மனதோடுமலர்கள்_72

மனதோடுமலர்கள்_72

அத்யாயம் 72

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

ஜானகி கல்யாண ஏற்பாடுகள் துரிதமாக ஒரு புறம் நடந்து கொண்டிருந்தது. ஸ்ரீமதியும் மாலதியும் மிகவும் நெருங்கிவிட்டார்கள். துணிமணிகள் எடுக்கும் போது மாலதியை கூட அழைத்துச் சென்றாள் ஸ்ரீமதி. அவள் வீட்டு சுமங்கலிப் பிரார்த்தனை வைபவத்திற்கு அவளையும் அழைப்பது அவளிடமும் கருத்துக்களை கேட்டு விவாதிப்பது என்று அவளை தன் வீட்டில் ஒருத்தியாகவே நினைக்க துவங்கிவிட்டாள்.

மற்றொரு புறம் பட்டாபி சிங்கப்பூர் கிளம்புமுன் அவசரமாக அவர்கள் வீட்டில் நிச்சயதார்த்தம் நிகழ்த்தினர். சிறிய அளவில் என்றாலும் நெருங்கிய சொந்தங்கள் விட்டுப் போகவில்லை.

ஸ்ரீமதி ஆத்துக்காரர் சந்திரசேகர் எல்லோருடைய பாஸ்போர்ட் விஷயங்களில் படு பிஸியாக இருந்தார்.

வேலூரில் கேட்கவே வேண்டாம். கமலம் அடுப்பு வேலைகளில் பிஸி. ஜானகியும் அவள் மன்னி கற்பகம் மற்றும் அவள் அக்கம் பக்கத்து தோழிகளும் துணிமணிகள் மற்றும் கல்யாணத்திற்கு தேவையான பொருட்கள் வாங்குவதிலும், வாங்கிய பின் வீட்டில் பரப்பி மற்றோர்களிடம் அதை காண்பித்து சந்தோஷத்தையும் பெருமிதத்தையும் காண்பித்துக் கொண்டிருந்தனர்.  

மாலதியின் அப்பா ஸ்ரீனிவாசன் தன் கடும் உழைப்பை ட்ரான்ஸ்ஃபார்மர் காண்ட்ராக்டில் செலுத்திக் கொண்டிருந்தார். அவர் உழைப்பும் சேமிப்பும் தானே மூன்று திருமணங்களுக்கும் அஸ்திவாரம்?

வேலை நிமித்தமாக சிங்கப்பூர் சென்ற வைதீஸ்வரனும் லலிதாவிற்காக பார்த்திருக்கும் பட்டாபியை சந்தித்து அவனுக்கு ஃபேமிலி குடியிருப்பை உறுதி செய்தார். மேலும் முதல் இரண்டு கல்யாணங்களும் மெட்ராஸில் நடப்பதால் அதற்கான ஏற்பாடுகளை அவர் நண்பர் செல்லப்பா மூலம் அவ்வப்போது கேட்டு தெரிந்து கொண்டு வந்தார்.

முதல் இரண்டு கல்யாணங்களின் அழைப்பிதழ்கள் அச்சிடுவது சம்பந்திகளுடன் ஆலோசிப்பது தொடர்பான விஷயங்களை ஸ்ரீதர் கவனித்து வந்தான்.

மொத்தத்தில் எல்லா மலர்களுமே பரபரப்பாய் பூத்துக் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தன.

சந்துருவின் நிச்சயதார்த்தம் மார்கழிக்கு முன்னர் நடத்த உத்தேசிக்கப் பட்டது.

சிங்கப்பூர் சென்று திரும்பிய வைதீஸ்வரன் மெட்ராஸில் உள்ள எல் அண்ட் டி கம்பெனிக்கு பனியன் காண்ட்ராக்ட் தொடர்பாக பேச வந்திருந்தார். அப்போது மாலதியை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு தான் இரவு சுமார் ஏழு மணிக்கு அவளையும் அண்ணு மாமியையும் பார்க்க வருவதாக கூறி விலாசம் வாங்கிக் கொண்டார்.

'வாங்கோ, வாங்கோ..' வரவேற்றாள் அவரை.

'எப்படி இருக்க மாலதி? உன்னோட வருங்கால மாமியார் சௌகர்யமா? மாப்பிள்ளை எப்படி இருக்கார்?'

'உங்க ஆசீர்வாதத்தில எல்லோரும் சௌக்கியம் மாமா. உங்க கம்பெனி வேலையெல்லாம் முடிஞ்சுதா?'

