Monday, January 24, 2022

கீழப்பாவூர் நரசிம்மர்

 >> #நரசிம்மர் மீண்டும் அவதாரம் எடுத்த தலம் - #கீழப்பாவூர்நரசிம்மர்கோவில் <<

இந்தியாவில் உள்ள நரசிம்மர் கோவில்களில் அபூர்வமானதும், வேறெங்கும் காண இயலாத பல்வேறு சிறப்புகள் நிறைந்த தலமாக கீழப்பாவூர் நரசிம்மர் கோவில் விளங்குகிறது.

தலம், மூர்த்தி, தீர்த்தம் மட்டுமின்றி பல்வேறு சிறப்புகள் நிறைந்தது கீழப்பாவூர் நரசிம்மர் ஆலயம்.

இந்தியாவில் மூன்று இடங்களில் தான் 16 திருக்கரங்களுடன் கூடிய நரசிம்மர் ஆலயம் உள்ளது.

ஒன்று ராஜஸ்தான் மாநிலத்திலும், மற்றொன்று பாண்டிச்சேரி அருகே சிங்ககிரி எனும் சிறுகுன்றிலும் உள்ளது.

மூன்றாவதாகக் கீழப்பாவூரில் மட்டுமே சமதளமான பகுதியில் 16 திருக்கரங்களுடன் அருள்பாலித்து வருகிறார்.

எல்லாவற்றிற்கும் மேலாக ரிஷிகளுக்கு காட்சி கொடுத்தது மட்டுமின்றி, நிரந்தரமாகத் தங்கி இருப்பதும் இங்கு மட்டுமே.

இத்தலம் சுமார் 1,100 ஆண்டுகள் புராதனச் சிறப்புமிக்கதாகும்.

முதன் முதலில் நரசிம்மர் அவதாரம் நிகழ்ந்தது அகோபிலம் திருத்தலத்தில். மீண்டும் அவதாரம் எடுத்த தலம் கீழப்பாவூர் ஆகும்.

>> தல வரலாறு

கிருதயுகத்தில் பிரகலாதனுக்காக திருமால் நரசிம்ம அவதாரம் எடுத்து இரண்யனை அழித்தார்.

சில நாழிகைகளே நீடித்திருந்த நரசிம்ம அவதாரத்தை காண காசிய முனிவர், நாரதர், வருணன், சுகோசன் முனிவர் போன்றோர் விருப்பம் கொண்டு மகா விஷ்ணுவை நோக்கித் தவம் இருந்தனர்.

இவர்களுடைய தவத்தை மெச்சிய பகவான் விஷ்ணு, “பொதிகை மலைச்சாரலில் அகத்தியர் ஏற்படுத்திய மணிமுக்தா தீர்த்தத்தில் நீராடியபின் அங்கிருந்து 40 கல் தொலைவில் வடக்கே செல்லும் சித்ரா நதிக்கரையில் எம்மை வேண்டித் தவம் இயற்றுக” என்று கூறி மறைந்தார்.

அதன்படியே முனிவர்களும், தேவர்களும் சித்ரா நதிக்கரையில் பல ஆண்டுகள் கடும் தவம் மேற்கொண்டனர். அந்த தவத்தில் மகிழ்ந்த பகவான் மகாவிஷ்ணு தான் முன்பு எடுத்த நரசிம்ம அவதாரத்தை ஸ்ரீதேவி, பூதேவிகளுடன் மகா உக்ர மூர்த்தியாக 16 திருக்கரங்களுடன் காட்சியளித்தார்.

கர்ஜனையுடன் காட்சியளித்த பகவானைக் கண்ட முனிவர்களும், தேவர்களும் மெய்மறந்து நரசிம்மரை தரிசித்தனர்.

பின்னர், இந்த அவதாரக் கோலத்திலேயே இவ்விடத்தில் நிரந்தரமாகக் குடிகொண்டார். அந்த இடம் சோழர்கள் காலத்தில் சத்திரிய சிகாமணி என்று அழைக்கப்பட்ட தற்போதைய கீழப்பாவூர் ஆகும்.

வடிவச்சிறப்பு

அமைதியான சூழலில், வயல்வெளிகள் நிறைந்த பசுமையான பகுதியில் இந்த “#லட்சுமி_நரசிம்மர்” ஆலயம் அமைந்துள்ளது.

இங்கு 16 திருக்கரங்களுடன் நரசிம்மர் காட்சி தருவது சிறப்பாகும்.

இரண்ய கசிபுவை சிங்கப்பெருமாள் வதம் செய்த காட்சியை இத்தலத்தில் அப்படியே காணலாம்.

இரண்யனை தன் மடி மீது கிடத்தி, இரண்டு கரங்களால் அவனைப் பிடித்து, நான்கு கரங்களால் அவன் வயிற்றைக் கிழித்து, இரண்டு கரங்களால் குடலை உருவி மாலையாகப் பிடித்து, மீதமுள்ள எட்டு கரங்களில் ஆயுதங்களுடன் உக்கிரமாகக் காட்சி தருகிறார்.

-அமைவிடம்

திருநெல்வேலி மாவட்டம் ஆலங்குளம் தாலுகாவில், கீழப்பாவூர் கிராமத்தில் இந்த லட்சுமி நரசிம்மர் ஆலயம் உள்ளது.

தென்காசி – திருநெல்வேலி சாலையில், திருநெல்வேலியில் இருந்து மேற்கில் 32 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும், தென்காசியில் இருந்து கிழக்கில் 10 கிலோ மீட்டர் தொலைவிலும் பாவூர்சத்திரம் எனும் ஊர் உள்ளது. இங்கிருந்து வடக்காக சுரண்டை செல்லும் வழியில் 2 கிலோ மீட்டர் தொலைவில் கீழப்பாவூர் உள்ளது.

- தரிசன நேரம்

காலை 07.30 மணி முதல் பகல் 10.30 மணி வரை

மாலை 05.00 மணி முதல் இரவு 07.30 மணி வரை



ஸ்ரீரங்கம் 7இன் சிறப்பு

 ஸ்ரீரங்கம் 7இன் சிறப்பு.

1. ஏழு உலகங்களை உள்ளடக்கிய பொருளில் ஏழு பிரகாரங்களுடன் ஏழு திருமதில்களை கொண்டுள்ளது ஸ்ரீரங்கம் கோவில்.

2. (1) பெரிய கோவில் (2) பெரிய பெருமாள் (3) பெரிய பிராட்டியார் (4) பெரிய கருடன் (5) பெரியவசரம் (6) பெரிய திருமதில் (7) பெரிய கோபுரம் இப்படி அனைத்தும் பெரிய என்ற சொற்களால் வரும் பெருமை உடையது ஸ்ரீரங்கம் கோவில்.

3. ஸ்ரீரங்கம் ரெங்கனாதருக்கு 7 நாச்சிமார்கள் (1) ஸ்ரீதேவி (2) பூதேவி (3) துலுக்க நாச்சியார் (4) சேரகுலவல்லி நாச்சியார் (5) கமலவல்லி நாச்சியார் (6) கோதை நாச்சியார் (7) ரெங்கநாச்சியார் ஆகியோர்.

4. ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் வருடத்திற்கு ஏழு முறை நம்பெருமாள் தங்க குதிரை வாகனத்தில் எழுந்தருளுவார். (1) விருப்பன் திருநாள் (2) வசந்த உத்சவம் (3) விஜயதசமி (4) வேடுபறி (5) பூபதி திருநாள் (6) பாரிவேட்டை (7) ஆதி பிரம்மோத்சவம்.

5. ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் வருடத்திற்கு ஏழு முறை நம்பெருமாள் திருக்கோவிலை விட்டு வெளியே எழுந்தருளுவார். (1) சித்திரை (2) வைகாசி (3) ஆடி (4) புரட்டாசி (5) தை (6) மாசி (7) பங்குனி.

6. ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் நடைபெறும் உற்சவத்தில் 7ம் திருநாளன்று வருடத்திற்கு 7 முறை நம்பெருமாள் நெல்லளவு கண்டருளுவார். (1) சித்திரை(2) வைகாசி (3) ஆவணி (4) ஐப்பசி (5) தை (6) மாசி (7) பங்குனி.

7. ஸ்ரீரங்கம் கோவிலில் நடைபெறும் நவராத்ரி உற்சவத்தில் 7ம் திருநாளன்று ஸ்ரீரெங்க நாச்சியார் திருவடி சேவை நடைபெறும்.

8. தமிழ் மாதங்களில் ஏழாவது மாதமான ஐப்பசி மாதத்தில் மட்டும் 30 நாட்களும் தங்க குடத்தில் புனித நீர் யானை மீது எடுத்து வரப்படும்.

9. ராமபிரானால் பூஜிக்கப்பட்ட பெருமை உடையது ஸ்ரீரங்கம் கோவில். ராமாவதாரம் 7வது அவதாரமாகும்.

10. இராப்பத்து 7ம் திருநாளன்று நம்பெருமாள் திருகைத்தல சேவை நடைபெறும்.

11. ஸ்ரீரங்கம் தாயார் சன்னதியில் வருடத்திற்கு ஏழு உற்சவங்கள் நடைபெறும். (1) கோடை உத்சவம் (2) வசந்த உத்சவம் (3) ஜேஷ்டாபிஷேகம், திருப்பாவாடை (4) நவராத்ரி (5) ஊஞ்சல் உத்சவம் (6) அத்யயநோத்சவம் (7) பங்குனி உத்திரம்.

12. பன்னிரண்டு ஆழ்வார்களும் 7 சன்னதிகளில் எழுந்தருளி இருக்கிறார்கள். (1) பொய்கை ஆழ்வார், பூதத்தாழ்வார் பேயாழ்வார் (2) நம்மாழ்வார், திருமங்கை ஆழ்வார், மதுரகவி ஆழ்வார் (3) குலசேகர ஆழ்வார் (4) திருப்பாணாழ்வார் (5) தொண்டரடிபொடி ஆழ்வார் (6) திருமழிசை ஆழ்வார் (7) பெரியாழ்வார், ஆண்டாள்

13. இராப்பத்து 7ம் திருநாளில் நம்மாழ்வார் பராங்குச நாயகியான திருக்கோலத்தில் சேவை சாதிப்பார்.

14. பெரிய பெருமாள் திருமுக மண்டலம் உள்ள இடமான தென் திசையில் 7 கோபுரங்கள் உள்ளன. (1) நாழிகேட்டான் கோபுரம் (2) ஆர்யபடால் கோபுரம் (3) கார்த்திகை கோபுரம் (4) ரெங்கா ரெங்கா கோபுரம் (5) தெற்கு கட்டை கோபுரம்-I (6) தெற்கு கட்டை கோபுரம்-II (7) ராஜகோபுரம்.

15. ஏழு உற்சவத்தில் குறிப்பிட்ட மண்டபங்களை தவிர மற்ற மண்டபங்களுக்கு பெருமாள் எழுந்தருள மாட்டார். (1) வசந்த உத்சவம் (2) சங்கராந்தி (3) பாரிவேட்டை (4) அத்யயநோத்சவம் (5) பவித்ர உத்சவம் (6) உஞ்சல் உத்சவம் (7) கோடை உத்சவம்.

16. ஏழு சேவைகள் வருடத்திற்கு ஒரு முறை மட்டுமே கண்டுகளிக்கும் சேவைகளாகும். (1) பூச்சாண்டி சேவை (2) கற்பூர படியேற்ற சேவை (3) மோகினி அலங்காரம், ரத்னங்கி சேவை (4) வெள்ளி கருடன் மற்றும் குதிரை வாஹனம் (5) உறையூர், ஸ்ரீரங்கம் மற்றும் ராமநவமி சேர்த்தி சேவை (6) தாயார் திருவடி சேவை (7) ஜாலி சாலி அலங்காரம்.

கொடுக்கப்பட்டுள்ள 16ல் 1 மற்றும் 6 இரண்டையும் கூட்டினால் வருவது 7.

பூலோக வைகுண்டத்தில் அரங்கனை தரிசிக்க வாரீர்.

காரியங்கள் அணைத்தும் கைகூடும் இறையருளால்.



திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −22

 திருவல்லிக்கேணி பெண்பிள்ளை ரகசியம் பகுதி −21

தன் எதிரே நிற்கின்ற திருவல்லிக்கேணி பெண்மணியை சகஜ நிலைக்குக் கொண்டு வர எண்ணம் கொண்ட மாமுனிகள், தற்பொழுது அவளைப் பார்த்து பரிவு மேலிட வார்த்தை சொன்னார்...

"அம்மணி... ஒன்னோட தோஷங்களுகெல்லாம் நீ ரொம்ப அனுதாபப்படறயே!..

அதுவே அதுக்கான உத்தமமான ஒரு பரிகாரம்தான்!..

அதனால, கழிஞ்சு போன காலத்துக்காக நீ ரொம்பவும் கலங்காதே!

நம்மளோட தோஷங்கள, பிறர் சொல்லி உணர்ந்தாலும் சரி.. இல்ல.. நாமே உணர்ந்தாலும் சரி...நம்மள அந்த பகவான் மன்னிச்சுடுவான்!..

அதனால மனசு சஞ்சலப்படாதே..."

....பெரிய ஜீயரின் குரலில் தெரிந்த கனிவு, திருவல்லிக்கேணி அம்மையாரைக் கூசிக் குறுக வைத்தது...

"ஸ்வாமி... தேவரீர் இந்த அடியாள் மேல ரொம்ப நம்பிக்கை வெச்சுருக்கறதா தெரியறது...

எப்பவாவது ஒரு சமயம், அடியேனுக்கு இப்படியெல்லாம் தோணுமே தவிர, 

.....இந்த மாதிரி தோஷங்கள உணர்ந்து... இனிமேலாவது திருந்தி நடக்கணும்னு அடியேன் ஆத்மார்த்தமா ஒருநாளும் எண்ணினதே இல்லே!..

இன்னொன்னு... மத்தவா என்னோட தோஷங்களச் சுட்டிக்காட்ட அடியேன் இதுவரையிலும் அனுமதிச்சதுமில்ல!..

அடியேன் என்ன,

#மோதிரமீந்தேனோ பட்டரைப் போலே?.."

...என்று வழக்கம்போல் ஒரு கேள்வியைக் கேட்டு, அதற்கான வ்ருத்தாந்தத்தையும் அவளே தொடர்ந்தாள்..

"ஸ்வாமி...

"ஶ்ரீவசன பூஷணம்"கற க்ரந்தத்துல ஒரு சூர்ணிகைய தேவரீருக்கு ஞாபகம்படுத்த அடியேன் ஆசைப்படறேன்..

"குற்றம் செய்தவர்கள் பக்கல் பொறையும், க்ருபையும், சிரிப்பும், உகப்பும், உபகார ஸ்ம்ருதியும் நடக்க வேணும்.."

அதாவது நமக்கு தீங்கு இழைச்சவாகிட்ட, நாம எப்படி நடந்துக்கணும்னு சொல்ற வார்த்தை இது!..

நமக்குக் கெடுதல் செய்தவா கிட்ட பொறுமையும்,

"ஐயோ.. இந்தத் தவறுக்கு இவன் எம்பெருமான்கிட்ட என்ன தண்டனை பட்டு நாளைக்கு வருந்துவானோ!.." என்கிற இரக்கமும்,

"..இவன் செஞ்ச இந்தக் காரியத்துக்கு, நாம் வருத்தப்படுவோம்னு நெனச்சு இவன் சந்தோஷப்படறானே... 

என்ன மூடத்தனம் இது!.."

என்று நாம் சிரித்தும் இருக்க வேண்டும்னு பெரியவா சொல்லியிருக்கா..

அதோட இல்லாம, இவன் செஞ்ச தீங்கு நம்மோட சரீரத்துக்குத்தானே தவிர, நம்மோட ஆன்மாவுக்கு அவனால எந்தக் கெடுதியையும் விளைவிக்க முடியாது இல்லையா?..

அதனால...

"..துச்சமான இந்த தேகத்துக்குத்தானே இவன் கெடுதல் செஞ்சுருக்கான்!.."னு நாம் உகக்க வேணுமாம்!..

எல்லாத்தயும் விட முக்யமா, நாமே மறந்திருக்கறதும், நாம் அறியாம இருக்கறதுமான நம்மோட தோஷங்கள இவன் எடுத்துக்காட்டி, நமக்குப் பெரிய உபகாரம் இல்லயா செஞ்சுருக்கான்!.."னு அவன்கிட்ட (உபகார ஸ்ம்ருதி) நன்றியோடயும் இருக்கணுமாம்!..

ஒரு சமயம் பராசர பட்டர, 

ஒருத்தன்..கோயில்ல நாலுபேர் நடுவுல, எல்லாரோட செவியும் சுடுமளவுக்குத் தகாத வார்த்தைகளால அகௌரவமா பேசினானாம்!..

அப்போ, பட்டர்மேல அபிமானம் இருந்தவாள்லாம் அவன்கிட்ட சண்டைக்குப் போயிட்டாளாம்..

ஆனா...பட்டர் அவா அத்தனப் பேரையும் தடுத்து நிறுத்தி,

தன்னோட விரல்ல அணிஞ்சிருந்த தங்க மோதிரத்தக் கழற்றி அவனுக்குப் பரிசாக் கொடுத்தாராம்!..

பிறகு தனக்குப் பரிஞ்சுண்டு வந்தவா எல்லாரையும் பார்த்து,

"அவன வாய மூட வெக்கறதுக்காக, நான் அந்த மோதிரத்த அவனுக்குத் தரல!.

நானே அறியாம என்கிட்ட இருக்கற தோஷங்கள் எல்லாத்தயும் எடுத்து சொன்னதுக்காக, அவனுக்கு நான் நன்றிக்கடன் செலுத்தினேன்.."னு வார்த்தை சொன்னாராம்!..

இது எப்பேர்ப்பட்ட ஶ்ரீவைஷ்ணவ லக்ஷணம்!..

இந்த மாதிரி ஒரு குணபூர்த்தி அடியேன்கிட்ட துளியும் இல்லயே ஸ்வாமி...

யாராவது வாய் திறந்து அடியேனோட தோஷங்களச் சொல்ல அடியேன் விடுவேனா என்ன?.."

.....என்று குற்ற உணர்வோடு கூறித் தலை குனிந்தாள்..

(வளரும்..)



பாரதியின் செல்லம்மா 2

 👩🏿‍🦰🧑‍🦰🧑காலம் தோறும் பெண்🧒👩🏻👦🏾

செல்லம்மா 2

By ஹேமா பாலாஜி  | 

சுப்பிரமணிய பாரதிக்கு கோபத்துக்கு என்றுமே குறைச்சல் இருந்ததில்லை. தான் சார்ந்த சமூகம் மீதும், தான் செய்து கொண்ட பால்ய விவாகம் மீதும், சமூகத்தின் மடமைகள் மீதும் மட்டுமன்றி அக்கால ஆண்களைப் போலவே தன் மனையாள் மீதும் கோபத்தைக் கொட்டியவர் தான். விவேகனந்தரின் சிஷ்யை சகோதரி நிவேதிதாவை சந்திந்த பின் பாரதியின் போக்கில் மிகுந்த மாற்றம் ஏற்பட்டது. அன்றிலிருந்து தன் மனைவியை சக தர்மினியாக நடத்தியதோடு மட்டுமல்லாமல் இதுவரை அப்படி நடத்தாமைக்கு செல்லம்மாவிடம் மனப்பூர்வமான மன்னிப்பும் கேட்ட உயர்ந்த குணத்தவன் பாரதி. செல்லம்மாவுக்கு பாரதியின் அத்தனை குணமும் அத்துப்படி. அடித்ததற்காக வருந்தவோ, மன்னிப்பு கேட்டுவிட்டானே என்று மிதப்பாகவோ இல்லாமல் எப்போதும் கணவனையும் குடும்பத்தையும் மிதமாகவே கையாளத் தெரிந்தவர். 

