நல்ல காபியும் நல்ல வெற்றிலையும்

 https://amaruvi.in/2020/10/07/coffee_an_ammanji_view/

நல்ல காபியும் நல்ல வெற்றிலையும் கிடைப்பது துர்லபம். இரண்டும் ஒருங்கே நல்லதாகக் கிடைத்துவிட்டால் அது ஜென்ம சாபல்யம்.20% இங்கிரிமெண்ட் வந்தது என்று வைத்துக்கொள்ளலாம்.

காபியை காஃபி என்றோ, காப்பி என்றோ அழைப்பது அவரவர் சார்ந்த சமுதாயத்தின் மேட்டுக்குடித் தன்மையைக் காட்டும் என்பது என் தியரி. தோசைக்கு க்ளாஸ் இருக்கும் போது காபிக்கு இருக்கலாகாதா என்ன?

‘காஃபி’ ஆங்கில வாடை உடையதாகத் தங்களை மாந்தர்கள் காட்டிக் கொள்ளும் போது, பொது வெளியில் உதிர்ப்பது. இவர்களே வீட்டிற்குள் வந்தால் ‘அம்மா காப்பி குடேம்மா’ என்பர். இருப்பது ஒன்றே, ஆனால் அழைப்பது வேறு பெயர்களில் (ஏகம் சத். விப்ர: பஹுதா வதந்தி).

காபி ஹோட்டல்கள் என்று இருந்த காலத்தில் அந்த ஸ்தாபனங்களில் நிஜமாகவே நல்ல காபி கிடைத்தது. முழு சிரத்தையுடன் விடியற்காலையில் குளித்து, விபூதி இட்டுக்கொண்டு, வேஷ்டியுடன் வென்னீர் போட்டு, அதைக் காபிப் பொடி போட்ட ஃபில்டரில் வட்டமடித்து இறக்கி, ஃபில்டர் மூடியைக் கொண்டு ஃபில்டரை லேசாக ஒரு தட்டு தட்டிப் பின்னர் மூடி, சுமார் 20 நிமிடத்துக்குப் பிறகு டிகாஷன் என்னு திரவத்தின் நறுமணம் பரவி, ஒரு கரண்டி டிகாஷன், நாலு கரண்டி பால் (நீர் கலவாதது), இரண்டு ஸ்பூன் சர்க்கரை என்று கலந்து, லேசாக இருமுறைகள் ஆற்றி, பித்தளை டம்ப்ளர் டபராக்களில் டேபிளின் மேல் வைப்பர்… அதை அனுபவித்தவர்கள் மட்டுமே அந்தச் சுவையை உணர்வர்.

அந்தக் காபியை வாயில் விட்டுக்கொண்டால் அடுத்த மூன்று மணி நேரத்திற்கு வேறெதையும் சாப்பிட எண்ணம் வராது என்று ஒரு காலம் உண்டு. ஏனெனில், அந்தக் காபியின் சுவை நாவில் ஊறி, செல்களில் இறங்கி அவ்விடமே தங்கியிருந்து இளைப்பாறி, அந்த சுகானுபவத்தில் லயித்திருக்கும் போது வாயில் நல்ல வார்த்தைகளே வரும் என்பதால் பெரும்பாலும் பிள்ளைகள் தங்கள் ரிப்போர்ட் கார்டுகளை அப்படியாக அமர்ந்திருக்கும் அப்பாக்களிடம் கொண்டு காட்டுவர். 09 மார்க் என்பது, காபியின் கிறக்கத்தால் 90 என்று தெரிந்து, ‘பேஷ், ரொம்ப நன்னா படிக்கறயே’ என்று முதுகில் ஷொட்டு வாங்கியபடி நமுட்டுச் சிரிப்புடன் செல்லும் சிறுவர்கள் இருந்த காலம் உண்டு.

