முதலைப் பண்ணை

 28. முதலைப் பண்ணை (சிறுகதை சீசன் 4) #ganeshamarkalam 

இப்போல்லாம் முதலைக்கும் பண்ணை. விதவிதமா குழிக்குள், நம்பளை கடிச்சுடாம, அதுகளுக்கும் நம்மகிட்டேந்து பாதுகாப்பா. இல்லைன்னா போர மனுஷா சும்மாவா இருக்கா. எத்தையாவது வீசுவா.  

அங்கே நின்னிண்டிருந்த சிப்பந்தி தூரக்கே ஒரு முதலையைக் காமிச்சு “பாருங்க அதன் கண்ணில் அடிபட்டு குருடாயிடுத்து. ஒரு காலிப்பய கல் வீசி பட்ட அடி”. விலங்குகள் குருடாச்சுன்னா இரை தேட முடியாம பசியில் செத்துடும். நல்லவேளை பண்ணையில் வேளைக்கு மாமிசம் போடுவா. ஆனாலும் கூட இருக்கும் முதலைகள் முந்திக்கும். இதன் பங்கு கிடைக்குமோ கிடைக்காதோ! 

நானும் என் பொண்ணும் “கிக”சாலையில் இருக்கும் முதலைப் பண்ணைக்குப் போனம். லீவு விட்டாச்சு. எங்கேயாவது அழைச்சிண்டு போனாத்தான் ஆச்சுன்னு பிடிவாதம். பின்னாடி உக்காந்துக்கோன்னு பைக்கில் வந்துட்டேன். பாகீரதிக்கு பரீக்ஷை. சிஏ செஞ்சுடணும்னு ஆசை. “அதுக்கு படிக்கரேன், பூமாவை அழைச்சிண்டு போங்கோன்னு பெர்மிஷன் தந்தா.  

இத்தனை முதலைகளை ஒருசேர பாத்தது பயமாவும் ஆச்சர்யமாவும் இருந்தது. பூமாவுக்கு சந்தோஷம். நல்லவேளை பெரீய பள்ளம் தோண்டி தடுப்பு அமைச்சு, தவறிப் போய்கூட கிட்டக்க வராது. எல்லா பிரதேச முதலையும். அத்தனை பெரீசா. வாயைப் பிளந்துண்டே அதிசயமா தூங்க. பூமாவுக்கு சந்தேகம். பல்லு தேய்க்குமான்னு. “அதோ பாரு நீ தேச்சுவிடுவாய்னு காமிச்சுண்டு படுத்துண்டிருக்கு.”. 

அப்போதான். தள்ளு வண்டியில் நிறைய மாமிச துண்டுகளை வச்சுண்டு ரெண்டு பேர். “ஃபீடிங்க் டைம்.” ஒருத்தன் கத்த அங்கேயுமிங்கேயுமா நின்ன ஜனங்கள் ஓடி வந்து நின்னுக்க, சின்ன பக்கெட்டில் மாமிசத்தை நிரப்பிண்டு குழிக்குள்ளே இறங்க 4 பெரீய முதலை தண்ணிக்குள்ளேந்து கிளம்பி வர துண்டை தன்கிட்டேந்து தள்ளீ வீச அதுகள் போய் லபக்குன்னு கவ்வி கடிச்சு முழுங்கறதை எல்லாரும் விடியோ எடுத்தா. நிமிஷமா கொண்டு வந்த வண்டி காலியாச்சு.  

ஏறி வந்தவனை “இத்தனை முதலை இருக்கே. தீனி போட ரொம்ப சிலவாகுமே?” “ஆகும். அதான் சிலவே செய்யறதில்லை. ரெண்டு நாளைக்கு ஒருக்கான்னு ரொடேஷணில் போடுவம். இப்போ போட்டதுக்கு அடுத்த வாரம்தான்”. “இடையில் பசிக்காதோ?” “பசிக்கும் ஆனா சொன்னதில்லை”. என்ன நினைச்சானோ, “வாங்க சுத்திக் காமிக்கரேன். அபூர்வ முதலைகள் இருக்கு காமிச்சாத்தான் கண்ணுக்கு தெரியும்.”. இன்னும் சிலரும் சேர்ந்துக்க கெய்டட் டூர் ஆச்சு. 

