மனதோடுமலர்கள்_68

மனதோடுமலர்கள்_68

அத்யாயம் 68

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

மறுநாள் புது வீட்டில் சமையல் ஆரம்பிக்க தேவையானவற்றை இருவரும் வாங்கி வந்தார்கள். ஒன்றிரண்டு பாத்திரங்கள், மளிகை சாமான்கள், காய்கறிகள்.

புது இடம். லலிதாவுக்கும் மாலதிக்கும் வெகு நேரம் தூக்கம் வரவில்லை. பேசிக்கொண்டு இருந்தார்கள்.

மறுநாள் இன்கம்டாக்ஸ் டிபார்ட்மெண்டில் மெட்ராஸில் ஜாயின் பண்ணவேண்டும் மாலதி. முதல்நாளே சந்துருவிடம் ஆஃபீஸ் போவது எப்படி என்ற விவரத்தையெல்லாம் கேட்டுக் கொண்டாள்.

'நீ வேணா, அவளை கொண்டு விட்டுட்டு போயேண்டா.'

'நாளைக்கு முக்கியமான மீட்டிங் இருக்கு. நான் ஏழுமணிக் கெல்லாம் கிளம்பணும். சொல்லி கொடுத்திருக்கேன். அவ பத்திரமா போயிப்பா. ஈஸி தாம்மா.'

மாலதி கிளம்பியாச்சு. சந்தா கிளம்பியாச்சு. அடுத்த தெருவில் இருக்கும் மாலதியின் புது வீட்டுக்கு செல்கிறாள் அண்ணு.

'வாங்கோ மாமி.'

'என்ன போர் அடிக்கறதா? போர் அடிச்சா நேர எங்காத்துக்கு வந்துடு, என்ன?'

'என்ன சமையல் இன்னிக்கு?'

'புதுசா வந்திருக்கோம்னு சேமியா பாயஸம் வெச்சேன். வெத்த குழம்பும், புடலங்கா கூட்டும் வெச்சேன்.'

'அடி சக்க. சந்தாக்கு புடலங்கா கூட்டுனா ரொம்ப புடிக்கும். மாலதி ஒத்தாசை செஞ்சாளா?'

'அவ எங்காத்து செல்ல பொண்ணு மாமி. சமையல்லாம் உங்காத்துக்கு வந்துதான்.'

'சமையல் ஒரு பெரிய சமாச்சாரமா. மாலு கெட்டிக்காரி, சித்த நாழில எல்லாத்தையும் கத்துண்டுடுவா.'

'மாலதிய விட்டுக் கொடுத்து பேச மாட்டேளே..:

'அழகு, சமத்து சாமர்த்தியம், படிப்பு, உத்யோகம் எல்லாத்தோடையும் என் புள்ளைக்கு ஆத்துக்காரியா வரப்போறவள எப்படி விட்டுக் கொடுக்க முடியும்?'

பாயசம் ஒரு டம்ளரில் கொடுத்தாள். 'எப்படி இருக்குனு சொல்லுங்கோ மாமி'.

'நான் இன்னும் பூஜை புனஸ்காரம்லாம் பண்ணல. இருந்தாலும் கொடு. நாக்கு ருசி கேட்கறது.'

குடித்துக் கொண்டே 'பிரமாதம் லலிதா. இந்த ஒண்ணே போதும், சிங்கப்பூர் மாப்பிள்ளை நீ சொன்னதெல்லாம் கேட்பான்.'

'மாப்பிள்ளையே நான் இன்னும் பார்க்கல. அதுக்குள்ள என்னை சிங்கப்பூர் அனுப்பிச்சேளா?'

'அம்மாடி, எனக்கு இது தோணவே இல்லையே. அதுக்கென்ன, ஸ்ரீமதி கிட்ட சொல்லி, வில்லிவாக்கத்திலிருந்து அந்த புள்ளையாண்டான அழச்சிண்டு வந்தா போச்சு.'

முகம் சிவக்கும் சிரிப்பு அவளிடத்தில்.

'மாமி, தப்பா நெனச்சுக்க மாட்டேளே. ஆசாரமாவாகவும் இருக்கேள், ரொம்ப மாடர்னாவும் யோசிக்கிறேளே, எப்படி?'

