெயர் மாதவசேட் என்றும் தெரிவித்தாராம்.

🌺இதையடுத்து சுவாமியின் பக்தர்களில் ஒருவரான காசிதாஸ் சாவ்கார் என்பவர் மாதவசேட்டின் கல்கத்தா விலாசத்தைப் பெற்று மரகதப் பச்சையை அரங்கனுக்காகக் கேட்டுக் கடிதம் எழுதினார்.

🌺மாதவ சேட் இந்தத் தகவலைக் கேட்டு அதிர்ந்தார். அரங்கனே தன் கொண்டையில் வைக்க நம்மிடம் மரகதக் கல்லைக் கேட்டிருக்கிறானே என்று வியந்தார். ஆனால் தன்னிடம் அதுபோன்ற மரகதக்கல் இருப்பது பற்றி அவர் அறியாதவராக இருந்தார்.

🌺பின்னர் பெருமாள் இல்லாததை கேட்டிருக்க மாட்டார் என்ற தைரியத்தில் தன் தந்தை பயன்படுத்தி வந்த பழைய நகைகள் இருந்த இரும்புப் பெட்டியில் தேடியபோது, தனது தந்தையால் வைக்கப்பட்ட மரகதக் கல்லைக் கண்டெடுத்துவிட்டார்.

🌺அவருக்கோ, அவர் குடும்பத்தின் மற்ற உறுப்பினர்களுக்கோ அந்தக் கல் இருந்த விபரம் அன்று வரை தெரியவில்லை .

🌺இதை அரங்கள் அறிந்து சொன்னது கல் அவனுக்குச் சொந்தம் என்பதாலன்றோ என்று உணர்ந்து மெய்சிலிர்த்தனர். அன்றே கல்லை உடனடியாக அனுப்பி வைத்த மாதவ சேட் கூடவே தன்னுடைய பங்காக ஆயிரம் ரூபாய் பணமும் அனுப்பி வைத்தார். (அன்றைய ஆயிரம் ரூபாய் இன்றைய மதிப்பில் பல லட்சங்களுக்குச் சமம்) கொண்டை தயாராகி வந்தது.

🌺ஆனால் திடீரென கொண்டையைச் செய்து வந்த பொற்கொல்லனுக்குப் பேராசை வந்தது. அவன் மாதவ சேட் அனுப்பிய விலை உயர்ந்த மரகதக் கல்லை ஒளித்துவிட்டு அதற்கு பதிலாக, அதேபோன்ற தோற்றம் கொண்ட சாதாரணப் பச்சைக்கல் ஒன்றை வைத்து விட்டான், இப்போதும் அரங்கன் விடவில்லை.

🌺வேங்கடாதரி சுவாமியின் கனவில் தோன்றி பொற்கொல்லன் கல்லை ஒளித்த விபரத்தைத் தெரிவித்து விட்டார். தன் சீடர்களோடு பொற்கொல்லனைச் சந்திக்கச் சென்ற வேங்கடாத்ரி சுவாமியைக் கண்ட பொற்கொல்லன் முதலில் தனக்கு எதுவுமே தெரியாது என சாதித்தான்.

🌺ஆனால் ஊர்பெரியவர் அப்பாசாமி நாயுடுவும் மற்றும் சிலரும் அவனை மிரட்டி விசாரிக்கவே, கல்லை மாற்றியதை ஒப்புக் கொண்டு அதைத் திரும்பக் கொடுத்தான்.

🌺உண்மையான மரகதக் கல் பதிக்கப்பட்டுப் பாண்டியன் கொண்டை தயாராகி அரங்கனுக்குச் சமர்ப்பிக்க எடுத்துச் செல்லப்பட்டது. தன் சீடர்களுடன் கொண்டையை ஊர்வலமாக எடுத்துச் சென்றார் வேங்கடாத்ரி சுவாமிகள்.

🌺திருவரங்கத்தில் மார்கழி மாதம் வைகுந்த ஏகாதசி பரமபத வாசல் திறப்பு நாளில் (ருத்ரோத்காரி ஆண்டு) 1863ல் அந்தப் பாண்டியன் கொண்டை அரங்கனுக்குச் சமர்ப்பிக்கப்பட்டது.

🌺இன்றளவும் அந்தப் பாண்டியன் கொண்டை முக்கிய தினங்களில் மட்டுமின்றி வைகுந்த ஏகாதசி அன்றும் நம்பெருமாளை அலங்கரித்து வருகிறது.🌹🌺  

திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −15

திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −15

"எத்தனை சமாதானம் செய்தாலும் இந்தப் பெண்மணியின் வருத்தம் குறையவே இல்லையே..." என்றெண்ணிய மாமுனிகள், 

தற்பொழுது,  "மேலே என்ன சொல்லி இவளைத் தேற்றுவது!.." என்று திகைத்தவராய், சற்றே மௌனம் காத்தார்..

அப்படி அவர் மௌனமாய் இருப்பதைக் கண்ட திருவல்லிக்கேணி அம்மையார், ஜீயரும் தனது இயலாமைக்காக அனுதாபப்படுகிறார் என்றெண்ணினாள்..

உடன், தன் மனதில் இருந்த மற்றொரு வருத்தத்தையும் ஜீயரிடம் சொல்லிவிடுவது என்று முடிவு செய்தாள்...

"ஸ்வாமி.. தேவரீருக்கு அடியேன் கைங்கர்யம் பண்ணலைங்கறது ஒரு புறம் இருக்கட்டும்..

அதுக்கு...

ஸ்த்ரீ தர்மம்...

ஸம்ஸாரம்...

.....இப்படிப் பல காரணங்களச் சொல்லிச் சமாதானம் பண்ணிக்கலாம்...

ஆனா, பகவான் அடியேனுக்குக் கொடுத்த புத்ர ஸந்தானத்தையாவது, ஸத்விஷயங்கள்ல ஈடுபடுத்தி இருக்கலாம்...

இல்லையா?..

அதையும்தானே அடியேன் செய்யத் தவறிட்டேன்!...

லௌகீக பிடிப்ப ஏற்படுத்தி, பகவத் பாகவத, ஆச்சர்ய கைங்கர்யம் எதிலுமே ருசிய உண்டாக்காம போனது மொத்தமும் அடியேனோடத் தப்புதானே?..

அடியேன் என்ன,

#முதல்வனைப் பெற்றேனோ கௌசலையார் போலே?..

இல்ல....

சென்று வா என்றேனோ சுமித்திரையாரைப் போலே?.."

....என்று மிகவும் துக்கத்துடன் வார்த்தை சொன்னாள்...

இதைக் கேட்ட பெரிய ஜீயர்,

"அம்மணி.. லோகத்துல எல்லாராலயும் முதல்வனைப் புத்ரனா அடையமுடியாதே!...

அது கோசலா மாதாவோட பெரிய சௌபாக்யம் இல்லையா?..

அதுக்கு நம்ம மாதிரி சாதாரண மனுஷா ஆசைப்பட்டா எப்படி?.." என்று கேள்வி கேட்கவும்,

திருவல்லிக்கேணி அம்மையார் வாய் திறந்தாள்...

"ஸ்வாமி!... அடியேனுக்கெல்லாம் முதல்வனைப் புத்ரனா அடையற தகுதி இல்லைனு நன்னாவே தெரியும்!..

இங்கிருக்கும் நாளைக்கு நமக்கு ரக்ஷகனாயும், பின்பு நரகத்தில புகாதபடி கார்யங்கள் பண்ணவும்தான் அடியேன் புத்ரன் வேணும்னு ஆசப்பட்டேன்!..

ஆனா... விசாலமான மனசுடைய அந்தக் கோசலா மாதா, லோகத்த சம்ரக்ஷணம் பண்றதுக்காக எனக்கு ஒரு பிள்ளை வேணும்"னு நோன்பு நூற்றாளாம்!..

அடியேன் அந்த அளவு இல்லாட்டாலும்,

"ஆசார்ய கைங்கர்யத்துக்காக ஒரு புத்ரன் வேணும்"னு ஆசப்பட்டேனா?..

இல்லயே!..

அத விடுங்கோ..

இந்த சுமித்ரா மாதாவ எடுத்துக்கோங்கோ...

இராமன் வனவாசத்துக்குப் புறப்படச்சே, சுமித்ரா மாதாவோட பிள்ளை இலக்ஷ்மணனும் இராமனோடத் தானும் வனவாசம் பண்ணுவேன்னு கெளம்பறான்...

தன்னோட தாயாரோட அனுமதியோட புறப்படலாம்கற எண்ணத்துல சுமித்ரை முன்னாடி வந்து நிக்கறான்...

