வசந்த காலம் வருமோ?-49

 வசந்த காலம் வருமோ?-49

By N Krishnamurthy 

பத்தரை மணிக்கு பத்மநாபன், சாரங்கன்,சக்ரவர்த்ததி ஆகிய மூவரும் சாப்பிட அமர்ந்தனர். பத்மநாபனுக்கும், சாரங்கனுக்கும் தரையில் வாழை இலை போடப்பட்டது.   சக்ரவர்த்ததிக்கு டேபிள் மீல்ஸ்தான். இலைக்கு பருப்பு ,சாம்பார்,ரசம்,கறியுடன் சேமியா பாயசமும் பண்ணியிருந்தாள் கோமளம்.

சாப்பிட்டு முடித்து கையலம்பியவுடன் பத்மநாபன், " சாரங்கா. டைம் ஆயிடுத்து. கெளம்பணம்"என்றார். இருவரும் சட்டை மாட்டிக் கொண்டு அருகில் இருந்த பஸ் ஸ்டாண்டுக்கு சென்றார்கள். சென்ட்ரல் பஸ்  ஸ்டாண்ட் செல்லும் பஸ்ஸில் ஏறி அமர்ந்தனர். 

சென்ட்ரல் பஸ் ஸ்டாண்டை தொடும் பொழுது மணி 12:10 ஆகிவிட்டது. நல்ல வேளையாக கரூரில் இருந்து வரும் பஸ் அதுவரை வரவில்லை. பத்து நிமிடம் வெயிட் பண்ண பிறகு கரூர் பஸ் வந்தது. அதிலிருந்து ராஜகோபாலனும், ருக்மணியும் இறங்கினார்கள். "வாங்கப்பா, வாம்மா. பிரயாணம் சவுரியமா இருந்ததா" என்றார் பத்மநாபன். 

" பரவாயில்லடா"என்று கூறிய ராஜகோபாலன் சாரங்கனைப் பார்த்து "என்ன சாரங்கா. நீ எப்ப வந்த" என்று கேட்டார். "இன்னைக்கு காலைல தான் மாமா வந்தேன். நீங்களும் மாமியும் உடம்பு ஒண்ணுமில்லாம  இருக்கேளா" என்று கேட்டான். அதற்கு ராஜகோபாலன் "வயசாயிடுத்து. ஒவ்வொரு பார்ட்டா ட்ரபிள் கொடுக்கும் போல இருக்கு. மத்தபடி வேற ஒண்ணும் பிராப்ளம் இல்ல "என்று கூறிவிட்டு

" பத்து. உன் தம்பி ரகு 23 ஆம் தேதி குடும்பத்தோட வறதா  சொல்ல சொன்னான்" என்று கூறினார் ."சரிப்பா" என்று கூறிய  பத்மநாபன்  ஒரு ஆட்டோகாரரிடம் பேரம் பேசி ,எல்லோரும் ஆட்டோவில் ஏறி அமர்ந்தார்கள். இடையில் ஏற்பட்ட டிராபிக் ஜாம் காரணமாக தல்லாகுளத்தில் உள்ள  வீட்டுக்கு போவதற்கு மணி ஒண்ணு  இருபது ஆகிவிட்டது. இவர்கள் வந்தவுடன் ரங்கநாயகி வீட்டின் வெளியே வந்து பவ்யயமாக "வாங்கப்பா, வாங்கம்மா" என்று சொல்லி வரவேற்றாள்.  சக்கரவர்த்தி "சம்பந்தி.  சௌக்கியமா இருக்கேளா. கரூர்ல என்ன விசேஷம்" என்று கேட்டார். " ஏதோ பரவாயில்லை சௌக்கியமா இருக்கோம். கரூர் வழக்கம் போல தான் இருக்கு" என்றார் ராஜகோபாலன்.

