வசந்த காலம் வருமோ?- 38
By N Krishnamurthy
வியாழக்கிழமையன்று காலேஜிலிருந்து வந்த ம்ருதுளா, மைதிலியிடம் "அம்மா, நாளைக்கு காலேஜ் ஸ்போர்ட்ஸ் டே. லீவு" என்ற பின் "அதனால நாளைக்கு நான் பாட்டு வாத்தியார் கிட்ட போய் அதிக நேரம் கத்துக்கலாம்னு பாக்கறேன்" என்றாள். "சரிடி"என்றாள் மைதிலி. திடீரென்று நினைத்துக் கொண்டு ம்ருதுளா "நாளைக்கு வெள்ளிக்கிழமை .சுப்புலக்ஷ்மி மாமியையும், அக்காவையையும் ஏன் நம்பாத்துக்கு கூப்டக்கூடாது ?அவங்க எனக்கு இங்கேயே கத்துக் கொடுக்கட்டம். அக்காக்கும், டீச்சருக்கும் நம்பாத்லே சமச்சுடலாம்" என்றாள். மைதிலி
" ஆமாண்டி .இதுவும் நல்ல ஐடியாவா இருக்கு"என்று சொல்லி, சுப்புலக்ஷ்மிக்கு போன் செய்தாள்." என்ன மாமி எப்படி இருக்கீங்க" என்று கேட்டாள். "நான் நண்ணா இருக்கேன் நீங்க எப்படி இருக்கீங்க" என்று கேட்டுவிட்டு "என்ன விஷேசம்" என்றாள். "நாளைக்கு வெள்ளிக்கிழமையா இருக்கு.
ம்ருதாளாவுக்கு லீவாம்.
அவ அங்க வரத்துக்கு பதிலா நீங்க இங்க வந்தா என்ன? அவ கிளாஸை இங்கயே வெச்சிகலாம். அதே சமயத்துல நீங்களும், ராதிகாவும் நம்பாத்லே சாப்ட்டுடலாம்" என்றாள் மைதிலி. " ஏற்கனவே உங்ககிட்ட சொல்லி இருக்கேன்.ராதிகா வெள்ளிக்கிழமை தோறும் மறைமலைநகர் அனாதை ஆசிரமத்திற்கு போய் பாட்டு சொல்லிக் கொடுத்திண்டிருக்கா. அவ காலையில ஏழு மணிக்கெல்லாம் கெளம்பிடுவோ. திரும்பி சாயங்காலம் ஏழு மணிக்கு தான் வருவோ.பிரக் பாஸ்ட், லஞ்ச், காபி எல்லாம் அவளுக்கு அங்கே தான்" என்றாள்
சுப்புலக்ஷ்மி. "அப்ப நீங்க ஒண்டி வாங்கோ" என்றாள் மைதிலி. "சரி நான் வந்துடறேன்" என்றாள் சுப்புலக்ஷ்மி. ம்ருதுளா சுப்புலக்ஷ்மி தன் வீட்டிற்கு வருவதில் ரொம்ப சந்தோஷப்பட்டாள்.பின்னர் அவள் மைதிலியிடம் "அம்மா.நான் வினாயகர் கோவில்ல கச்சேரி பண்றபோது, நீ கட்டிண்டிருந்த லைட் க்ரீன் கலர் பொடவை மாமிக்கு ரொம்பவும் பிடிச்சு போய்ட்த்து. நீ அதை எந்த கடைல வாங்கினேன்னு கேட்டிண்டிருந்தா. நம்ப ஏன் மாமிக்கு அதே மாரி பொடவைய நாளைக்கு கிப்ட் பண்ணக்கூடாது " என்றாள். மைதிலி "ஓ.அப்படியா.நம்ப ஏரியாவ்ல இருக்க சந்தோஷ் சில்க்ஸ்லதான் அந்த பொடவையை வாங்கினேன்.வரயா.நம்ப ரெண்டு பேரும் அந்த கடைக்கு போய்ட்டு வரலாம்" என்றாள்.
