வசந்த காலம் வருமோ? -58

 வசந்த காலம் வருமோ? -58

By N Krishnamurthy 

பத்மநாபன்,சாரங்கன்,ரகு ஆகிய மூவரும் புதனன்று இரவு பன்னிரண்டு மணி வரை  கல்யாண மண்டபத்துக்கு  எடுத்துக் கொண்டு போக வேண்டிய எல்லா பொருட்களையும் சரியாக கணக்கெடுத்து, அவைகளை உரிய பைகளில் போட்டு, எவற்றை எந்த பையில் வைத்துக் கொண்டிருக்கிறோம் என்று குறித்துக் கொண்டார்கள்.

ரங்கநாயகியும், மைதிலியும் அவர்கள் பங்கிற்கு, துணி மணிகள்,நகை நட்டுகள்,முக்கியமாக திருமாங்கல்யம் ஆகியவற்றை ஒழுங்காக நான்கைந்து சூட்கேஸ்களில் அடைத்து பூட்டினார்கள் .

ஒரு சாவி கொத்தை  மைதிலியிடமும், டூப்ளிகேட் சாவிகள் சாரங்கனிடமும் தரப்பட்டது. 

வியாழக்கிழமை காலை 5 மணிக்கு ஒரு வேனை ஏற்பாடு செய்திருந்தார் பத்மநாபன். தூக்கத்திலிருந்து  மூன்று மணிக்கு சிலரும்,மீதி உள்ளவர்கள் நான்கு மணி போலவும் எழுந்திருந்தார்கள்.  வேன் வந்ததும் பத்மநாபன்  வேன் டிரைவரிடம் " அனேகமா ரெண்டு , இல்லைன்னா மூணு நடை அடிக்க வேண்டி இருக்கும்ப்பா" என்றார். இரண்டு பெரியவர்களைத் தவிர மீதி உள்ள ஆண்கள் சாமன்களை  வேனில் ஏற்றினர். முதலில் பத்மநாபனின் பெற்றோர்,சாரங்கனின் பெற்றோர்,ரகு, சங்கர க்ருஷ்ணன் வேனில் அமர்ந்தனர்.வேன்  சத்திரத்தைஅடையும் போது, ஏற்கனவே கேட்டரிங் ஆட்கள் வந்து விட்டிருந்தார்கள். போனவுடன் எல்லோருக்கும் சூடான,சுவையான  காபி கொடுக்கப்பட்டது.

இரண்டாவது ட்ரிப்பில் பெண்கள் அனைவரும்,நந்தகிஷோர்,உஷா ஆகியோர் ஏறி உட்கார்ந்து, கல்யாண மண்டபத்தை அடைந்தார்கள். 

கடைசி ட்ரிப்பில், விட்டுப்போன சாமான்களோடு சாரங்கனும், பத்மநாபனும் சென்றார்கள். 

காலை டிபன் ஒருபுறம் பறிமாறப்பட்டுக் கொண்டிருக்க, விரதத்துக்கு  மற்றொரு புறம் ஏற்பாடுகள் நடந்தது  கொண்டிருந்தன.

பையன் வீட்டார் திருச்சியிலிருந்த வந்த காண்ட்ராக்ட் பஸ் காலை எட்டரை மணிக்கு மண்டபத்தை அடைந்தது.

நாதஸ்வரகாரர் மண்டப கேட்டை அடைந்து வாத்யத்தை  வாசிக்க ஆரம்பித்தார். பத்மநாபனுடன் அனைவரும் சேர்ந்து பிள்ளை வீட்டு காரர்களை கல்கண்டு, சர்க்கரை கொடுத்து வரவேற்றார்கள். சாரங்கன், மாப்பிள்ளை  ஸ்ரீவத்சனுக்கு மாலை அணிவித்தான். ரங்கநாயகி கையிலிருந்த திரட்டிப்பால் டப்பாவை ஸ்ரீவத்சனின்   தாயாரிடம் சேர்ப்பித்தாள். ஆரத்தி எடுத்து முடித்ததும் பையன் வீட்டார் உள்ளே நுழைந்து, அவர்களுக்கு கொடுக்கப்பட்டிருந்த அறைகளை அடைந்தார்கள். ரகு அவர்கள் கூப்பிட்ட குரலுக்கு கவனித்துக்கொள்ள ஆயத்தமாக அவர்கள் இருந்த இடத்தில் நின்று கொண்டிருந்தான்.

சிறிது நேரத்தில் ஓருவர் பின் ஒருவராக இரு வீட்டு உறவினர்களும் வர ஆரம்பித்தனர்.

வழக்கம் போல, சின்ன விஷயங்கள் சரியில்லை என்று பையன் வீட்டை சேர்ந்த சிலர் வேண்டுமென்றே குறை சொல்ல ஆரம்பித்தார்கள். ரகு முடிந்தவரை அவர்களை திருப்திபடுத்த படாத பாடு பட்டுக்கொண்டிருந்தான். 

பையன் வீட்டை சேர்ந்தவர்களுக்கு நிறைய அறைகள் ஒதுக்க வேண்டியிருந்ததால் பத்மநாபன் குடும்பத்தாருக்கு கொஞ்சம் அறைகளே கிடைத்தன.சாரங்கன் குடும்பத்துக்கு கிடைத்த அறையிலேயே ராஜேஸ்வரியும், சங்கர க்ருஷ்ணனும் தங்க வேண்டி வந்தது. 

சங்கர க்ருஷ்ணன் நாதஸ்வர வித்வான் வாசித்துக்கொண்டிருந்த "நகுமோ மு கனலேனி" யை உன்னிப்பாக கேட்டு, அசந்து போய்க்கொண்டிருந்தான்.

ம்ருதுளா வசுமதிக்கு துணையாக அவள் அறையில் தங்கினாள். வசுமதி ம்ருதுளாவிடம் "நோக்கு கல்யாணாம் ஆரச்சே நான் தான் கல்யாண பொண்ணுக்கு தோழியா யிருப்பேன்" என்றாள். இதைக்கேட்ட ம்ருதுளா கன்னம் சிவந்து ",எப்பவோ நடக்க போறத பத்தி இப்போ என்னக்கா பேச்சு" என்றாள். அதற்கு வசுமதி " நீ வெளில நூத்துக்கிழவி போல பேசினாலும் , உள்ளுக்குள்ளை சந்தோஷ படறேன்னு தெரியும்டி " என்றாள். ம்ருதுளா பேச்சை திசை திருப்ப எண்ணி "அக்கா.மாப்ள பஸ்ஸை வுட்டு எறங்கறச்சே பாத்தேன்.நல்ல உசரம். செம கலர்" என்றாள்.வசுமதி அதற்கு " உன் சங்கர க்ருஷ்ணன்  மாதிரி இருக்கார்ன்னு சொல்லு " என்றாள்.