அப்போ...அந்த சுமித்ரை ஒரு வார்த்தை சொல்றா பாருங்கோ...

"லக்ஷ்மணா!  ராமனுக்கு அடிமைத்தொழில் செய்யறதுக்காகத்தான் ஒன்ன நான் பெத்தெடுத்தேன்!.

ஒன்னோட பிறப்புக்கு வேற எந்தக் காரணமும் இல்ல!..

எந்த நிலையிலும் இராமன விட்டுப் பிரியாம, நீ அவனுக்குச் சேவகம் பண்ணணும்...

வனத்திலே ராமன்தான் ஒனக்குத் தந்தை!..

சீதைதான் நான்!...

ராமன் சீதைக்கு நீ பண்ற சேவகம்தான் ஒன்னோட ஜீவனம்..."

....சொல்லுங்கோ ஸ்வாமி... இப்டி மத்தவாளுக்கு ஒதவறதுக்காக, கௌசலையைப் போலவோ, இல்ல சுமித்திரையைப் போலவோ, அடியேன் ஒரு புத்ரனப் பெறாட்டாலும், ஆச்சார்ய கைங்கர்யத்துக்காகவாவது ஒரு புத்ரனப் பெத்தேனா?..

கெடையாதே!....

அடியேனோட எல்லா செய்கையிலும் ஸ்வார்த்தம்தானே (தன்னலம்) நெறைஞ்சு இருக்கு..."

......தனது மனதின் ஆதங்கத்தை எல்லாம் கொட்டித் தீர்த்த அம்மையாரின் கண்களில் சுயபச்சாதாபத்தினால் கண்ணீர் தளும்பியது...

(வளரும்..)

சென்னை To பெங்களூரு பகுதி 17

சென்னை To பெங்களூரு 2500 கிமீ(சுஜாதா & வெங்கடேசன்)தமிழக -கர்நாடக சுற்றுப்பயணம் பகுதி 17

மேல் கோட்டை...

இந்த கிராமத்தில் உள்ள அந்த ஊரின் தெரு முழுக்க தமிழ்மணம். அக்ரஹாரத்தின் பெரும்பாலான வீடுகளில் பெயர்ப்பலகைகள், "ஸ்ரீரங்கம் ராகவாச்சாரி, ஸ்ரீரங்கம் சீனிவாச அய்யங்கார்" என்றும் ஸ்ரீரங்கம் என்று ஊரின் பெயரும் பலரது வீட்டில் தமிழிலேயே இன்றும் எழுதப்பட்டிருக்கிறது. சோழர்கள் காலத்தில் ஸ்ரீரங்கத்தில் வைணவர்களின் வாழ்க்கை சிக்கலானதும் அங்கிருந்து பல குடும்பங்கள் இடம் பெயர்ந்தன. அவற்றில் ஐம்பதுக்கும் மேற்பட்ட குடும்பங்கள் மேல்கோட்டைக்கு வந்தன. அந்தக் குடும்பங்களில் ஒன்றுதான் ஜெயலலிதாவின் தாத்தா குடும்பமும். அவர் இந்த ஊர் கோயிலில் அர்ச்சகராக இருந்தார். பிரபல திரைப்பட நடிகை, முன்னாள் நாடாளுமன்ற உறுப்பினர் வைஜெயந்தி மாலாவுக்கும் பூர்வீகம் இந்த மேல்கோட்டைதான்

கீழே பெருமாள் சேவித்து விட்டு மலை ஏறறோம்..வழிலாம் அனுமார் கைல இருப்பதை பிடுங்க வரார்.பெருமாள் நைவேத்தியத்துக்கு வாங்கிண்டு போன தேங்காய்  வாழைப்பழம் அவரோட பரம பக்தருக்கு..

யோக நரசிம்மரை சேவிக்கிறோம்…

அடுத்து தொண்டனூர் போறதுக்கு முன்னாடி அந்த ஊரோட தொடர்புடைய இராமானுஜர் கதையை சொல்றார். 

ராமானுஜர் ஸ்ரீரங்கத்தைவிட்டு வெளியேறி, தம் சிஷ்யர் சிலரோடு தற்போதைய கர்னாடகாவின் மேலக்கோட்டைப் பகுதிக்கு வந்தார். அந்தப்பிரதேசத்து மக்கள் அப்போது மழையின்றி வறுமையில் தவித்துவந்தார்கள். மேலக்கோட்டைக்கு அருகிலிருந்த தொண்டனூருக்கு முதலில் சென்ற ராமானுஜர், அந்த ஊர்க் குளங்களெல்லாம் கேட்பாரின்றி வற்றிக் கிடப்பதைப் பார்த்துப் பரிதவித்தார். அப்பாவி மக்களுக்கு முதலில் ஏதாவது செய்யமுயல்வோம். ஆண்டவனைப் பிறகு கவனிக்கலாம் என கிராம மக்களைச் சேர்த்துக்கொண்டு நீர்வளச் சீரமைப்பில் ஈடுபட்டார். தொண்டனூர் நம்பி என்னும் சீடரின் தலைமையில் கடும் உழைப்புக்குப்பின், கல்யாணிகுளம் என்கிற பெரியகுளத்தை வெட்டி, பக்கத்துக்கால்வாய் வழி நீர் வந்துசேர வழி செய்தார். பருவமழை வந்தால் நிரம்ப என ஏனைய சிறுகுளங்களும் தூர்வாரப்பட்டன. ஸ்ரீரங்கத்து சாமியின் அன்பும், சேவையும் பாமர மக்களை மகிழ்வித்தன. அவர்கள் சற்று ஆசுவாசப்பட்டவுடன், மேலக்கோட்டைக் கோவில் பற்றி விஜாரித்தார் உடையவர். சுல்தானின் படைகளால் சூறையாடப்பட்டு சிதைந்துபோய்விட்டது என்றனர். ’’சாமீ! எங்களுக்குக் கும்பிடக்கூட சாமி இல்ல!’’ என்றனர் சோகமாய், அந்த ஊர் ஜனங்கள்.

புதர்களும் புற்றுக்களுமாய் மண்டிக்கிடந்த வெளியில் பகலெல்லாம் சுற்றித் திரிந்தார் ராமானுஜர். பாழடைந்த பெருங்கோவிலின் சிதிலங்கள் ஆங்காங்கே தெரிந்தன. அந்தப் பகுதியின் வேறுசில கிராமங்களிலும் மேலும் சில கோவில்கள் பாழடைந்து கேட்பாரற்றுக் கிடந்த கதையை ஊர் மக்களிடமிருந்து கேட்டுத் தெரிந்துகொண்டார். அருகில் ஆண்டுகொண்டிருந்த சிற்றரசனை சந்தித்தார் அவர். ராமானுஜர்பற்றிக் கேள்விப்பட்டு அவர் மீது மிகுந்த மதிப்புகொண்டிருந்தான் மன்னன். அவனிடம், மேலக்கோட்டைக் கோவிலையும் மற்ற சிதிலமடைந்த கோவில்களையும் மீட்டுப் புதிதாய்க் கட்டித்தர வேண்டும் எனக் கேட்டுக்கொண்டார் உடையவர். மன்னன் அதற்கு உடன் இணங்கினான். முதலில் காணாமற்போயிருக்கும் மூலவர் விக்ரஹத்தைக் (செலுவநாராயணர்) கண்டுபிடிப்போம் என எண்ணியவன், தன் படைவீரர்களை விட்டு மேலக்கோட்டை கோவிலின் சிதிலங்களை அலசச் செய்தான். அவர்களும் ராமானுஜரின் மற்றும் கிராமத்துப்பெரியவர்களின் உதவியோடு தேடினர். மேலக்கோட்டை மூலவரான திருநாராயாணப் பெருமாள் பெரும்புதரும் புற்றுமாய்ப் உயர்ந்திருந்த ஒரு பகுதியில் மறைந்து கிடப்பதைக் கண்டனர். சேதமேதுமின்றி பெருமாளை வெளியே எடுத்து மன்னனுக்குத் தெரியப்படுத்தினர். மன்னன் உற்சாகமானான். சொன்னபடி மேலக்கோட்டை செலுவநாராயண ஸ்வாமி கோவிலை சிறப்பாகக் கட்டி முடித்தான். இதைப்போலவே அடுத்த சில ஆண்டுகளில் தொண்டனூர், பேலூர்(Belur), தலக்காட் (Talakad), கடக் (Gadag) ஆகிய ஊர்களில் நாராயணர் திருக்கோவில்களை மீண்டும் கட்டுவித்தான். விஷ்ணு கோவில்களை கொடுத்த வாக்குப்படி அவன் சிறப்பாகக் கட்டிக் கொடுத்ததால், மனமகிழ்ந்தார் ராமானுஜர். அவனுக்கு விஷ்ணுவர்தன் என்கிற பெயரைச் சூட்டி சிறப்பித்தார். பிற்காலத்தில் அவன் அவ்வாறே அழைக்கப்பட்டான்.

