Friday, October 23, 2020

கருப்பி

 89. கருப்பி (சிறுகதை சீசன் 4) #ganeshamarkalam (நவராத்திரி கதைகள் 7/9 காலராத்திரி) 

சுந்தரி அவள் பேர். மனசில் என்ன தோணித்து? சுந்தரமா இருப்பளோன்னு, இல்லையா? சுந்தரம்னா?  

அழகா, எடுப்பா கண், மூக்கு, வட்ட நிலாபோல முகம், உயரமா, வனப்பா, அவர்கிளாஸ் ஷேப்பில், எல்லாத்தையும் விட சிவப்பா, கிள்ளினா ரத்தமா உடம்பு சிவக்கரா மாதிரி. மந்தஹாஸ சிரிப்போட, புத்திசாலித்தனமா பேசிண்டு, கொடுத்த வேலையைச் திறமையா செஞ்சிண்டு, மனசை சுண்டராப் போல் வளைய வந்துண்டு. அடுக்கிண்டே போலாம். 

புது மேனேஜரா சார்ஜ் எடுத்துண்டதும் வரவேற்பில் எல்லாரையும் இன்ட்ரோ செஞ்சப்போ “சார்! உங்க பெர்சொனல் செக்ரடெரி சுந்தரி இன்னைக்கு லீவு, நாளைக்கு அவளே அறிமுகப்படுத்திப்பா”. இது என்ன இடம்? மானேஜருக்கு பெர்சனல் செக்ரெடரியா? கேப்பேள். 

பன்னாட்டு பேங்க். பெரீய பிரேன்ச். எல்லா சேவைகளும். தலமைப் பொறுப்புக்கு வந்தவனுக்கு இதெல்லாம் உண்டு.  பெரீய கேபின், வெளீலே தனி கேபினில் செக்ரெடரி. எனக்காக பாத்துப் பாத்து செய்ய. மொத்த ஸ்டாஃப் 87. நவநாகரீக ஆஃபீஸ். பெங்களூர் MG ரோட்டில். 21ஆவது மாடி. கேபின்லேந்து கண்ணைப் பறிக்கும் வ்யூ.  

என் பொறுப்புகளை சொன்னா ஆடிப் போயிடுவேள். கதைக்கு அது முக்கியமில்லை. ஆனால் PSஆ இருக்கப்போர அவள் படு திறமைசாலியா இருக்கணும். இதுவரைக்கும் இருந்த இடங்களில் டாஸ்க் மாஸ்டர்னு பேர். இங்கேயும் என் ஸ்டைல் ஆஃப் அப்ரோச் மாறப் போவதில்லை. அப்போதான் சாதிக்கலாம். சின்ன வயசில் இத்தனை பெரீய போஸ்டில் வந்து உக்காந்திருக்கேன். சின்ன ஃபைனான்ஷியல் செர்வீஸஸ் கம்பேனிகளில் அல்லாடினவன் திறமையை தேடிப் பிடிச்சு இந்த பதவியில் உக்காத்திட்டா. 

ஆள் பாதி ஆடை பாதீங்கராப்போல் இங்கே மானேஜரொட திறமை பாதி செக்ரெடரியோட சாமர்த்தியம் சொச்சம். நாளைக்கு சுந்தரியை எடைபோட்டுடணும். என்னோட வேலை பாக்க இன்னதெல்லாம் முக்கியம்னு புரியவைக்கணும். 

வழக்கம் போல் சீக்கிரமே வந்தாச்சு, கேபினுள்ளே பூந்துண்டு கோட்டை கழட்டி மாட்டிட்டு லேப்டாப்பில் மெயில் பாத்துண்டிருக்க வெளீ கேபினில் ஆள் அரவம் கேக்க சுந்தரியாத்தான் இருக்கும்னு ஆர்வம். “மே ஐ கம் இன் சார்?” பனங்கல்கண்டை தேனில் குழைச்சாப்போல் இனிமையா குரல். சுந்தரி வரப்போரா! ‘கம் இன்.”  வந்தது கருப்பி. 