"எலையை போட்டுடறேன் "என்றாள் கோமளா. அவர்கள் கை, கால் அலம்பி கொண்டு வந்ததும் டேபிள் மேல் இரண்டு வாழை இலை போடப் பட்டது. மைதிலியும், ரங்கநாயகியும் அவர்களை உட்கார்ந்ததும்  பறிமாற ஆரம்பித்தார்கள் 

"எங்கம்மா வசுவை காணோம்" என்றார் ராஜகோபாலன். "ம்ருதுளாவும், வசுவும் வேலையா இருக்காப்பா" என்றாள் ரங்கநாயகி. ருக்மணி மைதிலியை பார்த்து

" என்ன மைதிலி, உன் பொண்ணை பெரிய பாடகியா தயார் பண்ணீட்ட போல இருக்கு. ஊரெல்லாம் உன் பொண்ண பத்தி தான் பேசறது" என்றாள். அதைக் கேட்ட மைதிலி

 " எல்லாம் உங்கள போலவாளோட  ஆசீர்வாதம் தான் மாமி" என்றாள்.

 " பணிவோட, பதவிசா இருக்கறவாளுக்கு எல்லாமே நல்லபடியா நடக்கும்" என்றாள் ருக்மணி. (ருக்மணியின்  இந்த பதில் மைதிலிக்கா அல்லது ரங்கநாயகிக்கா என்று எனக்கு தெரியவில்லை)

அரை மணி கழித்து வசுமதியும், ம்ருதுளாவும் ஹாலுக்கு வந்தார்கள். ருக்மணி வசுமதியை பார்த்து 

" வாடிம்மா கல்யாண பொண்ணே.மாப்பள பையனை பிடிச்சிருக்கோ" என்று புன்சிரிப்புடன் கேட்டாள்.

"பொண் பாக்கச்ச பாத்ததுதான். அத வெச்சுண்டு எப்டி சொல்றது பாட்டி" என்றாள் வசுமதி.

" நீங்களாவது கல்யாணத்துக்கு முன்னாடி ஒரு தபாவாவது பாக்கறேள்.எங்க நெலமையை யோசிச்சு பாரு" என்றாள் ருக்மணி." ஏன் பாட்டி அலுத்துகற. என் தாத்தா பேருக்கேத்த மாரி ராஜா மாரின்னா அன்னிக்கு  இருந்திருப்பார்" என்றாள் வசுமதி ."அப்படி சொல்லுடி என் செல்லகுட்டி " என்றார் ராஜகோபாலன்.

ம்ருதுளாவை பார்த்த ருக்மணி " ம்ருது தானே நீ. என்னமா வளந்தூட்ட. அப்பா சாயலும், அம்மா கலரும் கொண்டு வந்திருக்க. அருமையா நீ பாடறதா ஊரேபேசிக்கறது. ஒரு பாட்டு பாடேன், கேக்கலாம்" என்றாள். அதற்குள் ரங்க நாயகி" ஏண்டி வசு, நீ ம்ருதுவ கூப்டுண்டு டெய்லர் கடைக்கு போணேன்னயே" என்றாள். ருக்மணி அதற்கு பதிலாக " ஒரு பாட்டு பாடறதுக்குள்ள டெய்லர் கடை ஒண்ணும் மூடீட மாட்டான் " என்றாள்.

ம்ருதுளா சமயோசிதமாக , சாவேரி ராக, தீக்ஷதர்வாள் கீர்த்தனையான "ஸ்ரீ ராஜ கோபால பால,ஸ்ருங்கார லீல, ஸ்ரித ஜன பால" என்ற பாட்டை பாடினாள். பாடல் முடிந்ததும் "தேனாட்டம் இருக்குடி கொழந்தே உன் குரல். காவேரி வெள்ளம் மாறி பொங்கி  வழியறது உம்பாட்டு. நீ தீர்க்காயுசா  இருக்கணம்" என்ற ருக்மணி (அந்த காலத்து S.S.L.C) தொடர்ந்து " பயங்கர பிரசன்ஸ் அப் மைண்ட் நோக்கு. எங்காத்துகாரர் பேர்ல இருக்ற பாட்டை ந்யாபகம் வெச்சுண்டு பாடி அமக்களப்படுத்தீட்டே" என்றாள்.