தொண்டனூர் கெரே என அழைக்கப்படுகிறது ...

மேல்கோட்டையில் இருந்து  20 கி.மீ. தூரத்தில் உள்ளது. மேல்கோட்டையில்  இருந்து பாண்டவபுரா  பயணிக்கும் போது,  வலது பக்கத்தில் தொண்டனூர்  உள்ளது ..

தொண்டனூரில் அமைந்து உள்ள கோவில்கள் 

1.இங்கு சுவாமி இராமானுஜரால் நிர்மானிக்கப்பட்ட ஸ்ரீ நம்பி நாராயண சுவாமி திருக்கோவிலும்  (பஞ்ச ஸ்தலங்களில் ஒன்று ) , 

2 .எதிர் புறம் வேணுகோபால  சுவாமி கோவிலும் 

3.மற்றுமொரு யோக நரசிம்மர் கோவிலும் உள்ளன .....

ஸ்ரீ நம்பி நாராயண சுவாமி திருக்கோவில்

மூலவர்      : ஸ்ரீ  நம்பி நாராயண பெருமாள்

 தாயார்    :    அரவிந்த  நாயகி

           இத்தல   இறைவன்  "நம்பி நாராயணன்", பெருமாள்   நின்ற   கோலத்தில்  அவரது  வலது மற்றும்  இடது கைகளில்  சங்கு,  சக்கரத்துடன் காட்சி  அளிக்கிறார் ...இதுவே  இத்தலத்தின் சிறப்பு .

அமைதியான கோவிலின் உட்புறம் …தொல் பொருள் துறை கட்டுப்பாட்டில் இருப்பதால் கோயில் சுத்தமாக பராமரிக்கப்பட்டாலும் வழக்கமான வவ்வால் மணத்துடன் கலந்து வரும் பக்தி மணம் மிஸ்ஸிங்…

சுற்றிலும் அருமையான சிற்பங்கள் பேலூர் ஹளபேடுவை நினைவு படுத்தறது 

நம்பி நாராயணர் மத்த கோயில் மாதிரி இல்லாம வலது கைல சங்கும் இடது கைல சக்கரமும் வச்சிண்டுருக்கார். 

இன்னொரு சன்னதியில் யோக நரசிம்மரையும் வேணுகோபாலரையும் சேவிக்கிறோம். ...

இராமானுஜர் கட்டின ஏரிக்கரைக்கு போய் அந்த திவ்ய தீர்த்தத்தை தலைல ப்ரோஷிச்சிக்கறோம். மணி 2.0 பசி வயத்தை கிள்ளறது..ஏற்கனவே மேல்கோட்டைல ஒரு மடத்துல ப்ரசாதத்துக்கு சொல்லி வச்சிருந்தார். அவா 2.0 மணிக்குள்ள அவர் சொன்னது நெனவு அவர் அவசரமா ஆட்டோ பிடிச்சி ஓடறோம்..நல்ல வேளை செல்லப்பெருமாளும் நம்பி வந்த எங்களை நம்பி நாராயணனும் கை விடல..

திவ்யமா சாப்ட்டுட்டு மைசூர் பஸ் பிடிக்க பஸ்ஸ்டாண்ட் வரோம்.

திருவில்லிப்புத்தூர் தேவதை பகுதி −6

 திருவில்லிப்புத்தூர் தேவதை பகுதி −6

கோதையையும், அவளை வாரி அணைத்த அப்பெரியவரையும் எத்தனை நேரமாய் மூடிய கண்களுக்குள் முடிந்து வைத்திருந்தேனோ தெரியவில்லை!...

பரவச மிகுதியில் கண்களிலிருந்து வழிந்து கன்னம் நனைத்திருந்த கண்ணீரின் ஈரமும் இன்னமும் காய்ந்திருக்கவில்லை....

அதற்குள்...

...பிஞ்சுக் கரம் ஒன்று அடியேனைத் தீண்டியதுபோல் உணர்ந்தேன்...

மெல்லக் கண்களைத் திறந்து பார்த்த பொழுது...

அருகே...

அந்த கருவண்டு விழியாள்....

...குறுகுறுத்த பார்வையுடன் என்னையே பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்...

"என்ன?... பாக்கணும்னு ஆசப்பட்டத பாத்தாச்சா?..

...இப்போ த்ருப்தி தானே?.."

....அவளது கேள்விக்கு விடையாய் மெல்லத் தலை அசைத்தேன்...

"சரி... நீ பாக்க ஆசப்பட்டத பாத்தாச்சு...

இப்போ நான் ஒனக்கு ஒன்னு காட்டணும்னு ஆசப்படறேன்...

கொஞ்சம் என்னோட வா!.."

...ஸ்வாதீனமாக கையைப் பிடித்து அழைத்துச் சென்றது அந்தத் தங்க நிலா....

ஆவலை அடக்க மாட்டாமல், மெல்ல வினவினேன்...

"நாம இப்போ எங்க போறோம் கோதே?..

கொஞ்சம் சொல்லேன்.."

"ஸ்....இரு.. அவசரப்படாதே!.."

கை அமர்த்தி அடியேனை அடக்கினாள்..

அந்த உள்ளங்கையின் சிவப்பு, என் உள்ளத்தில் வர்ணம் தீட்டியது...

"இவதான் எவ்ளோ அழகு!.."

.....ப்ரமிப்போடு நடந்தேன்...

சமதரையில் சிறிது தூரம் நடந்ததும்,

பழைய மரப் படிக்கட்டுகளின் வழியே, 

ஒரு மேல்தளத்திற்கு அடியேனை அழைத்துச் சென்றாள்...

ஆள் அரவமே இல்லாத அந்த இடத்தில்...

ஒரு சிறு கூரை போன்ற அமைப்பின் கீழே....

பேரெழிலோடு சயனித்திருந்த பெருமானைத் தனது பிஞ்சு விரலால் சுட்டிக் காட்டினாள்...

"இவன் வடபத்ர சாயி....

நன்னா பாத்துக்கோ...

இவன் அழகில சொக்கிப்போய், இவனத்தான் நான் கல்யாணம் பண்ணிக்கணும்னு ஆசப்பட்டேன்..

சொல்லேன்.... இவன் அழகன்தானே?..."

.....நேர்பார்வையாய் அடியேனைப் பார்த்து அவள் கேட்டதும், கொஞ்சம் திகைத்துப் போனேன்...

"...சிறு பெண்ணாய் இருந்தாலும், இவளுக்குக் காதலிக்கத் தெரிந்திருக்கிறது!...

அதிலும், உலகம் கண்டிராத ஓர் அழகனிடம், மனதைப் பறிகொடுக்கத் தெரிந்திருக்கிறது!...

அவனுக்குப் பூமாலையும் பாமாலையும் ஆசையோடு அளிக்கத் தெரிந்திருக்கிறது!..

....இதுவெல்லாம் இவளுக்கு எப்படி சாத்யமாயிற்று?..

பெற்றவர் என்ன சொல்வாரோ என்று இவள் தயங்கவில்லை!..

மற்றவர் என்ன சொல்லிவிடுவரோ என இவள் மனம் தளரவுமில்லை!..

அவன் என்னவன்!...

நான் அவனுக்கானவள்!...

திருத்தமாய்...

அழுத்தமாய்...

தீர்மானித்திருப்பாள் போலும்!...

அவளது...

அந்தத் தீர்மானத்திற்கு...

அந்தத் திருமகன் நிச்சயம் இசைவான் என்ற ஆழமான நம்பிக்கை...

....இவ்வளவு நம்பிக்கையும் இவளுள் எப்படி வேர்விட்டது?..

தனது காதல் அவனை நிச்சயம் ஈர்க்கும் என்ற நினைப்போ?...

இல்லை...

அவனால் தன்னை மறுத்துவிட முடியாது என்கிற மனத்திண்மையோ?..

இவற்றில் எது, இவளைச் சாதிக்க வைத்தது?.."

......பல விதமான சிந்தனைகளோடு இருந்ததில்,

கோதையின் கேள்விக்கு விடையளிக்க அடியேன் முயலவில்லை!..

செல்லச் சிணுங்கலோடு  அடியேனது கரம் பற்றி இழுத்தாள்...

"சொல்லு... இவன் அழகன்தானே?..

