வசந்த காலம் வருமோ?- 56
By N Krishnamurthy
கோயில் பிரகாரத்தை மூன்று பேரும் சுற்றி வந்து கொண்டு இருந்தார்கள். ம்ருதுளாவும், சங்கர க்ருஷ்ணனும் சிறிது முன்னால் சென்று கொண்டிருக்க, ராஜேஸ்வரி அவர்கள் பின்னால் வந்து கொண்டிருந்தாள்.
திடீரென்று அங்கு வந்த ஒரு பெண்மணி ராஜேஸ்வரியை பார்த்து "நீங்க...? நீ, ராஜேஸ்வரி இல்லையா" என்றாள்.
" ஆமாம்.நான் ராஜேஸ்வரி தான்.நீங்கள் யார் என்று தெரியவில்லை" என்றாள்.
"ராஜேஸ்வரி. பெரிய மனுஷி ஆயிட்ட போல இருக்கு. என்ன எல்லாம் உனக்கு ஞாபகம் இருக்குமா" என்று அவள் சொன்னபோது " உண்மையிலேயே நீங்க யாருன்னு எனக்கு தெரியல.சொன்னா நல்லா இருக்கும்" என்றாள் ராஜேஸ்வரி. "காலேஜ்ல படிச்ச முக்கியமான பிரெண்ட்ஸ் எல்லாம் கூட மறந்து போயிட்டியா" என்றாள் . மூளையில் மின்னல் வெட்டியது ராஜேஸ்வரிக்கு.
தஞ்சாவூர் சரபோஜி கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது, தன்னுடன் படித்த "கண்ணழகி கனகா" தான் இவள் என்று அவளுக்கு தோன்றியது. உடனே
" அவள் நீங்க.... நீ, கனகா தானே" என்றாள் அதை கேட்ட கனகா" பரவாயில்ல. ஆள தான் மறந்துட்ட .பேர மறக்காம ஞாபகம் வெச்சிண்டிருக்கே"என்றாள். ராஜேஸ்வரி அவள் கைகளை பிடித்துக் கொண்டு" கனகா உன்னை முதல்ல எனக்கு அடையாளம் கண்டுபிடிக்க முடியல. நீ இப்ப கொஞ்சம் பெருத்தூட்ட" என்றாள். அதற்கு கனகா " அன்னிக்கி இருந்தபடி இன்னிக்கும் இருக்க முடியுமா" என்று ஏக்க பெருமூச்சு விட்டாள். கனகாவின் கண்கள் மிக அழகாக இருக்கும். அவளுடைய சில முக்கிய பெண் நண்பிகளும், சில ஆண்களும் அவளை "கண்ணழகி கனகா" என்று அழைத்து வந்தார்கள். கனகாவும் ராஜேஸ்வரியும் பரஸ்பரம் பழைய கதையை பேச ஆரம்பித்தார்கள் .
இதை கவனிக்காத ம்ருதுளாவும்,சங்கர க்ருஷ்ணனும் மெதுவாக நடந்து கொண்டு பின்னால் திரும்பி பார்த்தபோது, ராஜேஸ்வரியும், வேறு ஒரு பெண்மணியும் பேசிக் கொண்டிருந்ததை பார்த்து, கோவிலில் இருந்த ஒரு மேடையின் மேல் அமர்ந்தார்கள்.
சங்கர க்ருஷ்ணன் கண்ணுக்கு, அருகில் இருந்த ம்ருதுளா, தேவதையாக தோன்றினாள். அவள் அன்று அணிந்திருந்த, கோல்டன் கலர் பார்டருடன் இருந்த கரும்பச்சை நிற மைசூர் சில்க் புடவையும், பார்டர் கலரில் அவள் அணிந்திருந்த ரவிக்கையும்,படிய வாரிய கூந்தலில் சூடிய மல்லிகையும், நெற்றியிருந்த குங்குமப்பொட்டும் அவளின் இயற்கை அழகை பல மடங்கு கூட்டி காட்டியது. அவளின் அருகிலிருந்து படர்ந்த மெல்லிய நறுமணம் அவள் கூந்தலில் சூடியிருந்த ஜாதி மல்லிகையினாலா அல்லது புடவையில் மிக லேசாக தடவப்பட்டிருந்த மரிக்கொழுந்து சென்ட்டின் வாசமா என்று கண்டு பிடிப்பது கஷ்டமாக இருந்தது.