அடையார்கிட்டே இருக்கும் பாம்புப் பண்ணையை நிர்மாணிக்க உதவின விட்டேக்கர்தான் முதலைப் பண்ணையும் வைக்க உதவினாராம். “இப்போ அரசாங்கம் ஒரு ட்ரஸ்ட் வச்சுட்டாங்க. இதை ஜூ மாதிரி பாக்காமல் முதலைகள் பாதுகாப்பு மையமாத்தான் பாக்கணும். 17 வகையான முதலை இருக்கு”. அபூர்வமான சிலதை காமிச்சான். நடந்து கால் வலிச்சது. பூமாவை துக்கிண்டு போனேன். கேரியல், சயாமீஸ், அமேரிகன் அலிகேடர், டோமிஸ்டோமன்னு அவன் காட்டி பாக்கரச்சே இன்னும் நன்னா இருந்தது. ஒவ்வொண்ணைப் பத்தியும் சொன்னது நிஜமா கட்டுக் கதையான்னு புரியலை ஆனா சுவாரஸ்யம். 

“இப்போ ஒரு ஷோ இருக்கு வாங்க போலாம்.” உப்புத்தண்ணீர் முதலை பாண்டுக்கு போனோம். ஒண்ணையும் காணோம். ரெண்டு இருக்காம், வெய்யலுக்கு பயந்துண்டு தண்ணீக்குள். இவன் உயிருள்ள கோழியை எடுத்துண்டு லாவகமா குழிக்குள் இறங்க இது தினம் நடக்கும் அற்புதம்னு கூட்டம் கேமராவோட மேட்டில் சேந்தது. பூமாவுக்கு கோழியை முதலைக்குப் போட்டுடுவானோன்னு பயம் கவ்வ கண்ணை மூடிண்டு “நான் பாக்கலை”. 

போனவன் டான்ஸ் ஆடிண்டே கணுக்கால் ஆழத்தில் தண்ணீரில் நிக்க காலை முதலை கவ்விடுத்துன்னா? திக்குன்னுது இவன் பயப்படலை. கையைத் தூக்கி கோழியைக் காமீச்சுட்டு சட்டுன்னு பின்னாடி மறைசுக்கவே ஒரு பிரம்மாண்ட முதலை மொள்ள மூக்கை மட்டும் காமிச்சு எழும்பி மேலே வர மெல்ல ஊர்ந்து இவன் காலுக்கு பக்கத்தில் தன் வந்து நிக்கவே எல்லாரும் கையைத் தட்ட. களைகட்ட ஆரம்பிச்சது. இன்னொண்ணு உள்ளேதான் இருக்கணும். இவன் சித்தே நகந்துக்க அந்த பெரீய ஜந்து முழுசா உடம்பை காமிச்சுண்டு வாயைப் பிளக்க அதுவே எதிர்பாக்காத போது கையிலிருந்த கோழியை முன்னாடி போட லபக்குன்னு கடிச்சு சாப்பிட ஆரம்பிக்க, யாருமே எதிர்பாக்காத காரியத்தை செஞ்சான். 

டக்குன்னு ஒரு காலை தூக்கி முதலைக்கு அந்தண்டை பக்கம் வச்சு முதுகில் உக்காந்துண்டுட்டான். அப்புரம் மீசையை முறுக்கிண்டு இப்படியும் அப்படியும் பேலேடான்ஸர் ஷோ முடியரப்போ செய்வாளே அப்படி எங்கள் கைத்தட்டலுக்காக செய்ய கூட்டம் புளகாங்கிதம் ஆகி கைதட்டல் சத்தம் வானைப் பிளந்தது. கோழி சுவாகா ஆனதும் சட்டுன்னு எழுந்துண்டு வெளீலே வந்துட்டன். 

வந்தவன் கை குலுக்கி உன் பேர் என்னன்ன்னு கேட்டேன். “ராமசாமி சார்.” உனக்கு பயமாயில்லையா, உன்னைக் கடிச்சு தின்னுடாதா?” “அந்த கோழியை அது முழுங்கறத்துக்குள்தான் சார் இப்படி செய்யலாம். மூளையில்லாத வெறித்தனமான மிருகம் சார். வாயில் மாட்டிண்டதை விடவே விடாது. தண்ணிக்குள் இழுத்துப் போச்சுன்னா இன்னொண்ணும் சேர்ந்துக்கும். அப்புரம் உலகத்துக்கு டாட்டாதான்”. மிகச்சாதாரணமா சொல்ரான். சிலர் காசு தந்தா. நானும் 50ரூ தந்துட்டு குழந்தையை அழைச்சிண்டு ஆத்துக்கு வந்தேன். பூமாவுக்கு நல்ல அவுட்டிங்க் ஆச்சே. 