இங்க பாரு... அவனோட அந்த ரெண்டு பெரிய கண்ணும்....

....எப்டி நம்மள காந்தமா இழுக்கறது பாரு!..

மொதமொதலா, இந்தப் பார்வையிலதான் நான் மயங்கினேன், தெரியுமா?.."

.......நாணத்தோடு அவள் தனது மனதைப் பறிகொடுத்த அந்தத் தருணத்தை அசைபோட, 

அடியேன், மெதுவே இந்த ச்ருங்காரியின் மனதைக்  கொள்ளைக் கொண்ட அந்தச் சீமானை நோட்டம் விட ஆரம்பித்தேன்...

(வளரும்..)

பதில் தேடுகிறேன் தொடர் 7

 🙏🌹 பதில் தேடுகிறேன் தொடர்:---7....

மீண்டும் நாதன் தன்னை தயார்படுத்திக் கொண்டு...... "என்ன நான் சொன்னதற்கு நீங்கள் யாரும் எந்தவித பதிலும் சொல்ல வில்லையே" என்றார்...

அதற்கு யாருமே காதில் விழுந்ததாகவே காடாடிக் கொள்ள வில்லை...

நாதனுக்கு என்ன பண்ணுவது என்று புரியவில்லை...பத்து நிமிட மௌனத்திற்கு பிறகு(பத்து நிமிடமா???யுகம் போல் தோன்றியது...எதுவுமே சலனமில்லாமல் அவரவர்..அவரவர் வேலையில் கவனமாக இருந்தார்கள்)

வராத இருமலை இருமி.தொண்டையை செருமிவிட்டு...நாற்காலியிலிருந்து எழுந்து கொண்டு...சற்று சீதாலட்சுமி பக்கம் பார்த்து நகர்வவதுபோல் ஒருஅடி எடுத்து வைத்துக்கொண்டே!.."நீங்க அந்த திருமாங்கல்யத்தை வருகிறீர்களா?"என்று சற்று சத்தமாகவும்...வேகமாகவும் கேட்டார்.உடனே சீதாலட்சுமி வேகமாக எழுந்து அவரை எரிச்சலாக ஒரு பார்வை பார்த்து விட்டு சடாரென்று பக்கத்தில் இருந்த காமிரா உள்ளே போனாள்...சில நொடிகளில் திரும்ப வந்து கையிலிருந்ததை வீச அது நாதனின் காலில் பட்டு அப்படியே வாசல் நிலைபடி கிட்டபோய் விழுந்தது...

என்ன நடந்தது என்று ஒரு நிமிடம் கலங்கி நின்ற நாதன்...வாசகதவருகில் போய்அங்கு விழுந்திருந்த(கிடந்த),மாங்கல்யத்தை பொருக்கிக் கொண்டு மடமடவென்று திரும்பி பார்க்காமல் தெருவில் இறங்கி நடந்து பஸ்டாண்டை அடைந்தார்!!!!

சே... நான் சரசுவை எத்தனை விரும்பினேன்!!!!சொந்தத்தி ஒரு பெண்.... அடுத்து இந்த சரசு என்று இரண்டு பெண்களை மாமா எனக்காக பார்த்தபோது... ஆஹா!¡! சொந்தத்தில் உள்ள அந்த பெண் கருப்பு..சரசு.நல்ல சிகப்பாக அழகாக இருப்பாள்.இந்த சரசுவே மனைவியாக வேண்டும் என்று எத்தனை ஆசைப்பட்டேன்? ஆனால் அந்த சொந்தத்தில் உள்ள பெண் வீட்டில்...நாதனுக்கு ஜாதகத்தில் இரண்டாம் கல்யாணம் உள்ளது என்பதைதெரிந்து கொன்டு அவர்கள் எங்கள் பெண்ணுக்கு இன்னும் வயதே ஆகல....சிலவருடம் போகட்டும் என்று சொல்லி விட்டார்கள்!!!அது நாதனுக்கு தெரியாது...மாமாக்கு தெரியும்!!! அந்த சொந்தத்தில் உள்ள பெண்ணைத்தான் இப்போது பார்த்து ஏற்பாடு நடக்கிறது!!!

நாதனுக்கு ரொம்பவே கோபம் வரும்...மேலும்..சரசுவின் அழகும்... கட்டுடலும்... சிகப்பும்...குறைந்து விடக்கூடாது என்பதற்காக சில கண்டிப்பும்.,திட்டு!...அடி..எல்லாம்...

ஆனாலும் எதற்கும் வீட்டில் எல்லோரையும் அடிக்காமல் இருக்க முடியாது....

சிறு வயதில் தாய் தந்தை இருவரும் போய் விட்டதால் மூத்த சகோதரிகள் ஒரேதம்பி என்றும் இளைய  சகோதரிகள் ஒரே அண்ணா என்பதாலும் ரொம்பவே செல்லம்!!! ஆசை!!!

ஏழு வயதில் பூணல் போட்டாச்சு!!!

ஆணால் நாதன் பாயில் நிறைய நாட்கள் சிறுநீர் போய்விடுவான்!!! அதனால் ஒருவருக்கும் தெரியாமல் காலை நான்கு மணிக்கே எழுந்து குளத்தில் பாய் வேஷ்டி எல்லாம் துவைத்து குளித்து விட்டு நல்ல பிள்ளையாக வாசலில் மரத்தடியில் பட்டை பட்டையாக விபூதி இட்டுக்கொண்டு...மூக்கை பிடித்துக்கொண்டு சந்தி பண்ணிக்கொண்டிருப்பான்..

ஊரில் பிளைன்னா இப்படின்னா பக்தியாயிருக்கணும் என்று சொல்லி சந்தோஷப்படுவார்கள்!!! உண்மை  காரணம் யாருக்கும் தெரியாது!!!!

பஸ் இரங்க வேண்டிய இடத்துக்குவந்ததே தெரியாமல் ஏதேதோ யோசனைகள்!!!

பஸ்ஸைவிட்டு இறங்கி நாதன் வேகமாக வீட்டை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்தான்!!

பதில் தேடுகிறேன் தொடர் 6

பதிலை தேடுகிறேன் தொடர்:--6

காலை முதல் பம்பரமாய் எல்லரும் ஒத்து செய்தால்தானே வேலைகள் நேராநேரத்துக்கு முடியும்!!!ஏனோ சீதாலட்சுமிக்கு காலைமுதல் தலை சுற்றுகிறது!!!!குழந்தைபத்மாவேறு சதா சிணுங்கலும் அழுகையும். அதனால் இரவில் சரியாக தூங்க முடிவதில்லை!!!23வயதே நிறம்பிய தன் பெண் மூன்று பெண் குழந்தைகளை பெத்து போட்டு காலைவீட்டில்விட்டு எந்த சுகத்தையும் அனுபவிக்காமல் இப்படி அல்பாயுசில் போய்விட்டாளே என்று குமுறி குமுறி ஆகவில்லை!!!!

இப்படி கவலையும் துன்பமும் சூழ்ந்த வீட்டில்ஏதோசாப்பிட்டோம் என்று பெயர் பண்ணிவிட்டு சற்று தலைசாய்க்கலாம் என்ற நேரத்தில் மாப்பிள்ளை மஹானுபாவர்(குழந்தை பத்மாவின் தகப்பனார்) பிரச்சனை எடுத்து வந்தார்!!!

வந்து குழந்தையை தூளியில்எட்டிபார்த்துவிட்டு(சும்மா கண் துடைப்பு தான்)தொண்டையை செருமிக்கொண்டு பேச்சை ஆரம்பித்தார்!!!! "இந்த ஒன்றரை வருடத்துக்குள் என் இரண்டு தங்கைகளுக்கும் ஏதோ சொல்பமாக கல்யாணம் செய்து கொடுத்து விட்டேன்!"!!!

(அந்த காலத்தில் ஒன்றமில்லாதுசிரமப்படுகிறவர்களிடம் பிள்ளை வீட்டுக்காரர்கள்தானேசெலவுசெய்து பெண்ணை தன் வீட்டுப் பையனுக்கு அந்த வீட்டுப் பெண்ணை திருமணம் செய்துகொண்டு கூட்டிப் போய் விடுவார்கள்!!! இரண்டாம் தாரம் அல்லது மூன்றாம் தாரம் என்றால் பணத்தை பெண் வீட்டுக்காரர்களுக்கு கொடுத்துவிட்டுப் பெண்ணைத் வரதிருமணம் செய்து அழைத்துப்போய் விடுவார்கள்!!!அப்படித்தான் இவரும்தன்6சகோதரிகளுக்கும் திருமணம் முடித்திருந்தார்!!!)வராத எச்சிலை விழுங்கிக் கொண்டு மீண்டும் தயங்கி தயங்கி பேச்சை தொடர்ந்தார்!!!!

