🌷 அந்த அன்பு இல்லம் வாசலில் தயக்கத்தோடு நின்றிருந்தனர்..... கிருஷ்ணன் காமாட்சி தம்பதி....
வயதோ எழுபதைத் தாண்டிவிட்டது
🌷 கோடி கோடியாக இருந்த சொத்தையெல்லாம் ஏழை எளியவர்களுக்கு படிப்பு, மருத்துவம், கல்யாணம், தொழில் உதவி, முதியோர் ஆசிரமம் என்று கணக்கில்லாமல் செலவழித்து கரைத்தாகிவிட்டது.....
🌷 புண்ணியஷேத்திரங்கள் எல்லாம் சுத்தியாச்சு...
கையில் காசும் இல்லை... உடம்பில் தெம்பு மில்லை...
பார்க்க பிள்ளைகுட்டியும் இல்லை...
🌷 வீடு வாசல் வித்து ஒரு கணிசமான தொகையுடன் கிளம்பி ஏதாவது முதியோர் ஆசிரமத்தில் கொடுத்துட்டு மிச்சகாலத்தை கழிக்க முடிவு பண்ணி சொந்த ஊரைவிட்டு வேற ஊருக்கு வந்தாச்சு......
🌷 ஆனாலும் ஒரு தயக்கம் வெளியிலேயே நின்ற அவர்களை உள்ளே அழைத்து அமர வைத்து தண்ணீர் கொடுத்து நோட்டில் ஊர் பேர் எழுதி வாங்கிட்டு கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க...ஐயா
இப்ப வருவார்... உதவியாளன்... போயிட்டான்...
🌷 சுத்து முத்தும் பார்த்த பொழுது முதலாளி சேருக்குப் பின்னால் கிருஷ்ணன் காமாட்சி... சின்ன வயது படம்... ஒரு சிறுவனுடன் எடுத்தது இருந்தது.....பெரிது பண்ணி மாட்டி இருந்தது...
🌷 என்னை வாழ வைத்த தெய்வங்கள் ....என்று கொட்டை எழுத்தில் எழுதி இருந்தது.....
🌷 பார்த்து அதிர்ந்த தம்பதி ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்துட்டு மெதுவா எழுந்து கிளம்பினர்...
🌷 என்றோ போட்ட விதை விருட்சமாக வளர்ந்துள்ளது கண்டு சந்தோஷம் இப்ப இங்க சேர்ந்தா செய்த உதவிக்கு பலன் அனுபவிப்பது போலாகிடும்.....
நம் நிலைமை கண்டு வருந்தவும் கூடும். இருவர் மனதிலும் ஓடிய எண்ணங்கள்..கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே...
🌷.மெதுவாக நடந்து வாசலைத் தாண்டினர். அதே நேரம் அலுவலக அறை வந்த (வாசுதேவன்)....அன்பு இல்லத்தலைவனிடம் நோட்டைக் காண்பித்தான் உதவியாளன்...
இங்குதான் உட்காரவச்சேன்... எங்க போனாங்க...
🌷 கிருஷ்ணன் காமாட்சி பேரைப் பார்த்ததும் இன்ப அதிர்ச்சி அடைந்த வாசுதேவன் வேகமாக வாசலுக்கு வந்து பார்த்தால் .... வயதான தம்பதி போய்கிட்டு இருந்தாங்க..
🌷.ஓடிப்போய் அவங்க காலில் விழுந்தான். இத்தனை வருடமாக நான் தேடிய பொக்கிஷங்கள் நீங்கள். கைக்கு கிடைத்தும் நழுவ விடுவேனா...
🌷அவங்களைப் பேசவிடாமல் கைபிடித்து அழைத்து வந்தான் உங்களுக்கு என்னை நினைவிருக்காது எத்தனையோ பேர் வாழ்வை வளமாக்கியவர்கள் நீங்கள்.....
🌷 தெருவில் பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருந்த என்னை மீட்டு நல்ல போர்டிங் ஸ்கூலில் படிக்க வைத்தீர்கள்....
🌷 நல்லா படித்ததால் ஸ்கார்லஷிப்பில் மேல் படிப்பு படித்து நல்ல வேலை என்று என் வாழ்க்கை உயர்ந்தது.....
🌷 பள்ளி இறுதியில் என் கட்டாயத்தின் பேரில் பள்ளி குறிப்பேடுகள் மூலம் உங்களப் பற்றி தெரிந்து கொண்டேன்.... படமும் கிடைத்தது,...
தாய் தந்தையாய் பூஜிக்கிறேன்......
🌷 உங்களைத் தேடி அலைந்தேன். புண்ணியஷேத்திரங்கள் பார்க்க போயிட்டாங்க சொன்னாங்க.....
🌷 நான் தேடிய சொந்தங்கள் என் முன் வந்திருக்கீங்க. இனி உங்க மகனுடன் இங்கேயே இருக்க வேண்டும்.
🌷 இல்லப்பா அது நல்லா இருக்காது நாங்க கிளம்பறோம்...
🌷 மத்தவங்களுக்கு உதவுவது எப்படி உங்கள் இயல்போ....அது போல பெற்றோரை காப்பாத்த வேண்டியது எனது கடமை அல்லவா...
🌷 நான் உங்களை அப்பா அம்மாவா பார்க்குறேன். என்னை மகனாக ஏத்துக்க மாட்டீங்களா.....
🌷 சின்ன வயதில் நான் கேட்காமலே உதவி பண்ணீங்க இப்ப கெஞ்சி கேட்கேன். உங்க அன்பு பாசம் தருவீர்களா...
🌷 அன்புன்ற ஒரு சொல்லில் கட்டுப்பட்ட அவர்கள் மீதி காலத்தை மகனுடன் வாழ சம்மதித்தனர்...
🌷 ஓடி வந்து நின்ற மகனிடம் கிருஷ்ணா தாத்தா பாட்டி வந்துட்டாங்க பாருன்னு வாசுதேவன் உற்சாகக்குரல் அன்பு இல்லம் முழுதும் எதிரொலித்தது...
🌷 ஸ்ரீமதி வைகுண்டம்...
No comments:
Post a Comment