மனதோடுமலர்கள்_67

மனதோடுமலர்கள்_67

அத்யாயம் 67

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

ஆத்துக்கு டெலிஃபோன் கனக்‌ஷன் வந்தவுடன் ஒரே ஆனந்தம் அண்ணுவுக்கு. இனிமே தயங்கி தயங்கி யார் ஆத்துக்கும் போய் 'ஒரு ஃபோன் பண்ணிக்கட்டுமா என்று கேட்க வேண்டாம்.'

'இனி பிரேமாவோடு பேசலாம், அண்ணாவோடு பேசலாம், ஸ்ரீமதி, சச்சு...எல்லாருமே இந்த டெலிஃபோனுக்குள் வந்துடுவா. மாலதிக்கு ரொம்ப வசதியா இருக்கும். அவ அம்மா அப்பாவோட மணிக் கணக்கா பேசலாம்.'

கனக்‌ஷன் கொடுத்தவுடன் தலையை சொறிந்து கொண்டு நின்றான் லைன்மேன்.

'என்னடா? என்ன வேணும்?'

'டீ காசு?'

'டீ என்னடா டீ. காஃபி போட்டுத் தரேன். சித்த இரு.'

காஃபி கொடுத்தாள். அப்படியே 'நேத்திக்கு பக்ஷணம் பண்ணினேன். கொஞ்சம் ஒன் குழந்தைகளுக்கு கொடு'. பக்ஷணத்தை பொட்டலம் கட்டி கொடுத்தாள்.

'அம்மா வீட்டு நம்பர் 462938. குறிச்சுக்கோங்கோம்மா. நான் வரேன்.'

இலக்கங்களை கூட்டி, ஒரு இலக்கமாக்கினாள். அட, ஐந்து. சந்தாக்கு ராசியான நம்பர். எட்டாயிருந்திருந்தாலும் அவளைப் பொறுத்த மட்டில் அதுவும் சந்தாவின் ராசியான நம்பர்தான். அது என்னவோ, ஆத்துக்கு டெலிஃபோன் வந்தது ராசியாகணும். நம்பர் அந்த ராசிய கொடுத்து விட்டது.

செவ்வாய் கிழமை. அட, மாலதி வந்தாச்சு பெட்டி படுக்கையோடு, லலிதாவோட. சந்துரு தாம்பரம் போய் ஸ்டேஷனிலிருந்து அழைத்து வந்தான்.

'இந்தா அந்தாத்து சாவி. காஃபி சாப்டுட்டு அங்க போகலாம். பெட்டி படுக்கைய மாத்திரம் அங்க வெச்சிண்டு குளிச்சிட்டு வந்துடுங்கோ. சமையல்லாம் இங்க பண்ணிடறேன்.'

'அம்மா, ஆத்துக்கு ஃபோன் வந்திருக்கா.'

'நான் ஒரு பைத்தியம் பாரு. வந்தோண்ணயே சொல்லமாட்டேன்?'

குளித்து விட்டு வந்தார்கள் திரும்பவும் சந்துரு ஆத்துக்கு. சந்துரு ஆஃபீஸ் கிளம்பியிருந்தான்.

பேசிக்கொண்டே சாப்பிட்டனர் மூவரும்.

பிறகு மெல்ல மூவரின் கல்யாண பேச்சுக்கள்.

'மாலதி, உன் கிட்ட உங்க அண்ணா மாமனார் நம்பர் இருக்கோ'.

'இருக்கேம்மா. எதுக்கும்மா?'

'அவருக்கு ஃபோன் போட்டு என் கிட்ட கொடேன். நான் கொஞ்சம் அவரோட பேசணும்.'

போட்டுக் கொடுத்தாள்.

லைனில் வைதீஸ்வரன்.

'நான் அண்ணு பேசறேன். எப்படி இருக்கேள்? உங்க ஆத்துக்காரி, உங்க பொண்ணு கற்பகம், பேரன் சுரேஷெல்லாம் எப்படி இருக்கா?'

'நமஸ்காரம் மாமி. நீங்க எப்படி இருக்கேள்? என்ன திடீர்னு ஃபோன்ல?'

'ஒங்களால எனக்கு ஒரு உபகாரம் ஆகணும். உங்களாலதான் இது முடியும்.'

