சிறுகதை மார்கழி திங்கள் அல்லவா...2
ராகவ் தாய் தந்தை மனைவி மகனுடன் தங்கையும் அவளின் கணவருமாக அனைவரும் காரில் பயணித்து கிராமத்தை நெருங்கிக் கொண்டு இருந்தார்கள்.
இன்னும் பத்து நிமிஷத்தில் வீட்டுக்கு போயிடலாம்.. இல்லப்பா.....ஆமாம்..டா.பாட்டிக்கு ரொம்ப சந்தோஷம் நாம எல்லோரும் சேர்ந்து வர்றது..அதுவும் அபர்ணா. கோகுல் குட்டி இரண்டு பேருக்காகவும் இன்னும் ஆசையா காத்திட்டு இருக்காங்க!என்றவாறு
பேரனின் முகத்தை வருட...க்குங்கும்..என்ற பேரனின் செல்லமான முனுகலுக்கு அனைவருமே சிரிக்க.கார்.வீட்டு வாசலில் நிற்பதற்கும் பாட்டி புன்னகையோடு வீட்டில் இருந்து வரவும் சரியாக இருந்தது.
வாப்பா..இத்தனை வருஷம் கழிச்சாவது இந்த கிராமத்துக்கு வரணும்னு தோணித்தே உங்களுக்கு எல்லாம்.. எல்லாரும் எப்படி இருக்கீங்க?நல்லா இருக்கோம் மா..நீங்க எப்படி பாட்டி இருக்கீங்க.. பேரனின் கேள்விக்கு நல்லா இருக்கேன் ..என்கொள்ளு பேரன் எங்கே?உன் கல்யாணத்துக்கு தலை காட்டிட்டு வந்ததோடு சரி...உன் பையனே பாட்டியை பார்க்க வந்துட்டான்
..எல்லோரும் கிழக்கு பார்த்து நில்லுங்க...என்ன பார்த்திட்டு இருக்கீங்க.. வந்து ஆரத்தி எடுங்க என்ற பாட்டியின் குரலுக்கு பளபளப்பான பித்தளை தட்டில் செக்கச் செவலென்ற ஆரத்தியோடு திண்ணையின் ஒருபுறம் நின்றிருந்த வீட்டு உதவி பெண்கள் வந்து ஆரத்தி எடுத்துஅனைவரின் நெற்றியில் பொட்டு வைக்க.. குழந்தைக்கு வைக்காதீங்க ..பாட்டியின் குரல் ஒலிக்க.. வாசலில் செம்மண் கரையிட்ட பெரிய கோலத்தின் நடுவில் ஊற்ற..அனைவரும் வீட்டினுள் நுழைந்தார்கள்.
எல்லோரும்..வாங்க..வாங்க.. அபர்ணா!நீ மொதமொதல்லா வந்திருக்க. வாம்மா...கோகுலை என்கிட்ட கொடும்மா.. என்று கூறியவளாக.. என்ன தவம் செய்தனை யசோதா எங்கும் நிறை பரப்பிரம்மம் அம்மா என்றழைக்க..என்று ராகமிட்டபடி புன்சிரிப்போடு பாடியபடியே.. நீட்டிய கைகளில் தன் பொக்கைவாய் சிரிப்போடு பாய்ந்தான் கோகுல்.
அபர்ணாவிற்கு பார்க்க பார்க்க வியப்பாக இருந்தது வீட்டைப்பார்த்து.வாசலின் இருபுறமும் நீண்ட திண்ணைகள்.அதன் முனையில் அறைபோலும் கதவு மூடியிருக்க..நீண்ட வராந்தா..அதன்பிறகு சுற்றிலும் தாழ்வாரம்..பெரிய ஹால்.அதன் நடுவில் ஊஞ்சல். சுவற்றில் அழகான தஞ்சாவூர் வெண்ணெய் கிருஷ்ணன்.. மனைவியரோடு கிருஷ்ணன். இராமர் பட்டாபிஷேகம் என்று ஓவியங்கள்.நடுவில் முற்றம்..நான்கு பக்கமும் மழமழவென இரண்டு கைகளால் அணைத்தாலும் அடங்காத தூண்கள்.அதன் வேலைப்பாடுகள்.சுற்றிலும் அறைகள்.மறுபடிநீண்டுஅதன்முனையில் சமையலறை.பிறகு கொல்லைபுறமாம்..துளசி மாடமும்..கிணறும். துணி தோய்கிற கல்லும்..தென்னை.பனை மரங்கள்..மல்லிகை முல்லை.. செம்பருத்தி. என்று பூச்செடிகள் இன்னும் என்னென்னவோ.. மறுபுறம் மாட்டுத் தொழுவம்..மாடுகள் கன்றுகளாக..இருக்கவும்..அவளின் ஒரு பார்வையில் அடங்காததாக இருக்க..மனதின் வியப்பு கண்களில் தெரிய..இருந்த மனைவியை பார்த்து ராகவ் கேட்டான்.
என்ன ரஞ்சனி..வீடு எப்படி?வீடா..கடல் மாதிரி இருக்கு!இதைசுத்தி பார்க்கவே அரைநாள் ஆகும்போல..வார்த்தைகளில் ஆச்சரியம் தொனிக்க..ராகவ் சிரித்தான்.மேலே மாடி பாக்கலயே..என்றவனாக மேலே கைக்காட்ட..