கிளம்பரச்சே “அடிக்கடி வாங்க சார், வாங்கர டிக்கெட் காசும் அப்பப்போ வர நன்கொடையும்தான் இதுகளுக்கு தீவனம். அரசாங்கமும் தருது. ஆனா ஊழல் நலிஞ்சு போச்சு. பண்ணையை மேனேஜ் செய்யரவங்க எல்லாத்தையும் ஆட்டை போடராங்க, சிலவு காட்டிட்டு இதுகளை பட்டினி போடுவாய்ங்க”. 

சரிதான் பசியில் முதலைகள் வெளீலே வந்துதுன்னா செத்தோம்னு நினைச்சேன். “நீங்க நல்லவராய்த் தெரியரீங்க, ஜாக்கிறதையா இருங்க. முதலையோட முதுகில் சவாரியெல்லாம் வேண்டாமே”. “அட போங்க சார். எந்த தொழில்லே ரிஸ்க் இல்லை. இப்போ கையில் சேர்ந்த காசு குடும்பத்துக்கு உதவும்”. 

பூமா பண்ணையில் பாத்ததை கதை கதையாச் சொல்ல பாகீரதிக்கும் போணம்னு ஆசை வந்தது. லீவு முடியறத்துக்குள்ளே எல்லாரும் இன்னொருக்கா போயிட்டு வரலாம்னு முடிவு செஞ்சோம். 10நா கழிச்சு போலாம்னு யோசிக்கரச்சே பேப்பரில் முதலைப் பண்ணைதான் ந்யூஸ். 

வேலை செய்யர தொழிலாளிகள் ரெண்டு மாசம் சம்பளம் பாக்கீன்னு ஸ்ட்ரைக். இழுத்து மூடிட்டாளாம். பேச்சு வார்த்தை போயிண்டிருக்காம். ந்யூஸ் சேனல்லேயும் காட்டினா. ராமசாமிக்கும் சம்பளம் கிட்டியிருக்காதோ? பாவம். இது என்ன ஐடி கம்பேனியா மூடிண்டு லைட்டை அணைச்சுட்டு போக. முதலையெல்லாம் என்ன செய்யும்? அட தேவுடா! அப்புரம் ரெண்டு நாளில் சுமுகமா பேசி முடிச்சு ஸ்ட்ரைக் வாபஸ் வாங்கீண்டான்னும் அடுத்த வாரம் தொறப்பான்னும். அப்போ வந்த சண்டே கிளம்பிட்டோம். 

பைக்தான். மூணுபேரும். பூமா நடுவில். ஒரே கூட்டம். டிக்கெட் தரலை. நிறுத்தி வச்சிருக்கா. என்னடா பிர்ச்சனைன்னா உள்ளே போலீஸ் வந்திருக்கா இன்வெஸ்டிகேஷன் போரது. அப்புரமா விடுவாளாம். குடும்பத்தோட வந்தவா பலர் டிஸப்பாயின்ட் ஆகி நின்னிண்டிருந்தா. இளநீர் அமோக வியாபாரம்.. எல்லாம் ஆச்சு, ஒரு இன்ஸ் அப்புரம் 8 போலீஸ்காரா வெளீலே வந்துட்டு ரெண்டு ஜீப்பில் ஏறிண்டு போனா. டிக்கெட் தர ஆரம்பிச்சா. ராமசாமி முதலை சவாரி உண்டான்னு தெரியலை. பாகீரதி ஏமாந்து போப்பிடாது. 

“ஃபீடிங்க் தி க்ராக்ஸ்” எப்பவும் போல். சீக்கிரம் ஆடிட்டராப்போர என் ஆத்துக்காரி வாயைப் பிளந்துண்டு முதலை மாமிசம் சாப்பிடுவதை கண்கொட்டாம பாத்தா. அப்போதான் ராமசாமி பினனாடிலேந்து வந்து நிப்பதை பார்த்தேன். அவனுக்கு அடையாளம் தெரியலை. நான்தான் “என்ன ராமசாமி? இன்னைக்கு சவாரி இல்லயா? இன்னொரு தடவை பாக்கணும்னும் மனைவியை அழைச்சிண்டு வந்தேன்”. “இல்லை சார், தடை போட்டுட்டாங்க”. “யார் போட்டா?” “எங்க யூனியன் சார். சம்பளத்தையே ஒழுங்கா தரதில்லை நீ ஏன் உயிரை பணயம் வச்சு செய்யணும்னு கேட்டாங்க. ஒரு 3மாசம் தவராம சம்பளம் கொடுத்துக் காமிக்கட்டும், அப்புரம் வித்தை காமின்னு. சரிதானே சார்”. “ரொம்பவே சரி”.  