'சொல்லுங்கோ, காத்திண்டிருக்கேன்.'

லலிதா கல்யாண விஷயத்தில் இருக்கிற சிக்கலை சொன்னாள்.

'நீங்கதான் அந்த சீனாக்காரனோடு பேசி பட்டாபிக்கு கோட்டர்ஸ் வாங்கித் தரணும் சிங்கப்பூர்ல. கல்யாணம் ஆகலைனா பிரும்மச்சாரிக்கான இடம்தான் தருவாளாம்.'

'சிங்கப்பூர்ல எந்த கம்பெனி? சொல்லுங்கோ?'

'மாலதி, மாமாவோட சித்த பேசிண்டிரேன். நான் ஸ்ரீமதி கொடுத்த பேப்பர எடுத்துண்டு வரேன்.'

மாலதி அவரோடு பேசிக் கொண்டிருந்தாள். அண்ணு அந்த பேப்பரை மாலதியின் கையில் கொடுத்து வாசிக்க சொன்னாள். அவளும் அவரிடம் வாசித்து காண்பித்தாள். குறித்துக் கொண்டுவிட்டு, அண்ணுவிடம் பேசவேண்டும் என்றார்.

'மாமி, கொஞ்சம் கூட கவலைப் படாதீங்கோ. அந்த பஸிஃபிக் கன்ஸ்ட்ரக்‌ஷன் கம்பெனிக்கு எங்க மில்லுலேந்து தான் அங்க வேலை செய்யறவாளுக்கு வருஷா வருஷம் யூனிஃபார்ம் போறது. அந்த எம்.டி. ரொம்ப நல்லவர். பேர் க்ளன் சேங்க். பிரச்சனை முடிந்துடுத்துனே வெச்சிக்கோங்கோ.'

'மாமி, இதெல்லாம் யாரும் என் கிட்ட இதுவரைக்கும் சொல்லல. உங்களுக்குதான் குழந்தைகள் மேல எவ்வளவு கவலை? ரொம்ப பெருமையா இருக்கு மாமி, உங்கள நெனச்சா'

'என்ன பாராட்டறது இருக்கட்டும். நல்ல படியா அந்த சீனாக் காரன் கிட்ட பேசி ஒரு நல்ல முடிவா கொடுக்கணும்.'

'அடுத்தவாரம் ஆர்டர் விஷயமா சிங்கப்பூர் போக விசா எடுத்திருக்கேன். ஃபோன்ல முதல்ல க்ளென் கிட்ட பேசறேன். தேவைப்பட்டா இந்த வாரத்திலேயே நேர போய் பேசறேன். எல்லாம் உங்க மனசு போல நடக்கும்.'

'வயத்துல பால வார்த்தேள். உங்களுக்கு சிரமம் கொடுத்ததுக்கு க்ஷமிக்கணும். எல்லாரையும் கேட்டதா சொல்லுங்கோ.'

திரும்பவும் மாலதியிடம் பேசவேண்டும் என்று சொன்னாள்.

'மாலதி, இனிமேல் உங்க மூணு பேருக்குமே ஒரு கெட்டிக்கார அம்மா கெடச்சிருக்கா. உண்மையிலேயே, நீ ரொம்ப கொடுத்து வெச்சிருக்கே. அந்த மாமிகிட்ட என்ன ஒரு அன்பு எல்லார் கிட்டேயும்? க்ரேட் லேடி. அவளுக்கு அவ பிரியப் படற அத்தனை சந்தோஷத்தையும் நீ அவாத்து மாட்டுப் பொண்ணா வந்ததுக்கப்புறம் கொடுக்கணும். என்ன.'

ஆத்து நம்பரைக் கேட்டார். கொடுத்தாள். பேச்சை முடித்துக் கொண்டார்.

அண்ணு ஏதோ ஒரு சிறிய துணியை எடுத்து மஞ்சள் கரைசலில் போட்டு ஒரு ரூபாய் நாணயத்தை முடிந்து வைத்தாள். தெய்வமும் துணை நிற்க வேண்டுமே. அதற்கு ஒரு அச்சார கமிஷன் வேண்டாமா? அதான்.

தொடரும்