அதிர்ச்சீலேந்து மீளலை வந்தவள் “ஐ ஏம் சுந்தரி, யுவர் PS. ஹௌ டு யூ டு மஹேஷ்!” கை குலுக்கிட்டமே, அவள் கருப்பு என் கையில் ஈஷிண்டதோ? சிரிச்சு வச்சேன். “ஐ ஏம் ஃபைன். நைஸ் டு சீ யூ இன் ஃப்ளெஷ் எண்ட் ப்ளட். நேத்து நீங்க லீவில் இருப்பதாயும் இன்னைக்கு வருவீர்கள்னு வெல்கம் பார்டீலே சொன்னா.” “தவிர்க்க முடியாத வேலை. வெளியூர் போயிட்டு நீங்க சார்ஜ் எடுத்துக்கறத்துக்குள் வந்துடலாம்னுதான். முடியலை. நீங்க என்னை சுந்தரீன்னே கூப்பிடலாம், வாங்க போங்க வேண்டாமே. ஐ ப்ரிஃபெர் டு அட்ரெஸ் யூ பை ஃபர்ஸ்ட் நேம் ஏஸ் இஸ் தி கல்ச்சர் ஹியர்.” “ஆஃப் கோர்ஸ்”. மென்னு முழுங்கினேன். “யூ செட்டில் டவுன், லெட்ஸ் கொனெக்ட் இன் 1 அவர்?” 

என்னடா இது? இப்படியா? இவளோடயா சொச்ச நாட்களை கழிக்கணும்? ஆபீஸுக்கு வர ஆசையே போயிடும்போல் இருக்கே? முந்தய ஜாப்பில் லட்டு மாதிரி ஒரு ஏங்க்ளோ இந்தியன். மேனேஜரா ஆனா இப்படி PS வேணும், கூடவே கிட்டக்கே சேர் போட்டு உக்கார வச்சுக்கணும்னு படும். ஹஸ்பெண்ட் ஆர்மீலே. தனியாத்தான் இங்கே. ஆனா தெகிரியம் வரலை. இங்கே கருப்பி. யாராவது பெரீய கஸ்டமர்ஸ், யூகே ஹெட் ஆபீஸ்லேந்து வந்தாலோ சுந்தரியைப் பாத்துட்டு என்னை பத்தி என்ன நினைப்பான்? 

இவளை ஏதாவது சாக்குப் போக்கு சொல்லி மாத்திடலாமா? இல்லை 1 வருஷம் குப்பை கொட்டிட்டு மாத்தல் வாங்கிண்டு ஓடிப் போயிடலாமா? வெல்கம் செய்யரச்சே சிலரை பாத்தேனே, அவாளில் யாரையாவது சுந்தரி வேலைக்கு போட்டுடலாமா? கருப்பியை போச்சொல்ல என்ன காரணம் சொல்ல? 

எங்க பேங்க் 32 நாடுகளில் கொடிகட்டி பறக்கரது. டிஸ்க்ரிமினேஷன் பிடாது. அட்டக் கருப்புன்னு செய்யரேன்னு தெரிஞ்சா என்னை முதல்லே வேலையை விட்டுத் தூக்குவா. மாசம் 3 லக்ஷம் சம்பளம், ஷேர் ஆப்ஷன் எல்லாம் அம்பேல். மஹேஷ்! நிதானம். கூல். யோசிச்சு பண்ணு! சொல்லிண்டேன். 

லன்ச் முடிஞ்சதும் சுந்தரியை ப்ரேன்ச் வேலை பெச கூப்பிட்டேன். பிந்தய மானேஜர் பாதியா விட்ட விவகாரங்களையும், வேற அர்ஜென்ட் + இம்பார்டென்ட் விஷயங்களையும் சொன்னா. ரெகுலரா விஸிட் பண்ண வேண்டிய கஸ்டமர்ஸ், அவுட்ஸ்டேண்டிங்க் லோன்ஸ், ஸ்டாஃப் ரிவ்யூ மீட்டிங்ஸ், மேலிடத்து கான்ஃபெரென்ஸ் கால்ஸ், அனுப்ப வேண்டிய ரிபோர்ட்ஸ் எல்லாம். டவுட் கேக்க வேண்டிய அவசியமே படலை. என் வர்கிங்க் ஸ்டைலையும் சொன்னேன் என் விருப்பம் இது, என் வழக்கம் இப்படித்தான்னு சொல்ரச்சே முகத்தில் என்னையும் அறியாம ஒரு சீரியஸ்னெஸ், கடுமை வந்துடுத்து. சொன்ன டயத்துக்கு வேலை முடியணும், எக்ஸ்யூஸ் சகிச்சுக்க முடியாது, கேக்காம லீவெடுக்கப் பிடாது அப்படி இப்படீன்னு கரார் காமிக்க சிரிச்ச முகத்தோட கேட்டுண்டா.  