பாரதி இறந்து நீண்ட வருடங்களுக்குப் பின் செல்லாமாள் 1951-ம் ஆண்டு திருச்சி வானொலிக்கு அளித்த உரையில் அவர் பாரதியோடு வாழ்ந்த வாழ்க்கைப் பதிவும் அந்தக் கற்பனைக் கவிஞனின் நிகழ் வாழ்க்கையும் தெளிவாகப் புரிகிறது. அதில் அவர் 'அவருக்குப் பிரியமான பொருளைச் சேகரித்துக் கொடுத்தால், அரவது நண்பர்களான காக்கையும் குருவியும் அதில் முக்கால் பாகத்தைப் புசித்து விடுவார்கள். எதை வேண்டுமானாலும் பொறுக்க முடியும்; ஆனால் கொடுத்த உணவைத் தாம் உண்ணாமல் பறவைகளுக்குப் போட்டுவிட்டு நிற்கும் அவருடைய தார்மிக உணர்ச்சியை மட்டும் என்னால் சகிக்கவே முடிந்ததில்லை’ என்று கூறுகிறார்.

புதுவையில் வாழ்ந்த காலத்தைப் பற்றிக் கூறுகையில் 'புதுவை எனக்குச் சிறைச்சாலை ஆகியது. சிறைச்சாலை என்ன செய்யும்? ஞானிகளை அது ஒன்றும் செய்ய முடியாதுதான். எதையும் ஏற்றுக் கொள்ளும் மனத்திண்மை அவர்களுக்கு உண்டு. ஆனால் என்னைப் போன்ற சாதாரணப் பெண்ணுக்கு, இல்லறத்தை நல்லறமாக்க வேண்டும் என்ற ஒரே விஷயத்தை லட்சியமாகக் கொண்ட ஒருத்திக்குச் சிறைச்சாலை நவநவமான துன்பங்களை அள்ளித்தான் கொடுத்தது. புதுவையில்தான் புதுமைகள் அதிகம் தோன்றின. புது முயற்சிகள், புதிய நாகரிகம், புதுமைப் பெண் எழுச்சி, புதுக் கவிதை இவை தோன்றின. இத்தனை புதுமைகளும் எழுவதற்கு நான்தான் ஆராய்ச்சிப் பொருளாக அமைந்தேன்’என்கிறார்.

ஊருக்குப் பெருமையாக இருந்த செல்லம்மாவின் வாழ்வு உண்மையில் கடினமாகத்தான் இருந்திருக்கிறது. விநோதங்கள் அவர் வாழ்க்கையில் அதிகம். உலகத்தோடு ஒட்டி வாழ வகை அறியாத கணவருடன் அமர வாழ்வு வாழ்ந்தார் என்றால் நகைப்பாகத்தான் இருக்கும். யாருக்கு மனைவியாக வாழ்ந்தாலும் வாய்க்கலாம். ஆனால் கவிஞன் மனைவியாயிருப்பது மிகவும் கஷ்டம். கவிஞர்கள் போக்கே ஒரு தனி. உண்பதிலும் உறங்குவதிலும் சாதாரண மனிதரைப் போல் அவர்கள் இருப்பதில்லை. கற்பனைச் சிறகு விரித்துக் கவிதை வானில் வட்டமிடும் பறவை, பூலோகத்திலே இருண்ட வீட்டிலே மனைவிக்கும் மற்றவருக்கும் சம்பாத்தியம் செய்து போட்டு, சாதாரண வாழ்க்கை வாழ முடியுமா?

கவிஞன் விசித்திரமான தன்மை நிறைந்தவன். அவனுக்கு எதுவும் பெரிதில்லை. ஆனால் கவலை நிறைந்த வாழ்நாளைக் கழிக்க வேண்டும் என்று எந்தப் பெண்தான் நினைக்க முடியும்? சிறு வயதில் ஆசாபாசங்களும் அபிலாஷைகளும் ஒவ்வொரு பெண்ணின் மனத்திலும் நிறைந்திருப்பது இயற்கைதானே? சுகமாக வாழுவதற்கு சொர்க்கலோகம் சென்றால்தான் முடியும் என்ற நிலை கவிஞன் மனைவிக்கு ஏற்பட்டு விடுகிறது. 

மேலும் தன் கணவனைப் பற்றி விவரிக்கையில் 'ஏகாந்தத்தில் அமர்ந்துவிட்டால் முனிவரும் கூட அவரிடம் பிச்சைதான் வாங்க வேண்டும். ஆனால் மனைத் தலைவியாகிய நான் அவ்வாறு நிஷ்டையிலிருக்க முடியுமா? கவிஞர்களில் பலதரப்பட்டவர்கள் இருக்கிறார்கள். கடவுளைப் பக்தி செய்யும் கவிஞன், காவியம் எழுதும் கவிஞன், இவர்களைப் புற உலகத் தொல்லைகளை சூழ இடமில்லை. எனது கணவரோ கற்பனைக் கவியாக மட்டுமல்லாமல் தேசியக் கவியாகவும் விளங்கியவர். அதனால் நான் மிகவும் கஷ்டப்பட்டேன்’ என்கிறார்.

உடல், பொருள், ஆவி மூன்றையும் தேச கைங்கரியத்திற்கு முழுமனதுடன் அர்ப்பணம் செய்த பாரதியின் சக தர்மினியாய் இருக்க ஆகப் பெரும் சகிப்புத்தன்மையும் திட சித்தமும் வேண்டும். 

தேடிச் சோறு நிதந் தின்று
பல சின்னஞ் சிறு கதைகள் பேசி
மனம் வாடித் துன்பமிக உழன்று
பிறர் வாடப் பல செயல்கள் செய்து
நரை கூடிக் கிழப்பருவம் எய்தி
கொடுங் கூற்றுக் கிரை யெனப்பின் மாயும்
பல வேடிக்கை மனிதரைப் போலே
நான் வீழ்வே னென்று நினைத்தாயோ? 

என்ற தன் சொல்லிற்கேற்ப பாரதியும் அத்தனை அவசரமாய் தன்னுடைய குறுகிய வாழ்நாளில் அத்துனையும் செய்துவிட்டு அதே அவசரத்துடன் கொடுங்கூற்றுக்கு இரையாகாமல் இளமையிலேயே வின்னுலகையும் அடைந்துவிட்டான். 

பாட்டுத் திறத்தாலே இந்தப் பாரையே வியக்க வைத்த பாரதியின் பின்னால் எல்லாவற்றுக்கும் உறுதுணையோடு உறுதியாய் நின்ற செல்லம்மாவை வியக்காமால் இருக்க முடியவில்லை. இந்த உலகமகா கவிஞன் உள்ளும் புறமும் தன்னை மொழிக்கும் நாட்டுக்கும் அர்ப்பணம் செய்வதற்கு இல்லறக் கவலைகள் அவனை எட்டித் திங்காமல் இருக்க இப்படித்தான் செய்திருக்க வேண்டும்

'என்னைக் கவலைகள் தின்னத் தகாதென்று

நின்னைச் சரணடைந்தேன்’ 'செல்லம்மா’ நின்னை சரணடைந்தேன்’

இசைக்கலாம்....

பாரதியின் செல்லம்மா

 👩🏿‍🦰🧑‍🦰🧑காலம் தோறும் பெண்🧒👩🏻👦🏾

10. பாரதியின் செல்லம்மா

‘என்னைக் கவலைகள் தின்னத் தகாதென்று

நின்னைச் சரணடைந்தேன் கண்ணம்மா நின்னை சரணடைந்தேன்'

என்று பாரதி செல்லம்மாவை சரணடைந்ததால் தானோ அத்துனை துடிப்புடன் கவிதைகள் படைத்திட முடிந்தது. பாரதியால் எழுதப்படாத சங்கதி உண்டா? காதல், கண்ணம்மா, கண்ணன், காளி, மொழி, சுதந்திரம், வீரம், கோபம் அட! எத்தனை உணர்ச்சிகள் ததும்பும் வரிகள். அந்த முண்டாசுக் கவிஞனுக்கு தெரியாத கலைகள் உண்டா? உண்டு. காசு பண்ணும் கலை அவனுக்கு அறவே வராத கலை. அவனால் கற்பனைகளில் சஞ்சரித்துக் கொண்டு வார்த்தைகளை கூட்டாக்கி உணர்ச்சிகள் சேர்த்து கவிதை சமைத்துத் தின்று அறிவுப் பசியாற முடிந்தது.

ஆனால் வீட்டில் அடுப்பெரிந்தால் தானே வயிற்றுப்பசி அடங்கும். மொழியில் செழித்திருக்கும் கவிஞன் எல்லாம் பொருளில் வறட்சி உடையவரே. கவிஞனுக்கு பசி ஒரு பொருட்டல்ல. பசி வரும் போது பாரதிக்கு பாட்டும் வந்து கொட்டிவிடும். ஒரு ஞானக் கிறுக்கனோடு குடித்தனம் செய்வது லேசான காரியமா? ஏழு வயது செல்லம்மாவை  பதினான்கு வயது பாரதி கைப்பிடித்து மனையாளாக ஏற்றுக் கொண்டார். 

சுக வாழ்வு என்பது கைலாயம் சென்றால் தான் எனும் நிலமை செல்லம்மாவுக்கு. நெல்மணிகள் சொற்பம் தான் என்றாலும் விருந்தாளிகளுக்கு பஞ்சம் இல்லாமல் கழிந்தன நாட்கள். தன்னைக் காண வருபவர்கள் சீடர்களோ இலக்கியவாதிகளோ தேசபக்தி தொண்டர்களோ தலைவர்களோ யாராக இருந்தாலும் 'செல்லம்மா எல்லாருக்கும் உணவு தயார் செய்' என்பதோடு பாரதியின் கடமை முடிந்துவிடும். கணவன் கவி பாடுபவன் மட்டுமல்ல பரோபகாரியும் தான். கையில் கிடைக்கும் சொற்ப வருமானமும் வீடு வந்து சேரும் முன்பே தானமாகிவிடும். 

பன்மொழிப் புலமை பெற்றவன் பாரதி. வெளியுலகத் தொடர்புகள் அதிகம். அறிவு ஜீவி. ஷெல்லியும் பைரனும் நுனிநாக்கில் தாண்டவம் ஆடுவார்கள். சமஸ்கிருதமும் இந்தியும் அவனுடன் ஒட்டி உறவாடியது. தமிழ் அவன் ஊணில் கலந்திருந்தது. ஆனால் ஏழு வயதில் பாரதியோடு வந்த செல்லம்மாளுக்கு படிப்பறிவு இல்லை. வெளி உலகம் அறியாத சிறுமியாக வந்து பாரதியைப் படித்தே ஞானம் பெற்றவர். பாரதி எட்டயபுர மன்னருக்கு தோழராக அரசவை வேலை பார்த்த போது கிடைத்த அரண்மனை வாழ்க்கையானாலும் சரி பின்னாட்களில் பிரிட்டிஷ் அரசுக்கு எதிராக போராட்டம் நடத்தி ஊர் விட்டு ஊர் சென்று வாழ்ந்த தேசாந்திரி வாழ்க்கையானாலும் சரி எதுவும் நிரந்தரமில்லை என்ற மனப்பக்குவத்தோடு வாழக் கற்றுக் கொண்டவர் செல்லம்மா. 

தன் குடும்பம் பசியால் வாடுகையில் தூரத்தே பீஜி தீவில் இந்திய மக்கள் பசியால் வாடுவதை தன் துயராக நினைத்து துடிக்கும் இளகிய மனம் பாரதிக்கு உண்டு எனும் அதே நேரத்தில் அவன் அருகில் இருந்து கொண்டு அதே பசியால் தங்கள் குழந்தைகள் துடிப்பதை பொறுத்துக் கொண்டு உலகுக்காக போராடும் தன் கணவனை சகித்துக் கொள்ளும் திட சித்தம் செல்லம்மாவுக்கும் இருந்திருக்க வேண்டும். 

மகாகவியின் மனைவியாய் இருந்த போதும் செல்லம்மா ஒரு சாதாரண இல்லத்தரிசியாகவே இருந்திருக்கிறார். குடும்பம், பிள்ளைகள் வீட்டின் வறுமை என்ற பிரச்னைகளைச் சுற்றியே அவர் வாழ்வு உழன்று கொண்டிருந்திருக்கிறது. மாகா கவியின் மனைவி என்ற கர்வமோ கௌரவமோ கூட அந்த எளிய நங்கைக்கு துளியும் இருந்திருக்கவில்லை. இன்று பார் போற்றும் கவிஞனின் மனைவியாக தேடிப் படிக்கப்படும் செல்லம்மாள் அன்று ஆரம்ப நாட்களில் பித்தனின் மனைவியாகவே பார்க்கப்பட்டார். 

   பாட்டில் இடம்பெற்ற பாரதியின் காதல் கண்ணம்மாவாகக் கூட செல்லம்மா இல்லை. அவன் பாடிய கண்ணம்மா அவர் மனைவி செல்லம்மா இல்லை என்பது பல இடங்களில் வெளிப்பட்டுள்ளது. கண்ணம்மா அவன் கற்பனைக் காதலி, கண்ணம்மா அவன் கும்பிடும் தெய்வம், பத்து வயது முதலே அவனை ஆட்கொண்ட பாலசரஸ்வதியே கண்ணம்மாவாக விஸ்வரூபமெடுத்து அவன் மனக்கண்ணில் நிற்கிறாள். இது செல்லம்மாவுக்கும் தெரிந்தே இருந்தது. ஷெல்லியும் பைரனையும் கரைத்துக் குடித்த பாரதிக்கு வீட்டில் பழையது கரைத்துக் குடிக்கக்கூட வழியில்லாமல் இருப்பதை தெரியப்படுத்தாமலேயே சமாளித்தவர் செல்லம்மா. ஓராயிரம் இடர் வரினும் தன் கணவனை எவ்விதத்திலும் விட்டுக் கொடுக்காது உடன் இருந்தவர்.



வேலு நாச்சியார்

 ஸ்வரங்கள்

 👩🏿‍🦰🧑‍🦰🧑காலம் தோறும் பெண்🧒👩🏻👦🏾

11. வேலு நாச்சியார்

By ஹேமா பாலாஜி  | |  

கண்ணிமைக்கும் நேரத்தில் அக்கூரிய குத்துவாள் ஓடிக் கொண்டிருந்த புலியின் காலில் செறுகி நின்றது. காயம்பட்டதில் புலியின் வேகம் மட்டுப்பட, தன் உயிரைக் காக்க ஓடிக் கொண்டிருந்த மானின் தூரம் அதிகரித்தது. புலியிடமிருந்து தப்பி ஓடிவிட்டது மான். புலி நொண்டிக் கொண்டே காட்டில் மறைந்தது.

குத்துவாள் எங்கிருந்து வந்தது, மிகச் சரியாக எப்படி புலியின் உயிரைக் குடிக்காமல் சொல்லி வைத்தாற்போல் காலில் குத்தி வேகத்தை மட்டுப்பட வைத்தது? சற்று தூரத்தில் பதின் வயதுப் பெண்கள் ஆரவாரமும் சிரிப்புமாக விளையாடிக் கொண்டிருந்தனர். அவர்களில் ஒருத்திதான் மரத்தின் மீதிருந்து புலியை காயப்படுத்தியது.

அரண்மனைக்குத் திரும்பியவுடன் அந்த அழகுச் சிலை காட்டில் நடந்ததை தந்தையிடம் தன் செப்புவாயால் வருணித்துக் கொண்டிருந்தாள். அவளை அருகில் அமர்த்தி தலையை வருடியவாரே கேட்டுக் கொண்டிருந்த தந்தைக்கு பெருமையாகவும், அதே சமயம் தன் மகளுக்கு வாழ்க்கையின் நியதியை சொல்லிக் கொடுக்கும் கடமையை உணர்ந்தவருமாக பேசத் தொடங்கினார்.

‘உன் குறுவாள் வீச்சின் திறன் அறிந்தோம் மகளே. ஆனால் ஒன்றைப் புரிந்து கொள். உணவுச் சங்கிலியில் புலிக்கு மான் இறையாவதும் மானுக்கு புல் இறையாவதும் இயற்கையின் நியதி அம்மா. அதைத் தடுக்க நாம் யார். உன் செயலால் மான் காப்பாற்றப்பட்டிருக்கலாம் ஆனால் புலியின் உணவுக்கு அல்லவா அநீதி இழைத்திருக்கிறாய்?’

‘இது முறையல்ல தந்தையே, புலிக்கு உணவு வேண்டுமென்றால் இறந்த மானை சாப்பிடுவது தானே. ஏன் ஓடுகின்ற மானை துரத்தி அடிக்கிறது. என் கண் முன்னே யாரும் பாதிக்கப்படுவதை என்னால் சகித்திருக்க முடியாது’ என்று சொல்லியபடி உள்ளே ஓடும் மகளை சிறு முறுவலுடன் பார்த்துக் கொண்டிருந்தார் தந்தை.

வீரமும் விவேகமும் நிறைந்த அச்சிறு பெண்தான் வேலு நாச்சியார். பிற்காலத்தில் ஆங்கிலேயர்களின் காலணி ஆட்சிக்கு எதிராக தம் மக்களைக் காத்த வீர மங்கை. தன் கணவரின் மரணத்துக்கு துணிவுடன் போரிட்டு ஆங்கிலேயர்களை வென்று பழி தீர்த்தவர் இந்த தென்னாட்டு அரசி. பதினெட்டாம் நூற்றாண்டில் இந்திய சுதந்திரப் போராட்டத்தில் ஆண்களுக்கு இணையாக களம் இறங்கி போரிட்ட முதல் பெண் வீரமங்கை வேலு நாச்சியார். ராமநாதபுரம் மன்னர் செல்ல முத்து சேதுபதி- முத்தாத்தாள் தம்பதியருக்கு ஒரே பெண் வாரிசாக 1730-ம் ஆண்டு சக்கந்தி என்ற ஊரில் பிறந்தவர். ஆண்வாரிசு இல்லையே என்று குறைபடாமல் ஆண் பிள்ளைக்கு நிகராக சுதந்திரமும் போர் பயிற்சியும் ஆயுதப் பயிற்சியும் கொடுத்து தன் பெண்ணை வீராங்கனையாகவே வளர்த்தார் மன்னர் செல்லமுத்து சேதுபதி.

விளையும் பயிர் முளையிலே தெரியும் என்ற பழமொழிக்கு ஏற்ப வளரும் போதே தைரியமும் வீரமும் செறிந்து வளர்ந்தார் வேலுநாச்சியார். இளம் கன்று பயமறியாது என்பதும் ஒரு சொல்லாடல். ஆனால் வேலுநாச்சியார் இளம் வயதில் மட்டுமல்ல இறக்கும் வரையிலும் பயம் என்ற வார்த்தைக்கு அர்த்தம் அறியாமல் வாழ்ந்தவர். அவர் வயதை ஒத்த பெண்கள் பல்லாங்குழியும் அம்மானையும் ஆடிய வயதில் வேலுநாச்சியார் வாள் வீச்சு, கத்தி வீச்சு, வில்வித்தை, ஈட்டி எறிதல், குதிரையேற்றம் யானை ஏற்றம் என்று போர்ப்பயிற்சிகளில் ஆர்வமாகவும் தீவிரமாகவும் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டார்.

