மனதோடுமலர்கள்_64

மனதோடுமலர்கள்_64

அத்யாயம் 64

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

மாலதியின் வாழ்க்கையில் அடுத்து வந்த பதினைந்து நாட்கள் பல திருப்பு முனைகளுக்கு அச்சாரம் கொடுத்துக் கொண்டிருந்தன. 

சந்துருவுக்கு ப்ரமோஷன் ஆர்டர். இப்போது அவன் அஸிஸ்டண்ட் மேனேஜர் (கோஆர்டினேஷன்). சம்பளம் மாதம் நாலாயிரத்தை தாண்டும்.

மாலதிக்கு மெட்ராஸில் இன்கம் டேக்ஸ் டிபார்ட்மெண்டில் பர்மெனென்ட் உத்யோகம் UPSC தேர்வின் மூலம். ஒரு மாதத்தில் பணியில் அமர வேண்டும்.

லலிதா ஜாதகம் பொருந்தி இரு வீட்டாரின் திருமண பேச்சு வார்த்தைகள் துவங்கின. பட்டாபிக்கும் சிங்கப்பூர் உத்யோகம் ஊர்ஜிதமாகி விட்டது. 

ஜானா, லல்லு கல்யாணத்தை ஒன்றாக வைத்துக் கொள்ளலாம் என்ற அளவிற்கு பேச்சுக்கள் நடந்து கொண்டிருந்தன. அதற்கு ஸ்ரீமதியும் அனுசரித்து போய்க் கொண்டிருந்தாள்.

மாலதி மெட்ராஸ் கிளம்புவதற்குள் சந்துரு அம்மாவை திருச்சி அழைத்து வந்து கோவில்களுக்கு அழைத்து செல்ல வேண்டும் என்பதில் முனைப்பாக இருந்தாள். 

அதை ஒட்டி YWCA வில் மாலதிக்கு வார்டன் சூர்யகலா தலைமையில் ஒரு ஃபேர்வெல் பார்ட்டியும் நடத்த திட்டமிட்டுக் கொண்டிருந்தாள் நீரஜா. அதில் அண்ணு மாமியும் கலந்து கொள்ள வைக்க மாலதியை நச்சரித்துக் கொண்டிருந்தாள் நீரஜா.

திருச்சியை சுற்றிய கோவில்களின் தரிசனத்திற்கு தன் தாயும் சகோதரிகளும் கண்டிப்பாக வரவேண்டும் என்று மாலதி கூற அவர்களும் ஒத்துக் கொண்டனர்.

வியாழன், வெள்ளி மற்றும் சனி அண்ணுவின் உறவுத் தோட்டத்தில் புதிதாக சேர்ந்த மலர்கள் சங்கமித்தன திருச்சியில். அண்ணு மாமி வெளியில் சாப்பிடும் வழக்கம் இல்லாததால் தில்லை நகரில் இருக்கும் மாலதியின் ஃபரெண்ட் வசந்தா வீட்டில் கமலம், அண்ணு மாமி மற்றும் சந்துரு தங்கவைக்கப் பட்டார்கள். 

மாலதியின் சகோதரிகள் வார்டனின் அனுமதியுடன் ஹாஸ்டலில் தங்கினார்கள்.

அண்ணுவின் சந்தோஷங்கள் உச்ச கட்டத்தை தொட்டுக் கொண்டிருந்தன. 

வாடகைக்கு எடுத்த காரில் மலைக் கோட்டை உச்சி பிள்ளையார், விராலிமலை, திருவானைக்காவல், சமயபுரம், ஸ்ரீரங்கம், குணசீலம், கல்லணை எல்லாவற்றையும் பார்த்தாள்.

வழி நெடுக சொந்தங்களின் கிண்டல்களும், கேலிகளும், சிரிப்பொலிகளும், பரிவு பறிமாற்றங்களும், விண்ணைத் தொட்டன. மனம் முழுவதும் அண்ணுவின் இதயத்திற்கு தாலாட்டுக்களை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தன.

