மராட்டிய மண்ணின் ஆன்மீக நினைவுகள்- பகுதி 24

 மராட்டிய மண்ணில் ஒரு பயணம்

பகுதி  24      கோலாப்பூர்

இனி சுஜாதா பார்வையில்.  

எந்த கோவிலுக்கு போனாலும் வீட்டில் பூஜை செய்தாலும் நைவேத்தியம் அதிலும் முக்கியமாக பழம் படைக்கும் வழக்கம் இருக்கே. .இந்தப் பழம் தெய்வத்திற்குப் படைக்கும் வழக்கம் எவ்வாறு வந்ததுன்னு சற்று ஆராய்வோமா!!??

அந்தக்காலத்துல இந்த கோலாப்பூர் பகுதியில் கோல்ஹாங்கற அசுரன் இருந்தான். அவன் முனிவர்களை ரிஷிகளை சன்னியாசிகளை மிகவும் துன்பப் படுத்திக் கொண்டிருந்தான் .மேலும் அவன் சிறந்த தவவலிமை பெற்றிருந்த காரணத்தினால் தனது தவ பலத்தால் இந்திரலோகம் சென்று தேவர்களையும் கொடுமைப் படுத்தினான். அவனுடைய கொடுமை தாங்காத தேவர்களும் ரிஷிகளும் முனிவர்களும் கோலாப்பூரில் உள்ள மகிஷாசுரமர்த்தினியிடம் முறையிட்டனர். அம்மனும் கவலை வேண்டாம் அவன் அழியும் நேரம் வந்துவிட்டது நான் அவனை அழிப்பேன் என்று கூறினாள்.

 அவ்வாறு தனது பலத்தை தவறாக பயன்படுத்திய அசுரனை மகிஷாசுரமர்த்தினி அழித்தாள் .அவன் செத்துப்போற சமயத்தில் அன்னையிடம் ஒரு வரம் வேண்டினான் .தாயே என்னை ஒரு பழமாக கருதி ஏற்றுக்கொள் .உனக்கு பூஜை நடக்கும் காலங்களில் எல்லா மக்களும் பழம் படைக்கவேண்டும் என்ற நியதியை உண்டாக்கு.

காரணம் ஒருவன் பிறக்கும்போது பழத்தின் உள்ளிருக்கும் இனிய சதைப்பற்று போல நல்லவனே; அவனை கர்வம் என்ற தோல் மறைத்துள்ளது. (எங்க ஆத்துக்காரர் மாதிரி)

அந்த தோலை  அகற்றிவிட்டால் உள்ளிருக்கும் இனிய பகுதி வெளிப்படும். இந்த தத்துவத்தை மக்கள் அனைவரும் உணரும் வகையில் உனக்கு பழம் படைக்க அனுமதி கொடு என்று வேண்டினான். அவன் கோரிக்கையை அம்பாளும் ஏற்றாள். அன்றுமுதல் அம்பாளுக்கு மட்டுமல்ல எல்லா தெய்வங்களுக்கும் நைவேத்தியமாக பழம் படைக்கும் வழக்கம் ஏற்பட்டது.

 இதுவே தெய்வங்களுக்கு பழம் படைக்கும் வழக்கம் உண்டானதற்கான காரணம்.

கோயில்ல திவ்யமான தரிசனம் ..அவ்வளவா கூட்டமில்லை...திரும்பத்திரும்ப அம்பாள ஸேவிக்கறோம்...

என்னதான் மகாலஷ்மின்னாலும் பெருமாள் கோயில் தாயார் ஸன்னதில சேவிச்சுட்டு பெருமாள  சேவிக்கனும்பா..

அந்த  மாதிரி நான் ஸேவிச்ச  தாயார பார்க்கறமாதிரி ஏத்துக்க முடியல..

ஏன்னா  அந்த தாயாரை சாந்த சொரூபியா பார்த்துட்டு இந்த மகாலஷ்மிய உக்ரகமா சேவிக்கறத ஏத்துக்க முடியல... இதுவரைக்கும்..

 தனிக்கோயில்ல மதுரை மீனாட்சி,காஞ்சி காமாட்சின்னு கேள்விப்பட்டாலும், மகாலஷ்மிக்கு இவ்ளோ சிறப்பா கோயில் இருந்தாலும் அம்பாளா பார்க்கறவாளுக்கு அம்பாளா தெரியறாளா தெரியல..நேக்கு அந்த உக்ரகத்துக்குள்ளே சாந்தமான  ரங்கநாயகியாவும்,அலமேலுமங்காவாவும்தான் தெரியறா....

அம்மனோ,அம்பாளோ,ஆண்டாளோ பெண்மையை தெய்வமா வணங்கறது நம்ம நாட்லேங்கறதுல நேக்கு பெருமையாயிருக்கு...

 கோயில் விட்டு வெளியே வரோம்..அப்பா அவசரமா பாத்ரூம் வரதுங்கறார்..ரெண்டு மாப்ளைகளும் திட்டிண்டே  இங்க பப்ளிக் பாத்ரூம் எங்க இருக்குன்னு தெரியாது..ரூமுக்கு போற  வரைக்கும் பொறுத்துக்கோங்கங்கறா...அப்பா  மூத்ர  சந்த தேடிண்டு போறத பாத்துட்டு பின்னாடி கூட்டிண்டு போறா...

வயசானவாள அழைச்சிண்டு வந்தா அங்கங்க அவாளுக்கு கார் வச்சி சௌகர்யம் செய்யணும்கறேன்...

முறைக்கறார்...

வந்து ரூம் போய்ட்டு மறுபடியும் உங்க அப்பாவ டிஃபனுக்கு அழைச்சிண்டு வர முடியாது.. ராத்திரி இங்கயே சாப்ட்டுட்டு போயிடலாம்கறார்...