படிப்பிலும் வேலுநாச்சியார் பெயர் பெற்றவர். ராமாயண மாகாபரத இதிகாசங்களும் உபநிஷதங்களும் அவருக்கு தலைகீழ் பாடம். அதுமட்டும் அல்லாது தமிழ் தவிர ஆங்கிலம் உருது உட்பட இன்ன பிற ஏழு மொழிகளிலும் மிகுந்த தேர்ச்சி பெற்ற பன்மொழி வித்தகர். சகலகலாவல்லி.

தொடரும்



அன்பு இல்லம்

 🌷 அந்த அன்பு இல்லம் வாசலில் தயக்கத்தோடு நின்றிருந்தனர்..... கிருஷ்ணன் காமாட்சி தம்பதி....

வயதோ எழுபதைத் தாண்டிவிட்டது

🌷 கோடி கோடியாக இருந்த சொத்தையெல்லாம் ஏழை எளியவர்களுக்கு படிப்பு, மருத்துவம், கல்யாணம், தொழில் உதவி, முதியோர் ஆசிரமம் என்று கணக்கில்லாமல் செலவழித்து கரைத்தாகிவிட்டது.....

🌷 புண்ணியஷேத்திரங்கள் எல்லாம் சுத்தியாச்சு...

கையில் காசும் இல்லை... உடம்பில் தெம்பு மில்லை...

பார்க்க பிள்ளைகுட்டியும் இல்லை...

🌷 வீடு வாசல் வித்து ஒரு கணிசமான தொகையுடன் கிளம்பி  ஏதாவது முதியோர் ஆசிரமத்தில் கொடுத்துட்டு மிச்சகாலத்தை கழிக்க முடிவு பண்ணி சொந்த ஊரைவிட்டு வேற ஊருக்கு வந்தாச்சு......

🌷 ஆனாலும் ஒரு தயக்கம் வெளியிலேயே நின்ற அவர்களை உள்ளே அழைத்து அமர வைத்து தண்ணீர் கொடுத்து நோட்டில் ஊர் பேர் எழுதி வாங்கிட்டு கொஞ்சம் வெயிட் பண்ணுங்க...ஐயா 

இப்ப வருவார்... உதவியாளன்... போயிட்டான்...

🌷 சுத்து முத்தும் பார்த்த பொழுது முதலாளி சேருக்குப் பின்னால் கிருஷ்ணன் காமாட்சி... சின்ன வயது படம்... ஒரு சிறுவனுடன் எடுத்தது இருந்தது.....பெரிது பண்ணி மாட்டி இருந்தது...

🌷 என்னை வாழ வைத்த தெய்வங்கள் ....என்று கொட்டை எழுத்தில் எழுதி இருந்தது.....

🌷 பார்த்து அதிர்ந்த தம்பதி ஒருத்தரை ஒருத்தர் பார்த்துட்டு மெதுவா எழுந்து கிளம்பினர்...

🌷 என்றோ போட்ட விதை விருட்சமாக வளர்ந்துள்ளது கண்டு சந்தோஷம் இப்ப இங்க சேர்ந்தா செய்த உதவிக்கு பலன் அனுபவிப்பது போலாகிடும்.....

நம் நிலைமை கண்டு வருந்தவும் கூடும். இருவர் மனதிலும் ஓடிய எண்ணங்கள்..கெட்டாலும் மேன்மக்கள் மேன்மக்களே...

🌷.மெதுவாக நடந்து வாசலைத் தாண்டினர். அதே நேரம் அலுவலக அறை வந்த (வாசுதேவன்)....அன்பு இல்லத்தலைவனிடம் நோட்டைக் காண்பித்தான் உதவியாளன்...

இங்குதான் உட்காரவச்சேன்...  எங்க போனாங்க...

🌷 கிருஷ்ணன் காமாட்சி பேரைப் பார்த்ததும் இன்ப அதிர்ச்சி அடைந்த வாசுதேவன் வேகமாக வாசலுக்கு வந்து பார்த்தால் .... வயதான தம்பதி போய்கிட்டு இருந்தாங்க..

🌷.ஓடிப்போய் அவங்க காலில் விழுந்தான். இத்தனை வருடமாக நான் தேடிய பொக்கிஷங்கள்  நீங்கள். கைக்கு கிடைத்தும் நழுவ விடுவேனா...

🌷அவங்களைப் பேசவிடாமல் கைபிடித்து அழைத்து வந்தான் உங்களுக்கு என்னை நினைவிருக்காது எத்தனையோ பேர் வாழ்வை வளமாக்கியவர்கள் நீங்கள்.....

🌷 தெருவில் பிச்சை எடுத்துக் கொண்டிருந்த என்னை மீட்டு நல்ல போர்டிங் ஸ்கூலில் படிக்க வைத்தீர்கள்....

🌷 நல்லா படித்ததால் ஸ்கார்லஷிப்பில் மேல் படிப்பு படித்து நல்ல வேலை என்று என் வாழ்க்கை உயர்ந்தது.....

🌷 பள்ளி இறுதியில் என் கட்டாயத்தின் பேரில் பள்ளி குறிப்பேடுகள் மூலம் உங்களப் பற்றி தெரிந்து கொண்டேன்.... படமும் கிடைத்தது,...

தாய் தந்தையாய் பூஜிக்கிறேன்......

🌷 உங்களைத் தேடி அலைந்தேன். புண்ணியஷேத்திரங்கள் பார்க்க போயிட்டாங்க சொன்னாங்க.....

🌷 நான் தேடிய சொந்தங்கள் என் முன் வந்திருக்கீங்க. இனி உங்க மகனுடன் இங்கேயே இருக்க வேண்டும்.

🌷 இல்லப்பா அது நல்லா இருக்காது நாங்க கிளம்பறோம்...

🌷 மத்தவங்களுக்கு உதவுவது எப்படி உங்கள் இயல்போ....அது போல பெற்றோரை காப்பாத்த வேண்டியது எனது கடமை அல்லவா...

🌷 நான் உங்களை அப்பா அம்மாவா பார்க்குறேன். என்னை மகனாக ஏத்துக்க மாட்டீங்களா.....

🌷 சின்ன வயதில் நான் கேட்காமலே உதவி பண்ணீங்க இப்ப கெஞ்சி கேட்கேன். உங்க அன்பு பாசம் தருவீர்களா...

🌷 அன்புன்ற ஒரு சொல்லில் கட்டுப்பட்ட அவர்கள் மீதி காலத்தை மகனுடன் வாழ சம்மதித்தனர்...

🌷 ஓடி வந்து நின்ற மகனிடம் கிருஷ்ணா தாத்தா பாட்டி வந்துட்டாங்க பாருன்னு வாசுதேவன் உற்சாகக்குரல் அன்பு இல்லம் முழுதும் எதிரொலித்தது...

🌷 ஸ்ரீமதி வைகுண்டம்...

மனதோடுமலர்கள்_73

மனதோடுமலர்கள்_73

அத்யாயம் 73

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

'என் மீது இவ்வளவு அபிமானம் வெச்சிருக்கேளே, அதுவே எனக்கு ரொம்ப பெருமையா இருக்கு. நான் சிங்கப்பூர் இவாளோட போகப் போறதில்லை.'

ஆச்சர்யமாக இருந்தது மூவருக்கும்.

'இல்லையே. உங்களுக்கும் சேர்த்து தானே ஏற்பாடுகள் நடந்திண்டிருக்கு?'

'எதுக்கும் இருக்கட்டுமேன்னு தான் எனக்கும் பாஸ்போர்ட் எடுக்க சொன்னேன். நாளைக்கு லலிதா புள்ளையாண்டு அங்க தனியா கஷ்டப்பட்டா நான் கொஞ்சம் அங்க போய் ஒத்தாசையா இருக்கலாமேன்னு தான் எனக்கும் பாஸ்போர்டெல்லாம் எடுக்க சம்மதிச்சேன். சின்னஞ் சிறுசுகள், ஆசையா தேன் நிலவுக்கு போகறதுங்க. அவா சந்தோஷமா போகட்டுமே இப்ப?'

'இந்த பணத்தையாவது வாங்கிக்க படாதா? ஒரு கூட பொறக்காதவன் கொடுக்கறதா நெனச்சிண்டு.'

'சரி, இந்த பணம் கொடுக்கறது மாலதி அண்ணாவுக்கு தெரியுமா?'

'இது என்னோட சுய சம்பாத்யம். எதுக்கு என் மாப்பிள்ளை கிட்ட நான் கேட்கணும். அப்படியே சொன்னாலும் அவர் கொடுக்க கூடாதுன்னு சொல்லவா போறார்.'

'அப்படி இல்ல சார். நீங்கள்லாம் அனுபவஸ்தா. என்னை பத்தி சீக்கிரம் புரிஞ்சிண்டு இருக்கலாம். ஆனா, இன்னும் மாலதி அண்ணாவுக்கு தன் சகோதரி ஒரு ஏழை குடும்பத்துல வாக்க பட்டு கஷ்டப் பட போறாளோன்னு சந்தேகம் இருக்குன்னு நான் நினைக்கிறேன். தேவையில்லாம இந்த பணம் பிரச்சனையை கொடுக்கலாம். ஸ்ரீதரும் எங்களை எல்லாம் புரியற காலம்னு ஒண்ணு வரும். அப்ப உலகம் பூராவே சுத்தலாம். எங்க ஓடப் போறேன். இங்க தானே இருக்கப் போறேன்.'

'ஏதோ அம்பாள் அனுக்ரஹத்துல இவ்வளவு சீக்கிரம் எல்லாரும் ஒத்துண்டு இந்த கல்யாணத்துக்கு சம்மதிச்சதே எனக்கு போதும்.'

'எல்லா தாய்க்கும் தன்னோட குழந்தைகளுக்கு நல்ல அலையன்ஸா கிடச்சு நன்னா கல்யாணம் பண்ணனும்னு தான் ஆசை. மாலதிய பார்த்தோண்ணயே எனக்கு பிடிச்சு போச்சு. என் புள்ளைக்கும் பிடிச்சு போனதுல ஆச்சர்யம் ஒண்ணுமில்ல. மாலதி கிட்ட அழகு இருக்கு, நல்ல புத்திசாலி, சம்பாத்யம் வேற வரது. இதை விட ஒரு பொண்ணு நானே தேடினா கூட கிடச்சிருக்குமான்னு தெரியல.'

'சந்தாவ நான் குழந்தையாவே வளர்த்துட்டேன். அவனுக்கும் பொறுப்பெல்லாம் சொல்லிக் கொடுத்து மாலதி கொண்டு வருவாங்கற நம்பிக்கை இருக்கு. நான் ஏதோ முகஸ்துதிக்காக சொல்லல இத.'

'நீங்க உங்க பொண்ணுக்கு ஸ்ரீதர் ஏத்தவனா இருப்பான்னு எப்படி நம்பினேளோ அப்படித்தான் நானும் நெனச்சேன். பணம் காசை பத்தியோ, நீங்கள்லாம் என்ன விட பணக்காரா, என் பையன நன்னா கொண்டு வருவேள் அப்படி இப்படின்னு நெனச்சு நான் மாலதிய ஏத்துக்கல. ரெண்டு பேரும் நன்னா உழைச்சு இந்த குடுப்பத்துக்கு என்னன்ன சௌகர்யம் பண்ணிக்கனுமோ அதை பண்ணிப்பா. நான் உழைப்ப மட்டும்தான் நம்பினேன். அத மாதிரி தான் இவாளும் வரணும்னு ஆசைப் படறேன்.'

'இவ அப்பா அம்மா சம்மதம் வாங்கறதுல உங்களோட பங்கு ரொம்ப ரொம்ப பெரிசு. அது ஒண்ணே போதும் எங்களுக்கு. வித்யாசமா நெனச்சுக்காதீங்கோ. கொழந்தைகள நிறைய ஆசீர்வாதம் பண்ணுங்கோ. அது ஒண்ணே போதும், அவா ரெண்டு பேரும் நன்னா வரதுக்கு.'

'ஏதோ ஆரம்பிச்சேன். எப்படியோ நல்ல படியா எல்லாம் போயிண்டிருக்கு. மாலதியோட அப்பா அம்மாக்கும் ஸ்ரீதருக்கும் இன்னும் மன வருத்தம் இருக்கலாம். அதுவும் காலப் போக்கிலேயும் உங்கள மாதிரி பெரியவால்லாம் எடுத்து சொல்றதிலையும் சீக்கிரம் சரியாயிடும்.'

அசந்து விட்டார். பெரிய மில்லில் கிடைக்காத அனுபவங்கள் அண்ணுவின் சொற்களில் கிடைத்ததாக உணர்ந்தார்.

'இன்னொண்ணும் சொல்லிடறேன். ஏதாவது குழந்தைகளுக்கு செய்ணும்னு நீங்க பிரியப்பட்டா மாலதி அப்பா அம்மா உங்க மாப்பிள்ளை எல்லார் கிட்டேயும் கேட்டுண்டு செய்யறதுல எனக்கு எந்த ஆக்ஷேபணையும் இல்ல. என்ன பொறுத்த மட்டுல, அவா சந்தோஷமா இருக்கணும். ஏதோ பேரன் பேத்தியோட கொஞ்ச நாள் கொஞ்சிட்டு சிவா ராமான்னு கிடக்கப் போறவ நான். உங்காத்துக்கு வந்தா அன்பா ஒரு காஃபியோ சாப்பாடோ கொடுத்தா அதுவே என் மனசு நெறஞ்ச மாதிரி.'

'சரி மாமி. உங்க மனசு இந்த பணத்தால பாதிக்கப் படும்னா நான் கொடுக்கல. உங்களோட பேசிண்டு இருந்ததுல நான் நிறைய கத்துண்டேன். அடுத்த ஜன்மத்துல உங்க சகோதரனா பொறக்கணும்.'

'மாமா, இன்னோண்ணும் சொல்றேன். மாலதி மெட்ராஸ் வேலைக்கு வந்த உடனே, ஊர் தெரியாத ஊர்ல அறிமுகமாகாத இடத்தில இருக்கறத விட என் பக்கத்தில இருந்தா அவளுக்கும் பாதுகாப்பா இருக்கும்னு தான் இங்க ஜாகை பார்த்து வெச்சேன். ஏதோ லலிதாவும் வேலூர்ல இருக்கறதுக்கு பதிலா கல்யாணம் ஆகறதுக்கு முன்னாடி இங்க இருந்து அவளுக்கு துணையா இருக்கட்டும்னு சொன்னேன். ரெண்டு பேரும் இங்க சந்தோஷமா சிரிச்சு பேசிண்டு இருக்கா. கூடுமான வரைக்கும் யோசிச்சு யோசிச்சு நல்லது நெனச்சு பண்றேன். மாலதியும் அதெல்லாம் புரிஞ்சிண்டு நடக்கறா. ரொம்ப சந்தோஷமா இருக்கு. குழந்தைகள பத்தி கவலப் படாமா இருக்க சொல்லுங்கோ அவா பெத்தவா கிட்ட.'

பேசிவிட்டு அண்ணு மாமி ஆத்துக்கு வந்து சுட சுட அவள் வார்த்து போட்ட அடைகளை சாப்பிட்டார். நேரமில்லாததால் தொட்டுக்க மிளகாய்ப் பொடிதான்.

அவர் கிளம்பும் நேரத்தில் நண்பர்களுடன் பேசிவிட்டு சந்துரு வந்தான். அவரை நமஸ்கரிக்க சொன்னாள்.

அவனுடன் சிறிது நேரம் பேசிவிட்டு கிளம்பினார்.

அவர்  வந்த கார் கண்ணை விட்டு மறையும் வரை வாசலில் இருந்து விட்டு உள்ளே வந்தாள்.

'அம்மா, பசிக்குதும்மா.'

கன்றின் குரலுக்கும் அடைகள் சுட சுட. அம்மாவிடம் பேசிக் கொண்டே சாப்பிட்டுக் கொண்டிருந்தான்.

அடை மாவு தீர்ந்து விட்டது. இருக்கவே இருக்கு இவளின் பசியை போக்க கோதுமை கஞ்சி மாவு.

தொடரும்

மனதோடுமலர்கள்_72

மனதோடுமலர்கள்_72

அத்யாயம் 72

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

ஜானகி கல்யாண ஏற்பாடுகள் துரிதமாக ஒரு புறம் நடந்து கொண்டிருந்தது. ஸ்ரீமதியும் மாலதியும் மிகவும் நெருங்கிவிட்டார்கள். துணிமணிகள் எடுக்கும் போது மாலதியை கூட அழைத்துச் சென்றாள் ஸ்ரீமதி. அவள் வீட்டு சுமங்கலிப் பிரார்த்தனை வைபவத்திற்கு அவளையும் அழைப்பது அவளிடமும் கருத்துக்களை கேட்டு விவாதிப்பது என்று அவளை தன் வீட்டில் ஒருத்தியாகவே நினைக்க துவங்கிவிட்டாள்.

மற்றொரு புறம் பட்டாபி சிங்கப்பூர் கிளம்புமுன் அவசரமாக அவர்கள் வீட்டில் நிச்சயதார்த்தம் நிகழ்த்தினர். சிறிய அளவில் என்றாலும் நெருங்கிய சொந்தங்கள் விட்டுப் போகவில்லை.

ஸ்ரீமதி ஆத்துக்காரர் சந்திரசேகர் எல்லோருடைய பாஸ்போர்ட் விஷயங்களில் படு பிஸியாக இருந்தார்.

வேலூரில் கேட்கவே வேண்டாம். கமலம் அடுப்பு வேலைகளில் பிஸி. ஜானகியும் அவள் மன்னி கற்பகம் மற்றும் அவள் அக்கம் பக்கத்து தோழிகளும் துணிமணிகள் மற்றும் கல்யாணத்திற்கு தேவையான பொருட்கள் வாங்குவதிலும், வாங்கிய பின் வீட்டில் பரப்பி மற்றோர்களிடம் அதை காண்பித்து சந்தோஷத்தையும் பெருமிதத்தையும் காண்பித்துக் கொண்டிருந்தனர்.  

மாலதியின் அப்பா ஸ்ரீனிவாசன் தன் கடும் உழைப்பை ட்ரான்ஸ்ஃபார்மர் காண்ட்ராக்டில் செலுத்திக் கொண்டிருந்தார். அவர் உழைப்பும் சேமிப்பும் தானே மூன்று திருமணங்களுக்கும் அஸ்திவாரம்?

வேலை நிமித்தமாக சிங்கப்பூர் சென்ற வைதீஸ்வரனும் லலிதாவிற்காக பார்த்திருக்கும் பட்டாபியை சந்தித்து அவனுக்கு ஃபேமிலி குடியிருப்பை உறுதி செய்தார். மேலும் முதல் இரண்டு கல்யாணங்களும் மெட்ராஸில் நடப்பதால் அதற்கான ஏற்பாடுகளை அவர் நண்பர் செல்லப்பா மூலம் அவ்வப்போது கேட்டு தெரிந்து கொண்டு வந்தார்.