திருவானைக்காவிலும், சமயபுரத்திலும் மாலதியும் சந்துருவும் காதல் உணர்வை வெளிப்படுத்திய மலரும் நினைவுகள் பேசப்பட்டன. இருவரையும் கிண்டல் செய்து இளசுகளின் ஹாஸ்ய பேச்சுக்கள் இதம் அளித்தன.

ஒவ்வொரு கோவிலிலும் பிரத்யேக தரிசனங்கள், ஜானாவின் அலுவலக இன்ஃபுளியன்ஸ் மூலமாக. அண்ணுவை குழந்தைகள் கைப்பிடித்து சந்நிதிகளுக்கு பக்கத்தில் நிற்க வைத்து உட்கார வைத்து தரிசனம் செய்து வித்து மகிழ்ச்சியுற்றன.

கடைசியாக அவர்கள் வந்தது உறையூர் வெக்காளி அம்மன் கோவில். மணி ஏழு அப்போது. மாலதி அம்மனைப் பற்றி சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள். 

சுட்டெரிக்கும் வெயிலையும், பனியையும் குளிரையும் கூரையின்றி ஏற்றுக் கொள்ளும் அம்மன் அவள். ஒட்டுமொத்த இன்ப துன்ப வாழ்க்கையை பெண்கள் ஏற்பதற்கு ஒரு சாட்சியாக இருக்கும் அற்புதம்.

வைத்த கண் வாங்காமல் பார்த்துக் கொண்டிருந்தாள்.

'இன்னிக்கு தாண்டியம்மா உன்ன பார்க்க முடிஞ்சது மாலதி புண்யத்தால. இத்தனை நாள் எனக்கு தெரியாமையே என்னோட இருந்திருக்க போல இருக்கு. அதனாலத்தான் வாழ்க்கையில எல்லா இடி, மின்னல், வெயில், காத்தெல்லாம் தாங்க கூடிய சக்தி எனக்கு கிடச்சிருக்கு.'

வெக்காளி அம்மனுடன் பேச ஆரம்பித்து விட்டாள். பதிலுக்கு அவள் பேசாமல் இருப்பாளா இவளுடன். சட்டென்று கன மழை. கரெண்ட் கட் கோவிலுள். இருட்டிலும் அண்ணுவுக்கு மின்னலால் தன் ஸ்வரூபத்தை காட்டிக் கொண்டிருந்தாள். தாரை தாரையாக கண்ணீர் அண்ணுவின் கண்களில்.

தெளித்துக் கொண்டிருக்கும் மழைச்சாரல் அவள் கண்களில் இருந்த கண்ணீரை கரைத்துக் கொண்டிருந்தன. பிரகாரம் முழுவதும் தண்ணீர் பிரவாகம் அரைமணி நேர மழையில்.

'அம்மா போகலாமா? மழை விட்டிருக்கு' என்று கேட்ட மாலதியின் தோளில் சற்று சாய்ந்தாள். இனி அவள் தனி மரமாக போராட வேண்டியதில்லை. சாய்ந்து கொள்ள தோள் கிடைத்து விட்டது.

வேலூரிலும் ஒரு மன்னி கிடைத்து விட்டாள். பெண் குழந்தைகள் இல்லாத குறைக்கு ஜானாவும் லல்லுவும், மனம் விட்டு பேச. தோழியாய் ஒரு மாட்டுப் பொண், மாலதியாய். இனி என்ன அவளுக்கு குறை. 

இன்ப துன்பங்களை பரிமாறிக் கொள்ள வேண்டும், கையை பிடித்து கொண்டு ராஜாத்தி போல நடக்க வேண்டும்.

தரிசனம் முடித்துக் கொண்டு வசந்தா வீட்டிற்கு வந்தால், அவள் கைக்குழந்தை வித்யா அண்ணுவைப் பார்த்ததும் ஒரு தாவல். இரண்டு நாட்களில் இவளுடைய அன்பு வசியத்துக்கு கட்டுப்பட்ட புது வரவு.

மடியில் போட்டுக் கொள்கிறாள். 'சிங்கார கண்ணே உன் தேனூறும் சொல்லாலே...' பாடுகிறாள். குழந்தை தூங்குகிறது.

தொடரும்