மனதோடுமலர்கள்_61
அத்யாயம் 61
கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா
'எல்லாரும் கொஞ்சம் நான் சொல்றதை கேட்டுட்டு உங்க கருத்தை சொல்லுங்கோ.'
ஸ்ரீமதி பேச்சை தொடரலாம்னு நினைக்கிற சமயத்தில் மாலதியே ஆரம்பிக்கிறாள்.
'அப்பா, ஏதோ ஒரு சந்தர்ப்பத்துல நம்மள அறியாமையே சில பேர் மேல நம்பிக்கை வெச்சுடறோம். அப்படித்தான் நான் அவருக்கு ஓகே சொன்னேன். அப்ப அவரைப் பற்றிய முழு விவரம் கூட தெரியாது. அவர் நல்லவரா தெரிஞ்சார். அவர் அம்மா ஒரு பெத்த தாயை விட என் கிட்ட அன்பை காமிச்சா. எனக்கு நல்லதனம் சொன்னா. கொஞ்சம் அமைதியா இருக்க சொன்னா. பெத்தவா கௌரவம் பாதிக்காத அளவுக்கு எங்க ரெண்டுபேர் கிட்ட இருக்கிற ஈர்ப்பு எல்லை தாண்டாம இருக்கணும்னு அட்வைஸ் பண்ணினா. அவா கிட்ட பணம் காசு இல்லாம இருக்கலாம். நல்ல மனசு இருக்குங்கறதுல நான் அசாத்ய நம்பிக்கை வெச்சிருக்கேன். ஒண்ணு உறுதியா சொல்றேன். ஜானா, லல்லு கல்யாணம் நடக்காம எங்க கல்யாணம் நடக்காது. எத்தனை வருஷமானாலும். இது ஜாதகம் தீர்மானிக்கல, சமயபுரத்தாள் தீர்மானிச்சதா நான் நெனைக்கிறேன். என்னால உங்களுக்கு எந்த கௌரவ பிரச்சனையும் வராது. மனப்பூர்வமா நம்புங்கோ. ரெண்டு மாலை, ஒரு மஞ்ச கயிறு, உங்க எல்லாரோட ஆசிர்வாதம் இத மட்டும்தான் எங்க கல்யாணம் எதிர் பார்க்கிறது. நடந்ததை போஸ்ட் மார்ட்டம் பண்ணவேண்டாம். நடக்கப் போறதுக்கு வழி சொல்லுங்கோ.'
'ஓரளவாவது பையனோட சம்பளம், அந்தஸ்து பார்க்கவேண்டாமா மாலதி? அப்பா நீ பணம் காசு இல்லாம கஷ்டப்படறதுக்கு சம்மதிக்க முடியுமா? ஒரு நிச்சயதார்த்தம் சின்ன அளவில் செய்யக் கூட அந்த மாமியால முடியாதேடி.'
ஸ்ரீனிவாசன் இப்படி சொன்னவுடனே, அதுவரை பேசாம இருந்த லலிதா பேச ஆரம்பித்தாள்.
'நான் குறுக்க பேசறதுக்கு மன்னிச்சுக்கோப்பா. உங்களுக்கு எங்கேப்பா பணம் இருக்கு? உழைக்கிறேள். அத உருப்படியா சேர்த்து வெச்சிருக்கேள். ஆச்சு, நீங்க சேர்த்து வெச்சிருக்கறதில எங்க மூணுபேர் கல்யாணத்தை உங்க ஆசைப்படி முடிச்சுட்டா, அதுக்கப்பறம் எங்கேப்பா உங்க கிட்ட பணம்? கிட்டத்தட்ட அண்ணு மாமி அளவுக்காவது இருக்குமாங்கறதே சந்தேகம் தான். இதோ இந்த பழங்கால வீடு. இது கூட நீங்க சம்பாதிக்கல. தாத்தா சொத்து. வித்து ஆறேழு பாகமா போட்டா ஆளுக்கு ஐயாயிரமே கிடைக்காதே அப்பா. எல்லோரும் உழைச்சு உழைச்சுதான் முன்னேறரோம். நீங்க எப்படி பொறுப்பா உழைச்சு கஷ்டப்பட்டு பாசத்தோட வளர்த்தேளோ, அப்படித்தானே அந்த மாமியும் அவா புள்ளைய வளர்த்திருப்பா. பாசத்தோட வளர்ததிருக்கா, மாலதி மேல உசுரையே வெச்சிருக்கா. இதை எப்படி சொல்றேன்னா, அந்த மாமி மாலதிக்கு எழுதின கடுதாசி என் கையில கிடைச்சது. பெத்த தாய் கிட்ட கூட கிடைக்காத ஒரு அன்பு. வேற என்னப்பா வேணும் ஒரு பொண்ணுக்கு நல்ல வாழ்க்கை அமைய.'