முதல் இரண்டு கல்யாணங்களின் அழைப்பிதழ்கள் அச்சிடுவது சம்பந்திகளுடன் ஆலோசிப்பது தொடர்பான விஷயங்களை ஸ்ரீதர் கவனித்து வந்தான்.

மொத்தத்தில் எல்லா மலர்களுமே பரபரப்பாய் பூத்துக் குலுங்கிக் கொண்டிருந்தன.

சந்துருவின் நிச்சயதார்த்தம் மார்கழிக்கு முன்னர் நடத்த உத்தேசிக்கப் பட்டது.

சிங்கப்பூர் சென்று திரும்பிய வைதீஸ்வரன் மெட்ராஸில் உள்ள எல் அண்ட் டி கம்பெனிக்கு பனியன் காண்ட்ராக்ட் தொடர்பாக பேச வந்திருந்தார். அப்போது மாலதியை தொலைபேசியில் தொடர்பு கொண்டு தான் இரவு சுமார் ஏழு மணிக்கு அவளையும் அண்ணு மாமியையும் பார்க்க வருவதாக கூறி விலாசம் வாங்கிக் கொண்டார்.

'வாங்கோ, வாங்கோ..' வரவேற்றாள் அவரை.

'எப்படி இருக்க மாலதி? உன்னோட வருங்கால மாமியார் சௌகர்யமா? மாப்பிள்ளை எப்படி இருக்கார்?'

'உங்க ஆசீர்வாதத்தில எல்லோரும் சௌக்கியம் மாமா. உங்க கம்பெனி வேலையெல்லாம் முடிஞ்சுதா?'

'முடிஞ்சுதும்மா. காஃபி ஒண்ணு போட்டு தர மாட்டியா எனக்கு?'

'லலிதா, மாமா வந்திருக்கார் பாரு'. கொல்லைப்புறம் துளசி மாடத்திற்கு விளக்கேற்றி விட்டு அப்போது வீட்டினுள் நுழைந்த லலிதாவை கூப்பிட்டாள்.

லலிதா வந்தவுடன் இருவரும் சேர்ந்து நமஸ்கரித்தனர்.

அவரும் ஆசிகள் வழங்கினார்.

உள்ளே சென்ற லலிதா காஃபியுடன் வந்தாள்.

'இன்னிக்கு ராத்திரி இங்க சாப்பிட்டுட்டு கிளம்பலாம் மாமா.'

'இல்ல மாலதி. சித்த நாழில இங்கேந்து கிளம்பினா தான் பத்து மணி ட்ரெயின சென்ட்ரல்ல புடிக்க முடியும்.'

'அதெல்லாம் இருக்கட்டும். நான் இப்ப வந்தது ஒரு முக்கியமான விஷயத்துக்காக. ஒரு தட்ட எடுத்துண்டு வா.'

வந்தாள். தட்டிலே பழங்கள் பூச்சரம் மற்றும் வெற்றிலைப் பாக்கு இவைகளை வைத்து கூடவே ஒரு பழைய செய்தித்தாளில் சுருட்டி வைத்திருந்த ரூபாய் நோட்டுக்களையும் வைத்தார்.'

'என்ன மாமா, இதெல்லாம் வேண்டாம்.'

'நான் சொல்றதைக் கேளு. இதுல இருபதாயிரம் இருக்கு. இது உனக்கு இல்லை. அண்ணு மாமியின் சிங்கப்பூர் செலவுக்காக. நான் டைரக்ட்டா கொடுத்தா வாங்க மாட்டா அந்த மாமி. எனக்கென்னவோ அந்த மாமிய பார்த்திலேந்து ஏதாவது செய்யணும் அந்த மாமிக்குனு நெனச்சிண்டிருந்தேன். உன்னோட அந்த மாமியையும் அழச்சிண்டு போகப் போறதா சொன்னியோன்னோ. அப்ப மாமி செலவு என்னுதா இருக்கணும்னு நெனச்சேன். வேற ஒண்ணுமில்லை. நேரம் வரும்போது நான் கொடுத்ததா சொல்லிக்கோ, என்ன?'

மாலதிக்கு என்ன செய்வது என்று தெரியவில்லை. இருந்தாலும் மறுத்துக் கொண்டிருந்தாள்.

'அம்மா கிட்ட நான் எதுவும் மறச்சது இல்ல. அவா சம்மதம் இல்லாம நான் வாங்கறது எனக்கு உசிதமா படல. நீங்களே கொடுத்திடுங்கோளேன். எங்க செலவுக்கு நான் திருச்சிலே சேர்த்து வெச்சதே போதும். அதுல அப்பாக்கு கல்யாண செலவுக்கு உத்தேசமா ஒரு பணத்த கொடுத்துட்டு, மீதிய சிங்கப்பூர் செலவுக்குதான் ப்ளான் பண்ணியிருக்கேன்.'

'லலிதா, நீயாவது இவ கிட்ட எடுத்து சொல்லேன்.'

'இல்ல மாமா, இதுல நான் தலையிடறது நன்ன இருக்காது.'

இப்படி இவர்கள் பேசிக் கொண்டிருக்கும் போது அண்ணு நுழைந்தாள். கையில் இரு தொன்னைகளில் சர்க்கரைப் பொங்கல் மற்றும் துளசியுடன்.

அங்கு உட்கார்ந்திருந்த வைதீஸ்வரனை பார்த்து அண்ணுவுக்கு ஆச்சர்யம். 'அட அடா, இங்க எப்படி? எப்ப வந்தேள்?'

'இப்பதான் வந்து பத்து நிமிஷம் இருக்கும்.'

தான் ஆஃபீஸ் விஷயமா வந்ததை சொன்னார்.

'இப்பதான் மாலதி, நானும் சச்சுவும் திருநீர்மலை போயிட்டு வந்தோம். கொள்ள தரிசனம். இந்தா பிரசாதம். மாமாவுக்கும் கொடு.'

வைதீஸ்வரனை பார்த்து, 'நம்மாத்துக்கு வாங்கோ. பலகாரம் பண்ணிட்டு ஊருக்கு கிளம்பலாம்.'

'சரி மாமி. கொஞ்சம் நான் உங்க கிட்ட பேசணும்.'

அந்த இருபாதாயிரம் விஷயத்தை ஆரம்பித்து முடித்தார். அண்ணு கவனமாக கேட்டுக் கொண்டிருந்தாள்.

தொடரும்

மனதோடுமலர்கள்_71

மனதோடுமலர்கள்_71

அத்யாயம் 71

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

க்ரோம்பேட்டை ராதா நகரில் அண்ணு மாமிக்கு மிக நெருக்கமான குடும்பங்கள் ஒரு இருபத்தைந்து இருக்கும்.

அரசல் புரசலாக பரவிக் கொண்டிருந்த சந்துரு கல்யாண சந்தேகங்களுக்கு முற்றுப் புள்ளி வைக்கும் விதத்தில் அண்ணு தெரிந்தவர்களிடம் விவரங்களை சொல்லிக் கொண்டிருந்தாள்.

ஒவ்வொருவராக தாங்களே வந்து மாலதியிடம் அறிமுகப் படுத்திக் கொண்டிருந்தனர். நிறைய உறவுகள் மலரத் தொடங்கின அவள் சந்தோஷத் தோட்டத்தில்.

சிலர் அவளை மன்னி என்றும் சிலர் அக்கா என்றும் சிலர் பெயர் சொல்லியும் அழைத்து அவளை உற்சாகப் படுத்திக் கொண்டிருந்தனர்.

லலிதாவிற்கும் மாலதிக்கும் அவர்களின் பாசப் பிணைப்பு பிரமிப்பூட்டுவதாக இருந்தது.

அன்று ஒரு ஞாயிறு. லலிதா வேலூர் சென்றிருந்தாள்.

வேலூரில் சுமங்கலிப் பிரார்த்தனை. மாலு பைஷ்டை ஆதலால் செல்ல முடியாத சூழ்நிலை.

காலை ஏழு மணி. ஃபளாஸ்கில் காஃபி போட்டு எடுத்துக் கொண்டு மாலதியை பார்க்க அண்ணு வந்தாள்.

'சந்தாக்கு எங்கேயோ கிரிக்கட் ஆட போகணுமாம். அவனை அனுப்பிச்சுட்டு வரதுக்கு கொஞ்சம் லேட் ஆயிடுத்து. இதுல காஃபி ரெண்டு வேளைக்கு வரும். பதினோரு மணிக்குள்ள சமச்சு எடுத்துண்டு வரேன்.'

'உங்களுக்குதான் சிரமம் கொடுக்கறேம்மா?'

'இதுல என்னடி சிரமம் எனக்கு. எங்காத்துக்கு வந்ததுக்கப்பறம் ஏகப்பட்ட சிரமம் உனக்கு இருக்கு. நான் பண்றது ஒண்ணுமே இல்லை.'

'அம்மா, அந்த ஸ்டூல்ல உட்கார்ந்துக்கோங்கோம்மா.'

உட்கார்ந்தாள். கொஞ்சம் யோசித்துக் கொண்டிருந்தாள் அமர்ந்து கொண்டே.

'என்னம்மா யோசனை?'

'ஒண்ணுமில்லேடி. உங்க அப்பா ராத்திரி ஃபோன் பண்ணியிருந்தா. நிச்சயதார்த்தம் எப்ப சௌகர்யப் படும்னு கேட்டார். சந்தாவையும் மாலதியையும் கேட்டுண்டு சொல்றேன்னு சொன்னேன். நீ என்ன சொல்ற?'

'என்ன கேட்டேளல்னா எதுக்கும்மா இதெல்லாம். எங்க கல்யாணம்தான் எப்பவோ முடிவாயிடுத்தே. ஆச்சு, இன்விடேஷன் கூட இத்தனை நேரம் அடிக்க கொடுத்திருப்பா. இப்ப போய் எதுக்கும்மா வீண் செலவெல்லாம்.'

'அப்படி இல்லேடி. வாழ்க்கைல ஒரு தடவை கல்யாணம்கிறது. ஆயுசு பர்யந்தம் ஞாபகம் வெச்சுக்கணும் இல்லையா? எனக்கு இருக்கரதும் ஒரே புள்ள. வேற ஆத்து கல்யாணத்துக் கெல்லாம் போகும் போது நம்ம பையனுக்கு இப்படியெல்லாம் செய்லியேன்னு உறுத்தும் இல்லையா?'

'சரிம்மா. உங்க இஷ்டம்.'

'ஜானா நிச்சயதார்த்தத்துக்கு உங்காத்துலேந்து இருபது பேர் வந்தா. எங்காத்துக்காரா இருபது பேர். நாப்பது பேர் சாப்பாடு, உனக்கு புடவ, சந்தாக்கு ட்ரெஸ், வாத்யார் சம்பாவனை எல்லாம் கணக்கு பண்ணினா எப்படியும் ஐயாயிரம் ஆறாயிரம் ஆகும்.'

'இதெல்லாம் இழுத்து விட்டுக்கணுமா அம்மா. கொஞ்சம் யோசியுங்களேன்.'

'எனக்கு ஆசை. ஏதோ இந்த அளவுக்காவது பண்ணனும்னு. கையில பைசா இல்லைனாலும் பண்ணனும் இல்லையா?'

'கடன்தான் அம்மா வாங்கணும். யாரை கேக்கறது?'

'நான் ஒண்ணு மனசுல வெச்சிண்டு இருக்கேன். அடுத்த மாசத்திலேந்து சந்தாக்கு புது சம்பளம் வந்துடும். கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி இருக்கும் மூணு மாசம், சில்லறை கடன் எல்லாம் அடைச்சது போக ஒரு மூவாயிரம் மிச்சப் படுத்திடலாம். அதனால நான் என்ன நெனச்சிண்டு இருக்கேன்னா, ஒரு பத்து பதினஞ்சு பேர சேர்த்து ஒரு சீட்டு புடிச்சா என்ன?'

'என்னம்மா சொல்றேள்? இதெல்லாம் தோது படுமா?'

'ஏண்டி முடியாது. நாம ஆரம்பிச்சா முதல் மாத சீட்ட நாம எடுத்துக்கலாம். நூத்துக்கு ஒரு ரூபா கமிஷன் கிடைக்கும். நீ ஒரு சீட்டு, சந்தா ஒண்ணு, சச்சு ஒண்ணு, ராஜி ஆத்துல ஒண்ணோ ரெண்டோ, இப்படி ரொம்ப தெரிஞ்சவா நம்பிக்கையா மாசா மாசம் பணம் கொடுக்கறவாளெல்லாம் சேர்த்துக்கலாம். மூணு நாலு மாசம் கழிச்சு உன் சீட்டையும், சந்தா சீட்டையும் தள்ளி எடுத்தா கல்யாண செலவையும் சமாளிச்சுடலாம்.  வாழ்க்கையில ரிஸ்க் எடுத்துதான் சில சமயம் நம்முடைய தேவைகள பூர்த்தி பண்ண வேண்டியிருக்கு.  என்ன பண்றது.'

'அம்மா, நீங்க நிதி அமைச்சரா இருக்க வேண்டியவா. கேட்க நல்லாத்தான் இருக்கு. நானும் யோசிக்கிறேன்.'

'எனக்கென்னமோ யோசிச்சுண்டே இருக்கரத விட இறங்கிடலாம். ஆச்சு கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் உன் சம்பளம், அவன் சம்பளத்த வெச்சு சாமர்த்தியமா நீ குடுத்தனம் பண்ணப் போர. அதுவரைக்கும் தானே.'

'இப்ப தான் இங்க வேலைக்கு சேர்ந்திருக்கேன். இங்க எனக்கு ஆஃபீஸுல பழக்கம் அவ்வளவா ஆகல. அதனால என்னால யாரையும் சேர்த்து விட முடியாது. அதான் யோசிக்கறேன். என் சீட்டு பிரச்சனை இல்லை.'

'ஒன்னுட்ட முதல் சீட்டு பணத்தை வாங்கிண்டு கைராசியத்தான் பார்க்கிறேனே. இங்க இருக்கிற தெரிஞ்சவாகிட்ட பேசிட்டு வரேன்.'

மாலதி அசந்தே போய்விட்டாள். எதையும் துணிச்சலோடு சமாளிக்கும் குணம்.

'பேசிண்டே லேட் ஆயிடுத்து பாரு. போய் சமைக்க ஆரம்பிக்கணும். உனக்கு வேற பசிக்கும். நான் வரேன். இந்த ஏழை குடும்பத்துல வாக்கப் பட்டு உனக்கு கஷ்டப் படணும்னு இருக்கு பாரு.'

'அம்மா, நீங்க என்னோட இருக்கர வரைக்கும் எதையும் சமாளிச்சுடலாம். எனக்கு ஒரு கஷ்டமும் இல்லைமா.'

தன் வீட்டுக்கு திரும்பினாள் அண்ணு, சீட்டு திட்டத்தை சிந்தித்துக் கொண்டே.

தொடரும்

மனதோடுமலர்கள்_70

மனதோடுமலர்கள்_70

அத்யாயம் 70

கதையாசிரியர்: பாஸ்கர் சத்யா 

'மாலதி, சாரி டு டிஸ்டர்ப் யூ ட்யூரிங் ஆஃபீஸ் அவர்ஸ்'

என்றுமில்லாது அதிசயமாக சந்துருவிடமிருந்து ஃபோன் கால், மாலதியின் ஆஃபீஸுக்கு.

'பரவாயில்லை. சொல்லுங்கோ.'

'ஒண்ணுமில்லை. ஒன் அவர் பர்மிஷன் போட்டுட்டு பீச்சுக்கு வர முடியுமா. ஐ வான் டு டாக் டு யூ பர்ஸனலி. ஆர் எனி ப்ளேஸ்'

'ஏதாவது இம்பார்ட்டெண்டா?'

'நேரில பேசிக்கலாமே?'

'ஓகே. சைதாப்பேட்டை ரயில்வே ஸ்டேஷன்ல நாலரை மணிக்கு?'

'தட்ஸ் ஆல்ஸோ ஃபைன். ஐ வில் மேக் இட்'

இன்னும் நான்கு மாதங்கள் கல்யாணத்திற்கு. இப்போது போய் பீச்சில் வேண்டாம் என்று நினைத்தாள். ஆசை இருக்கத்தான் செய்கிறது. இருந்தாலும் பெற்றோர்கள் அவர்கள் மீது வைத்துள்ள நம்பிக்கை, அவள் அவனை சைதாப்பேட்டை ரயில்வே ஸ்டேஷனுக்கு வரச் சொன்னது.

மணி நாலரை. இருவரும் வந்துவிட்டார்கள். ஒரு ஐந்து நிமிடம் சந்துரு காத்திருந்தான்.

'இங்கேயே பேசலாமா? அல்லது எங்காவது பக்கத்துல...ஸ்நாக் ஷாப்?' கேட்டது மாலா.

'டூ யூ ஃபீல் லைக் ஹாவிங் டீ?'

சென்றார்கள் அருகில் உள்ள ஸ்நாக் ஷாப்புக்கு. ப்ரெட் பட்டர் ஜாம் அவன். அவள் சில பிஸ்கட்டுகள்.

'மாலு, நம்ம மேரேஜ் லவ் மேரேஜ் ஆர் அரேன்ஞ்டு ஒன்?'

சிரித்து விட்டாள் கேட்டதுமே. அவனுக்கும் புன் சிரிப்பு.

'ஒரு விஷ்ட் லவ், பெற்றோர்களால் எஸ் சொல்லப்பட்டு அரேஞ்டு மேரேஜாக உருவெடுத்து காதல் கல்யாணமாய் தொடரப் போகிறது பல வருடங்களுக்கு. சரியா சொல்லறேனா?'

'நான் என்னவோ இரண்டு மூணு வருஷம் குறைந்த பக்ஷம் ஆகும் நம்ம கல்யாணத்துக்கு. அதுவரை நிறைய பேசி, ஒருத்தொருக் கொருத்தர் நன்னா புரிஞ்சிக்கலாம்னு நெனச்சேன்.'

'ஏன், சீக்கிரம் கல்யாணம் ஆகறதுல ஏதாவது வருத்தமா உங்களுக்கு?'

'அப்படியில்ல. ஒரு த்ரில் இல்லை. ஒரு ஆங்க்ஸைடி இல்லை...'

'நான் அப்படி நெனைக்கல. நாம ரெண்டு பேரும் சந்திச்சது, பேசினது, தனியா ஒருத்தருக்காக ஒருத்தர் ஏங்கிண்டு இருந்தது, உங்காத்துக்கு வந்துண்டு போயிண்டிருந்தது.. இதை எல்லாத்தையுமே இப்ப நெனச்சாலே ஒண்டர்ஃபுல் மெமரீஸ் தானே? இதைப் பத்தியெல்லாம் கல்யாணம் ஆனதுக்கப்புறமும் பேசும்போது அது ஒரு ஸ்வீட் மெமரீஸாத்தானே இருக்கப் போரது?'

'இருந்தாலும்...அந்நிக்கு ட்ரெயின்ல நாம மாம்பலத்துக்கு வந்தது போல....:

தலை குனிந்த வெட்கம் அவளிடத்தில். அவள் தலையை குனிந்து பார்த்த சிரிப்பு இவனிடத்தில்.

'போதும். நீங்க பர்மிஷன் போடச் சொன்னோன்னையே நெனச்சேன்...'

'ஐ தாட் யூ வுட் செலக்ட் பீச்.'