தெரியாத ஊர்ல சைவ ஓட்டல விசாரிச்சு தெருத்தெருவா அலையறோம்..இருட்ல ரோடு தெரியாம அப்பா (கூலிங்க்ளாஸோட) கஷ்டப்பட்டுண்டு வரா..(ஏன்னா  அது எங்கப்பாவுக்கு கர்ண குண்டலம் மாதிரி)

ஒரு வழியா ஓட்டல் கண்டுபிடித்து உள்ள போறோம்...நாங்க சப்பாத்தி ஆர்டர் பண்றோம்..அப்பா ஆக்‌ஷனோட தோசையை வில்ற மாதிரி காட்டி  முறுகலா ஒரு ரவாங்கறா...அவன் என்னமோ புரிஞ்சுண்டு எங்களுக்கு சாதாரண சப்பாத்தியும் அப்பாக்கு கருப்பா ,கனமா ரொட்டிமாதிரி எதோ கொண்டுவரான்..

ஒங்க ஊர்ல இதுதான் ரவாவான்னு அவன்ட சண்டை போடறா...அவன் மராட்டில எதோ சொல்லி மாப்பிள்ளைகள் சமாதானப்படுத்தி அப்பா அதை கஷ்டப்பட்டு சாப்டறார்...கையைப்பிடிச்சி அப்பாவை அழைச்சிண்டு வரேன். 

மறுநாள் 

மத்யானம் 3.00 மணிக்குதான் ட்ரெய்ன்ங்கறதால உள்ளூர் அரன்மணை ,ம்யூசியம் போறோம்..ஒரு வேத பாடசாலை இருக்கு...அப்பா தன்னிடம் மதுராந்தகம் பாடசாலை ஸ்கூல்ல படிச்ச பசங்க இருக்காங்களான்னு பாக்கறேன்னு உள்ள போய் பேர் சொல்லி விஜாரிக்கறார்..

இவர்,நீங்க பெரிய இன்டர்நேஷனல் ஸ்கூல் ஹெட்மாஸ்டர்..50 பேரை வச்சின்டு ஓரியன்டல் ஸ்கூல் வேலை பார்த்துட்டு உங்க ஸ்டூடன்ட் உலகம் பூரா இருப்பாங்கன்னு தேடுங்கங்கறார்...பசங்கள்லாம் சமத்தா வேதம் படிச்சிண்டு இருக்கறத பார்த்துட்டு வெளில வரோம்...

கார்த்தால டிஃபனுக்கு   

ஒரு ஓட்டல் போறோம்..இவர் எப்பவும் மத்தவாளோட போனா  எல்லாருக்கும் ஒரே மாதிரி ஆர்டர் பண்ணி கரெக்டா கணக்கு எழுதி பணத்தை வாங்கிடுவார்..

(எனக்குன்னா மட்டும் கணக்கு பார்க்காம என்ன வேணா சாப்பிடும்பார்..நான்தான் ரெண்டு சப்பாத்திக்கு மேல சாப்ட மாட்டேனே)

ஆனா அப்பா எனக்கு ரெண்டு வேளை சாப்பாடுதான்னு கார்தாலயே  ஃபுல் கட்டு கட்டுவார்...இவர் ஒரு டிபன் ஆர்டர் பண்ண அப்பா தனக்கு ஒண்ணு பண்ண சர்வர் குழம்பிப்போய் அப்பா சாப்டதை நாங்களும் சாப்டதா கணக்குல எழுதிடறான்...இவர் சண்டை போட்டு தட்டுல மீந்து இருக்கறத காட்டி எப்படியோ கணக்கை சரி பண்றார்...

வழக்கப்படி எதையும் வாங்காம விண்டோ ஷாப்பிங் அழைச்சிண்டு போய்ட்டு ரூமுக்கு திரும்பறோம்...

மத்யானம் மறுபடி கோயில் சாப்பாடு, சாப்பிட்டு டொனேஷன் கொடுக்கறார். ரூம்ல சிரம பரிகாரம் முடிஞ்சி கெளம்பறதுக்கு அப்பாவ எழுப்பினா எழுந்துக்காம தன்ன வுட்டுட்டு ட்ரெய்ன் போகாதுங்கறா...

இவர் டென்ஷனாகி கத்தி ஆட்டோல ஏத்தறார். ஸ்டேஷன் வந்து ட்ரெய்ன் ஏறரோம்...டிடி ஆர் வந்து ஐடி செக் பண்றார். அத்திம்பேரும் இவரும் 60+ வயசுக்கு ஐடி காட்டறா...அப்பா தான் சீனியர் சிட்டிசன்ங்கறத பார்த்தா தெரியாதா எதுக்கு ஐடி ன்னு தமிழ்ல கலாட்டா பண்றா...டிடி ஆர் அவர் என்ன சொல்றார்னு புரியாம எதோ கத்த மாப்பிள்ளைகள் அப்பாவ பாத்து கத்த களேபரமாயுடறது..நானும் அக்காவும் அப்பாவ சமாதானப்படுத்தி ஐடிய எடுத்து தரோம்…

இவர் அடுத்தது மும்பை,புனே,ஷீரடி டூர் புக் பண்றேன்ங்கறார்.அப்பா என்னோட அம்மாஞ்சியோட மாமனார் அகம் புனால இருக்கு அவாத்துக்கு நான் அழைச்சிண்டு போறேங்கறார்..இவர் No நீங்க back to Bangalore...உங்க பிள்ளை அகம்னுடறார்..

படங்கள் 1)அரண்மனை2)கோட்டை3)ஓட்டலில் அப்பா4)அப்பா கை பிடித்து...

 (தொடர்வது மும்பை)