பிராமணாள் காபிக் கடை என்றோ, அம்பி ஐயர் காபி ஹோட்டல் என்றோ தென்பட்டால் காலை 5 மணிக்கு அவ்விடத்தில் மேற்சொன்ன காபி தயாரிப்பு நிகழ்வுகளைக் காணலாம். ஒரு சமயம் உப்பிலியப்பன் கோவில் செல்லும் போது விடியற்லை 5 மணிக்கு இப்படியான ஒரு கடை முன் பஸ் நிற்க, பெருமாளை மறந்து அனைவரும் காபி தயாரிப்பையே பார்த்து அமர்ந்திருந்தது நினைவிற்கு வருகிறது. தற்போதெல்லாம் அம்பியையும் விரட்டி, அவர் போடும் காபியையும் கெடுத்துக் குட்டிச் சுவராக்கி கப்புசினோ, கபே லாட்டே, கபே மோக்கா என்று கொடுமையோ கொடுமை. இதற்கும் ஆனை விலை, குதிரை விலை என்று ஏகத்துக்கு விற்கிறார்கள்.

மாயூரத்தில் அம்பி ஐயர் காபிக்கடை என்று ஒன்று திரு இந்தளூரில் பெரியப்பா வீட்டிற்கு அடுத்தபடி இருந்தது. அம்பி ஐயர் பாலக்காடு. நாலரை மணிக்கெல்லாம் உயிர்பெறும் அந்த நிறுவனம் முதலில் காபியைத்தான் துவங்கும். பிள்ளையார் சுழி போல. லீவுக்கு மாயவரம் போகும் போது வாசல் திண்ணையில் அமர்ந்து அம்பி ஐயர் காபி வாசனையைப் பிடிப்பது சுகானுபவம். போய்ச் சாப்பிட முடியாது. போனால் முதுகில் டின் கட்டிவிடுவார்கள். ‘கிளப்புல சாப்பிடணுமா? படவா’.

மாயூரம் காளியாகுடி ஹோட்டல் என்பது இன்றைய ஸ்கேலில் மாயூரத்தில் மட்டுமே இருக்கும் ஸ்டார்பக்ஸ் போன்றது. அவன் போடும் காஃபியை அடித்துக்கொள்ள இன்னொருவர் பிறந்தே வர வேண்டும். அது அந்த ஓனரின் கைவண்ணமா அல்லது அந்த இடத்தின் வாகா என்று தெரியாமல் பட்டிமன்றம் நடத்த சாலமன் பாப்பையா ஒப்புக்கொள்வார். மாயூரத்தில் மயூரநாதர் கோவிலுக்குப் பிறகு பிரசித்தி பெற்று விளங்கியது காளியாகுடி ஹோட்டல். தற்போது கை மாறி, சோமாரியாக உள்ளது.

தற்போதெல்லாம் டிகிரி காபி என்கிறார்கள். ஒருவேளை டிகிரி எதாவது வாசித்தவர்கள் போடும் காபியோ என்னவோ. ஆளுக்கு வேண்டுமானால் டிகிரி இருக்கலாம், ஆனால் காபி தண்டம். ஒருவேளை தற்காலத்திய டிகிரிகளும் தெண்டம் என்பதைக் குறியீடாகச் சொல்கிறார்களோ என்று நினைக்கிறேன்.

சிங்கப்புரில் இருந்த 10 வருஷத்தில் காஃபியை மலாய் பாஷையில் அனுபவித்தேன். ஆம். அனுபவித்தேன் என்பதே உண்மை. ‘காஃபி ஓ’ என்பது வெறும் காஃபித் தண்ணீர் மட்டும். ‘காஃபி ஓ கொசோங்’ என்பது காஃபித்தண்ணீர் சர்க்கரை இல்லாமல். ‘காஃபி சி’ என்பது பாலுடன் சேர்ந்த காஃபி. இம்மாதிரியாகப் பல பரீட்சைகள் செய்து எனக்கான காஃபியாக ‘காஃபி சி போ போ’ – நீர் அதிகம் உள்ள பால் சேர்த்த, சர்க்கரை போட்ட காஃபி. இது ஓரளவு இந்தியக் காஃபியுடன் ஒத்துவந்தது. ஆனால் அமெரிக்கர்கள் பட்டணம் படி கணக்கில் நாள் முழுதும் தீர்த்தமாடும் காபி எனக்கு ஒத்துவந்ததில்லை.

பின்னர் பாரதம் வரும்போதெல்லாம் இரண்டு கிலோ காஃபிக் பொடி வாங்கிச் செல்வது என்று வழக்கம் வைத்துக்கொண்டேன். தற்போது மயிலாப்பூரில் எந்தக் கடையில் வாங்கினால் ஒத்துவருகிறது என்று பரீட்சை செய்ததில் சிவசாமி ஸ்கூலுக்கு எதிரில் உள்ள கீதா காபி சரிப்பட்டு வந்துள்ளது. அதிலும் ஒரு சூட்சுமம் இருக்கிறது. 300 பீபரி + 200 ஏ காபி என்கிற சதவிகிதத்தில் அறைத்து வாங்கி வருகிறேன். நீங்களும் முயன்று பார்க்கலாம்.