'லெட் மீ பி ஃப்ரேங்க். எனக்கு மட்டும் ஆசையில்லையா என்ன? பட், நான் ஒவ்வொரு தடவை உங்களை தனியா பார்க்கணும்னு நெனைக்கும் போதெல்லாம் உங்க அம்மா நம்ம மேல வெச்சிருக்கிற நம்பிக்கை தான் கண்ணுக்கு முன்னாடி வரும். அது எப்படியோ என்னை தடுத்துடும்.'

'அட, அட, இங்க பாருடா ஒருத்திய . மாமியாரை இப்பவே கைக்குள்ள போட்டுக்கறா.'. கிண்டலடித்தான்.

'ஒரு உண்மைய சொல்லட்டுமா? உங்க அம்மாவை மாத்திரம் நான் சந்திக்காம இருந்திருந்தேன்னா, ஒரு விளையாட்டுப் பொண்ணாத்தான் உங்களோட சுத்திண்டு இருந்திருப்பேன். உங்க அம்மாவைப் பார்த்ததிலிருந்து....'

அதற்கு மேல் அவளால் பேச முடியவில்லை. குரல் பேச நினைத்தாலும் ஒரு தழு தழுப்பு.

'ஏய் கூல்..'

'ஒரு சந்தாவுக்காக எல்லாவற்றையும் தியாகம் செய்து ஒரு வாழ்க்கை... ரெஸ்பான்ஸிபிலிடி என்பதே உங்க அம்மாவ பார்த்ததற்கு அப்புறம்தான் எனக்கு ஓரளவு வந்ததுன்னு சொன்னா அதுதான் நிஜம்.'

'நம்ம கல்யாணத்துக்கு அப்புறம் அம்மா சந்தோஷத்தை மட்டும் தான் பார்க்கணும். ஈவன் இஃப் ஷி இஸ் க்காட் பை பொஸஸிவ்நெஸ், ஐ ஆம் ஈவன் ரெடி டு காம்ரொமைஸ் மை லவ் டுவர்ட்ஸ் யூ...ஹானஸ்ட்லி. ஸம்ஹௌ ஷி இஸ் மை ரோல் மாடல் நௌ.'

அவளையே உற்று பார்த்துக் கொண்டிருந்தான். ஆச்சர்யமாக இருந்தது, தன்னை விட பல மடங்கு அவள் தன் தாய் மீது வைத்துருக்கிறாளே என்று.

'அதுதான் அம்மாவை கூட சிங்கப்பூர் அழச்சிண்டு போகப் போறியா?'

'உங்களையே உங்க அம்மா இத்தனை வருஷம் சுத்திண்டிருந்தா. கொஞ்சம் சிங்கப்பூரையும் சுத்திப் பார்க்கட்டுமே. என்னடா, நம்ம ஹனி மூன் போகும்போது அம்மா எதுக்குனு நீங்க வருத்தப் படலியே?'

'நீ யோசிச்ச அளவு நான் யோசிச்சிருக்க மாட்டேன்.'

'என்னோட முதல் டாஸ்கே, நம்ம குடும்பத்தை ஏழைங்கற ஸ்டேடஸ் லேந்து மேல கொண்டு வரணும். அதை சீக்கிரம் பண்ணனும்னா, நீங்களும் ஏதாவது கான்ட்ரிப்யூட் பண்ணனும். வுட் யூ?'

'எனக்கு கணக்கு கொஞ்சம் நன்னா வரும். வேணும்னா நாலு பசங்களுக்கு ட்யூஷன் வேணா எடுக்கரேன். என்ன சரியா?'

'நாட் எ பேட் ஐடியா. யூ கேன் ட்ரை. எங்க அண்ணாவும், ஏன் எங்க அப்பா கூட, உங்காத்துல பணம் இல்லாததை பிரதானமா பேசினது என் மனசை ரொம்ப பாதிச்சிடுச்சு. அதனால, நாம எப்படியாவது உயர்ந்து காட்டணும் அவா கண் முன்னாடி.'

சொல்லிவிட்டு ஒரு மௌனம் அவளிடமிருந்து.

'ஏய். என்ன நீ, அடிக்கடி அப்ஸட் ஆகர? எல்லாம் நடக்கும். நாங்க முந்தி இருந்த நிலைக்கு எவ்வளவோ பரவாயில்லை. அதான் நீ வந்துட்டியே, எங்க வீட்டு மஹாலக்ஷ்மி.'

அவன் மஹாலக்ஷ்மினு சொன்னது அவளுக்கு ஒரு பெருமிதத்தை கொடுத்தது.

'கிளம்பலாமா ஆத்துக்கு?'

நடந்து கொண்டே பேசினார்கள்.

'நான் ஒன்ன கொஞ்சலாம்னு கூப்பிட்டா, நீ அழுது என்னையும் ஷேக் பண்ணிட்ட மாலு. எனிவே, ஐ அம் ரியலி ப்ரௌட் ஆஃப் யூ'

'அதெல்லாம் இருக்கட்டும். ஸ்மோக்கிங் விட்டாச்சோன்னோ?'

'ஹானஸ்ட்லி, இல்ல மாலு. பட் ஐ வில் சர்ட்டன்லி கிவ் இட் அப் சூன்.'

'அது வேணாமே ப்ளீஸ். ஒவ்வொருத்தன் காதலிக்காக என்னன்னமோ பண்றானாமே. எனக்காக இதை எப்படியாவது?'

'புரியறது மாலு. இந்த வீக்னஸ்லேந்து நான் வந்துடுவேன் மாலதி, ப்ளீஸ் பிலீவ் மீ.'

'இந்த விஷயத்துல நான் ஏமாந்துதான் போயிட்டேன். உங்க அம்மாவுக்காகத் தான் தொடரவேண்டியிருக்கு உங்களோட. அம்மாவோட நான் பழகாம இருந்திருந்தேன்னா, ஐ வுட் ஹாவ் ப்ரோக்கன் அப் ரிலேஷன்ஷிப் வித் யூ. ஐ ஹேட் ஸ்மோக்கர்ஸ். ஐ ஆம் ஃப்ரேங்க் ஆன் திஸ்.'

'சரி, சரி, சரி....நிறுத்திடறேன்.'

க்ரோம்பேட்டை செல்ல சுபர்பன் ட்ரெயினை பிடிக்க வந்தார்கள். கூட்டம் அதிகம் இருந்தது ஒவ்வொரு ட்ரெயினிலும்.

'நீ வேணா லேடிஸ் கம்பார்ட்மென்டில் ஏறிக்கோயேன்?'

'பரவாயில்லை, உங்களோடையே வரேன்.'

அவர்களுக்குள் ஒரு நெருக்கத்தை ட்ரெயின் கூட்டம் கொடுத்தது. வாய்கள் பேச முடியவில்லை கூட்டத்தினால். ஆனால் வாசங்கள் பேசின, ஸ்வாசக் காற்றுகள் உரசிக் கொண்டன, ஸ்பரிஸங்கள் அங்குமிங்கும். ஏக்கங்கள் கண்களில், பெருமூச்சுக்களோடு சேர்ந்து கொண்டு.

தொடரும்

செருவாமணி 48

 Written by Baskar Sathya 

#SERUVAAMANI

#Seruvaamani_48

புதுமண தாம்பத்ய மலர்களின் தேனிலவு எப்போதுமே விசித்திரமானது.

அக்கம் பக்கம் யாருமில்லா உலகத்தில் தேனுக்காக தீயூட்டிக் கொள்ளும் நேரங்களும் உண்டு அந்த மலர்களுக்கு. கைகோர்த்து அங்குமிங்கும் ஒருவருக்கு ஒருவர் புரிதலைத் தேடும் பேச்சுக்களும் உண்டு.  இரு வேறு திசைகளில் பயணித்த உறவுகள் ஒரு திசையில் வாழ்க்கைப் பயணத்தை ஆரம்பிக்க முயற்சிக்கின்றன.  காதல் அஸ்திவாரத்தில் ஒரு கடமைப் பயணம்.

'நீ உங்காத்துல செல்லப் பொண்ணா?'

பாலுவின் கேள்விக்கு மௌனச் சிரிப்பின் ஒப்புதல்.

'அப்பா செல்லமோ?'

'தெரியாது'

என்றுதான் பெண்கள் வெளிப்படையாக பதிலளிக்கின்றனர்?  பாலுவுக்கே வெளிப்படையாக தெரியும்.  இருந்தாலும் விடை அவள் வாயிலிருந்து வரவேண்டுமே.

'உங்களுக்கு எப்படியோ?'

'எனக்கென்னவோ அம்மாதான் ஆரம்பத்திலிருந்து.  எப்போதும் படிப்பிலேயே இருந்துட்டேன்.  ஆனா இப்பெல்லாம் அப்பாவைத்தான் ரொம்ப பிடிக்கிறது.  அவர் ஒரு பெஸ்ட் ஃபரெண்டுங்கறது இப்பத்தான் புரிஞ்சுது.'

'எனக்கும் எங்க பாட்டிக்கு பிறகு தான் அப்பா கிட்ட இருக்கிற நல்ல குணங்கள் தெரிய ஆரம்பிச்சது.  அம்மாவுக்கும் அப்பாகிட்டதான் பிரியம் ஜாஸ்தி.  ஆனா எனக்கு நேரா வெளிக்காமிச்சிக்க மாட்டா.'

'உன்ன நான் எப்படி கூப்பிடறது?'

'உங்களுக்கு எப்படி தோணறதோ அப்படி.'

'உனக்கு என்ன ஸ்வீட் பிடிக்கும்?  அந்த பேரைத்தான் உனக்கு வைக்கப் போறேன்.'

'எனக்கு வெல்ல சர்க்கரை பிடிக்கும்.  அதுக்குனு நீங்க என்னை வெல்ல சர்க்கரைன்னா கூப்பிட முடியும்?'

'சரி அப்படின்னா சக்கரை கட்டின்னு கூப்பிடறேன்.'

'அய்யோ, போதுமே வழிசல். எங்க அப்பா அம்மா உங்க அப்பால்லாம் அப்படி நீங்க கூப்பிட்டா அசடு வழியறதுன்னு நெனைக்கப் போறா?'

'உங்க அப்பா உங்க அம்மாவை சாலின்னுதானே சுருக்கி கூப்பிடறா?  எங்க அம்மாவை அப்பா தையுன்னுதானே இன்னமும் கூப்பிடறா.  நான் கூப்பிடக் கூடாதா சுருக்கி.'

அவன் கையைப் பற்றுகிறாள்.  கொஞ்சம் அவன் பக்கம் சாய்கிறாள்.

'சரி.  உங்களை நான் ஜி ன்னுதான் கூப்பிடுவேன்.  அன்னா வெல்லாம் ஓல்டு ஃபேஷனாயிடுத்து.'

சிரிக்கிறார்கள். பெயர் சுருக்கத்திலிருந்து ஒரு புரிதலின் துவக்கத்தை ஆரம்பிக்க நினைக்கிறார்கள்.  தப்பில்லையே?

'அப்புறம் சக்கரக்குட்டி.  எனக்கு ப்ரொஃபஷன்ல கான்ஸன்ட்ரேட் பண்ண வேண்டியிருக்கு.  எங்களோட டாக்டர் ப்ரொஃபஷன் உலகமே வித்யாசமானது.  பெயர் சொல்றபடி நிற்கணும்னா தனிப்பட்ட வாழ்க்கைல நிறைய சாக்ரிஃபைஸ் பண்ணனும்.  உள்ளுக்குள்ள அன்பு இருந்தாலும் வெளிப்படையா எங்களால காமிச்சுக்க முடியாது.  நாளுக்கு நாள் சிகிச்சை முறையெல்லாம் மாறிண்டே வரதால, சதா சர்வகாலம் அப்டேட் பண்ணிண்டே வேற இருக்கணும்.  இதையெல்லாம் நீ கொஞ்சம் புரிஞ்சுக்கணும்.  உனக்கு பொழுது போகலைன்னா, நீயும் மேற்கொண்டு படியேன்.  ஏற்கனவே உனக்கு ஐஏஎஸ் படிக்க ஆசைனு அப்பா சொன்னார்.  மெட்ராஸுல எல்லா சௌகர்யங்களும் இருக்கு அதுக்கு.'

'ரொம்ப தேங்க்ஸ் ஜி.  நானே ரெண்டு வாரம் கழிச்சு இது பத்தி பேசலாம்னு இருந்தேன்.  உங்கள எனக்கு ரொம்ப புடிச்சிருக்கு.'

வாய்விட்டு சிரித்தான்.  'ஐஏஎஸ் படின்னு சொன்னதாலேயா?'

'அப்படி இல்ல ஜி.  எனக்கு ஒரு கலக்டராகி கிராமத்து ஜனங்களுக்கு உதவி செய்யணும்னு ரொம்ப ஆசை.  அதான்.

'நல்ல குணம்.  நானும் ஏழைகள் கிட்ட காசு வாங்காம வைத்தியம் பண்ணினா என்ன உனக்கு ரொம்ப ரொம்ப பிடிக்கும் தானே?'

இருவரிடத்தும் இப்போது சிரிப்பு.  பேச்சின் ஸ்வாரஸ்யம் கூடிக் கொண்டே போனது ரம்யங்களுடன்.

கைப்பிடித்துக் கொண்டே நடந்தவளின் கை சட்டென்று விலகிக் கொண்டது.

'எனக்கு தலை சுத்தறது ஜி திடும்னு.'

நல்ல வேளை ஒரு மரம் ஒன்று இருந்தது.  அதன் கீழே ஒரு பெரிய கல்.  அவளை அமர்த்தினான்.

'பக்கத்தில் ஏதாவது தண்ணி கிடைக்கறதான்னு பார்க்கட்டுமா?'

'வேணாம்.  இங்கேயே இருங்கோ.  என்னை விட்டு எங்கேயும் போகாதீங்கோ.'

மெல்லிய குரலில் பேசியவள் கண்கள் சற்று மூடியது.

அதற்குள் சிறிய கூட்டம் கூடி விட்டது.  யாரோ ஒருவர் கூஜாவிலிருந்து தண்ணீர் கொடுத்தார்.

பாலு சற்று அவள் நாடியை பிடித்துப் பார்த்தான்.

சிறிது நேரத்திற்குப் பிறகு சகஜ நிலைக்கு திரும்பிக் கொண்டிருந்தாள்.

'ரொம்ப நன்றிங்க.  நானே டாக்டர்தான்.  நானே பார்த்துக்கறேன் இனிமே.  பக்கத்துலதான் நாங்க தங்கியிருக்கிற இடம்.'

'கொஞ்சம் ரெஸ்டு எடுத்துகிட்டு ஊர சுத்திப் பாருங்க.'

உபதேசித்து விட்டு கலைந்தார்கள்.

'சாரி ஜி.  திடும்னு இப்படி.'

'அது கிடக்கட்டும்.  நாள் தள்ளிப் போயிருக்கா சக்கரகுட்டி.'

'ஆமாம்.  ஏன் கேட்கிறேள்?'

'எத்தனை நாளாச்சு?'

'நாப்பத்தெட்டு அம்பது நாள் ஆயிருக்கும்.  ஏன்?'

'தோ டூ எர்லி டு கன்ஃபர்ம், ஐ திங்க் யூ ஆர் ப்ரெக்னென்ட்.  ஊருக்கு போய் உறுதி செஞ்சுக்கலாம் என்ன?  இப்ப நாம கெஸ்ட் ஹவுஸ் போறோம்.  நீ கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோ.  டோண்ட் ஒர்ரி.  நான் இருக்கேன்.'

'கல்யாணத்துக்கு நாலு நாள் முந்தி குளிச்சேன் ஜி.  இருக்குமில்லையா?'

'ஏன் இருக்காது.  நிச்சயமா இருக்கலாம்.  லெட் அஸ் ப்ரே ஃபார் தி பெஸ்ட்.  வேணும்னா சீக்கிரமே ஊருக்கு திரும்பலாமா?'

'வேணாங்க.  இன்னும் ரெண்டு மூணு நாள்தான் இங்கேயே பார்த்துட்டு வரலைனா அங்க போய் பார்த்துக்கலாம் ஜி.'

தங்கியிருந்த இடத்துக்கு வந்தார்கள்.  வந்த அடுத்த நிமிடம் கதவைத் தாளிட்டால்.  அடுத்த நொடி நின்ற நிலையில் அவளின் மேல் சாய்ந்தாள்.  முதுகைத் தட்டிக் கொடுக்கிறான்.  கண்ணீர் ப்ரவாகம் அவளிடமிருந்து அவன் சட்டையின் மார்புப் பகுதி நனையும் வரையில்.

எப்பேர்ப்பட்ட தருணம் இது?

'ஏய், ரிலாக்ஸ்.  குட் ந்யூஸ் சொல்லியிருக்கேன்.  என்ன இப்படி பைத்தியக்காரத்தனமா அழுதுண்டு.'

'ஐ அம் ஹாப்பி ஜி நௌ.  தேங்க் யூ ஸோ மச்.'

அப்படியே அவளைத் தூக்கி கட்டிலில் படுக்க வைக்கிறான்.

'யூ நீட் ரெஸ்ட் நௌ.  ஐ வில் பை ஸம் ஸ்வீட்ஸ் அண்ட் ஃப்ரூட்ஸ் அண்ட் கம்.'

'அப்புறம் பார்த்துக்கலாம் அதெல்லாம்.  நீங்களும் கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்கோ.'

அவனும் படுத்தான் அவளருகில்.  அமைதி சற்று.  இப்போது அவன் மார்பில் அவள் தலை.  கை அவன் சட்டைப் பொத்தானை திருகிக் கொண்டிருந்தது.

கண்களிலிருந்து மீண்டும் ஒரு ஆனந்த பிரவாஹம்.

'இவ்வளவு பாக்கியசாலியா நான்?'

மனதிற்குள் ஒரு தெய்வத் தேடல்.

இருவரிடமிருந்தும் புன்னகை.

வெளிச்சங்கள் திரையிடப் பட்டன.

தொடரும்....

செருவாமணி 47

 #SERUVAAMANI

Written by Baskar Sathya 

#Seruvaamani_47

'ஏய், பாலு. உன் ஆத்துக்காரி டிஸ்டிங்க்‌ஷன் வாங்கியிருக்காளாம்.  எழுபத்தேழு பர்ஸென்டாம்.  சம்பந்தி ஃபோன் பண்ணியிருந்தார்.  உடனே நந்தினியோட பேசு.'

'உனக்கும் நாளையோட ப்ராக்டிகல் முடிஞ்சுடறது.  நாம ரெண்டு பேரும் மன்னார்குடி போய் அங்க ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு அவளை அழச்சிண்டு வந்துடுவோம் என்ன?'

'அப்பா, நானே இத பத்தி பேசலாம்னு இருந்தேன்.  நேத்திக்குதான் என் ஃபரெண்ட் கொடைக்கானல்ல ஏதோ கெஸ்ட் ஹவுஸ் வெச்சிருக்கானாம்.  அங்கேயும் ரெண்டு நாள் தங்கிட்டு வருவோம்பா எல்லாரும்.'

'வெரி குட்.  நாங்க எதுக்குடா கொடைக்கானலுக்கு.  நீயும் அவளும் போயிட்டு வாங்கோ.  நான் வேணா ரெண்டு மூணு நாள் மன்னார்குடில தங்கி சுத்தி இருக்கற கோவில்லாம் பார்த்துட்டு வரேன்.  நீ நந்தினியோட ஒரு வாரம் கொடைக்கானல்ல தங்கிட்டு வா.'

'சரிப்பா.  அப்படியே செஞ்சுடலாம்.'