இன்னும் மாடி வேறா...பின்னே..லீவுக்கு நாங்க வந்தா ..எங்கே கண்ணாம்பூச்சி ஆட்டத்துக்கு ஒளியறது..அங்கதானே..அதற்குள் ..ராகவ்..அபர்ணா..சாப்பிட வாங்க என்றபடி பாட்டி வந்தாள்.
என்ன ராகவ்..என்ன சொல்றா என் பேத்தி...வீடு பெரிசா அழகா இருக்காம் பாட்டி .என்ன பெரிசா இருந்து என்ன...நான் தனியா இந்த வீட்டில் உங்களையெல்லாம் நினைச்சுண்டு இருக்கேன்.நீங்க எங்கேயே இருக்கீங்க!சரிசரி..அதெல்லாம் இருக்கட்டும்.நான் இப்ப என்ன நினைச்சேன்னு சொல்லலயே!எங்கள பத்தியா?என்ன..நினைச்சீங்க..ராகவ் கேட்க..
அதுவா..என்பேத்தி உன்னை பார்த்து.. "அலைபாயுதே!கண்ணா!என் மனம் மிக அலைபாயுதே.. உன் ஆனந்த மோகன வேணுகானமதில் ..அலைபாயுதே.".பாடிட்டு இருக்கான்னு நினைச்சேன்..பாட்டியின் கிண்டலுக்கும் ராகவ்வின் சிரிப்புக்கும் முகம் சிவந்தவளானாள் அபர்ணா.
மாலையில் மாமியார் வாசல் திண்ணையில் அழகாக மல்லிகை பூக்களை தொடுத்தபடி நாத்தனார் ரஞ்சனியிடம் பேசிக்கொண்டு இருந்ததைக் கண்டு ஆச்சரியம் அடைந்தாள் அபர்ணா!
அத்தை நீங்க பூத் தொடுப்பீங்களா?நம்ம வீட்டு தோட்டத்தில் பூத்த பூக்கள் ம்மா.இங்கே வந்தா நான் தான் பூத்தொடுப்பேன்.இதென்ன ஆச்சரியம் அண்ணி!அம்மா..அழகா கோலம் போடுவாங்க!. இங்க கோலமெல்லாம் பெயிண்ட்ல அம்மாதான் போட்டிருக்காங்க.. இதோ திண்ணையைக் காட்ட அழகான கோலம் சற்று டல்லாக தெரிந்தது.
அம்மா போனதடவை வந்த போது போட்டதுதான். ஏம்மா..எப்ப வந்தீங்க!நல்லா இருக்கீங்களா..என்றபடி ஒரு நபர் வாசலில் நிற்க...மாடசாமியா..வாப்பா!நல்லா இருக்கோம்.நீ எப்படி இருக்க?பெரியம்மா.. நீ வரலைன்னுதான் காத்திட்டு இருக்காங்க.மாடுங்க குரல் கொடுக்க ஆரம்பிச்சாச்சு அப்பவே..என்ற மாமியார் வார்த்தைகளை கேட்டவாறே..இதோ போரேன்மா..என்றபடி பின்பக்கம் போக.நம்ம வீட்டு பால்காரன்.காலைல..சாயங்காலம் இரண்டு வேலை வருவான்.மாமியார் கூறிக்கொண்டு இருப்பதற்குள்..
பாட்டி வந்து சேர்ந்தாள்...என்ன மூணு பேரும் கதை பேசிட்டு இருக்கீங்க.. சாயங்காலம் ஆச்சே! முகம் அலம்பி.டிரஸ் பண்ணிட்டு..ரெடியாகுங்க.
கோயிலுக்கு போகணுமே!சுவாமிக்கு பூவை எடுத்து வச்சிட்டு மீதி ..வேணுங்கற பூவை தலையில வைச்சுகோங்க.சொல்லி கொண்டு இருந்த .பாட்டியின் இடுப்பில் சிரித்தபடி கோகுல் இருப்பதைக் கண்டு அபர்ணா ஆச்சர்யமடைந்தாள்.
பாட்டி.இவன் உங்ககிட்ட நல்லா ஒட்டிண்டான் போல...ஆமாம்..அவனுக்கு தன்னோட மனுஷா யாருன்னு நல்லா தெரியுதே..என்றபடி.. "முத்துக்காரே யசோதா..முங்கிடி முத்யமு வீடு.".என்று பாடலை ராகமிசைத்தப்படி பாட்டி வீட்டுக்குள் செல்ல...அத்தை..பாட்டி பாடறது...அன்னமய்யா பாடின தெலுங்கு பாட்டு..அவங்களுக்கு பாட்டுன்னா ப்ரியம்.தமிழ் தெலுங்கு. கீர்த்தனைகள் எல்லாம் தெரியும் எப்பவும் பாடிட்டேதான் இருப்பாங்க! மாமியாரின் கூற..அண்ணி!பாட்டி இன்னும் .சினிமா பாட்டுக்கூட சூப்பரா.. பாடுவாங்க தெரியுமா!ரஞ்சனியின் குரலில் தெரிந்து வியப்பு அபர்ணாவை தொற்றிக்கொண்டது.
ஓவியங்கள்.. நன்றி. திரு கோவிந்தராஜ் லட்சுமி நாராயணன் அவர்கள்
வெ.மாலினி சுரேஷ்
மாதவரம்
தொடரும்🙏🙏
No comments:
Post a Comment