பாரதத்தின் தேசிய பானம் டீ என்கிறார்கள். இவர்கள் காபிச் சுவை அறியா மாந்தர். ஏனெனில் டீ எந்தக் கொடுமையாக இருந்தாலும் குடித்துவிடலாம். ஆனால், காபிக்கு மெனக்கெட வேண்டும். பல நேரங்களில் எல்லாம் சரியாக இருந்து ஃபில்டர் மக்கர் பண்ணும். ஃபில்டரைத் தாஜா பண்ணி, தட்டிக் கொடுத்து, ஊக்கப்படுத்தி வேலை வாங்க வேண்டும். வென்னீரை ஊற்றும் போது கம்யூனிஸம் போல எல்லா இடங்களிலும் படுமாறு கொட்ட வேண்டும். அது ஒரு கலை. ஆனால் டீ போடுவது அப்படி இல்லை.

வீடுகளில் போடப்படும் டிகாஷனில் ரெண்டாம் டிகாஷன் காபி என்பது வேண்டும் என்றே அவமரியாதை செய்வதாகும். காபி மாதிரி வாசனையும், கழுநீர் மாதிரி சுவையும் இருந்தால் அது ரெண்டாம் டிகாஷன். அடிக்கடி காபி கேட்கும் பிள்ளைகளுக்கு ரெண்டு தடவை ரெண்டாம் டிகாஷன் காபியைக் கொடுத்தால் வாயை மூடிக்கொள்ளும். இதில் பழம்பால் காபி என்பது லோகபிரசித்தம். அதைக் குறித்துத் தனியாகவே ஒரு விருத்தாந்தம் எழுதியுள்ளேன்.

காஃபியின் சுவையை அனுபவித்துச் சுவைக்காமல் என்ன கண்றாவிக்கு அதைப் பருகுகிறார்கள் என்று பல சமயங்கள் யோசித்ததுண்டு. ‘Much can happen during a coffee’ என்னும் அயோக்கியத்தனம் ஒழிக. காஃபி சாப்பிடும் போது என்ன பேச்சு வேண்டிக்கிடக்கிறது? தூங்கும் போது பேசுகிறோமா என்ன? (விதி விலக்குகள் விலகலாம்).

காஃபி சாப்பிடும் போது பேசுபவர்களைப் பற்றி வள்ளுவர் இந்த இரண்டு குறள்களை எழுதியிருப்பார்.

‘காஃபியின் சுவையுணரா வாயுணர்வின் மாக்கள் அவியினும் வாழினும் என்?’

‘பேசியும் காஃபி சாப்பிடுதல் வேண்டின் பரந்து கெடுக உலகு இயற்றியான்’

அலுவலகத்தில் காபிக்கென்று மிஷின் உள்ளது. வேண்டியதைத் தேர்ந்தெடுக்கலாம். தேர்தல் என்பதாலோ என்னவோ அதிலிருந்து வரும் எந்தத் திரவமும் திராபையாகவே உள்ளது. இதையும் தேவனின் கதைகளில் வரும் ‘கள்ளிச் சொட்டுக் காபி’ யையும் எப்படி ஒப்பிடுவது? வைரமுத்து காஃபிப் பிரியராக இருப்பின் ‘கள்ளிச் சொட்டு இதிகாசம்’ என்று எழுதலாம்.

வெள்ளி, பித்தளை தம்ளர்களில் காஃபி சாப்பிட்ட போது இருந்த சுவை, காகித தம்ளர்களில் இல்லை என்பதைப் பற்றி சமுக அறிவியலாளர்கள் ஆராயலாம்.

சமீபத்தில் வீட்டில் ஒர்க் ஃப்ரம் ஹோமின் போது, கணினியைப் பார்த்துக் கொண்டே காபி சாப்பிட்டு ‘காபி ரெண்டாம் டிகாஷனா?’ என்றேன்.

‘காபியா? கபசுர குடிநீர்னா குடுத்தேன்’ என்றாள் தர்மபத்னி.