நந்தினியுடன் ஃபோனில் பேசினான்.  வாழ்த்தினான்.  புதுப் பருவ மலர்கள் சந்தோஷத்தின் உச்சத்தில்.

பிறகு செருவாமணியுடன் மூர்த்தி பேசினார்.  வரும் விவரங்கள் தெரிவிக்கப் பட்டன.  செருவாமணி தம்பதியினருக்கும் ஆனந்தம் கரைபுரண்டோடின.  பல வருடங்களுக்குப் பிறகு மலர்ந்திருக்கும் புது உறவுகள் சங்கமிக்கும் நாட்கள், கேட்க வேண்டுமா என்ன மகிழ்ச்சிக்கு.

'பாலு, உன் ஆத்துக்காரிக்கு நல்ல புடவையா ரெண்டு மூணு நீயே செலக்ட் பண்ணி வாங்கிண்டு அப்படியே டிக்கெட்டெல்லாம் சௌகர்யப்படி போட்டுண்டு வா.  எல்லா ஏற்பாடும் பண்ணினோன சம்பந்திக்கு தெரியப் படுத்தலாம்.  நானும் அடையார் க்ராண்ட் ஸ்வீட்ஸ் போய் அவாளுக்கெல்லாம் ஏதாவது வாங்கிண்டு வரேன்.  ஐ அம் எக்ஸைட்டட் நௌ.'

'டிஸ்பென்ஸரி?'

'அது கெடக்கு.  இப்பத்தான் எல்லாரும் அலோபதிக்கு தானே போறா.  ஏதோ நாலஞ்சு கிழடு கட்டைங்க என்ன மாதிரி ஆயுர்வேதத்தை கட்டிண்டு அலையறா.  அவாளுக்கு மாத்ரம் ஒரு மாச கஷாயத்தையும் பொடியையும் கொடுத்துட்டு வந்தா போறது.'

ஆச்சர்யமாக இருந்தது பாலுவுக்கு.  

'டிஸ்பென்ஸரி டிஸ்பென்ஸரின்னு சதா சர்வகாலம் சொல்லிண்டு எங்கேயும் கிளம்பாதவர்.  இன்னிக்கு என்னடாண்ணா மாட்டுப் பொண்ணு சம்பந்தின்னு லோகத்தையே மறந்திண்டிருக்கார்.'. மனதிற்குள் நினைத்து சிரித்துக் கொண்டான்.

பிராயண ஏற்பாடுகளை செய்து விட்டு புடவைகளோடு வந்தான் பாலு.

'பேஷ்.  பேஷ்.  ரொம்ப நன்னா இருக்குடா எல்லாம்.  படிப்ப தவிர ஒண்ணும் தெரியாது உனக்குன்னு நெனச்சேன்.  பரவாயில்லையே.  ரெண்டு மூணு வாங்கிண்டு வரச்சொன்னா ஏகப்பட்டத புடிச்சிண்டு வந்திவந்திருக்கியே!'

'ஒண்ணும் இல்லப்பா.  நந்தினிக்கு ரெண்டு புடவ, ரெண்டு சாதா புடவ அதுல ஒண்ணு ஆர்கண்டி, அப்புறம் மாமாவுக்கு ரெண்டு ரேமண்ட்ஸ் பேண்ட் ஷர்ட்.'

'ஏண்டா, நந்தினி சின்ன பொண்ணாச்சே.  ஆர்கண்டியெல்லாம் பொடப்பா இருக்குமாமே, உப்புமு சொல்லுவா.  போடுவாளா நந்தினி.'

'யாருக்கு தெரியும் இதெல்லாம்.  புது டிஸைன்னு சொன்னான்.  வாங்கினேன்.'

'ஆமாம், ஆமாம்.  ஆம்பிள்ளகள் ரெண்டு பேர் புடவ வாங்கிண்டு போறதே ஆச்சர்யமா இருக்கும் அவாளுக்கு.'

சிரித்தார்கள் இருவரும்.  மூர்த்திக்கு அவன் எதார்த்தத்திற்கு திரும்பிக் கொண்டு வருவதே ஒரு இனம் புரியாத மகிழ்ச்சியை கொடுத்துக் கொண்டிருந்தது.

மன்னார்குடி வந்தார்கள்.  தடபுடல் வரவேற்பு.  தெருக்காராளும் ஊர்க்காராளும் மாப்பிள்ளையை பார்க்க வருவதும் போவதுமாக அமர்க்களப் பட்டுக்கொண்டிருந்தது.  ஆயிஷா மெடிகல்ஸ் பாய் தன் காரை அவர்கள் உபயோகத்திற்கு கொடுத்துவிட்டார்.  இரண்டு நாட்கள் மன்னார்குடியில் உள்ள கோவில்களுக்கும் வடுவூர் கோதண்ட ராமர் கோவிலுக்கும் சென்றார்கள்.  கிரிஜா மாமியிடம் சாப்பாடு விஷயங்களை முற்றிலும் விட்டு விட்டு உபசரிப்பிலேயே கவனம் செலுத்தினாள் விசாலம்.

ஹனிமூன் புறப்பட்டனர் பாலுவும் நந்தினியும் கொடைக்கானலுக்கு. 

மூர்த்தியும் நாகப்பட்டினம், சிக்கல், நாகூர், வேதாரண்யம், ஸ்ரீவாஞ்சியம், திருவாரூர் அது இது என்று ஏகப்பட்ட லிஸ்டை வைத்துக் கொண்டு கோவில் தரிசனங்களுக்கு தயாரானார் செருவாமணி தம்பதியினரோடு.

புது இடங்களும் புது உறவுகளும் மனங்களை எப்படி குதூகலிக்க வைக்கின்றன?

தொடரும்.....

செருவாமணி 46

 #SERUVAAANI

Written by Baskar Sathya 

#Seruvaamani_46

கட்டுசாதக் கூடையோடு மெட்ராஸ் வந்தாச்சு.  கூடவே அம்மா, அப்பா ஒரு வாரத்திற்கு.  ஏதோ அவர்களுக்கு ஒரு அபிலாஷை.  குடும்ப பாடங்களை என்னவோ ஒரே வாரத்தில் நடத்தி விட்டு பரிட்சையும் வைத்து பொண்ணையும் ஃபர்ஸ்ட் ரேங்க் எடுக்க வைத்து விட வேண்டும்.

நினைத்து வந்து தங்கியது அதற்காகத்தான்.  நடந்தது என்னவோ மெட்ராஸை சுற்றிப் பார்த்தது.  மெரினா பீச், சாந்தோம் பீச், கபாலீஸ்வரர் கோவில், ம்யூஸியம், அது இதுன்னு.  சில நேரங்களில் மூர்த்தியும் சேர்ந்து கொண்டார்.  சில முறை பாலுவை அழைத்துக் கொண்டு போகச் சொன்னார்.

இதற்கிடையில் உப்புமுவை கனடாவிற்கு வழி அனுப்பி வைக்கும் சாக்கில் ஏர்ப்போர்ட் பார்த்தாச்சு.

கிராமத்திலும் சிறு நகரத்திலும் வாழ்ந்தவர்களுக்கு மெட்ராஸின் பிரம்மாண்டமே பிரமிப்பு.  என்னவோ ஒரு பெரிய சாம்ராஜ்யத்தில் நந்தினி இருக்கப் போகிறாள் என்பதே அவர்களுக்கு சந்தோஷத்தை கொடுத்தது.

தையுவின் மறைவிற்குப் பின் டிஸ்பென்ஸரி நேரம் போக மோட்டுவெளியையே பார்த்துக் கொண்டிருந்த மூர்த்தியின் புது உறவுக் கூட்டம் கனவையும் நிஜத்தையும் மாறி மாறி பறிமாறிக் கொண்டிருந்தன.

'அம்மா நந்தினி, நோக்கு ரிஸல்ட் இந்த மாசம் வரும்னியே.  வேணா, நீயும் அம்மா அப்பாவோட போய் மார்க் ஷீட்டெல்லாம் வாங்கிண்டு வாயேன்.'

'இல்லப்பா, நீங்க தனியா...'

அப்பா என்று நந்தினி மூர்த்திய கூப்பிட்டது செருவாமணிக்கு சற்று லேஸா வருத்தம்.  எதார்த்தத்திற்கு முன் பொஸ்ஸஸிவ்நெஸ் ஜெயிச்சுடுமா என்ன?  எல்லா ஏகபோக உரிமையும் நொடிப் பொழுதுல விட்டுக் கொடுக்கணும் பொண்ண பெத்தவா.

'இல்லம்மா நந்தினி.  நீ வரதுக்கு முன்னாடி நாங்க ரெண்டு பேரும் தனியாதானே இருந்தோம்.  போய் அம்மா அப்பாவோட சந்தோஷமா இருந்துட்டு வா.  அங்கேயே சொல்லியிருப்பேன்.  சம்பிரதாயம்னு ஒண்ணு இருக்கே, அதான் இப்ப சொல்றேன்.'

'சின்னஞ் சிறுசுக அதான் பார்க்கறேன்.'

செருவாமணிக்கு என்னமோ நந்து குட்டி வரதுல சந்தோஷம்தான்.  ஆனா எல்லாத்தையும் யோசிக்க வேண்டியிருக்கே.

'ஆச்சு, பத்து பதினஞ்சு நாள் தானே.  மார்க் ஷீட் வந்தோண்ண வந்துடப் போறா.  எப்படியும் அந்த சமயத்துல போய் தானே ஆகணும்?  அழச்சிண்டு போங்கோ.  உங்க மாப்பிள்ளைய சம்மதிக்க வெச்சுடறேன்.'

கிளம்பினார்கள் நந்தினியுடன் செருவாமணி தம்பதியினர்.  எக்மோர் ஸ்டேஷனில் பாலு வழி அனுப்பி வைத்தான்.  கொஞ்சம் சகஜ நிலைக்கு திரும்பிக் கொண்டிருந்தான்.

சிலருக்கு நெஞ்சம் தந்த ரணங்களை மஞ்சம் தரும் உணர்ச்சிகள் மெல்ல மெல்ல ஆற்றிவிடும்.  அப்படி ஒரு சக்தி உண்டே அதற்கு.

மூர்த்தி அவளை மன்னார்குடிக்கு அவளோடு போகச் சொன்னதில் வேறு சில காரணங்களும் இருந்தன.  அவனுக்கு தியரி பரிட்சைகள் முடிந்துவிட்டாலும் ப்ராக்டிகல் பரிட்சை பாக்கி இருந்தது ஜூன் கடைசியில்.  மேலும் அவர் பாலுவுக்கு தனிப்பட்ட முறையில் சில பேச்சுக்கள் பேச வேண்டியிருந்தது.  அவர்களை தனிக் குடுத்தனம் வைத்தால் இருவருக்கும் இடையே ஒரு நல்ல புரிதல் சீக்கிரம் வரலாம் என்று நினைத்தார்.  அதுபற்றி நேரம் கிடைக்கும் போது பேசி விட்டு பிறகு நந்தினியை சம்மதிக்க வைக்கலாம் என்று அவருக்கு உத்தேசம்.

எப்படியோ அவன் ப்ருந்தாவை சீக்கிரம் மறந்து நந்தினியுடன் வாழ்க்கையை இனிதே அமைத்துக் கொள்ள வேண்டும் என்பதில் குறியாக இருந்தார்.

வெளிப்படையாக யாரிடமும் இதுபற்றி சொல்லாவிட்டாலும் ஒரு வழியாக பாலுவின் சம்மதம் பெற்று நந்தினியை மன்னார்குடி அனுப்பிவிட்டார்.

நேரம் பார்த்து பாலுவுடன் பேச்சை ஆரம்பித்தார்.

'ஐ அம் ஹேப்பி மை டியர் பாய்.  உன் நன்மைக்காகத்தான் எல்லாம் செய்திருக்கேன்னு நீ உணர்ந்திருக்கேன்னு நெனைக்கிறேன்.  யாருக்காகவும் யாரும் பொறக்கறதில்ல.  ஐ ஆம் ப்ரெட்டி கான்ஃபிடெண்ட் யூ வுட் லீட் யுவர் லைஃப் ஹாப்பிலி வித் நந்தினி.  இஸ் ஷி ஓகே?  ஐ பிலீவ் யூ வில் அண்டர்ஸ்டாண்ட் வாட் ஐ மென்ட்.'

'தேங்க்ஸ் அப்பா.  நீங்க கேட்கறது புரியறது.  எப்படியும் வெளிய வந்துடுவேம்பா.  நந்தினி அப்பியர்ஸ் இண்டலிஜென்ட்.  ஓபனா அவ கிட்ட பேசிடலாம்னு தான் தோணித்து.  அப்புறம் ஐ ஃபெல்ட் யூ க்குட் ஒன்லி ஃபார்வார்ட் இட் டு ஹர் பெட்டர்.'

'சரிடா.  ஏதோ தையு ஆசிர்வாதம் தான் எல்லாம்.  ஐ வில் ஸ்பீக் டு நந்தினி இஃப் நீடெட்.  யூ டோண்ட் ஒரி எபௌட் திஸ்.  அப்புறம் ஒண்ணு...'. இழுத்தார்.

'என்னப்பா'

'நம்மாத்துக்கு பக்கத்திலேயே ஒரு ஜாகை பார்த்து உங்க ரெண்டு பேரையும் தனிக் குடுத்தனம் வைக்கலாம்னு நெனைக்கிறேன்.  நேக்கு கொஞ்சம் தனிமை தேவப் படறது.  வேற ஒண்ணுமில்ல.  என்ன சொல்ற?'

'நோ அப்பா.  எதுக்கு அநாவசியமா இது மாதிரியெல்லாம் யோசிச்சிண்டு தேவையில்லாம.'

'சும்மா ஒரு வருஷத்துக்கு தான்.  ஆச்சு உப்புமுவும் பிரசவத்துக்கு இங்க வருவா.  இந்த ஒரு வருஷம் நீங்க ரெண்டு பேரும் ஒருத்தருக் கொருத்தர் நன்னா புரிஞ்சிண்டு லைஃப நன்னா ஆரம்பிக்க வசதியா இருக்கும்.'

எவ்வளவோ மறுத்துப் பார்த்தான்.  கேட்கவில்லை மூர்த்தி, அவனுடைய சம்மதம் கடைசியாக கிடைக்கும் வரை.

தொடரும்....

செருவாமணி 45

 #SERUVAAMANI

Written by Baskar Sathya 

#Seruvaamani_45

இதோ சொர்கத்தின் வாசலிலே பாலுவும் நந்தினியும்.  சுற்றங்கள் சற்று பாரம்பர்யப் பாடல்களை பாடுகிறார்கள் சற்றே அவர்கள் படபடப்பு அடங்கட்டுமே என்று. ஏற்கப்பட்ட சம்பிரதாயப் பாடல்கள் தான் சற்று இலைமறைக்காய் விரசங்கள் இருப்பினும்.

அவன் செய்யவேண்டியது ஒன்றுதான்.  நெஞ்சில் சுமந்தவளை கண்ணிலிருந்து அகற்றி, கண்ணில் தெரிபவளை நெஞ்சுக்குள் புகுத்த வேண்டும்.  அதற்கு இந்த இருட்டு வைபவம் உதவ வேண்டும்.

இனி எங்களுக்கு சம்மதமில்லை என்று உள்ளே அனுப்பி வைத்தும், ஏன் வாசலில் நிற்கிறார்கள்?

ஓ, உள்ளிருந்து தாழ்ப்பாள் அவர்களில் ஒருவர் போட வேண்டாமா?

வெட்கம் உடனே போட்டுவிடுமா என்ன?  தெரியாதா சுற்றத்திற்கு.  அதற்கும் ஒரு சீண்டல் தேவைப் படுகிறதே.  தாளிட்டாலும் திரும்பிவிடுவார்களா என்ன?  பட பட என்று கதவில் சத்தமெழுப்புகின்றனர்.

திறந்தவுடன் 'சொம்புல பால் இருக்கு.  ஸ்வீட் தட்டுல இருக்கு.'

கண்களா இல்லை அவர்களுக்கு.  இருப்பினும் சீண்டல்கள் பருவங்களுக்கு ஸ்ருதி சேர்க்கும் என்பது எண்ணம்.

அறைக்கு வெளியே சற்று.  அமைதியாக ஒரு ச்சேரில் உட்கார்ந்திருந்த மூர்த்தியிடம் உப்புமு வருகிறாள்.

'அப்பா, பாலு சமத்தா இருப்பானா?'

சிரிக்கிறார் மூர்த்தி.  அப்பாவிடம் இப்படித்தானே கேட்க முடியும்?  ஏன் சிரிக்கிறார் பின்னே?

'உப்புமு, நீ எப்ப சமத்தா இருக்கப் போற.  முதல்ல அத சொல்லு.'

'போப்பா, உங்களுக்கு எப்போதுமே கிண்டல் தான்.  யார் கிட்டேயும் ஷேர் பண்ணக் கூடாது, சொல்லிட்டேன் இப்பவே.  எனக்கு நாள் தள்ளி போயிருக்கப்பா.'

'அடி சமத்தே!  வந்து ஒரு மாசம் ஆறது.  இப்பத்தான் அப்பாகிட்ட சொல்ல தோணறதா ஒனக்கு.  ஆத்துக்காரருக்காவது தெரியுமா இல்லையா?'

'போப்பா.  அவருக்கும் தெரியும்.'

தையு இருந்திருந்தால் அவளிடம்தான் முதலில் சொல்லியிருப்பாள்.  இந்த மாதிரி விஷயங்களை பெண் குழந்தைகள் எப்படி தந்தையிடம் உடனே.

அண்டர்ஸ்டாண்டபிள் தானே.

'கங்க்ராட்ஸ் உப்புமு.  எனக்கு பேத்திதான் வேணும் என்ன?  நீ வேணா பாரேன், நம்ம தையுதான் ஜன்மம் எடுக்கப் போறா.'

கட்டில் கனவுகள் பிள்ளைகளுக்கு.  தொட்டில் கனவுகள் பெற்றோர்களுக்கு தானே முதலில்.

'ஊருக்கு போய் மத்தத பேசிக்கலாம்.  மாப்பிள்ளய கூப்புடு.  விஷ் பண்ணிடறேன்.'

'பாலுவுக்கும் உங்க ஆசீர்வாதத்தில ஒரு பையன் பொறந்துட்டான்னா, உங்கள கையில பிடிக்க முடியாது.'

'வாஸ்தவம் தான் டி.  உன்ன பத்தி விஜாரப் படவேண்டியதில்ல இனிமே.  ஆனா பாலுவ நெனச்சா கவலையா தான் இருக்கு.  ஏற்கனவே அவன் கல கலன்னு பேசறவன் இல்ல.  எப்படி அவன் அவ கிட்ட விழுந்தான்னே தெரியல.'

'ஏம்பா அதையே நெனச்சிண்டு கஷ்டப் படறேள்.  எல்லாம் சரியாயிடும்பா.'

'அது இல்ல டி.  இந்த கல்யாணத்த நந்தினி ஆத்துல எவ்வளவு சிரத்தையா பண்ணியிருக்கா?  அந்த குழந்த மேலே பெத்தவா மாத்திரம் இல்ல, ஊர்க்காரா எவ்வளவு அபிமானம் வெச்சுருக்கா.  அதுவும் அந்த சேது சித்தப்பா குடும்பம் நம்ம சம்மந்தி குடும்பத்தில வெச்சிருக்கிற பாசம் பிரமிக்க வைக்கறது.  ஒரு பக்கம் இவாளெல்லாம் நமக்கு கிடைக்க கொடுத்து வெச்சிருந்தாலும், நம்ம பாலு நல்லபடியா நடந்து பேர காப்பாத்தணுமேன்னு பயம் வந்துடுத்து.'