'அது ஒண்ணுமில்லைடி. சந்தா குழந்தையா இருக்கும் போது அவன் ஸ்கூலுக்கு அனுப்பிச்சுட்டு அஞ்சாறு பணக்காராத்துல சமைச்சு போடறது, வீட்டு வேலைனு பரபரன்னு இருப்பேன். அங்கெல்லாம் அவாளோட பழகி பழகி நீ சொன்னையே மாடன்..அதுவும் வந்துடுத்து. ஆத்தோடதான் ஆசாரம். வெளிய கிளம்பினா அதெல்லாம் அவ்வளவா பார்க்க முடியறது இல்ல. நாலு சுவத்துக்குள்ள தான் மதம், சாமி, ஆசாரம் இதெல்லாம். ஆத்த தாண்டினா விழுப்புதான். என்ன செய்யறது, இங்க மெட்றாஸுல யாரும் எதுவும் பார்க்க முடியாது. அவாளச் சொல்லி குத்தமில்ல. ஆத்துக்கு வந்த உடனே, ரெண்டு சொம்பு தலைல தண்ணிய விட்டுண்டு நம்ம மனசு திருப்திக்காக ஜபம் பண்ணிண்டு ஏதோ காலத்தை ஓட்ட வேண்டியதுதான். கிராமத்துல இருந்திருந்தா இவ்வளவு தூரம் சந்தாவ படிக்க வெச்சிருக்க முடியாதே.'

'நன்னா பண்ணிருக்க. இன்னும் ஒரு அரை டம்ளர் கிடைக்குமா? நானே சமச்சிண்டு இருக்கேனா. நாக்கு ருசி கேட்கறது.'

'நீ சிங்கப்பூர் போனா இந்த மாமிய கூட்டிண்டு போவையோனோ?'

'ஏண்டான்னு கூப்பிட ஆத்துக்காரர கொடுங்கோ முதல்ல.'

'இதப்பாரேன். இப்பவே அடா புடாவா. உங்க அப்பாகிட்ட சொல்றேன் இரு.'

நிறைய பேசிவிட்டு கிளம்பினாள். லலிதா வும் அவளோடு வந்து அவாம் வரைக்கும் கொண்டுவிட்டு சென்றாள்.

நேராக டெலிஃபோன் பக்கம் வந்தாள். அங்கு ஒரு பேப்பரில் குறித்து வைத்திருந்த ஸ்ரீமதி நம்பருக்கு டயல் செய்தாள்.

ஃபோன் வந்ததில் ஆரம்பித்து, வைதீஸ்வரனுடன் பேசியது எல்லாம் சொன்னாள்.

'அப்பா, சைனாக்காரன் ஒன்னுட்ட அடி வாங்கறதிலேந்து தப்பிச்சான்னு சொல்லு.'

சிரித்தாள். 'ஸ்ரீமதி, லலிதா க்கு பையன காட்டாமயே கல்யாணம் வரைக்கும் போயிண்டிருக்கோமே. இந்த காலத்து குழந்தைகள் அந்த காலத்து மாதிரியா? அதுங்களுக்கும் ஆசை இருக்காதா? சந்தா தான் பொண் பார்க்கரதுக்கு வேலையே இல்லாம பண்ணிட்டான். ஏதாவது இது விஷயமா செய்யேன்.'

'சரி அண்ணு. நானே கோமதி கிட்டேயும் வேலூர்ல இருக்கற அவ அப்பாகிட்டேயும் பேசி, க்ரோம்பேட்டிலேயே பொண் பார்க்க வைக்கறேன், என்ன?'

'ரொம்ப புண்ணியமா போகும் டி. அதுக்குள்ள திருப்பூர் பிராமணனும் நல்ல ந்யூஸா கொடுக்கணும். எல்லாத்தையும் அம்பாள் கிட்ட விட்டுட்டேன். அப்புறம், திருப்பூர் மாமாகிட்ட நான் பேசினது ரகசியமா இருக்கட்டும். அப்புறமா நடக்கும்போது எல்லார் கிட்டேயும் சொல்லிக்கலாம், என்ன?'

செயல்களை செய்து கொண்டே, அந்த செயல்களை பகவானுக்கு அர்ப்பணிப்பது என்பது கர்ம யோகம்னு சொல்றா. இவ ஒரு கர்ம யோகியோ?

தொடரும்