இவன் கிடக்கான் டுபாக்கூர், சொல்ரதை சொல்லட்டும்னு நினைச்சாளா இல்லை எத்தனை மானேஜரை பாத்திட்டம் இவனையும் பாத்துண்டுடலாம்னு யோசிக்கராளா? கண்டே பிடிக்க முடியலை. கண்ணை மூடிண்டாள்னா கண் எங்கே, சொச்ச மூஞ்சி எங்கேன்னு தெரியலை. எல்லாம் கருப்பு. முழுச்சுப் பாத்தாத்தான் விழி வெண்மையினூடே இங்கேயும் அங்கேயுமா மூவ் ஆரச்சே இதோ இருக்குடோய் கண்ணுன்னு. அட்டுக் கரி. 

தினம் ஒருக்கா, இல்லை ரெம்பப் போணா 3தடவைக்கு மேல் நேரில் கூப்பிட்டுப் பேசத் தோணலை. எல்லாம் இன்டெர்காமில். வெளீலே போரச்சே அவள் பக்கம் பாக்காமப் போயிடரது. 

வேலையில் குத்தம் காணலை. எல்லாத்துலேயும் கன்னா இருக்கா. கார்த்தாலே முக்கியமான ஃபைல்ஸ் வந்துடும். அனுப்ப வேண்டிய ரிப்போர்ட் ஒருநா மின்னாடி அப்ரூவலுக்காக. மீட்டிங்கெல்லாம் பெர்ஃபெக்டா, அழகா செஞ்சு வைப்பா. பாதி பிர்ச்சனைகளை தன் லெவெல்லேயே சால்வ் பண்ணி சொச்சத்தை உள்ளே அனுப்பி. 

இந்தியா ஆபரேஷன்ஸ் HR ஹெட் ஜொனேஜா வந்திருந்தான். வந்தவேலை முடிஞ்சதும் “PS சேஞ்ச் பண்ணலாம்னு இருக்கேன், வாட் இஸ் யூர் ஐடியா? எனி சஜெஸ்சன்?”  “ஓ, எனி ரீசன்? சுந்தரி நன்னா வேலை செய்யலையா?” “அப்படீன்னு இல்லை, சில முக்கியமான ரிப்போர்ட் எரர்ஃப்ரீயா செய்யலை. ஷி இஸ் எ பிட் இர்ரெகுலர் இன் ஹெர் வொர்க். நான் சார்ஜ் எடுத்துண்ட அன்னைக்கும் வரலை. ஸீ! டுடே ஷி டுக் ஆஃப். சொல்லிட்டுத்தான் ஆனா வென் யூ ஆர் ஹியர் இருக்கணுமா வேண்டாமா?” “ஓகே வி வில் டேக் இட் அப். யூ ஹாவ் எனிபடி இன் மைண்ட்? இல்லை நாங்க பாத்து வைக்கணுமா?” “சொல்ரேன், இன்னும் ஒரு மாசத்தில் செஞ்சுட்டா நல்லது”. அவன் போயிட்டான். 

மத்தாநா சுந்தரி வந்து ஜொனேஜாவோட மீட்டிங்க் எப்படிப் போச்சுன்னு கேட்டா. இருக்குடீ உனக்கு வேட்டு வைக்க அவனோட பிளான் போட்டாச்சு. இன்னும் மூணோ அல்லது நாலு வாரமோன்னு நாக்குவரைக்கும் வந்தது ஆனா சொல்லலை. சீக்ரெட்டா இருக்கட்டும். 