'எனக்கு ஒரு சின்ன ஒத்தாச செய்யணும் உப்புமு.  நாளைக்கு கார்த்தால அவா எழுந்துண்டோன எப்படியாவது பாலு அவ கிட்ட நன்னா நடந்துண்டானான்னு டிஸ்க்ரீட்டா விசாரி.  பொண்ணு கிட்ட இதெல்லாம் பேசறதே கூச்சமா இருக்கு.  தையு இருந்திருந்தா இப்படி கேட்டிருக்க மாட்டேன்.  நீ நல்ல தகவல் சொல்றவரைக்கும் கொஞ்சம் எனக்கு டென்ஷன் தான்.'

 'நீங்க கவலைப் படாதீங்கோப்பா.  நான் நந்தினி கிட்டேயே கேட்டு சொல்றேன்.'

'அது சரி, மாப்பிள்ள எங்க?'

'அவரோட அம்மா அப்பாவ பஸ் ஸ்டாண்டுல போய் தஞ்சாவூர் பஸ்ஸுல ஏத்திட்டு வரேன்னு சொல்லிட்டு போனார்.  அங்கேந்து அவா காரை வெச்சிண்டு திங்களூர் போறேன்னு சொன்னா.  எவ்வளவோ சொன்னேன் கார்த்தால கட்டுசாத கூடை முடிச்சுட்டு போகலாம்னு சொன்னேன்.  கேட்கல.  மாடு கண்ணெல்லாம் ஏங்கிடும் அப்படி இப்படின்னா.'

'நானும் சொன்னேன் என்கிட்ட அவா சொல்லிட்டு போனபோது.  மாமி ரொம்ப ஒடுங்கிதான் போயிருக்கா.'

'அவாள அழச்சிண்டு போகலாம்பா கனடாவுக்கு.  ஆனா குளிர நெனச்சா, எப்படி அழச்சிண்டு போறது சொல்லுங்கோ.  பத்து நாளாவது எங்களோட தங்கப்படாதாங்கறா.  பாவமா தான் இருக்கு.  அடுத்த தடவ வரும்போது கண்டிப்பா தங்கறேன்னு சொல்லியிருக்கேன்.'

'சீமந்தத்த வேணா திங்களூர்ல வெச்சிக்க சொல்லு.  முடிஞ்ச உடனே நம்மாத்துக்கு வந்து பிரசவத்த மெட்ராஸ்ல வெச்சுக்கலாம்.'

'அவர் என்னவோ கனடால வெச்சுக்கலாம்னு சொல்றார்.  நீங்க தனியா இருந்துண்டிருக்கேளே, எதுக்கு கஷ்டம் கொடுக்கணும்னு சொல்றார்.'

'இதுல என்னடி கஷ்டம்.  ஆச்சு, நந்தினி வேற வந்துடுவா.  ஒரு கஷ்டம் இல்ல எனக்கு.  பொறந்தாத்துல முதல் பிரசவம் பார்த்துக்கறதுதானே முறை.'

பேசிக் கொண்டிருக்கும் போதே முத்துகிருஷ்ணன் வந்தார்.  மூர்த்தி கைகுலுக்கினார்.

'என்ன உப்புமு.  டமாரம் அடிச்சாச்சா?'

வெட்க சிரிப்பு உப்புமுவிடமிருந்து.

'மாப்ள, சீமந்தம் முடிஞ்சு மெட்ராஸிலேயே பிரசவம் வெச்சுக்கலாம்.  பாலு இருக்கான், புது மாட்டுப் பொண் இருக்கா.  நந்தினிக்கும் பேச்சுத் துணையா இருக்கும் உப்புமு இருந்தா.  எனக்கும் மாமி போனதுலேந்து ஆமே வெறிச்சோடி கிடக்கற மாதிரி இருக்கு.  குழந்தைகள்லாம் இருந்தா எனக்கும் ஆறுதலா இருக்கும்.  கவலைப் படாதீங்கோ.  உங்க ஆத்துக்காரிய பத்திரமா பார்த்துப்பேன்.'

'சரி மாமா.  உங்க இஷ்டம்.  அம்மா அப்பா கிட்டேயும் ஒரு வார்த்தை கேட்டுண்டு கன்ஃபர்ம் பண்றேன்.'

பொழுது விடிந்தது.  மூர்த்தியின் மனம் அலைபாய்ந்து கொண்டிருந்தது.

'அப்பா.  கேட்டோண்ண வெட்கப் பட்டா நந்தினி.  பாலுவும் அசடு வழியற மாதிரிதான் தெரியறான்.  கவலைய விடுங்கோ.  உங்க நல்ல மனசுக்கு எல்லாம் நீங்க நெனச்ச மாதிரியே நடக்கும்.'

உணர்ச்சி வசப்பட்டு சற்று கலங்கினார் மூர்த்தி.  முத்துகிருஷ்ணன் அவரின் தோளை தட்டிக் கொடுத்தார்.

'என்ன மாமா, நீங்களே இப்படி பச்ச கொழந்தையாட்டம்.  ஏதோ போறாத வேளை.  நீங்க வேணா பாருங்கோ பாலு நந்தினிய எப்படி வெச்சுக்கப் போறான்னு'

'மாப்ள, என் கவலையெல்லாம் அந்த பொண்ணு பாலு சமாச்சாரத்த எப்படி எடுத்துக்கப் போறாங்கறதுதான்.  அவ கிட்ட நானே எடுத்து சொல்லி புரிய வைக்கறவரைக்கும் எனக்கு டென்ஷன் தான்.  இப்படி பண்ணிட்டானே?'

'மாமாஆஆஆ.  ரிலாக்ஸ்.  இவ்வளவு தூரம் தாண்டிட்டேள்.  கண்டிப்பா நீங்க ஜெயிப்பேள்.  நானும் கிளம்பறதுக்குள்ள பாலுவுக்கு எடுத்து சொல்றேன்.'

'மாப்ள, உப்புமு இங்க பிரசவத்துக்கு இங்க வந்துட்டா, நீங்க அங்க கஷ்டப் படுவேளே?'

'உங்க பொண்ண கல்யாணம் பண்றதுக்கு முன்னாடி நான் தானே ரெண்டு வருஷம் தனியா குடுத்தனம் நடத்திண்டிருந்தேன்.  என்ன பத்தி விஜாரப் படாதீங்கோ?  ரிலாக்ஸா இருங்கோ மாமா.'

முத்து கிருஷ்ணனின் இரு கைகளையும் பற்றினார்.  ஒரு துளி கண்ணீர் முத்து கிருஷ்ணனின் கையில் விழுந்தது.  அந்த கண்ணீர்த் துளி ஆயிரம் பரிமாற்றங்களை உணர்த்தியது.

கட்டுசாதக் கூடை வைபவத்திற்கு தயாராகின இரு வீட்டு உறவுகள்.

'அப்பா, சம்பந்தி மாமா புழியப் புழிய அழறார்.  நீங்க போய் அவர தேத்துங்கோ.'

'நானா.. அவரைத் தேத்தணுமா?'

சொல்லும்போதே சிரித்து விட்டார்.

'சரி.  ஆனாலும் அநியாயத்துக்கு அந்த மனுஷன் பொண்ண நெனச்சு ஃபீல் பண்றாரப்பா.  ரொம்ப பொறாமையா இருக்கு.'

'அப்பா, இத நீங்க சொல்றேள்.'

செருவாமணியை சுற்றி நந்தினியும் விசாலமும்.  இருவர் கண்களிலும் கண்ணீர்தான்.  சமாளித்துக் கொண்டு செருவாமணியை தேற்றிக் கொண்டிருந்தார்கள்.

'சம்பந்தி மாமா வரார் பாருங்கோ நீங்க அழறத பார்த்து.  கண்ண தொடச்சிக்கோங்கோன்னா.'

இந்த பெத்தவாள நெனச்சா நமக்கும் சிரிப்புதான் வருகிறது.  எப்போதுமே குழந்தைகள பச்சைக் குழந்தைகளா நினைக்கும் இந்த பெற்றோர்கள் திருந்தவே மாட்டார்களா?

கல்யாணம் ஆயாச்சு.  இருட்டு வைபவமும் பார்த்தாச்சு.  இருந்தாலும் அவாளுக்கு என்னவோ இன்னமும் தன் குழந்தைகள் பலூன் கேட்டுக் கொண்டிருப்பதாக ஒரு உணர்வு.

தொடரும்.....

Saturday, January 22, 2022

கல்யாணவரதராஜர் திருக்கோயில் கொழுமம்

 அருள்மிகு கல்யாணவரதராஜர் திருக்கோயில், கொழுமம், கோயம்புத்தூர், தமிழ்நாடு

திருவிழா   சித்திரைப்பிறப்பு, சித்ராபவுர்ணமி, வைகுண்ட ஏகாதசி, புரட்டாசி சனிக்கிழமைகள், மார்கழியில் பிரம்மோற்ஸவம்.

தல சிறப்பு   இத்தலத்தில் தாயாருக்கு வில்வத்தால் பூஜை செய்யப்படுகிறது.இக்கோயில் சோழர்களால் கட்டப்பட்டது.  

பொது தகவல்   கோயில் வளாகத்திற்கு வெளியே கொடிமரம் உள்ளது. பெரியாழ்வார், விஷ்வக்ஸேனர், நம்மாழ்வார், ராமானுஜர் ஆகியோர் முன்மண்டபத்தில் உள்ளனர். மூலவரின் விமானம் ஏகதளம் எனப்படுகிறது.   

பிரார்த்தனை   நின்ற கோலத்தில் உள்ள கல்யாண வரதராஜரை வணங்கினால் திருமணத்தடைகள் நீங்கி, நல்ல இல்வாழ்க்கை அமையும் என்பது நம்பிக்கை. சனி தோஷம் நீங்கவும், புத்திரப்பேறு கிடைக்கவும் வேண்டலாம். 

நேர்த்திக்கடன்   சுவாமிக்கும் தாயாருக்கும் விசேஷ திருமஞ்சனம் செய்து, சர்க்கரைப்பொங்கல் நைவேத்தியம் செய்கிறார்கள்.  

தலபெருமை   அமராவதி நதியின் தென்கரையில் சுற்றிலும் பசுமையுடன் அமைந்துள்ள இத்தலத்தில், ஸ்ரீதேவி, பூதேவியுடன் வரதராஜர் திருமணக்கோலத்திலும், அவருக்கு வலப்புறம் தனிச்சன்னதியில் தாயாரும் அருளுகின்றனர். முன் புறம் கருடாழ்வார் இருக்கிறார். சுவாமியின் பாதமும் உள்ளது.  

வீர ஆஞ்சநேயர் : கோயில் முகப்பில் உள்ள மண்டபத்தின் தூணில் இருக்கும் வீரஆஞ்சநேயர், வாயுமூலையை பார்த்தபடி வரதராஜரை நோக்கி உள்ளார். இதன்மூலம் தன் தந்தைக்கும், நாராயணனுக்கும் ஒரே நேரத்தில் மரியாதை தருவதை இங்கு காணமுடிகிறது. 

இவரது திருவுருவத்திற்கு மேலே சுதர்சன சக்கரம் பொறிக்கப்பட்டுள்ளது. வியாச முனிவர், இவரை வழிபட்டு அருள் பெற்றுச் சென்றுள்ளார்.  

தல வரலாறு

இப்பகுதியை சோழமன்னன் ஒருவன் ஆட்சி செய்தபோது, நாட்டில் மழை வளம் பொய்த்து, நீர்நிலைகள் வற்றியது. இதனால், மக்கள் பஞ்சத்தில் வாடினர். நாட்டில் குறைவிலாது மழை பெய்து, மக்கள் வாழ்வில் சிறக்க அருளும்படி மன்னர், மகாவிஷ்ணுவிடம் வேண்டிக்கொண்டார். 

அவருக்கு காட்சிதந்த விஷ்ணு, மழைவளம் அருளினார். நாடு செழித்தது. மக்களுக்கு அருளிய மகாவிஷ்ணுவிற்கு மன்னர், இவ்விடத்தில் கோயில் கட்டினார்.

வில்வ இலை பூஜை : இத்தலத்திற்கு அருகில் சிவாலயம் ஒன்று உள்ளது. சைவம், வைணவத்தை இணைக்கும் விதமாக இவ்விரு ஆலயங்களும் ஒரே காலகட்டத்தில் கட்டப்பட்டுள்ளது. இதனால், இவ்வூர் முன்பு சிவனின் திருப்பெயரான "சங்கரன்', பெருமாளின் திருநாமமான "ராமன்' என்ற பெயர்களை இணைத்து "சங்கரராமநல்லூர்' என்ற பெயரில் அழைக்கப்பட்டது. 

சைவ, வைணவ இணைப்புத்தலமென்பதால், சுவாமிக்கு வலப்புறம் அமர்ந்த கோலத்தில் உள்ள வேதவல்லி தாயாருக்கு வில்வஇலைகளைக் கொண்டே பூஜைகள் செய்யப்படுகிறது.  

சிறப்பம்சம் அதிசயத்தின் இத்தலத்தில் தாயாருக்கு வில்வத்தால் பூஜை செய்யப்படுகிறது.



உஜ்ஜீவனேஸ்வரர் உய்யக்கொண்டான்திருமலை

 இன்றைய கோபுரம் தரிசனம் கோடி பாவ விமோசனம்புண்ணியம் மிகவும் பழமையான தலம் திருவடி பணிந்து கோடி ஜென்ம வினைகள் தீர வேண்டிய நின்றேன்

சோழ நாடு காவிரி தென்கரைத் தலங்கள்

67 கற்குடி (உய்யக்கொண்டான்மலை, உய்யக்கொண்டான்திருமலை)

சிவஸ்தலம் பெயர்:-

கற்குடி (தற்போது உய்யக் கொண்டான் மலை என்று வழங்குகிறது)

இறைவன் பெயர்:-உஜ்ஜீவனேஸ்வரர், உஜ்ஜீவ நாதர்.

இறைவி பெயர்:-அஞ்சனாட்சி,பாலாம்பிகை.

தல விருட்சம்:-வில்வம்.

தீர்த்தம்:-பொன்னொளிர் ஓடை,குடமுருட்டி , ஞானவாவி தீர்த்தம்,எண்கோணக்கிணறு,

நாற்கோணக்கிணறு என ஐந்து தீர்த்தங்கள்.

புராண பெயர்:-கற்குடி,உய்யக்கொண்டான் திருமலை.

ஊர்:-உய்யக்கொண்டான் மலை.

தேவாரப் பாடல்கள்:-

சம்பந்தர்

வடந்திகழ் மென்முலை

அப்பர் 

மூத்தவனை வானவர்க்கு

சுந்தரர்

விடையா ருங்கொடியாய்

எப்படிப் போவது:-

திருச்சியில் இருந்து தென்மேற்கே 5 கி.மி. தொலைவில் ஒரு சிறிய குன்றின் மேல் இத்தலம் அமைந்திருக்கிறது.

ஆலய முகவரி:-

அருள்மிகு உஜ்ஜீவநாதசுவாமி திருக்கோயில்
உய்யக்கொண்டான் மலை
உய்யக்கொண்டான் மலை அஞ்சல்
(வழி) சோமரசம்பேட்டை.
திருச்சி மாவட்டம்
PIN - 620102.

தொடர்புகொள்ள 9443150332

9443650493

திருவிழா:-

பங்குனியில் பிரம்மோற்ஸவம்,விநாயகர் சதுர்த்தி, நவராத்திரி, திருக்கார்த்திகை,

தைப்பூசம்.

கோவில் அமைப்பு:-

50 அடி உயரமுள்ள ஒரு சிறிய குன்றின் மீது அமைந்திருக்கிறது. குன்றின் அடிவாரத்தில் முருகப் பெருமானின் சந்நிதி உள்ளது. கிழக்கு நோக்கிய 5 நிலை இராஜகோபுரத்துடன் இவ்வாலயம் அமைந்துள்ளது. கோபுர வாயில் வழியே உள்ளே நுழைந்தால் இடதுபுறம் ஞானவாவி தீர்த்தம் உள்ளது. இத்தீர்த்தத்திற்கு எதிரே ஒரு முகப்பு வாயிலுடன் குன்றின் மேலே ஏற படிகள் தொடங்குகின்றன.

குன்றின் பாறைகளில் நன்கு அமைந்துள்ள சுமார் 65 படிகள் ஏறி ஆலயத்தை அடையலாம். படிகள் செல்லும்போது இடதுபுறம் விநாயகர் உள்ளார்.குன்றின் மீது ஒரு 3 நிலை கோபுரம், 5 பிராகாரங்களுடன் ஆலயம் அமைந்துள்ளது. இக்கோபுரம் வழியே உள்ளே நுழைந்தவுடன் எதிரே கொடிமரம், பலிபீடம், நந்தி மண்டபம் ஆகியவற்றைக் காணலாம்.குன்றின் மீது சுற்றிலும் உயர்ந்த மதிற்சுவருடன் கூடிய ஆலயம் அழகுற அமைந்திருக்கிறது.

கொடிமரம் முன்பு மார்க்கண்டனைக் காப்பதற்காக, எமனைத் தடுப்பதற்காகக் கருவறை விட்டு நீங்கி வந்து நின்ற சுவாமியின் பாதம் உள்ளது.படிகளேறி உட்சென்றால் முதலில் அஞ்சனாட்சி அம்பாள் சந்நிதி உள்ளது.மேற்கு நோக்கிய சந்நிதியில் காட்சி தரும் இவள் பழைய அம்பாள்.இத்திருமேனியின் திருக்கரத்திலுள்ள பூவின் இதழ் உடைந்து போய் உள்ளது.எனினும் அம்பாள் கனவில் வந்து உணர்த்தியவாறு இப்பழைய அம்பாளை அப்புறப்படுத்தாது அப்படியே வைத்துள்ளனர்.இதனால் புதிய அம்பாள் பாலாம்பிகை பிரதிஷ்டை செய்துள்ளனர். புதிய அம்பாள் பாலாம்பிகை சந்நிதி கிழக்கு நோக்கி அமைந்துள்ளது.இரு அம்பாளுக்கும் நித்திய பூசை நடைபெற்று வருகின்றது. அம்பிகை சந்நிதிக்கு அருகில் சண்முகர் தனி சந்நிதி அழகானது.

உள் நுழைந்ததும் நேரே கோஷ்ட தட்சிணாமூர்த்தி தரிசனம் தருகிறார். வலமாக வரும்போது நால்வர் பிரதிஷ்டையும், அம்பாளுடன் காட்சி தரும் விநாயகர் சந்நிதியும், மறுபுறம் வள்ளி தெய்வயானையுடன் சுப்பிரமணியர் சந்நிதியும் உள்ளன.கஜலட்சுமி, ஜ்யேஷ்டாதேவி, பைரவர், சூரியன், சனிபகவான் சந்நிதிகளும் உள்ளன. கோஷ்டமூர்த்தங்களாகத் தட்சிணாமூர்த்தியுடன் துர்க்கையும், பிரம்மாவும், அர்த்தநாரீஸ்வரரும் உள்ளனர். மூலவர் உஜ்ஜீவனேஸ்வரர் மேற்குப் பார்த்த சந்நிதியில் சுயம்பு மூர்த்தியாக அருள்பாலிக்கிறார்.அருகில் இறைவி அஞ்சனாட்சி சந்நிதி உள்ளது.இறைவன், இறைவி சந்நிதி தவிர பைரவர், மஹாலக்ஷ்மி, சக்திகணபதி, சூரியன், சண்டிகேஸ்வரர், நவக்கிரகங்கள் ஆகியோருக்கு சந்நிதிகள் உள்ளன.