(அவருக்கும்வயது  26 தான்முடிந்திருக்கு!!!அப்பா அம்மாசீக்கிரமே கடவுளிடம்போய் சேர்ந்நு விட்டதனால் வீட்டில் பெரியவர்கள் என்று மாமாவயதான விபரமானர்இருக்கிறார்)!!!!

"இரண்டு பெண்குழந்தைகளை(7----4) சமாளிப்பது கஷ்டமாக இருக்கிறது!!!வயதான மாமா வேறு....அதனால் என்னை இரண்டாவது கல்யாணம் பண்ணிக்கச் சொல்லுகிறார்கள்."..... என்று சொல்லி நிறுத்தி எல்லோரையும் பார்த்தார்!!!

ஒருவர் முகத்திலும் ஈயாடவில்லை....

ராமன் வேறுஎதையோ கவனிப்பதுபோல எங்கோ மோட்டுவலயபாக்க...மருமகள்மீனா அடுப்படியில் ஏதோ தலைபோகிறவேலை இருப்பது போல் அடுக்களைக்குள் புகுந்து கொள்ள...ருக்குவோ எதையோ கொல்லைபுறத்தில் மறந்து வைத்துவிட்டதைஎடுப்பதுபோல் பின்பக்கம் போக... அந்த நேரம்பார்த்து குழந்தை அழத்தோடங்க.... சீதாலட்சுமி வரும் கோபத்தை அடக்கிக் கொண்டு குழந்தையை கவனிக்கபோவதுபோல் நகர....மாப்பிள்ளை நாதனுக்கு

மேலே என்ன பேசுவதென்றதெரியாமல் தவித்தார்...!!!எத்தனை நேரம் இப்படியே கடத்துவது!!

மறுபடி அவரே ஆரம்பித்தார்...",கல்யாணத்துக்கு': ..முதல்தாரத்தின் மாங்கல்யம் தான் முக்கியமாக வேண்டுமாம்!!அதை உங்களிடம் கேட்டு மாமா வாங்கி வரச்சொன்னார்"என்றதும் எல்லோரும் காதில் விழாது போல் அமைதியாக இருந்தனர்..... நாதனுக்கு என்ன பண்ணுவது என்று புரியவில்லை!!!!

மீண்டும் ஒரு பத்து நிமிடம் கடந்தது!!!

அன்பிற்குப் பாத்திரம்

 அன்பிற்குப் பாத்திரம் ---- ரமணி.  

              என் நெடு நாளைய கனவு அன்று நிறைவேறி இருந்தது. 

நான் ஐந்து வருஷமாகத் தொடர்ந்து எப்போதும் பள்ளிக்கூடத்துக்கு மதிய சாப்பாடு எடுத்துச் செல்லும் அலுமினிய டிஃபன் பாக்ஸில் அடைக்கமுடியாத அளவிற்கு ஓட்டை விழுந்துவிட்டதால் என் அக்கா பள்ளிக்கு எடுத்துச் சென்றுகொண்டிருந்த ( எவர் ) சில்வர் டிஃபன்பாக்ஸ் அன்று எனக்குப் பள்ளிக்கு எடுத்துச் செல்லக் கிடைத்திருந்தது . 

ரொம்பச் சின்னதாகவும் இல்லாமல் அதேசமயத்தில் ஒரு சம்புடம் போல இருந்தாலும் ரொம்பப் பெரியதாகவும் இல்லாமல் அதன் உடம்பில் ரெண்டு அழகான குருவிகளுக்கிடையில் ” சகுந்தலா ” என்று அம்மாவின் பெயர் ‘ டாட் மேட்ரிக்ஸ் ‘ ஸ்டைலில் பொறிக்கப்பட்ட அந்த டிஃபன் பாக்ஸில் வழக்கமான பழைய சாதமும் மோரும் 1 : 3 என்ற அளவில் விளிம்பு வரை ததும்பி நின்று கொண்டிருந்ததை அடிக்கடி மூடியைத் திறந்து பார்த்துக்கொண்டிருந்தேன். 

அம்மா ஒன்றும் எனக்கு அதைச் சுலபமாகக் கொடுத்துவிடவில்லை. 

நான் அந்த டிஃபன் பாக்ஸ்தான் வேண்டும் என்று அழுது ஆர்ப்பாட்டம் பண்ணி , அதைக்கொடுக்கவில்லை என்றால் பள்ளிக்கூடம் போகமாட்டேன் என்று மிரட்டியதன் பின்னரே மிகுந்த தயக்கத்துடன் அதில் மேற்சொன்ன ரேஷியோவில் சாதம் பிசைந்து ( கரைத்து ) கொடுத்தாள்.

ஆனால், என் தம்பி எனக்கு முன்னமேயே ( எவர் ) சில்வர் டிஃபன் பாக்ஸில் சாதம் கொண்டுபோக ஆரம்பித்துவிட்டான். 

ஒரு நாள், அவன் பேனாவைக் காணாமல் போக்கிவிட்டு, அதே கலரில் எனக்கும் வாங்கிக்கொடுத்திருந்த என் பேனாவை என் பையிலிருந்து திருட்டுத்தனமாய் எடுத்து வைத்திருந்ததை நான் கண்டுபிடித்து விட்டேன். அதைக் கேட்டபோது ஆரம்பித்த த்வந்த யுத்தத்தில் நான் தம்பியின் முகத்தில் குத்துவதற்கு எத்தனித்தபோது அவன் சட்டென்று பக்கத்திலிருந்த அவனின் ஒடுக்கு விழுந்த அலுமினிய டிஃபன்பாக்ஸை எடுத்து அவன் மூஞ்சியை மறைத்துக்கொண்டான்.

 என் மூர்க்கத்தின் பாதி அளவிற்கே நசுங்கிப்போயிருக்கும் அவனின் டிஃபன்பாக்ஸ் அன்று என் முழு பலப் ப்ரயோகத்தினால் நசுங்கியதோடில்லாமல் அவன் மூக்கையும் பதம்பார்த்தது. 

ரெண்டு நாளைக்குமுன் அவன் பார்த்திருந்த கர்ணன் சினிமா அந்தச் சமயத்தில் கைகொடுக்க, என் தம்பி கீழேவிழுந்து புத்தகங்கள் சிதறிக்கிடந்த உடைந்த டேபிளின் அடியில் கால்களைப் பரப்பி சாய்ந்து கிடந்து கண்கள் செருக சிவாஜியையும் நடிப்பில் மிஞ்சிக்கொண்டிருந்தான்.

 எப்போதும் என் தம்பிக்கே அனுகூலமாய் இருக்கும் அண்ணன், என்னமோ அவனே அடிவாங்கியதுபோல அலற என்னமோ ஏதோ என்று ஓடிவந்த அம்மா என் தம்பி மீது பாசமழை பொழிந்து அவன் பாதிக் கண்களை மூடிக்கொண்டே கேட்ட வரமான புது சில்வர் டிஃபன் பாக்ஸையும் கொடுத்துவிட்டாள். 

நான் என்னவோ பிரம்மாவின் சிரசைக்கொய்து சாபத்தைச் சம்பாதித்துக்கொண்ட விட்ட சிவன் மாதிரி என் பழைய அலுமினிய டிஃபன் பாக்ஸோடேயே அலைந்துகொண்டிருந்தேன்.

 இப்படி என் தம்பிக்கே ஜூனியராகிப்போய் இப்போதுதான் சாபம் தீர்ந்து அதனால் சில்வர் டிஃபன் பாக்ஸ் கிடைக்கப்பெற்ற என் சந்தோஷத்திற்கு அளவே இல்லாமல் இருந்தது.

நான் சில்வர் டிஃபன் பாக்ஸ் எடுத்துச் சென்றிருந்த முதல் நாள் எங்கள் கேப்டன் ஷம்சுதீன் , ” ஐயரே ! வாடா இன்னிக்கு ஆஃபிஸ் கேண்டீனுக்குப் போய் சாப்பிடலாம் ” என்று கூப்பிட்டான்.

 அவன் கூப்பிடுவது என்பது கட்டளையிடுவது என்பதாகும். எங்களால் அதைத் தட்டமுடியாது.

