மனதோடுமலர்கள்_58
அத்யாயம் 58
கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா
பாம்பே மாட்டூங்கா பகுதி. சங்கர மடம் அருகில் இருக்கும் தன் அபார்ட் மெண்டுக்கு வந்தாள் சாந்தி, தன் சகோதரனின் நிச்சயதார்த்தத்தை முடித்து விட்டு. ஏழாவது மாடிக்கு செல்ல லிஃப்டுக்காக பெட்டி படுக்கையோடு காத்திருந்தாள். ரகோத்தமன் வாசலில் டாக்ஸிக்கு பணம் கொடுத்து விட்டு லிஃப்டை நோக்கி வந்து கொண்டிருந்தார்.
'ஏய் சாந்தி, என்ன தம்பி நிச்சயதார்த்தம் நன்னா நடந்ததா. கல்யாணத்துக்கு கூப்பிடு. கண்டிப்பா வரோம்' அவள் ஃபரெண்ட் வாசலிலேயே விசாரித்தாள்.
'ஏய், ஆத்துக்கு போய் கொஞ்சம் செட்டில் ஆயிக்கறேன். கண்டிப்பா வேலையெல்லாம் முடிச்சிட்டு வரணும் என்ன?'
'கண்டிப்பா வரேன். சீர் பக்ஷணமெல்லாம் கொண்டு வந்திரிக்கியோன்னோ? கண்டிப்பா வரேன்.'
'திரட்டிப்பாலுக்கு பரக்காவட்டியா அடிச்சுப்பியே, அதுவும் இருக்கு.'
'ஆஹா. யாருக்கும் கொடுத்துடாதே. திரட்டுப்பால் எனக்கு மட்டும்தான், என்ன? ஷார்ப் டென்னுக்கு டாண்ணு வந்துடறேன்.'
ரகோத்தமன் ஆஃபீஸ் கிளம்பியாச்சு. மணி பத்தே கால். ஃபரெண்ட் அரைவ்ட்.
'நிச்சயதா்த்தம் நன்னா நடந்தது. நல்ல மனுஷாளா இருக்காடி. பொண்ணும் ஸ்டேட் கவர்ன்மெண்டில் வேலை பார்க்கரா.....'. விஸ்தரித்தாள் வைபவத்தை.
'இப்பவே சொல்லிட்டேன், உன் தம்பி கல்யாணத்துக்கு நான் வரலியேன்னு என் தம்பி கல்யாணத்தை மிஸ் பண்ணக் கூடாது. என்னோடையே வந்துடணும் குடும்பத்தோட.'
கொஞ்சம் பாம்பே பக்கம் திரும்பியது. தமிழ்ச் சங்க நிகழ்ச்சிகள், மடத்து விஷயங்கள் என்று சிறிது நேரம். அவர்கள் இருவரும் மாட்டூங்காவில் இருக்கும் தமிழ் மாதர் சங்கத்தில் ஆக்டிவ் மெம்பர்ஸ்.
'ஏய், என் தம்பி நிச்சயதார்த்தத்தை ஒட்டி ஒரு சூப்பர் லவ் ஸ்டோரி ஒண்ணு ஓடித்து.'
மாலு சந்தா கதையை சொல்ல ஆரம்பித்தாள்.
'இரு இரு...பொண்ணு பேர் என்னன்னு சொன்ன?'
'மாலதி'
'பையன் பேரு?'
'சந்துரு. என்ன உனக்கு இவாள தெரியுமா?'
'தெரி யு மாவா? சந்துரு என் அத்தை பையன்தான். என் தம்பி கல்யாணத்தில தான் இவா லவ் ஸ்டார்ட் ஆச்சு.'
'அப்படிப் போடு, நீதான் அந்த பிரேமாவா?'
இடி இடி என்று சிரித்தார்கள் இருவரும்.
பிறகு நிச்சயதார்த்தத்தில் அண்ணு மாமிக்கு சுகவீனம், ஸ்ரீதர் சண்டை போட்டது ... இவைகள் தொடர்ந்தன.
'எங்க அம்மா களத்துல குதிச்சிருக்கா. அவா ரெண்டு பேர் கல்யாணத்தை பேசி முடிக்காம வரமாட்டா, நீ வேணா பாரேன்.'
'எங்க அத்தை இப்ப எப்படி இருக்கா?'
'நன்னா இருக்கா பிரேமா. தங்கமான மாமி.'
'எங்க அத்தைய பத்தி என் கிட்டேயே சொல்றியா'
அத்தையைப் பத்தி பேசிக் கொண்டே இருந்தாள்.
'அப்ப, என் தம்பி கல்யாணம் ஆனோண்ண நாம ரெண்டு பேரும் சொந்தக்காராளா ஆகறோம்னு சொல்லு.'
பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது ஸ்ரீமதியிடமிருந்து கால்.
'ஏண்டி, பாம்பே போய் சேர்ந்தோண்ண ஒரு ஃபோன் பண்ண மாட்டியா. இங்க ஒருத்தி கவலைப் பட்டுண்டு இருக்கேன்.'
'சாரிம்மா. என் ஃபரெண்ட் வந்திருக்கா. அவளோட பேசிண்டே இருந்துட்டேன். அம்மா, அண்ணு மாமி பக்கத்தில இருக்காளா, மாமி கிட்ட ஃபோன கொடேன்.'
ஃபோனை பிரேமா கையில் கொடுத்து விட்டாள், அத்தையோடு பேச.
'அத்தை, எப்படி இருக்கேள்? உடம்பு சரியில்லைனாளே, இப்ப தேவலாமா?'
முதலில் புரியவில்லை. பிறகு பிரேமா என்று புரிந்து கொண்டாள். அளவில்லா சந்தோஷம் அண்ணுவுக்கு.
'பகவான் எப்படியெல்லாம் நம்மள சேர்க்கறார் பார். ஆத்துக்கார் சௌக்கியமா.....'. அவளின் ப்ரேமை குசலங்களுக்கு கேட்கவா வேண்டும்.
'அத்த, சந்துரு கல்யாணத்தப் பத்தி எந்த கவலையும் படாதீங்கோ. வேணும்னா கூப்பிடுங்கோ, நானும் வரேன்.'
'நீ தான் உடனே வரணும். ரெண்டு பேருக்கும் தூபத்த போட்டுட்டு பாம்பே போயிட்ட. இங்க நான் அல்லாடிண்டு இருக்கேன். ஏதோ ஸ்ரீமதி இருக்காளோ, கொஞ்சம் தெம்பா இருக்கேன்.'
பிரேமா சிரித்தாள். பிறகு லேசாக ஒரு கலக்கம் கண்களில்.
'ஏய்...என்ன ஆச்சு இப்ப. இந்தா பக்ஷணமும் திரட்டுப்பாலும். நடைய கட்டு. நான் சமைக்கணும். பசிக்கறது.'
'ஏண்டி சமச்சிண்டு. எங்காத்திலேயே வந்து சாப்பிடேன்.'
'நாட் எ பேட் ஐடியா. குளிச்சிட்டு வரேன் உங்காத்துக்கு. சேர்ந்து சாப்பிடலாம்.'
தொடரும்
No comments:
Post a Comment