கோவிலின் உட்புறச் சுவர்களில் சோழ மன்னர்கள் உத்தம சோழன், ராஜராஜ சோழன் ஆகியோர் அளித்த தானங்கள் பற்றிய விபரங்கள் கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டிருக்கின்றன.பல்லவ மன்னன் நந்திவர்ம பல்லவன் இக்கோவி்லுக்கு பல தானங்களும், திருப்பணிகளும் செய்திருக்கிறான். இத்தலம் நந்திவர்ம மங்கலம் என்றும் கல்வெட்டுகளில் குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது.

தல சிறப்பு:-

இத்தலத்து இறைவன் சுயம்பு மூர்த்தியாக அருள்பாலிக்கிறார்.சிவனின் 

தேவாரப்பாடல் பெற்ற சிவாலயங்களில் இது 67 வது தேவாரத்தலம் ஆகும்.

பொது தகவல்:-

தற்போது மக்கள் வழக்கில் உய்யக்கொண்டான்மலை என்று வழங்குகிறது.

விசேஷ நடராஜர்:-

மார்க்கண்டேயரின் உயிரைக் காப்பதாக வரம்  கொடுத்ததால் சிவனுக்கு

"உயிர்கொண்டார்" என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.இவரே ஜீவன்களுக்கு ஆதாரமாக இருப்பதால் உஜ்ஜீவனநாதர் என்ற பெயர் ஏற்பட்டது.

ஆடி பவுர்ணமியன்று இரவில் , மார்க்கண்டேயருக்கு சிவன் காட்சி தந்ததாக  ஐதீகம்.எனவே , அந்நாளில் சிவனுக்கு சிறப்பு பூஜைகள் நடக்கும்.தவிர , பவுர்ணமிதோறும் இரவில் சிவனுக்கு தேன் , பாலபிஷேகம் நடக்கும்.

சாரமா முனிவரால் பட்டம் சூட்டப்பட்ட மன்னன் இங்கு சிவதரிசனம் செய்தபோது , சிவன் அவனுக்கு ஆனந்த தாண்டவ தரிசனம் காட்டியருளினார்.பாதத்தை மட்டுமே பிடிமானமாகக் கொண்டு,இந்த நடராஜர் சிலை விசேஷமாக வடிக்கப்பட்டுள்ளது.

சூரியபூஜை விசேஷம்:-

மலைக்கோயில் ஓம் வடிவில் அமைந்துள்ளது.உஜ்ஜீவநாதர் , அஞ்சனாட்சி அம்பாள் இருவரும் மேற்கு நேக்கியுள்ளனர் . 

இவர்களது சன்னதிக்கு நடுவே கிழக்கு நோக்கி பாலாம்பிகை இருக்கிறாள் . 

குழந்தைகளுக்கு ஏற்படும் பாலாரிஷ்டம் ( ஒரு வகையான தோஷம் ) நீங்க 

இவளிடம் வேண்டிக்கொள்கிறார்கள்.தை மாதத்தில் ஓர்நாள் மாலையில் 

சிவலிங்கம் , அஞ்சனாட்சி அம்பிகை மீது சூரிய ஒளி விழும் .அந்நாளில் இருந்து 

90 நாட்களுக்கு ஒருமுறை என வருடத்தில் 4 முறை இங்கு சூரியபூஜை நடக்கும் . 

பிரகாரத்தில் இடர்காத்தவர் என்ற பெயரில் சிவலிங்கம் இருக்கிறது . 

திருநாவுக்கரசர் தேவாரத்தில் இத்தலத்து சிவனை , இப்பெயரில் 

குறிப்பிட்டுள்ளார்.இங்குள்ள சுப்ரமணியரிடம் அருணகிரிநாதர் திருப்புகழ் 

பாடும் அறிவைக்கொடு என வேண்டிப் பாடியுள்ளார்.வைகாசி விசாகத்தன்று 

இவருக்கு விசேஷ பூஜை நடக்கும்.அன்று சுவாமி புறப்பாடும் உண்டு.

கந்தசஷ்டியின்போது தெய்வானையுடன் திருக்கல்யாணம் நடக்கும்.

தைப்பூசத்தன்று முருகன் , ஊருக்குள் சென்று ஐந்து கோயில் சுவாமிகள் 

சந்திக்கும் வைபவம் நடக்கும்.

பிரார்த்தனை:-

பிரயாணங்களின் போது எந்தவித விபத்தும் ஏற்படாமல் இருக்க ஜேஷ்ட தேவி 

வழிபாடு செய்யப்படுகிறது.இத்தலத்தை வழிபடுவோர் நீண்ட ஆயுளையும் நிறைந்த செல்வங்களையும் பெறுவார்கள் என்பது நம்பிக்கை.

குழந்தைகளுக்கு ஏற்படும் பாலாரிஷ்டம் ( ஒரு வகையான தோஷம் ) நீங்க 

இவளிடம் வேண்டிக்கொள்கிறார்கள்.

நேர்த்திக்கடன்:-

ஜேஷ்டாதேவிக்கு புது வஸ்திரம் அணிவித்து வழிபடுகிறார்கள்.

தலபெருமை:-

இக்கோயிலில் ஜேஷ்டாதேவியின் சிலை வித்தியாசமான வடிவமைப்பில் 

உள்ளது . இவளை " மூதேவி ' என்பார்கள். லட்சுமியின் சகோதரி இவள்.இவளைப் பார்த்தாலே காரியங்கள் நடக்காது என்பார்கள்.

இது தவறான கருத்தாகும் என சொல்லப்படுகிறது.இந்த தேவியை தரிசித்தால் விபத்துகளிலிருந்து நம்மை காப்பாற்றுவாள்.எப்போதும் விழிப்புடன் இருக்கச் செய்வாள் .நந்திவர்ம பல்லவனுக்கு இவளே குலதெய்வம்.

மேரு ( மலை ) 

வைத்து பூஜை செய்பவர்கள் ஒன்பது படிக்கட்டுகளை அமைப்பார்கள்.இந்த மலைகளை நவாபரணம் என சொல்வதுண்டு.

இதில் இரண்டாவது ஆபரணமாக ஜேஷ்டாதேவி விளங்குகிறாள்.

திருவானைக்காவல் அகிலாண்டேஸ்வரி கோயிலில் ஜேஷ்டாதேவிக்கு சிலை உண்டு .அதுபோல உய்யக்கொண்டான் திருமலையிலும் ஜேஷ்டாதேவி இருக்கிறாள்.ஆனால் இரு புறமும் இரண்டு குழந்தைகளை வைத்திருக்கிறாள் . 

ஒரு குழந்தை நந்திகேஸ்வரர் குழந்தை வடிவத்தில் இருப்பதுபோல உள்ளது.

இவரை " மாடன் ' என்கிறார்கள்.மாடு போன்ற வடிவத்தில் உள்ளதால் மாடன் 

என்ற பெயர் ஏற்பட்டதாம்.மறுபுறத்தில் அழகிய பெண் இருக்கிறாள்.இவளை 

வாக்தேவதை ( சேடி ) என்கிறார்கள்.

ஆதிபராசக்தியே இங்கு ஜேஷ்டாதேவியாக இருக்கிறாள்.அவள் தனது சேடியான ( பணிப்பெண் ) வாக்தேவதையையும் அழைத்து வந்திருக்கிறாள்.மாறுபட்ட இந்த அம்பிகையை வழிபட்டு வாழ்வில் நிகழ இருக்கும் விபத்துகளை தவிர்த்துக் கொள்ளலாம்.

சிறப்பம்சம்:-

50 அடி உயர மலையில் இந்த கோயில் இருக்கிறது.கோயிலைச்  சுற்றி பொன்னொளி ஓடை , குடமுருட்டி , ஞானவாவி , எண்கோண கிணறு , நாற்கோண கிணறு ஆகிய தீர்த்தங்கள் உள்ளன.தேவி அஞ்சனாட்சி என வழங்கப்பெறுகிறாள்.இவள் மை தீட்டப்பெற்ற கண்களைக் கொண்டவள்.

மற்றொரு அம்பிகை பாலாம்பிகை எனப்படுகிறாள்.இரண்டு அம்மன்களுக்கும் தனித்தனி வழிபாடு நடக்கிறது.

மார்க்கண்டேயருக்கு மீண்டும் ஜீவன் அளித்ததால் சுவாமி " உஜ்ஜீவநாதர் ' எனப்படுகிறார்.எண்ணிய விருப்பங்களை ஈடேற்றுவதால் " கற்பகநாதர் ' என்றும் 

இவருக்கு பெயர் உண்டு.சுவாமி சுயம்பு வடிவில் உள்ளார்.50 அடி உயர 

மலையில் பாறையில் மிக அருமையாக கட்டப்பட்டுள்ளது இந்த கோயில் 

இராவணனுடைய சகோதரர்களில் ஒருவன் கரன்.இவன் இத்தல இறைவனை 

வழிபட்டு அருள்பெற்றான்.இக்கோயிலுக்கு மூன்று வாசல்கள் உள்ளன.

இரண்டு தெற்கு நோக்கியும் ஒன்று கிழக்கு நோக்கியும் அமைந்துள்ளது.

தல வரலாறு:-

மிருகண்டு முனிவர் நெடுங்காலம் புத்திரப்பேறு இல்லாமல் இருந்தார்.தனக்கு 

ஒரு மகன் வேண்டும் என தவம் இருந்தார்.

சிவபெருமான் அவரிடம்,உனக்கு 

ஞானமற்ற அங்கஹீனம் உள்ள ஆனால் நூறு வயது வாழும் மகன் வேண்டுமா? 

அல்லது அழகும்  அறிவும் மிக்க 16 வயது வரையே ஜீவித்திருக்கும் மகன் 

வேண்டுமா என கேட்டார்.

குழம்பிப்போன மிருகண்டு தனக்கு ஞானபுத்திரனே வேண்டும் என்றார்.

மகனும் பிறந்தான்.அவனுக்கு மார்க்கண்டேயன் என பெயரிட்டனர்.

பதினாறு வயதும் வந்தது.எமன் துரத்தினான்.மார்க்கண்டேயர் பல க்ஷேத்திரங்களுக்கும் 

சென்று ஓடி ஒளிந்தார் .இறுதியாக உய்யக்கொண்டான் திருமலைக்கு வந்தார்.

தன்னை எமன் துரத்துவதை சொன்னார் . இறைவன் அந்தச்சிறுவனை 

பாதுகாத்தார்.இதன்பிறகே அவர் திருவேற்காடு தலத்தில் சிரஞ்சீவி என்னும் 

பட்டம் தந்தார்.

சிறப்புகள்:-

நந்திவர்ம பல்லவ மன்னனால் அமைக்கப்பெற்ற கோயில்; இப்பகுதிக்கு 'நந்திவர்ம மங்கலம் ' என்னும் பெயருண்டு.

இங்கே கரன் வழிபட்ட சிவலிங்கம் 'இடர்காத்தார் ' என்னும் பெயருடன் திகழ்கிறது.

இத்தலத்தில் உள்ள தீர்த்தங்களில் குடமுருட்டி என்பது, (தஞ்சை மாவட்டத்தில் ஓடும் ஆறு அல்ல. இது வேறு) சர்ப்பநதி, உய்யக்கொண்டான் நதி என்றும், கல்வெட்டில் வைரமேகவாய்க்கால் என்றும் உள்ளது.

கொடிமரத்தின் முன்பு, மார்க்கண்டேயனைக் காப்பதற்கு - எமனைத் தடுப்பதற்காகக் கருவறை விட்டுநீங்கி வந்து நின்ற, சுவாமியின் - பாதம் உள்ளது.

மூலவர் சுயம்பு மூர்த்தி; சதுர ஆவுடையாரில் அழகாக காட்சித் தருகிறார்.

உய்யக்கொண்டான் மலை உஜ்ஜீவநாதர் கோயில் பாடல் பெற்ற தலங்களுள் ஒன்றாகும். இது தேவாரம் பாடிய நாயன்மார்களான சம்பந்தர், அப்பர், சுந்தரர் ஆகிய மூவரதும் பாடல் பெற்ற சிறப்புப் பெற்றது. நந்திவர்ம பல்லவனால் அமைக்கப்பட்ட இது திருச்சி மாவட்டத்தில் அமைந்துள்ளது. இறைவன் மார்க்கண்டேயரைக் காப்பாற்றுவதாக உறுதியளித்த தலமென்பது தொன்நம்பிக்கை (ஐதிகம்). தேவாரப்பாடல் பெற்ற தலங்களில் காவிரி தென்கரைத் தலங்களில் அமைந்துள்ள நான்காவது சிவத்தலமாகும்.

தல வரலாறு

தற்போது இப்பகுதி மக்கள் வழக்கில் உய்யக்கொண்டான்மலை என்று பெயரிட்டு அழைக்கின்றனர்.

இறைவன் கல்லில் - மலையில் குடியிருப்பதால் கற்குடி என்னும் பெயர் பெற்றது.

இத்தலத்தில்தான் மார்க்கண்டேயரைக் காப்பாற்றுவதாக உறுதியளித்து இறைவன் அருள் புரிந்தார்.

சிறப்புக்கள்

நந்திவர்ம பல்லவ மன்னனால் அமைக்கப்பெற்ற கற்கோயில்

இத்திருக்கோவில் அமைந்த பகுதிக்கு 'நந்திவர்ம மங்கலம் ' என்னும் பெயருண்டு.

இக்கோவிலில் கரன் வழிபட்ட சிவலிங்கம் 'இடர்காத்தார் ' என்னும் பெயருடன் திகழ்கிறது.

கொடிமரத்தின் முன்பு, மார்க்கண்டேயனைக் காப்பதற்கு - எமனைத் தடுப்பதற்காகக் கருவறை விட்டு நீங்கி வந்து நின்ற, சுவாமியின் - பாதம் உள்ளது.

மூலவர் சுயம்பு மூர்த்தி, சதுர ஆவுடையாரில் அழகாக காட்சித் தருகிறார்.


கல்வெட்டு

இத்தலத்தில் உள்ள தீர்த்தங்களில் குடமுருட்டி என்பது, (தஞ்சை மாவட்டத்தில் ஓடும் ஆறு அல்ல. இது வேறு) சர்ப்பநதி, உய்யக்கொண்டான் நதி என்றும், கல்வெட்டில் வைரமேகவாய்க்கால் என்றும் உள்ளது.

இத்திருக்கோவில் கல்வெட்டில் 'நந்திவர்ம மங்கலம்','ராஜாஸ்ரய சதுர்வேதி மங்கலம்' இவ்வூர் என்றும்; இறைவன் 'உய்யக்கொண்டநாதர் ' என்றும் குறிக்கப்படுகிறது.

கி. பி. 18ஆம் நூற்றாண்டில் நடைபெற்ற கர்நாடகப் போரின்போது இக்கோயில் பிரெஞ்சுக்காரரும் ஆங்கிலேயரும் மைசூர்க்காரரும் மாறிமாறித் தங்கியிருப்பதற்குரிய யுத்த அரணாக விளங்கியதாக[1] அறியப்படுகிறது.

திருத்தலப் பாடல்கள்

இத்தலம் பற்றிய தேவாரப் பதிகங்கள் சிலவற்றைக் கீழே காணலாம்:

திருஞான சம்பந்தர் பாடிய பதிகம்

எச்சி லிளமர் ஏம நல்லூர்
இலம்பையங் கோட்டூர் இறையான் சேரி
அச்சிறு பாக்க மளப்பூர் அம்பர்
ஆவடு தண்டுறை யழுந்தூர் ஆறை
கைச்சினங் கற்குடி கச்சூர் ஆலக்
கோயில் கரவீரங் காட்டுப் பள்ளி
கச்சிப் பலதளியும் ஏகம் பத்துங்
கயிலாய நாதனையே காண லாமே. 

பாடல் எண் : 9353 

கற்குடி மாமலை மேலெழுந்த
    கனகக் கொழுந்தினைக் கால்வளையப்
பொற்றிரள் மேருச் சிலைவளைத்த
    போர்விடை யாளியைப் போற்றிசைத்து
நற்றமிழ் மாலை புனைந்தருளி
    ஞானசம் பந்தர் புலங்கள்ஐ ந்தும்
செற்றவர் மூக்கீச் சரம்பணிந்து
    திருச்சிராப் பள்ளிச் சிலம்பணைந்தார். (1/1)

வடந்திகழ் மென்முலை யாளைப் பாகம தாக மதித்துத்
தடந்திரை சேர்புனல் மாதைத் தாழ்சடை வைத்த சதுரர்
இடந்திகழ் முப்புரி நூலர் துன்பமொ டின்பம தெல்லாங்
கடந்தவர் காதலில் வாழுங் கற்குடி மாமலை யாரே.
திருநாவுக்கரசர் பாடிய பதிகம்


மூத்தவனை வானவர்க்கு மூவா மேனி
முதலவனைத் திருவரையின் மூக்கப் பாம்பொன்
றார்த்தவனை அக்கரவம் ஆர மாக
அணிந்தவனைப் பணிந்தடியா ரடைந்த வன்போ
தோலுந்தம்மரை யாடைசுடர்விடு
டேத்தவனை இறுவரையிற் றேனை ஏனோர்க்
கின்னமுதம் அளித்தவனை யிடரை யெல்லாங்
காத்தவனைக் கற்குடியில் விழுமி யானைக்
கற்பகத்தைக் கண்ணாரக் கண்டேன் நானே.

சுந்தரர் பாடிய பதிகம்

விடையா ருங்கொடியாய் வெறியார்மலர்க் கொன்றையினாய்

படையார் வெண்மழுவா பரமாய பரம்பரனே
கடியார் பூம்பொழில்சூழ் திருக்கற்குடி மன்னிநின்ற
அடிகேள் எம்பெருமான் அடியேனையும் அஞ்சலென்னே.
சிலையால் முப்புரங்கள் பொடியாகச் சிதைத்தவனே
மலைமேல் மாமருந்தே மடமாதிடங் கொண்டவனே
கலைசேர் கையினனே திருக்கற்குடி மன்னிநின்ற
அலைசேர் செஞ்சடையாய் அடியேனையும் அஞ்சலென்னே..

கல்வெட்டில் 'நந்திவர்ம மங்கலம்', 'ராஜாஸ்ரய சதுர்வேதி மங்கலம்' இவ்வூர் என்றும்; இறைவன் 'உய்யக்கொண்டநாதர் ' என்றும் குறிக்கப்படுகிறது.

(கி. பி. 18ஆம் நூற்றாண்டில் நடைபெற்ற கர்நாடகப் போரின்போது இக்கோயில் பிரெஞ்சுக்காரரும் ஆங்கிலேயரும் மைசூர்க்காரரும் மாறிமாறித் தங்கியிருப்பதற்குரிய யுத்த அரணாக விளங்கியது என்ற செய்தியை 'கெஜட்' வாயிலாக அறிகிறோம்.)

🙏சிவாயநம🙏