யாரை வைக்கலாம்? உள்ளேந்தேதான் நல்லது. பேங்க் பழக்க வழக்கங்கள் புரிஞ்சவா நல்லது. அதெ கத்துக்கொடுத்து மாரடிக்க முடியாது. ஷி மஸ்ட் ஹிட் தெ ரோட் ரன்னிங். அதைத் தவிற கண்ணுக்கு ரம்யமா. திறமைக்கு 40 மார்க், அழகுக்கு 60. நோ நோ, 30, 70 பெட்டர். ரெண்டு பேர் உடனே மனசில் வந்தா. ரிகவரி செக்ஷணில் சுகன்யா. நடிகை த்ரிஷா மாதிரி. இல்லைன்னா இண்டஸ்ட்ரீ லயஜான் சுமித்ரா. அனுஷ்கா ஷெட்டி தங்கையோன்னு படும். இவாளைக் கூப்பிட்டுப் பேசினா? சுந்தரிக்கு தெரியப் பிடாதுன்னு சொல்லி பெச்சை எடுக்கணும். 

பேசினதில் ரெண்டு பேருக்கும் இஷ்டம்தான். PS ஒரு எக்ஸிக்யுடிவ் பொஸிஷன். நிறைய கான்ஃபிடென்ஷியல் பாத்துக்கரதாலே. ட்ரேவல் பண்ணணும். வெளிநாட்டு விஸிடர்ஸை கவனிச்சுக்கணும். ரெண்டு பேருக்குமே கணிசமா சம்பளம் கூடும். 

அப்போதான் மும்பை ஹெட் ஆபீஸ்லேந்து போன். சுந்தரியை ரெண்டு நா டிஸ்கஷணுக்காக கூப்பிட்டிருக்கா, உடனே வரச் சொல்லுங்கோ போய்ட்டு வாடீ என் செல்லம், நடக்கப் போவதை அவாளே சொல்லுவா. வேற ஏதாவது வேலை தருவாளோ மாட்டாளோ, மனசுக்குள் சொல்லிண்டே ட்ரேவல் டெஸ்குக்கு டிக்கெட் போடச் சொன்னேன். 

வியாழக்கிழமை போனவள் திங்கட்கிழமை வந்தாள். எப்பவும் போல் குட்மார்னிங்க் சொல்லிட்டு “ஷேல் ஐ ஆஸ்க் கேன்டீன் டு செர்வ் யுவர் காஃபீ?” “எஸ்! ஐ ரியலி நீட் ஒண்”. காபி வந்தது. வேலையில் ஆழ்ந்தாச்சு. இவள் போன காரியம் என்னாச்சு? ஒண்ணுமே மூச்சு விடலை. கோவிச்சுண்டிருப்பா. இவன்கிட்டே ஏன் சொல்லணும்? இவன்தானே என்னை வேணாம்னு சொன்னவன்னு ,மூஞ்சிய தூக்கி வச்சிண்டாளோ? 

கருப்பிக்கு சொல்லாம ரெண்டு பாஸிபிள் கேண்டிடேட்ஸ் ஃபார் PS பொஸிஷன்ஸுன்னு ஜொனேஜாவுக்கு லெட்டர் ட்ராஃப்ட் செஞ்சேன். அனுபிச்சுடலாம்னு. 

சரியா 2 மணிக்கு போன். ஜொனேஜாத்தான். சுந்தரிதான் கனெக்ட் செஞ்சா. அவளுக்கும் தெரியும் யார் லைனில்னு. மனசு பாவன் அல்லாடிப் போயிருக்கும். கருப்பு முகத்தில் கண்கள் கலங்கிப் போயிருக்கும். 

ஜொனேஜா சொல்ரான் “இப்போதைக்கு PS மாத்த வேண்டாம்னு யூகேலேந்து ஆர்டர் வந்திருக்கு. சுந்தரி இங்கே வந்தப்போ கான்கால் நடந்தது. உனக்கு இப்போதைக்கு பிராப்ளம் இல்லை. ட்ரை அண்ட் டு அ குட் ஜாப் வித் தி ப்ரெசென்ட் அரேஞ்ச்மென்ட்ஸ். யுகே ஹேஸ் ஹை ட்ரஸ்ட் இன் யுவர் கேபபிளிடீஸ். விவரமா பெசரேன்” வச்சுட்டன். 

