மனதோடுமலர்கள்_71

மனதோடுமலர்கள்_71

அத்யாயம் 71

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

க்ரோம்பேட்டை ராதா நகரில் அண்ணு மாமிக்கு மிக நெருக்கமான குடும்பங்கள் ஒரு இருபத்தைந்து இருக்கும்.

அரசல் புரசலாக பரவிக் கொண்டிருந்த சந்துரு கல்யாண சந்தேகங்களுக்கு முற்றுப் புள்ளி வைக்கும் விதத்தில் அண்ணு தெரிந்தவர்களிடம் விவரங்களை சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒவ்வொருவராக தாங்களே வந்து மாலதியிடம் அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டிருந்தனர். நிறைய உறவுகள் மலரத் தொடங்கின அவள் சந்தோஷத் தோட்டத்தில்.

சிலர் அவளை மன்னி என்றும் சிலர் அக்கா என்றும் சிலர் பெயர் சொல்லியும் அழைத்து அவளை உற்சாகப் படுத்திக் கொண்டிருந்தனர்.

லலிதாவிற்கும் மாலதிக்கும் அவர்களின் பாசப் பிணைப்பு பிரமிப்பூட்டுவதாக இருந்தது.

அன்று ஒரு ஞாயிறு. லலிதா வேலூர் சென்றிருந்தாள்.

வேலூரில் சுமங்கலிப் பிரார்த்தனை. மாலு பைஷ்டை ஆதலால் செல்ல முடியாத சூழ்நிலை.

காலை ஏழு மணி. ஃபளாஸ்கில் காஃபி போட்டு எடுத்துக் கொண்டு மாலதியை பார்க்க அண்ணு வந்தாள்.

'சந்தாக்கு எங்கேயோ கிரிக்கட் ஆட போகணுமாம். அவனை அனுப்பிச்சுட்டு வரதுக்கு கொஞ்சம் லேட் ஆயிடுத்து. இதுல காஃபி ரெண்டு வேளைக்கு வரும். பதினோரு மணிக்குள்ள சமச்சு எடுத்துண்டு வரேன்.'

'உங்களுக்குதான் சிரமம் கொடுக்கறேம்மா?'

'இதுல என்னடி சிரமம் எனக்கு. எங்காத்துக்கு வந்ததுக்கப்பறம் ஏகப்பட்ட சிரமம் உனக்கு இருக்கு. நான் பண்றது ஒண்ணுமே இல்லை.'

'அம்மா, அந்த ஸ்டூல்ல உட்கார்ந்துக்கோங்கோம்மா.'

உட்கார்ந்தாள். கொஞ்சம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள் அமர்ந்து கொண்டே.

'என்னம்மா யோசனை?'

'ஒண்ணுமில்லேடி. உங்க அப்பா ராத்திரி ஃபோன் பண்ணியிருந்தா. நிச்சயதார்த்தம் எப்ப சௌகர்யப் படும்னு கேட்டார். சந்தாவையும் மாலதியையும் கேட்டுண்டு சொல்றேன்னு சொன்னேன். நீ என்ன சொல்ற?'

'என்ன கேட்டேளல்னா எதுக்கும்மா இதெல்லாம். எங்க கல்யாணம்தான் எப்பவோ முடிவாயிடுத்தே. ஆச்சு, இன்விடேஷன் கூட இத்தனை நேரம் அடிக்க கொடுத்திருப்பா. இப்ப போய் எதுக்கும்மா வீண் செலவெல்லாம்.'

'அப்படி இல்லேடி. வாழ்க்கைல ஒரு தடவை கல்யாணம்கிறது. ஆயுசு பர்யந்தம் ஞாபகம் வெச்சுக்கணும் இல்லையா? எனக்கு இருக்கரதும் ஒரே புள்ள. வேற ஆத்து கல்யாணத்துக் கெல்லாம் போகும் போது நம்ம பையனுக்கு இப்படியெல்லாம் செய்லியேன்னு உறுத்தும் இல்லையா?'

'சரிம்மா. உங்க இஷ்டம்.'

'ஜானா நிச்சயதார்த்தத்துக்கு உங்காத்துலேந்து இருபது பேர் வந்தா. எங்காத்துக்காரா இருபது பேர். நாப்பது பேர் சாப்பாடு, உனக்கு புடவ, சந்தாக்கு ட்ரெஸ், வாத்யார் சம்பாவனை எல்லாம் கணக்கு பண்ணினா எப்படியும் ஐயாயிரம் ஆறாயிரம் ஆகும்.'