நல்ல வேளை சங்கர க்ருஷ்ணனுக்கு மகாகவி பாரதியின் காதல் கவிதை வரிகள் தெரியாது. தெரிந்திருந்தால் நிச்சயம் அவளைப்பார்த்து
"அமுதூற்றினை ஒத்த இதழ்களும்,
நிலவூறித் ததும்பும் விழிகளும்" என்று பாடியிருப்பான்.
ம்ருதுளாவை பார்த்து அவன், தமிழில் திக்கித் திணறி" எனக்கு இந்த ரெண்டு இடமும் ரொம்ப நல்லா பிடிச்சிருக்கு .நேச்சர் எனக்கு ரொம்ப பிடிக்கும் .மரம் செடி கொடி பிடிக்கும். நோபுர கங்கையா,அந்த Falls ரொம்ப நல்லா இருந்தது"என்று சொன்னவன் ம்ருதுளாவை பார்த்து "உனக்கு என்னவெல்லாம் பிடிக்கும்" என்று கேட்டான். அவள் " எனக்கு முழு நேரமும் சங்கீதம் பிடிக்கும். அது கர்நாடக சங்கீதமாக இருக்க வேண்டிய அவசியம் இல்லை. நல்ல *தரமான* சினிமா பாட்டா இருந்தா கூட, அது தமிழோ, இந்தியோ, எதுவா இருந்தாலும் நான் ரசிப்பேன்" என்றாள். "இது ஓரளவுக்கு நான் எதிர்பார்த்ததுதான்" என்று கூறிய சங்கர க்ருஷ்ணன்" அப்புறம் வேற என்ன பிடிக்கும்" என்றான். ம்ருதுளா, அப்புறம் வேற என்ன பிடிக்கும் என்று தன்னைத் தானே கேட்டுக் கொண்டு, "மூக்கு முட்ட சாப்பிட பிடிக்கும் "என்று கூறி கலகல வென சிரித்தாள். இதைக் கண்ட சங்கர க்ருஷ்ணன் " இப்படி கூட நீ வாய்விட்டு சிரிப்பாய் என்று எனக்கு தெரியாது"என்றான். பின்பு அவள் "உங்களுக்கு வேற என்ன பிடிக்கும் " என்று அவனை கேட்டாள். சங்கர க்ருஷ்ணன்
" எனக்கு உன்னை ரொம்ப பிடிக்கும்.உன் நினைவாலே நான் வாடுகிறேன்.என் வாழ்வில் கடைசிவரை நீ இருந்தால் அது எனக்கு மிகவும் பிடிக்கும் " என்று மனதுக்குள் நினைத்துக் கொண்டு, அதை சொல்ல முடியாதவனாய், மென்று விழுங்கி "எனக்கு சங்கீதத்தை ரசிக்கவும்,பாடவும் தெரிந்த அழகான பெண்ணை பிடிக்கும்" என்றான். இதைக் கேட்ட ம்ருதுளா "அப்படி என்றால் உங்களுக்கு ஊர்பட்ட பெண்களை பிடிக்கும் என்று நினைக்கிறேன்" என்றாள். "ஊர்பட்ட என்றால் என்ன. எனக்கு புரியலை" என்றான் அவன். " ஊர்பட்ட என்றால் கிட்டத்தட்ட நிறைய அல்லது மெனி என்று எடுத்துக் கொள்ளலாம்" என்றாள்.
ம்ருதுளா மனத்துக்குள் "இவன் சரியான கல்லுளி மங்கானாக இருப்பான் போலிருக்கு.தப்பி தவறி கூட என்னை பிடிக்கும்னு நேரடியா சொல்ல மாட்டேங்றான்" என்று நினைத்துக் கொண்டாள்.
இதற்குள் கனகாவும்,ராஜேஸ்வரியும் அவர்கள் அருகில் வந்தார்கள்.
No comments:
Post a Comment