எங்கள் பள்ளிக்கூடத்தின் வடக்குப் பக்கம் பிரம்மாண்டமான கார்டன்களை முன்பக்கம் கொண்ட மொஹலாய அரசர்களின் மாளிகைகள் போல ஆஃபிசர் க்வார்ட்டர்ஸ்கள் இருக்கும். அதைத் தாண்டி ரயில்வே ஒர்க் ஷாப்பின் மேற்குப்பக்க வாசலின் சமீபத்தில் அக்கௌண்ட்ஸ் மற்றும் மெக்கானிகல் பிரிவு அலுவலகங்கள் உண்டு. அங்கு வேலைசெய்பவர்களுக்காக இருக்கும் கேண்டீன்தான் அது.

எங்கள் பள்ளி ஆசிரியர்கள் நிறைய சமயங்களில் காஃபி , வடை, போண்டா போன்றவற்றை வாங்க என் போன்றோரை ( ஷம்சுதீனை அனுப்பினால் பாதிதான் அவர்களுக்குக் கிடைக்கும் ) அனுப்புவதும் இங்கேதான்.

 மைசூர் போண்டா எனப்படும் வஸ்துவைச் சாப்பிட்டால் தொண்டை அடைத்துக்கொள்ளும் என்பதால் அதற்கு அதன் இயற்பெயர் மறைந்துபோய்   " தொண்டை அடைப்பான்  " என்ற காரணப்பெயர் நிலைத்துவிட்டதுபோல கேண்டீனிலிருந்த பல பதார்த்தங்களும் காரணப் பெயராலேயே அழைக்கப்பட்டன.

நாங்கள் கேண்டீனுக்குப்போன சமயத்தில் ஆஃபிசைவிட கேண்டீனிலேயே கூட்டம் அதிகம் இருந்ததால், எங்களுக்கு வேறு எதுவும் கிடைக்காது, தொண்டை அடைப்பான் மாத்திரம்தான் கிடைத்தது. 

அதை வாங்கிக்கொண்டு, கேண்டீனுக்கு வெளியிலிருக்கும் பழைய ஷெட்டின் கீழ் வெராண்டாவில் உட்கார்ந்து ஷம்சுதீன் சொல்லும் சினிமாக் கதைகளைக்கேட்டுக்கொண்டே மெதுவாகச் சாப்பிட்டுக்கொண்டிருந்தோம்.

 வழக்கத்திற்கு மாறாக ஷம்சுதீன் சினிமாக் கதையின் சோகக் கட்டங்களை அதிக உணர்வுபூர்வமாகச் சொன்னதுபோல் அன்று இருந்தது. அந்தச் சமயங்களிலெல்லாம் கதையை நிறுத்தித் தொண்டையைச் சரிசெய்துகொண்டு அவன் சொன்னது எனக்கு மிகுந்த ஆச்சர்யத்தைக் கொடுத்தது. 

ஒருசமயத்தில் கதையை நிறுத்திவிட்டு இருமி ஒரு பெரிய ஏப்பத்தைவிட்டபின் கொஞ்சம் சரியானதுபோல் இருக்கும்போது, “ இந்தக் கதை வேண்டாம்டா ! நீ என்னவோ இன்னிக்கு ரொம்ப உணர்ச்சிவசப்படற ! வேற சிரிப்புப் படக்கதையாச் சொல்லுடா “ என்று பக்கத்திலிருந்த ஜேக்கப் சொன்னான். 

அதற்கு ஷம்சுதீன் , ” போடா அறிவுக்கெட்டக் …..! ” என்ற வசவோடு ஆரம்பித்து கதை சொல்லும்போது தனக்குத் தொண்டை அடைத்தது கதையின் சோகத்தினால் அல்ல என்றும், ” எல்லாம் அந்த தொண்டை அடைப்பானால் வந்த சிக்கல் “ என்றும் ஷம்சுதீன் கமறிக்கொண்டே சொன்னான். 

அப்போது ஜேக்கப் சும்மாயிராமல், ” டேய் ! ஆஃபிசுக்குள்ள ச்சில் தண்ணி இருக்கும்டா ! போய்க் குடிச்சா சரியாப்போய்டும்டா உனக்கு ” என்று கொடுத்த விவகாரமான ஐடியா ஷம்சுதீனுக்குச் சரியாகப்பட அவன் உடனே என் கையில் கழுவிவைத்திருந்த சில்வர் டிஃபன்பாக்ஸைப் பிடுங்கிக் கொண்டு வேகமாய் ஆஃபிசை நோக்கி நடக்க ஆரம்பித்துவிட்டான். நான் , “ வேண்டாம்டா ! போகாதடா ! ” என்று கதறியும் பதறியும் பின்னால் ஓடியும் அவனைத் தடுக்க முடியவில்லை.

ஆஃபிசுக்குள் போனவன் பத்து நிமிடம் ஆகியும் வெளியே வரவில்லை.சற்று நேரத்தில் உள்ளிருந்து பெருத்த சத்தம் கேட்டது. கொஞ்ச நேரத்தில் ஷம்சுதீன் அந்த அக்கௌண்ட்ஸ் ஆஃபிசின் மோட்டாவான பியூனின் பின்னால் வந்துகொண்டிருந்தான் . 

உள்ளே போகும்போது சட்டையோடு போனவன் இப்போது அந்த ஆஜானுபாகனோடு சட்டையில்லாமல் வந்து கொண்டிருந்தான். சட்டை அந்தப் பியூனின் கையில் இருந்தது. மெதுவாகப் பின்னால் நாங்களெல்லாம் பார்க்க வந்துகொண்டிருந்தவன் சட்டென்று அந்த ஆளின் கையிலிருந்த அவன் சட்டையை வெடுக்கெனப் பிடுங்கிக்கொண்டு தடதடவென வாசலை நோக்கி ஓடிவந்து எங்களையெல்லாம் தாண்டி பள்ளிக்கூடத்தை நோக்கிச் சிட்டெனப் பறந்துவிட்டான்.

 ஆனால் அந்தப் பியூனின் இன்னொரு கையில் என் சில்வர் டிஃபன் பாக்ஸ் மாட்டிக்கொண்டிருந்தது. ஷம்சுதீன் ஓடிவிட்டதால் எங்களைப் பார்த்து , ” இங்க வாங்கடா ” என்று எங்களைப் பிடிக்க அந்த ஆள் வந்தபோது என்னுடன் வந்திருந்த எல்லோரும் ஓடிப்போய்விட்டார்கள். என் டிஃபன்பாக்ஸ் அவனிடம் இருந்ததால் , என்னால் அவ்வாறு ஓடமுடியவில்லை.

மிகுந்த தயக்கத்துடன் அந்த சாப்பாட்டு டப்பாவை அம்மா கொடுத்தது என் மனக்கண்ணில் ஓட, என் அண்ணன், தம்பி எல்லோரும் சேர்ந்துகொண்டு , ” இவனுக்கு எதுக்கும்மா சில்வர் டப்பால்லாம். அலுமினியம்தான் இவனுக்கு லாயக்கு ” என்று சாயந்திரம் சொல்லப்போகும் காட்சியும் மனக்கண்ணில் ஓடியது. 

அந்த அலுமினியமாவது கிடைக்குமா என்றும் தெரியவில்லை. 

அந்த பியூனோ ரொம்பக் கோபத்திலிருந்தார். ஆள் வேறு வாட்டசாட்டமாக இரும்பு மனிதனாக இருந்ததால், அவர் கையில் மாட்டாமல் ஆஃபிசின் இன்னொரு வாசல் வழியாக நுழைந்துவிடலாம் என்று அந்தப் பக்கம் போனபோது , அந்த ஆள் எனக்கு முன்னால் அங்கு வந்து என்னைப் பிடித்துவிட்டார்.

 ” என்னடா , எனக்கே போக்குக் காட்டறியா ? நான் யாரு தெரியுமில்லே ? ” என்று கண்களை உருட்டியபோது நான் பயந்துவிட்டேன். 

நான் அவரிடம் , ” சார் ! நான் இல்ல சார். அவந்தான் சார்! டிஃபன்பாக்ஸ் என்னோடது சார் ” என்று ஏதேதோ உளற ஆரம்பித்தேன். 

அந்த ஆள் உடனே, ” ஓஹோ ! டிஃபன் பாக்ஸ் ஒன்னோடதா ? வெரி குட் ! இங்க வா ” என்று அந்த ஆஃபிசின் தெற்குக் கோடியில் இருந்த வாட்டர் கூலரின் பக்கத்தில் அழைத்துச் சென்று அங்கு ஷம்சுதீன் ஏறத்தாழ ஒரு எருமைமாட்டைக் குளிப்பாட்டியதைப் போன்ற நிலைமையில் அந்த இடத்தை விட்டுச் சென்றதைக் காட்டி, ” போ இந்த எடத்தை நீட்டா தொடச்சுக் குடுத்துட்டு ஓடு ” என்றார். 