'இதெல்லாம் இழுத்து விட்டுக்கணுமா அம்மா. கொஞ்சம் யோசியுங்களேன்.'

'எனக்கு ஆசை. ஏதோ இந்த அளவுக்காவது பண்ணனும்னு. கையில பைசா இல்லைனாலும் பண்ணனும் இல்லையா?'

'கடன்தான் அம்மா வாங்கணும். யாரை கேக்கறது?'

'நான் ஒண்ணு மனசுல வெச்சிண்டு இருக்கேன். அடுத்த மாசத்திலேந்து சந்தாக்கு புது சம்பளம் வந்துடும். கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி இருக்கும் மூணு மாசம், சில்லறை கடன் எல்லாம் அடைச்சது போக ஒரு மூவாயிரம் மிச்சப் படுத்திடலாம். அதனால நான் என்ன நெனச்சிண்டு இருக்கேன்னா, ஒரு பத்து பதினஞ்சு பேர சேர்த்து ஒரு சீட்டு புடிச்சா என்ன?'

'என்னம்மா சொல்றேள்? இதெல்லாம் தோது படுமா?'

'ஏண்டி முடியாது. நாம ஆரம்பிச்சா முதல் மாத சீட்ட நாம எடுத்துக்கலாம். நூத்துக்கு ஒரு ரூபா கமிஷன் கிடைக்கும். நீ ஒரு சீட்டு, சந்தா ஒண்ணு, சச்சு ஒண்ணு, ராஜி ஆத்துல ஒண்ணோ ரெண்டோ, இப்படி ரொம்ப தெரிஞ்சவா நம்பிக்கையா மாசா மாசம் பணம் கொடுக்கறவாளெல்லாம் சேர்த்துக்கலாம். மூணு நாலு மாசம் கழிச்சு உன் சீட்டையும், சந்தா சீட்டையும் தள்ளி எடுத்தா கல்யாண செலவையும் சமாளிச்சுடலாம்.  வாழ்க்கையில ரிஸ்க் எடுத்துதான் சில சமயம் நம்முடைய தேவைகள பூர்த்தி பண்ண வேண்டியிருக்கு.  என்ன பண்றது.'

'அம்மா, நீங்க நிதி அமைச்சரா இருக்க வேண்டியவா. கேட்க நல்லாத்தான் இருக்கு. நானும் யோசிக்கிறேன்.'

'எனக்கென்னமோ யோசிச்சுண்டே இருக்கரத விட இறங்கிடலாம். ஆச்சு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் உன் சம்பளம், அவன் சம்பளத்த வெச்சு சாமர்த்தியமா நீ குடுத்தனம் பண்ணப் போர. அதுவரைக்கும் தானே.'

'இப்ப தான் இங்க வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கேன். இங்க எனக்கு ஆஃபீஸுல பழக்கம் அவ்வளவா ஆகல. அதனால என்னால யாரையும் சேர்த்து விட முடியாது. அதான் யோசிக்கறேன். என் சீட்டு பிரச்சனை இல்லை.'

'ஒன்னுட்ட முதல் சீட்டு பணத்தை வாங்கிண்டு கைராசியத்தான் பார்க்கிறேனே. இங்க இருக்கிற தெரிஞ்சவாகிட்ட பேசிட்டு வரேன்.'

மாலதி அசந்தே போய்விட்டாள். எதையும் துணிச்சலோடு சமாளிக்கும் குணம்.

'பேசிண்டே லேட் ஆயிடுத்து பாரு. போய் சமைக்க ஆரம்பிக்கணும். உனக்கு வேற பசிக்கும். நான் வரேன். இந்த ஏழை குடும்பத்துல வாக்கப் பட்டு உனக்கு கஷ்டப் படணும்னு இருக்கு பாரு.'

'அம்மா, நீங்க என்னோட இருக்கர வரைக்கும் எதையும் சமாளிச்சுடலாம். எனக்கு ஒரு கஷ்டமும் இல்லைமா.'

தன் வீட்டுக்கு திரும்பினாள் அண்ணு, சீட்டு திட்டத்தை சிந்தித்துக் கொண்டே.

தொடரும்