“இன்னைக்கு போலீஸ் ஏன் வந்தது? எங்களை 40 நிமிஷம் வெளீலேயே நிக்க வச்சுட்டாங்க.” “அதுவா?. எங்க பண்ணை நிர்வாகி, ட்ரஸ்ட் சேர்மன் ரெண்டு நாளாக் காணலை. அவுங்க வீட்டில் போலீஸ் கம்ப்ளையின்ட் செஞ்சிருக்காங்க. அதான் விசாரிச்சுட்டு போனாங்க. எல்லாரையும் தனியாக் கூப்பிட்டு கடைசீயா எப்போ பார்த்தீங்க, என்ன செஞ்சிட்டிருந்தாரு, ஏதாவது சொன்னாரா, நல்ல மூடில் இருந்தாரா, இல்லை விசனமா கிளம்பிப் போனாரான்னு குடெஞ்சு எடுத்தாங்க. அதான் பப்ளிக் உள்ளே வர விடலை”. “ஏன், எங்கே போயிருப்பார்?” “யாருக்கென்ன போச்சு சாமி. அந்த மாதிரி ஆளுங்க தொலைஞ்சு போனா நல்லதுதான். ஒழியட்டும்”. 

முகத்தில் அத்தனை ஆத்திரம் தெரிய பாத்துட்டேன். “ஏன் ராமசாமி என்ன செஞ்சார்?” உடனே படபடன்னு ஆரம்பிச்சான். “என்ன செய்யலை சார்? 2 வருஷத்துக்கு முன்னமே ட்ரஸ்ட்டுக்கு 7 கோடி ரூபாய் வெளிநாட்டிலேந்து டொனேஷன் வந்திருக்கு, இன்னும் ஆட்களைப் போட்டு முதலைகளை பராமரிக்கணும், சரியா உணவு போடணும் விரிவுபடுத்தணும்னு. வந்த சுவடும் தெரியலை, வந்தது எங்கெ போச்சுன்னும் புரியலை. கனக்குக் காமிச்சுட்டாங்க சாரே. அந்த ராஸ்கலுக்கு உத்தண்டி கிட்டே ரெண்டு ஃபார்ம் ஹவுஸ் பங்களா இருப்பது எல்லாருக்கும் தெரியும். எங்க பிச்சாத்து சம்பளத்தை ஒழுங்கா தரலை. என்ன நிர்வாகம் செய்யராங்க?. அதான் ஒழியட்டும்னு சொன்னேன்”. “வாங்க சாமி உங்க மனைவிக்கு உப்புத் தண்ணீர் முதலை காமிக்கரேன்”.  கூட்டிண்டு போனான். 

ஒரு வாரமா கோழி கிடைக்காம தண்ணீர்லேந்து வெளீலே வரலை. இவன் தடுப்பைத் தாண்டி தண்ணீரில் கணுக்காலளவு நின்னுண்டு தடக் தடக்ன்னு அன்னைக்குப்போலே வாயால் ஓசை எழுப்ப நாங்க பாத்திண்டிருக்கச்சேயே கண்மின்னாடி ஒரு பெரீய முதலை, அன்னைக்கு பாத்தது எழுந்து கம்பீரமா வந்தது. பாகீரதிக்கு பூமா காட்டரா, “அம்மா பாரு! இதுக்கு மேலேதான் அன்னைக்கு இந்த அங்கிள் ஏறி உக்காந்திண்டார்!” முதலை வாயில் மின்னம் பல்லில் ஒரு துணி மாட்டிண்டு. சட்டை, காலர்லேந்து ஒரு கைப் பக்கம் மட்டும். நீல நிறம், ஆம்பிள்ளையோடது. 

நாங்க பாத்ததை ராமசாமியும் பாத்துட்டன். முதலைக்கு பக்கத்துலே நின்னிண்டிருந்த ராமசாமி எங்களுக்காகவே அதன் முதுகில் உக்காரரா மாதிரி பாவ்லா செஞ்சுட்டு அப்புரம் மீசையை முறுக்கிண்டு இப்படியும் அப்படியும் பேலே டான்ஸர் ஷோ முடியரப்போ செய்வாளே அப்படி செஞ்சு காட்டினான். ஒரு நிமீஷம்தான். தண்ணிலேந்து ஏறி வந்துட்டன். 

இவன் வந்துட முதலை அந்த துணியையும் லாவகமா டபுக்குன்னு முழுங்கித்து. 

“ராமசாமி அது என்ன? முதலை வாயில் கிழிஞ்ச சட்டை மாதிரி”. “அமாம் சார். கண்டுக்காதீங்க. பலர் நன்மைக்காக சில கெடுதல்களை நடத்திக் காட்ட வேண்டியிருக்கு”. சொன்னவன் காசு வாங்கிக்காம நிமிஷமா போயிட்டன்.