நானோ , ” என்னோட டிஃபன் பாக்ஸ் சார் “ என்று அழுது கொண்டே கேட்டேன். மொதல்ல இந்த எடத்த க்ளீன் பண்ணு. அப்பறம் பாக்கலாம் அதப் பத்தி “ என்று சொன்னதைக் கேட்டு நான் ஓவென்று அழ ஆரம்பித்ததைப் பார்த்து, அங்கு வந்த ஆஃபிசர் போன்று தோற்றமளித்த அந்த மனிதர், ” என்னப்பா ? என்ன இங்க கலாட்டா ? என்று மிக மெதுவாகக் கேட்டுவிட்டு என்னைப் பார்த்தார். 

நான் அதற்குள் அவர் பக்கத்தில் போய் , ” சார் என்னோட டிஃபன் பாக்ஸ் சார்! இவரு புடுங்கி வெச்சுண்டுருக்கார் சார். இந்த எடத்த நான் ஒண்ணும் இப்படி பண்ணல சார். இப்படிப் பண்ணினவன் ஷம்சுதீன்தான் சார். அவன் ஓடிப்போய்ட்டான் சார். நான் டிஃபன் பாக்ஸ் இல்லாம வீட்டுக்குப் போனா என்ன வீட்டுக்குள்ள விடமாட்டாங்க சார். ப்ளீஸ் தரச்சொல்லுங்க சார் ” என்று அழுதுகொண்டே சொன்னதைக் கேட்ட அந்தப் பெரிய மனிதர்,  ” என்னப்பா ! இந்தப் பையன் டிஃபன் பாக்ஸை ஏன் புடுங்கி வச்சுண்டிருக்கே ? இவனா இப்படிப் பண்ணினான் ?” என்று கேட்டபோது, மலை போன்றிருந்த அந்த மனிதர்,  ” இல்ல சார் ” என்று ஏதோ சொல்ல ஆரம்பித்தவுடன் அவர் சைகையாலேயே டிஃபன் பாக்ஸைக் கொடுத்து விடும்படி சொன்னார். அந்த ஆள், வேண்டா வெறுப்பாக என்னிடம் என் டிஃபன் பாக்ஸைக் கொடுக்க நான் அப்போதுதான்  உலகத்தின் ஒளியையே உணர்ந்தேன்.

டப்பாவை வாங்கிக்கொண்டு கொஞ்சதூரம் வந்தபின் அந்தப் பெரிய மனிதருக்கு நன்றி சொல்லாமல் வந்தது ஞாபகம் வர , மீண்டும் அந்த ஆஃபிஸுக்குப் போனேன். 

அவர் அந்தப் பெரிய ஆஃபிஸின் மேற்குப் புற ஆரம்பத்தில் ராஜாக்களின் சிம்மாசனம் போன்றதொரு சேரில் உட்கார்ந்திருந்தார். 

பெரிய டேபிளின்மேல் பச்சை நிற விரிப்புப் படர்ந்திருக்க அதன்மேல் எஸ்.ஆர். என்று எழுதிய கண்ணாடி, டேபிள் அளவிற்கு விரிந்திருந்தது. கோபாலன் , சீனியர் அக்கௌண்டண்ட் என்று ஒரு முப்பரிமாணக் கட்டையில் அவர் பெயரும் அவர் வகிக்கும் பதவியும் எழுதியிருந்தது.

 அவரின் பின்புறம் ஏராளமான சாமிப் படங்கள் விதவிதமான சைஸ்களில் மாட்டப்பட்டு சீரியல் பல்புகள் எரிய அவர் என்னவோ சாமிப்படங்களை விற்கும் கடையின் முதலாளி போலவும் இருந்தார்.

 நான் அவர் பக்கத்தில் நன்றி சொல்லப் போனபோது, யாரோ தவறு செய்திருந்த அலுவலரை மிக மென்மையாகக் கடிந்துகொண்டிருந்தார். 

” ஏன் இப்படி திருப்பித் திருப்பித் தப்புப் பண்றீங்க மிஸ்டர் நடனம் ? உள்ளே எஸ்.ஏ. ஓ கிட்ட போயிருந்துதுன்னா என்ன பதில் சொல்லமுடியும், சொல்லுங்க ? ” என்று கேட்ட குரலில் எந்தக் கடுமையும் இல்லை. 

அவர் அணிந்திருந்த கண்ணாடிக்குப் பின் உள்ளடங்கியிருந்த கண்களில் பரிவு மாத்திரமே ததும்பிக்கிடந்தது.

 எதிரிலிருந்த மனிதர் போனபின், நான் மெதுவாக அவரிடம் ” ரொம்ப தேங்க்ஸ் சார் ” என்று சொன்னபோது சிரித்துக் கொண்டே ஒன்றும் சொல்லாமல் என்னைத் தட்டிக்கொடுத்து அனுப்பி வைத்தார்.

நான் அவரை மீண்டும் பார்ப்பேன் என்று நினைக்கவில்லை. அதுவும் அடுத்த ஆறு மாதங்களுக்குள். 

ஒருமுறை என் மாமா பையன் வேம்பு திருவாரூரில் இருந்து வந்திருந்தான். அவன் இண்டியன் பேங்கில் வேலை செய்துகொண்டிருந்தான். 

அப்போது , ” இங்கே அக்கௌண்ட்ஸ்ல கோபாலன்னு ஒரு சீனியர் ஒத்தரு இருக்காராம். அவரைப் பாக்கணும். ” என்று என் அப்பாவிடம் கேட்டான். 

” ஆமா வெட வெடன்னு நெத்தியில ஒத்த நாமம் போட்டுண்டு இருப்பான். யூஸ்லெஸ் ஃபெல்லோ ! என்ன வேணும் சொல்லு ” என்று எப்போதும் போல் அடுத்தவரைப் பற்றின ” யூஸ்லெஸ் ” அபிப்பிராயத்தை அள்ளிவிட்டார்.

 அப்பா சொன்னதை அவ்வளவாக ரசிக்காத வேம்பு , ” இல்ல அவர் வீடு இங்க எங்கேயோ அம்பிகாபுரத்தில இருக்காம். பாக்கணும் ” என்றான் .

பின் அப்பா சொன்னதை அரைகுறையாகக் காதில் வாங்கிகொண்டு, கையில் அட்ரெஸ் இருந்ததால் அப்பா சொன்ன ரூட்டில் சாய்ந்திரம் போய்க்கொள்ளலாம் என்றிருந்துவிட்டான்.

 சாயந்திரம் கிளம்பும்போது ஒருக்கால் வழி தவறிப் போய்விட்டால் என்ன செய்வது என்று யோசித்து, படிப்பதாக பாவ்லா பண்ணிக்கொண்டிருந்த என்னைப் பார்த்து , ” டேய் ரமணி ! நீ படிச்சதெல்லாம் போதும். புஸ்தகத்த வச்சுட்டு வா போகலாம் ” என்று என்னை கௌரவமாக அழைத்தபோது அம்மா ஒன்றும் சொல்லாததால் நான் அவனுடன் கிளம்பிவிட்டேன்.

அந்த அட்ரெஸ்ஸைக் கண்டுபிடிப்பது ஒன்றும் கஷ்டமாக இருக்கவில்லை. வேம்புவும் நானும் அந்த வீட்டிற்குப் போனபோது, கோபாலன் சார் உடம்பின் நிறைய இடங்களில் திருமண் இட்டுக்கொண்டு அந்த வீட்டின் வெராண்டாவின் நடுவில் தரையில் ஒரு விரிப்பின் மேல் உட்கார்ந்து கண்களைமூடித் தியானத்தில் இருந்தார்.

 ” சார் ” என்ற என் கர்ணகடூர அழைப்பு அவரைப் புனித உலகத்திலிருந்து மீட்டுக்கொண்டுவந்திருக்கவேண்டும்.

 அப்போதுகூட மெதுவாகக் கண்களைத் திறந்து, யார் என்பதைக் கண்களைச் சுருக்கிப் பார்த்து, ” வாங்கோ ! யார் வேணும் ” என்று மிருதுவான குரலில் கேட்டார். 

வேம்பு தான் யார் என்பதையும் வேம்புவின் நண்பர் தன்னை இங்கு அனுப்பி வைத்திருப்பதையும் சொன்னபோது , ” உள்ள வாங்கோ ! உக்காருங்கோ ” என்று அழைத்துவிட்டு சட்டையைப் போட்டுக்கொள்ள உள்ளே சென்ற போது அவர் கழுத்தின் பின்புறமும் அளவு தப்பாத நாமம் வரையப்பட்டிருந்ததைப் பார்த்து எனக்கு ஆச்சர்யம் தாங்கவில்லை. நான் வேம்புவிடம் அதைக் காட்டியபோது அவன் ” உஷ்ஷ் ! பேசாமா இருடா பைத்தியம் ” என்றான்.