'முடிஞ்சுதும்மா. காஃபி ஒண்ணு போட்டு தர மாட்டியா எனக்கு?'

'லலிதா, மாமா வந்திருக்கார் பாரு'. கொல்லைப்புறம் துளசி மாடத்திற்கு விளக்கேற்றி விட்டு அப்போது வீட்டினுள் நுழைந்த லலிதாவை கூப்பிட்டாள்.

லலிதா வந்தவுடன் இருவரும் சேர்ந்து நமஸ்கரித்தனர்.

அவரும் ஆசிகள் வழங்கினார்.

உள்ளே சென்ற லலிதா காஃபியுடன் வந்தாள்.

'இன்னிக்கு ராத்திரி இங்க சாப்பிட்டுட்டு கிளம்பலாம் மாமா.'

'இல்ல மாலதி. சித்த நாழில இங்கேந்து கிளம்பினா தான் பத்து மணி ட்ரெயின சென்ட்ரல்ல புடிக்க முடியும்.'

'அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நான் இப்ப வந்தது ஒரு முக்கியமான விஷயத்துக்காக. ஒரு தட்ட எடுத்துண்டு வா.'

வந்தாள். தட்டிலே பழங்கள் பூச்சரம் மற்றும் வெற்றிலைப் பாக்கு இவைகளை வைத்து கூடவே ஒரு பழைய செய்தித்தாளில் சுருட்டி வைத்திருந்த ரூபாய் நோட்டுக்களையும் வைத்தார்.'

'என்ன மாமா, இதெல்லாம் வேண்டாம்.'

'நான் சொல்றதைக் கேளு. இதுல இருபதாயிரம் இருக்கு. இது உனக்கு இல்லை. அண்ணு மாமியின் சிங்கப்பூர் செலவுக்காக. நான் டைரக்ட்டா கொடுத்தா வாங்க மாட்டா அந்த மாமி. எனக்கென்னவோ அந்த மாமிய பார்த்திலேந்து ஏதாவது செய்யணும் அந்த மாமிக்குனு நெனச்சிண்டிருந்தேன். உன்னோட அந்த மாமியையும் அழச்சிண்டு போகப் போறதா சொன்னியோன்னோ. அப்ப மாமி செலவு என்னுதா இருக்கணும்னு நெனச்சேன். வேற ஒண்ணுமில்லை. நேரம் வரும்போது நான் கொடுத்ததா சொல்லிக்கோ, என்ன?'

மாலதிக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. இருந்தாலும் மறுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

'அம்மா கிட்ட நான் எதுவும் மறச்சது இல்ல. அவா சம்மதம் இல்லாம நான் வாங்கறது எனக்கு உசிதமா படல. நீங்களே கொடுத்திடுங்கோளேன். எங்க செலவுக்கு நான் திருச்சிலே சேர்த்து வெச்சதே போதும். அதுல அப்பாக்கு கல்யாண செலவுக்கு உத்தேசமா ஒரு பணத்த கொடுத்துட்டு, மீதிய சிங்கப்பூர் செலவுக்குதான் ப்ளான் பண்ணியிருக்கேன்.'

'லலிதா, நீயாவது இவ கிட்ட எடுத்து சொல்லேன்.'

'இல்ல மாமா, இதுல நான் தலையிடறது நன்ன இருக்காது.'

இப்படி இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது அண்ணு நுழைந்தாள். கையில் இரு தொன்னைகளில் சர்க்கரைப் பொங்கல் மற்றும் துளசியுடன்.

அங்கு உட்கார்ந்திருந்த வைதீஸ்வரனை பார்த்து அண்ணுவுக்கு ஆச்சர்யம். 'அட அடா, இங்க எப்படி? எப்ப வந்தேள்?'

'இப்பதான் வந்து பத்து நிமிஷம் இருக்கும்.'

தான் ஆஃபீஸ் விஷயமா வந்ததை சொன்னார்.

'இப்பதான் மாலதி, நானும் சச்சுவும் திருநீர்மலை போயிட்டு வந்தோம். கொள்ள தரிசனம். இந்தா பிரசாதம். மாமாவுக்கும் கொடு.'

வைதீஸ்வரனை பார்த்து, 'நம்மாத்துக்கு வாங்கோ. பலகாரம் பண்ணிட்டு ஊருக்கு கிளம்பலாம்.'

'சரி மாமி. கொஞ்சம் நான் உங்க கிட்ட பேசணும்.'

அந்த இருபாதாயிரம் விஷயத்தை ஆரம்பித்து முடித்தார். அண்ணு கவனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

தொடரும்