'நீங்க மாலதிய ஆத்த விட்டு துறத்தினா, நானும் அவளோட போயிடலாமான்னு யோசிச்சிண்டிருக்கேன். எனக்கு அந்த மாமி மேல பரிபூரண நம்பிக்கை இருக்கு. எனக்குனு ஒரு நல்ல வாழ்க்கைய அவளே அமச்சு கொடுப்பான்னு.'
அனைவரும் ஒரு கணம் ஷாக்கிலிருந்து மீளவில்லை.
வைதீஸ்வவரன் தொடர்ந்தார்.
'சம்பந்தி, உங்க புள்ள கல்யாணத்துல சமயோசிதமா நடந்த நீங்க பொண்ணு விஷயத்துல இப்படி அறிவிழந்து யோசிக்க கூடாது. சந்திர சேகர் சார், என் மாப்பிள்ளை சார்பில நான் எல்லோர் கிட்டேயும் வருத்தம் தெரிவிச்சுக்கறேன். என் பொண் கல்யாணம் சமயத்துல இவாளோட ஸ்டேடஸ் என்ன விட கம்மிதான். ஆனா எனக்கு இவா நல்ல குடும்பமா தெரிஞ்சா, பாசத்தோட இருக்கிற இந்த மூணு குழந்தைகள பார்த்தேன், பசி தெரியாம சமச்சு போடற மாமிய பார்த்தேன். ரெஸ்பான்ஸிபிள் ஃபாதரா ஸ்ரீனிவாச ஐயர் இருந்தார். கோழி அமுக்கற மாதிரி அமுக்கிட்டேன்.'
கோழி, அமுக்கல்னு அவர் சொன்ன உடனே கல்யாணமும் சந்திரசேகரும் ஒருவரை ஒருவர் பார்த்துக் கொண்டு சிரித்துக் கொண்டார்கள்.
'அப்பா, நீங்க கார்ல சொன்னது கரெக்ட் அப்பா. கோழி அமுக்கற குடும்பம்பா. ஜாக்கிரதையா பேசுங்கோ' என்று லோ வாய்ஸில் அப்பாவிடம் முணு முணுத்தான்.
'மாமா, எங்காத்து சார்பா பேசுவேள்னு பார்த்தா...?'. ஸ்ரீதர் தன் மாமனாரை அதிர்ந்து கேட்டான்.
'என்னப்பா பண்ண சொல்றே. மாலதி நீ தொறத்தினாலும் அங்கதான் பறந்து போவேன்னு சொல்றா. லலிதாவோ, நானும் அங்கே போயிடறேங்கறா. ஜானாவ இப்பவே ஏத்திண்டு போக காரோட மாப்பிள்ள துடிச்சிண்டிருக்கார். பேந்த பேந்த உங்க அம்மா முழிச்சிண்டிருக்கா. உங்க அப்பா நாலு நாள் கழிச்சு சரின்னு சொல்லப் போறார். இப்பவே சொல்லக் கூடாதுங்கற ப்ரஸ்டீஜ். தேவையில்லாம என் மாப்பிள்ளையத்தான் எல்லோரும் வில்லனா பார்க்கிறாங்க.'
'சட்டு புட்டுணு அண்ணு மாமி கிட்ட போய் சம்மதம் தெரிவிச்சிட்டு ஜானா கல்யாண ஏற்பாட்ட பார்க்கறதுதான் நல்லது. கூடவே லல்லு ஜாதகத்தை ஆளுக்கு ஒரு காப்பி போட்டுண்டு நல்ல வரனுக்கும் உடனே அலையணும். எனக்கு மாலதி மேல நம்பிக்கை இருக்கு, ஆனா அந்த பையன் சந்துரு மேல டவுட்டு.'