என்ன சொல்ரான்? என்ன நடந்தது? எனக்கு பிராப்ளம் இல்லைங்கரான். அப்படீன்னா? கருப்பியையே நாசூக்கா விசாரிக்கலாம். கூப்பிட்டேன். “மும்பையில் என்ன ஆச்சு, சொல்ல முடியுமா?”  

வந்தவள் நன்னா சேரில் உக்காந்துண்டு, “மஹேஷ் இந்த யூகே பேங்கில் PS பொசிஷனெல்லாம் அங்கேந்தே தீர்மானம் செஞ்சு அப்பாயின்ட் பண்ணுவா, நானும் அப்படி வந்தவள்தான். மானேஜர்ஸ் மாறினாலும் எங்களை அத்தனை சுலபமா மாத்தமாட்டா. ஏன்னா உங்களுக்கு உதவியா செயல் பட்டாலும் நான் உண்மையிலேயே ரிப்போர்ட் செய்வது க்ளோபல் ஆடிட் சீஃப் கிட்டே. மானேஜர்ஸ் மேல் எங்களை ஒரு கண் வச்சுக்க சொல்லுவா. திகுடுதத்தம் பண்ராளா தப்பு தண்டா நடந்ததான்னு. அதுக்குன்னே ட்ரெய்னிங்க்”. 

“நீங்க என்னை மாத்தணும்னு ரெக்குவெஸ்ட் வச்சேளாம். அதான் கூப்பிட்டு என்ன பிராப்ளம்னு 2 மணி நேரம் உங்கள் வேலைத் திறமையும் நடத்தை பத்தியும் எனக்கு குடைச்சல் தந்தா. தூக்கணும்னா உங்களைத்தான் தூக்கியிருப்பா. ஆனா நீங்க ஒண்ணும் தப்பே செய்யலையே! வந்ததுலேந்தே உங்களை க்ளோஸா வாட்ச் செய்யரேன். அத்தனை நேர்த்தியா நீங்க ஒவ்வொண்ணையும் ஹேண்டில் செஞ்சதயும் 3 மாசத்தில் நிறைய புது கஸ்டமர்ஸ் கொண்டு வந்ததையும். சொன்னதும் “ஸ்டேடஸ் குவோ”ன்னு அனுப்பிட்டா”. 

சுந்தரி போனதும் தலை சுத்தித்து. அவள் தோல் கலர் மனசுலேந்து மறைஞ்சே போச்சு. அந்த கருப்புத் தேகத்துக்குள் அழாகான அன்பான ஒரு ஆச்சர்யமான அற்புதமான மனுஷியை பாக்க முடிஞ்சது. கருப்பி அதி சுந்தரியா மாறிப்போனா. 

குறிப்பு: காலத்தையே வென்றவள். காலத்தை விட பெரியவள்னு அர்த்தம். அழிவைத் தரக்கூடிய இரவுன்னும். அதாவது காலத்தையே முடிவுக்கு கொண்டு வந்துடும் இருள் நிறைந்த இரவுக்கு சொந்தக்காரி. 

கருத்த உருவம் கொண்டவள், மா துர்கையின் ரூபங்களிலேயே மிகவும் ஆக்ரோஷமான உருவம். பார்த்தா கிலிபிடிக்காம இருக்காது துஷ்டர்களுக்கு. 

வழக்கமா எல்லா தேவியரும் வச்சுக்கரா மாதிரி வீர வாள் மட்டும் வச்சுக்காம ஒரு பெரீய இரும்பு வளையமும் (ஹூக்) கையில் உண்டாம். சில ராக்ஷசாளை அடக்க தேவைப்படுமே! சும்பன், நிசும்பன்னு ரெண்டு பேரை தீத்துக் கட்டன்னே பிறந்தவள். 

காலம், ஒளி, ஒலி, உணர்வுகள், எல்லாவகையான ஜீவராசிகளும் அவளுள் அடக்கம். பக்தர்களை நிற பேதம் பாக்காம அருள் பாலிப்பவள்

No comments:

Post a Comment