உள்ளேயிருந்து வந்த அவருடன் இப்போது இன்னொரு பெண்மணியும் வந்தார். அந்தப் பெண்மணி நிச்சயம் அவர் மனைவியாக இருக்க முடியாது. அதிகம்போனால் நாற்பது வயசு மதிக்கலாம். மஞ்சள் கலந்த வெள்ளை நிறத்தில் எந்த நிறத்தில் புடவை கட்டிக்கொண்டாலும் எடுப்பாக இருக்குமாறு இருந்தாள். 

நெற்றியில் குங்குமம் இல்லாது தலை வகிட்டின் ஆரம்பத்தில் குங்குமம் தீற்றலாக இருக்க நெற்றியில் வெள்ளையாய் ஏதோ பறவை பறக்கிறாற்போல வரையப்பட்ட இரு வளைவுகளுக்கு மத்தியில் ஒரு சிகப்பு ஒற்றைத் தீட்டல் புருவ மத்தியிலிருந்து எழுந்திருந்தது. 

மூக்கிலும் உதட்டுப் பக்கத்திலும் பூத்திருந்த வியர்வை முத்துக்களை புடவைத் தலைப்பால் துடைத்துக்கொண்டே, ” சந்தானம் அனுப்பிச்சாரோ ? ” என்று கேட்டுக்கொண்டே வந்தாள் . 

அதற்குள் கோபாலன் சார், அவளை ” தீர்த்தம் குடும்மா ” என்று உள்ளே அனுப்பிவைத்துவிட்டு, வேம்புவிடம் அவன் யார் என்ன உத்யோகம் , எங்கிருந்து வருகிறான் என்பதையெல்லாம் கேட்டுக்கொண்டிருக்கும்போதே என்னையும் பார்த்து நெற்றியைச் சுருக்கி ஞாபகத்தில் என்னை எங்கே பார்த்திருக்கிறோம் என்று சிறிது நொடிகள் யோசித்துவிட்டு வேம்புவிடம் திரும்பிவிட்டார். 

அவருக்கு இன்னும் வேம்பு ஏன் அங்கு வந்திருக்கிறான் என்று தெரியவில்லை.

அதற்குள் உள்ளே சென்று இரண்டு டம்ப்ளர்களில் தண்ணீர் கொண்டுவந்து ஒன்றை பக்கத்திலிருந்த ஸ்டூலில் வைத்துவிட்டு மற்றொன்றை புடவைத் தலைப்பால் பிடித்துக்கொண்டே ” தீர்த்தம் எடுத்துக்கோங்கோ ” என்று வேம்புவிடம் நீட்டினாள்.

 அப்போது கோபாலன் சார், ” என்னோட ஒரே பொண்ணு இவ. பேரு அலமேலு. நாங்க அம்புலுன்னு கூப்பிடுவோம். இவ ஆத்துக்காரர், கிருஷ்ணன். திருவாரூர் பக்கத்தில அம்மையப்பன்ல ஆட்டோமொபைல் ஸ்பேர்ஸ் வியாபாரம். ரெண்டு பசங்க எனக்கு . ரெண்டு பேரும் டெல்லில இருக்கா ” என்று சொல்லி நிறுத்தினார். 

அதன்பின் அம்புலு என்கிற அலமேலு , ” எங்காத்துக்காரர்தான் பேங்க் லோன் சம்பந்தமா விஜாரிச்சுக்க இவரை அனுப்பிச்சிருக்கார். ” என்று சொன்னபோது கோபாலன் சாருக்கு வேம்புவின் வரவைப் பற்றி ஒன்றும் தெரியாது என்பது தெரிந்துபோயிற்று.

 பிறகு அந்த அம்புலு வேம்புவிடம், ” சார்! இந்த வீடு அப்பாவோட சொந்த சம்பாத்யத்துல கட்டினது. அம்மா இப்போ இல்ல . போய் அஞ்சு வருஷம் ஆச்சு. அப்பாவும் இன்னும் நாலு வருஷத்தில ரிடயர் ஆகப்போறார். இந்த வீடு அப்பாவுக்கப்புறம் என்னோட ப்ரதர்ஸ்களுக்குத்தான் போகும். எனக்கு ஒண்ணும் கெடைக்காது. அதனாலே, இப்ப இந்த வீட்டு பேர்ல ஏதாவது லோன் வாங்கினா , அந்த லோன் அமௌண்ட்டை நான் எடுத்துப்பேன். அப்பாவும் சர்விசுக்குள்ள எடுத்த லோனை அடச்சுடலாம். அதுக்கப்புறம் நான் ஒண்ணும் வீட்டுக்கான ஷேரை கேட்கவேண்டியதில்லை இல்லயா ? அதுக்குத்தான், எப்படி லோன் போடலாம், எவ்வளவு மேக்ஸிமம் கெடைக்கும். இதைத் தெரிஞ்சுக்கத்தான் எக்ஸ்பெர்ட் அட்வைஸ் வேணும்னு எங்காத்துக்காரர் அவருக்கும் உங்களுக்கும் காமன் ஃப்ரெண்டான சந்தானம் மூலமா அனுப்பிச்சுருக்கார். சொல்லுங்கோ ! ” என்று படபடவென ஏதோ மனப்பாடம் பண்ணியதை ஒப்பிக்கிறார்போல் சொல்லிவிட்டு , கோபாலன் சார் பக்கம் திரும்பி, ” அப்பா கொஞ்சம் டீடைல்டா கேட்டுக்கோங்கோ , நான் இவாளுக்கு காஃபி போட்டுண்டு வரேன் ” என்று மறுபடியும் உள்ளே போனாள்.

கோபாலன் சாருக்கும் இப்போதுதான் இந்த விஷயம் தெரியப்படுத்தப்பட்டிருப்பது எங்களுக்குப் புரிந்தது. 

சாதாரணமாக எதையும் வெளிக்காட்டாது கண்ணாடி ஃப்ரேமிற்குள் பதுங்கிக்கிடக்கும் கண்கள், இப்போது லேசாகக் கலங்கியிருந்ததுபோல் எனக்குத் தெரிந்தது. தன் மகள் அம்புலு விஷயத்தைச் சொல்லிக்கோண்டிருக்கும்போது முகத்தில் முதலில் கிரஹணம் பிடிப்பதுபோல் தோன்றிப் பிடித்திருந்த இறுக்கம் சற்று நேரத்திற்கெல்லாம் விலகி மீண்டும் பழைய கோபாலனாகி விட்டார். 

லோன் சம்பந்தமாக வேம்பு சொன்ன சமாச்சாரங்களை எல்லாம் கேட்டுக் குறிப்பெடுத்துக்கொண்ட அவர், காஃபி வந்தவுடன் எங்களைக் குடிக்கச் சொல்லிவிட்டு, சமையலறைக்குள் போய் பத்து நிமிஷம் கழித்து வெளியே வந்தபோது கையில் ஸ்வீட் பேக்கெட்போல எதையோ எடுத்துவந்தார்.

 நாங்கள் கிளம்பும்போது அதை என் கையில் கொடுத்து, ” என் ஒய்ஃபுக்கு இது ரொம்ப பிடிச்ச ஸ்வீட் ! அவ சீரா கொண்டுவந்ததெல்லாம் நேத்துபோல இருக்கு ” என்று ஏதோ சொல்ல வந்தவர் எமோஷனலாகி நிறுத்திக்கொண்டார்.

 அங்கிருந்து கிளம்பி வீடு வரும்வரை நானும் வேம்புவும் ஒன்றும் பேசிக்கொள்ளவே இல்லை.

வீட்டிற்கு வந்தபின் கைகால்களையெல்லாம் அலம்பிக்கொண்டு சாப்பிட உட்கார்ந்தபோது கோபாலன் சார் கொடுத்த ஸ்வீட் கவரை எடுத்துக்கொண்டு வந்தேன். 

அதைத் திறந்தபோது, பால் பேடாக்கள் பத்துப் பதினைந்து ஒரு எவர்சில்வர் டப்பாவிற்குள் இருந்தது. 

கொஞ்சம் வெளிச்சத்தில் பார்த்தபோது அந்த சில்வர் டப்பா ரெண்டு மூன்று இடங்களில் நசுங்கி இருந்தது தெரிந்தது.

 ஆனாலும் அந்த எவர்சில்வர் டப்பாவை எனக்கு மிகவும் பிடித்திருந்தது.