உடனடியாக ம்ருதுளாவின் டூவீலரில் இருவரும் சந்தோஷ் சில்க்ஸ் சென்றனார்.நல்ல வேளையாக அதே மாதிரி புடவை ஒன்று கிடைத்தது. புடவையையும்,மேட்ச்சிங் ரவிக்கை பிட்டையும் வாங்கி கொண்டு வீடு சேர்ந்தனர்.
வெள்ளிக்கிழமை காலை எட்டு மணிக்கு சுப்புலக்ஷ்மி ஆஜராகி விட்டாள். வந்தவுடன் சூடாக ஒரு கப் காபி கொடுத்தாள் மைதிலி. அதன் பின்பு சுப்புலக்ஷ்மி மிருதுளாவின் ரூமுக்கு போய் அவளுக்கு இரண்டு புதிய கீர்த்தனைகளை கற்றுக் கொடுத்தாள்.
மணி பன்னிரண்டு ஆனதும் சாரங்கன், கோமளா, சக்கரவர்த்தி மூவரும் சாப்பிட்டு முடித்தார்கள். ஒரு மணி சுமாருக்கு" நீங்க சாப்பிட வாங்க" என்றாள் மைதிலி சுப்புலக்ஷ்மியை பார்த்து. அதற்கு சுப்புலக்ஷ்மி "எல்லாத்தையும் இங்க ஒண்ணா கொண்டு வந்துடுங்கோ . நீங்க நான், ம்ருதுளா மூணு பேரும் சேர்ந்து சாப்பிடலாம்" என்றாள். அதன்படி அவர்கள் மூவரும் தரையில் அமர்ந்து சாப்பிட ஆரம்பித்தார்கள். சாப்பிட்டு முடித்தவுடன் ம்ருதுளா " நேக்கு கொஞ்சம் படிக்கணும். மறுபடியும் மூணு மணிக்கு பாட்டு க்ளாஸ் வெச்சுக்கலாமா" என்று கேட்டாள்." சரிம்மா. நீ படி நானே மூணு மணிக்கு உன் ரூமுக்கு வரேன்" என்றாள் சுப்புலக்ஷ்மி.
பின்பு சுப்புலக்ஷ்மியும், மைதிலியும் ஹாலில் உட்கார்ந்து கொண்டு பேச ஆரம்பித்தனர்.
" ரொம்ப நாளா கேக்கணும்னு நெனைச்சுண்டு இருந்தேன் மாமி .
ஆனா கேக்கலாமா, வேண்டாமான்னு தயக்கமா இருக்கு. நீங்க ஏன் தனியா இருக்கேள்.
ஆத்துக்காரர் இல்லையா" என்று கேட்டாள் மைதிலி.
இதைக்கேட்ட சுப்புலக்ஷ்மி சில நிமிடங்கள் மௌனம் சாதித்தாள். அதைக்கண்டு பயந்த மைதிலி "சாரி மாமி. கேக்க வேணாம்ன்னுதான் நெனச்சிண்டிருந்தேன்.
ஆனா இப்போ என்னமோ கேக்கணம்னு தோணித்து. உங்களுக்கு இஷ்டம் இல்லைனா சொல்ல வேண்டாம்" என்றாள். இதற்கு பதிலளித்த சுப்புலக்ஷ்மி
" தோ பாருங்கோ மைதிலி.நீங்க இதை கேட்டதல நேக்கு ஒரு வருத்தமும் இல்லை. யாராவது கேட்டோ, என் சோக கதையை சொல்லீட்டு, என் மன பாரத்தை கொறச்சிக்கலாம்னு நானும் காத்திண்டிருந்தேன்.
நீங்க கேட்டூட்டேள்" என்றாள். மைதிலி சுப்பு லக்ஷ்மி வாழ்க்கையின் சோக அத்யாயங்களை கேட்க தயாரானாள்.
No comments:
Post a Comment