லலிதா மற்றும் வைதீஸ்வரன் பேச்சுக்களிலேயே அந்த ஒட்டு மொத்த குடும்பமும் மாலதி சந்துரு திருமணத்திற்கு சம்மதம் தெரிவித்து விட்டது.
'மாமா என்ன என்னவேணா சொல்லுங்கோ. ஆனா அவரை?'
'பார்த்தியா இப்பவே மாலதிக்கு கோபத்தை, அவாளப் பத்தி சொன்னா.'
'சார், உங்கள எனக்கு ரொம்ப பிடிச்சிருக்கு. எல்லாம்தான் சுமுகமா முடிச்சுட்டேளே? நான் சித்த ஜானாவோட பேசலாமா?'
கல்யாணம் இப்படி சொன்ன உடனே எல்லோரும் கொல்லென்று சிரித்தனர். ஸ்ரீமதி மட்டும் தலையில் அடித்துக் கொண்டு, 'நீ ஆத்துக்கு வா. அங்க கவனிச்சுக்கறேன்.' என்றாள்.
'அவரை ஒண்ணும் கோபிச்சுக்காதீங்கோ அம்மா. கொஞ்சம் நேரமாயிருந்தா நானே உங்க கிட்ட கேட்டிருப்பேன் அவரோட தனியா பேச. முந்தாதாள் ஃபோன்ல பேசினதோட சரி. அப்புறம் இப்பத்தானே ச்சான்ஸ் கிடச்சிருக்கு.'
ஜானாவின் பேச்சிற்கு கலகலவென்று சிரித்து விட்டாள் ஸ்ரீமதி.
சந்திர சேகர் ஸ்ரீமதியின் அருகில் வந்தார். 'ரொம்ப நாழியா ச்சேர்ல உட்கார்ந்துட்டேனா. காலை வலிக்குது ஸ்ரீமதி. இவாத்துல தென்னமரக்குடி எண்ணெய் இருந்தா கொஞ்சம் வாங்கி தடவி விடேன்.'
'மாமா, இங்க வாங்கோ மாமா. நான் தடவி விடறேன்.'
தென்னமரக்குடி எண்ணெயோடு நின்று கொண்டிருந்தான் ஸ்ரீதர்.
'இந்த அம்பிய நம்பி போகலாமா ஸ்ரீமதி. காலை முறிச்சுட மாட்டானே?'
மாலதி முகத்தில் சந்தோஷம். யாரும் எதிர்பார்க்காமல், ஸ்ரீமதியின் கன்னத்தில் பளிச்சென ஒரு முத்தத்தை கொடுத்து விட்டு லல்லுவை தர தர வென்று இழுத்துக் கொண்டு கொல்லைப் புறம் ஓடினாள்.
கல்யாணம் ஜானா ஜோடியோ ரேழி உள்ளில் 'என்ன பிடிச்சிருக்கா? எவ்வளவு பிடிச்சிருக்குனு அசட்டுப் பேச்சுகளை துவக்கிக் கொண்டிருந்தன.
ஸ்ரீமதி ஜானகியின் கல்யாண ஏற்பாடுகளை கேட்டறிந்து விட்டு சிங்கப்பூர் அலையன்ஸைப் பற்றி பேசினாள் சம்பந்தி, சம்பந்தி ஸ்கொயரிடம்.
தென்னமரக்குடி எண்ணெயை ஸ்ரீதர் தேய்த்து விட்டதில் சந்திர சேகருக்கு கொஞ்சம் வலி தேவலை.
பஞ்சாயத்து நடந்து கொண்டிருந்த போது கமலத்துக்கு முழு சமையலில் மனம் போகவில்லை. அதனால் அரிசி உப்புமாதான் ரெடி பண்ணினாள். லேட் லன்ச், பட் ஒன்லி உப்புமா வித் தேங்காய் சட்டினி.
மாப்பிள்ளை வந்திருப்பதால் கலத்து ஓரத்தில் சர்க்கரை.
கொஞ்சம் ரெஸ்ட். நான்கு மணிக்கு ஜானாவுக்கு கல்யாணம் டாட்டா காண்பித்து விட்டு பெற்றோர்களை ஏற்றிக்கொண்டான் காரில்.
தொடரும்
No comments:
Post a Comment