திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −20

 (திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −20

முன்னம் நடந்தேறிய பூர்வர்கள் காலத்து நிகழ்வுகளோடு தன்னை ஒப்பிட்டுக் கொண்டு, 

திருவல்லிக்கேணி அம்மாள் பேசிவருவது மாமுனிகளுக்கு சற்று வித்யாசமாகத் தெரிந்தாலும்,

மனதளவில் அம்மையார் தான் ஏதும் பகவத், பாகவத, ஆசார்ய கைங்கர்யங்களில் இதுவரையிலும் ஈடுபடாதது குறித்து மிகவும் நொந்திருக்கிறாள் என்பதை அவரால் நன்கு உணர முடிந்தது...

அதனால் தற்பொழுது, அவளிடம் தமது கேள்வியைச் சற்றே மாற்றிக் கேட்டார் பெரிய ஜீயர்..

"அம்மணி... நேரிடையா எந்த விதமான கைங்கர்யம் நீ செய்யலைனாலும், எப்பவாவது, எந்த விதத்திலாவது கைங்கர்யம் செய்யறவாளுக்கு ஏதானும் உபகாரமா இருந்ததுண்டா?..."

ஜீயரின் கேள்விக்கு விடையாக "இல்லை" என்பதுபோல் தலையசைத்தாள் திருவல்லிக்கேணி அம்மையார்..

பின், ஒரு பெருமூச்சுடன் அவளே தொடர்ந்தாள்..

"ஸ்வாமி... அடியேன் என்ன,

#ஈரவாடையினால் கண்டேனோ ஈரங் கொல்லியைப் போலே?.." 

.....என்று ஒரு வினாவை மாமுனிகள் முன்னே வைத்தவள், வழக்கம்போல், அதன் வ்ருத்தாந்தத்தையும் விவரமாக எடுத்துரைத்தாள்..

"ஸ்வாமி...துலுக்கர் படையெடுப்பால நம்பெருமாளுக்கு ஆபத்து வந்ததையும், அதனால அவர பத்ரமா பாதுகாக்கறதுக்காக திருநாராயணபுரம், திருமலை போன்ற ஸ்தலங்கள்ல எழுந்தருள பண்ணியதையும் தேவரீர் கேள்விப்பட்டிருப்பேள்..

எல்லா அமர்க்களமும் ஓய்ந்த பிறகு, அடியார்கள்லாம் சேர்ந்துண்டு, நம்பெருமாள மறுபடியும் திருவரங்கத்துக்கு, "கோபண்ண உடையார்"னு ஒரு ராஜா மூலமா எழுந்தருளப் பண்ணினா....

இதுநடுவுல, திருவரங்கத்த சேர்ந்தவா எல்லாரும் ஒன்னு சேர்ந்துண்டு ஒரு நூதன(புதிய) விக்ரஹத்த உற்சவ மூர்த்தியா ப்ரதிஷ்டை பண்ணி, அவருக்கு எல்லா விதமான உபசாரங்களையும்  பண்ணிண்டு இருந்தா..

இப்போ...நீண்ட காலத்துக்குப் பிறகு அரங்கனோட இந்த உற்சவ மூர்த்தி வந்து சேர்ந்ததுனால, 

"இவர் நம்மோட அழகிய மணவாளன்தானா?" ங்கற சந்தேகம் எல்லாருக்கும் வந்துடுத்து..

...ஸ்தலத்தாரெல்லாம் இந்த சந்தேகத்த எப்படி தீர்த்துக்கறதுன்னு ரொம்ப யோசனை பண்ணிண்டு இருந்தா..

பழைய கைங்கர்யபரர்கள்ல யாரானும்  பெருமாள அடையாளம் கண்டு சொல்லக்கூடியவா இருக்காளான்னு தேடிப்பார்த்தா..

அப்போ, பெருமாளோட திருமேனி வஸ்திரத்த நித்யமும் சுத்தம் பண்ணிக் கொடுத்துண்டு இருந்த ஒரு வண்ணான் (ஈரங்கொல்லி) இன்னமும் உயிரோட இருக்கான்னு தெரிஞ்சு அவன்கிட்ட விக்ரஹத்த எடுத்துண்டு போனா..

அவனுக்கு அப்போ ரொம்ப வயசாயிருந்ததால, கண்பார்வை போயிருந்தது... அவனால பெருமாள நேரப் பார்க்க முடியல..

வந்திருந்தவாள்கிட்ட அவன் ஒரு யோசனை சொன்னான்..

"பெருமாளோட வஸ்திரத்த சுத்தப்படுத்தறதுக்கு முன்னாடி, நான் அத ஜலத்துல ஊற வெக்கறது வழக்கம்.. அப்படி ஊறின அந்த தீர்த்தத்த, நான் முகர்ந்து பார்த்து, பலகாலம் பருகி இருக்கேன்..

நீங்க ஒன்னு பண்ணுங்கோ...

இப்போ வந்த இந்த பெருமாள் அரையில ஒரு வஸ்திரத்த சாத்தி, காவேரி தீர்த்தத்துல அவருக்கு ஒரு திருமஞ்சனமும், ஏற்கனவே இருக்கற பெருமாளுக்கு ஒரு வஸ்திரம் சாத்தி, அவருக்கு ஒரு திருமஞ்சனமும் பண்ணி, அந்த ஈரவாடை ரெண்டையும் எனக்கு ப்ரஸாதமா தாங்கோ...

அப்போ, என்னால சந்தேகத்துக்கு இடமில்லாம, நிச்சயமா நம்ம பெருமாள அடையாளம் காணமுடியும்.."

...அந்த ஈரங்கொல்லியோட யோசனை எல்லாருக்கும் சரினு படவே, அவன் சொன்ன மாதிரியே செஞ்சு, அந்த ரெண்டு ஈரவாடையையும் அந்த ஈரங்கொல்லிக்கிட்ட கொண்டு வந்து கொடுத்தா..

அவனும் அந்த திருமஞ்சன வஸ்திரங்கள முகர்ந்து பார்த்து, தீர்த்தத்தையும் ஸ்வீகரித்து, பழைய திருமேனிய அடையாளம் கண்டு,

"இவரே நம்பெருமாள்!..

நம் பெருமாள் திரும்பி வந்து விட்டார்.."னு சொல்லி, பழைய திருமேனிய அடையாளம் காட்டி, ஆனந்தக் கூத்தாடினான்...

....அன்னிக்கு அந்த ஈரங்கொல்லியோட வாயில வந்த அந்த "நம்பெருமாள்"கற வார்த்தையே, அழகிய மணவாளனுக்கான நிரந்தரமான திருநாமமும் ஆயிடுத்து!..

....இப்படி ஈரவாடை தீர்த்தத்து மூலமா ஒரு விக்ரஹத்த நிச்சயித்து அறியணும்னா, அந்த ஈரங்கொல்லிக்கு அந்த பெருமானோட திருமேனியில எவ்ளோ ப்ரேமம் இருக்கணும்!..

அவன் அன்னிக்கு செஞ்சது எவ்ளோ பெரிய கைங்கர்யம்!..

.....இப்படி எம்பெருமானுக்கு நித்யமும் கைங்கர்யம் பண்றவாளுக்கு ஒத்தாசையா இருந்து, கண் இழந்த அந்த தசையிலும், அவன் காரியம் பண்ணானே!..

அவனுக்கெல்லாம் அடியேன் ஈடாவேனோ ஸ்வாமி?...

அடியேனோட ஜன்மாவே வ்யர்த்தம் ஸ்வாமி!..." 

....என்று கூறிய திருவல்லிக்கேணி மாதரசியின் விழியோரம் நீர் வழிந்தது...

(வளரும்..)