வசந்த காலம் வருமோ?-33
By N Krishnamurthy
அடுத்த வாரத்தில் ஒரு புதன்கிழமையன்று மாலை 3 மணி இருக்கும். மைதிலியின் வீட்டு காலிங் பெல்லை யாரோ அடித்தார்கள். கதவை திறந்த மைதிலி அங்கு ஒரு பெண்மணி நின்று கொண்டிருப்பதை பார்த்து" என்ன வேணும்" என்று கேட்டாள். "கொஞ்சம் உள்ளே வந்து பேசலாமா" என்றாள் அந்த பெண்மணி. "வாங்கோ"என்று கூறி ஹாலில் இருந்த சோபாவில் அவளை அமர வைத்து விட்டு, ஒரு டம்ளரில் தண்ணீர் எடுத்துக் கொண்டு வந்து அவளிடம் மைதிலி கொடுத்த பின். " இப்போ சொல்லுங்கோ" என்றாள். அந்த பெண் "என் பெயர் அம்புஜம். நான் பக்கத்லயிருக்க வேதாசலம் தெருவில் 25 வருஷமா குடியிருக்கேன். இங்க இருக்கற சித்தி விநாயகர் கோயில்ல ஒரு பஜனை மண்டலியை நடத்திக் கொண்டிருக்கோம். சமீபத்தல, உங்க பொண்ணு கச்சேரி பண்றான்னு கேள்விப்பட்டோம். வர ஞாயிற்றுக்கிழமை அன்னிக்கு அஞ்சு மணிக்கு எங்க பஜனை மண்டலி சார்பா அவ ஒரு மணி நேரம் பாட்டு கச்சேரி செய்ய முடியுமான்னு கேக்கலாம்னு வந்தேன்" என்றாள்.
அதற்கு மைதிலி " சரி பாட்டுக் கச்சேரி நடக்கற இடம் எது" என்று கேட்டாள். " சித்தி விநாயகர் கோயில் ஒட்டின மாதிரி ஒரு சின்ன மண்டபம் இருக்கு. அதுல ஒரு 50 பேர் உக்கார முடியும். மைக் அரேஞ்ச்மென்ட் மற்றும் சேர் போடறதெல்லாம் நாங்க பாத்துகறோம். சின்ன மேடையும் இருக்கு. எங்க ஆத்துக்காரர் பேர் ரவீந்திரன். அவர் ம்ருதங்கம் வாசிப்பார். அன்னைக்கு கச்சேரிக்கு அவரயே வாசிக்க சொல்லிடறோம். வயலின் ஒண்டி, உங்களுக்கு தெரிஞ்ச யாராவது இருந்தா, ஏற்பாடு பண்ணிக்கணும்.
உங்க பெண் வந்து பாடினால் போதும்' என்றாள்." சரி. நான் எதுக்கும் அவ பாட்டு வாத்தியார் கிட்ட ஒரு வார்த்தை கேட்டூட்டு உங்களுக்கு கன்ஃபர்ம் பண்றேன் " என்றாள் மைதிலி." சரி அப்படியே செய்யுங்கோ" என்று கூறிவிட்டு தன்னுடைய வீட்டு லேண்ட்லைன் நம்பரை கொடுத்தாள் அம்புஜம். எழுந்திருக்கும் போது சிறு தயக்கத்துடன் அவள் " இதை எப்படி சொல்றதுன்னு தெரியல .கச்சேரி பண்ணறதக்கு உங்க பொண்ணுக்கு எங்களால ஒண்ணும் சன்மானம்னு தர முடியாது, ஏன்னா நாங்க யார்கிட்டயும் கலெக்ஷன் செய்யறதில்ல. சொல்லப் போனால் இது ஒரு தேங்காய் மூடி கச்சேரீன்னே நீங்க வெச்சுக்கலாம்" என்றாள். இதைக் கேட்ட மைதிலி " இதெல்லாம் ஒரு பெரிய விஷயமே இல்ல. இத பத்தி நீங்க கொஞ்சமும் கவலைப்பட வேண்டாம். நான் உங்களுக்கு நாளைக்குள்ள சொல்லிடறேன்" என்றாள். பின்பு அம்புஜத்திற்கு குங்குமம் கொடுத்து அவளை அனுப்பி வைத்த மைதிலி, சிறிது நேரம் கழித்து சுப்புலக்ஷ்மிக்கு போன் பண்ணி விஷயத்தை சொன்னதும் சுப்புலக்ஷ்மி " தாராளமாக ஒத்துக்க சொல்லுங்க. ரொம்ப நல்லதா போச்சு. பிள்ளையார் அனுக்கிரகம் அவளுக்கு பரிபூரணமாக கிடைக்கட்டம்" என்றாள்.
மறு நாள் காலையில் அம்புஜத்திற்கு போன் செய்து மைதிலி, ஞாயிற்றுக்கிழமை கச்சேரிக்கு ஒத்துக் கொள்வாதாக கூறினாள்.
இதற்கிடையில் அன்று மாலை ராஜேஸ்வரி, சுப்புலக்ஷ்மிக்கு போன் செய்து 'ம்ருதுளா கச்சேரி எங்காவது பிக்ஸ் ஆயிருக்கிறதா' என்று கேட்டாள். அதைக்கேட்ட சுப்புலக்ஷ்மி "நல்லவேளை நீங்க போன் பண்ணி கேட்டீங்க. நானும் சொல்றதுக்கு மறந்துட்டேன். இந்த தரம் சபாவுல கச்சேரி இல்ல. அதுக்கு பதிலா வர ஞாயிற்றுக்கிழமை சித்தி விநாயகர் கோவில்ல பாட போறா.இதல வந்து நீங்க கலந்துக்கணும்னு நெனைச்சேள்னா தாராளமா வரலாம்" என்று சொன்னாள்.
இதைக் கேட்ட ராஜேஸ்வரி" ரொம்ப சந்தோஷம். பக்கவாத்யகாரளெல்லாம் பிக்ஸ் பண்ணீட்டேளா" என்று கேட்டாள். சுப்புலக்ஷ்மி " கச்சேரி பண்ண கேட்டுக் கொண்ட மாமியின் ஆத்துக்காரரே ம்ருதங்கம் வாசிப்பாராம். வயலினுக்கு தான் ஆள பிக்ஸ் பண்ணனும்" என்று சொன்னாள். இதை கேட்ட ராஜேஸ்வரி " கையில வெண்ணயை வெச்சிண்டு நெய்க்கு அலயலாமா" என்று கேட்டாள்." என்ன சொல்றீங்க நீங்க" என்று கேட்டாள் சுப்புலக்ஷ்மி.
" சங்கர க்ருஷ்ணன் வயலினும் வாசிப்பான் உங்களுக்கு ஆட்சேபண இல்லேன்னா வரப்போற ம்ருதுளா கச்சேரிக்கு அவனே கூட வயலின் வாசிக்க முடியும். என்ன சொல்றீங்க" என்றாள் ராஜேஸ்வரி. இதைக்கேட்ட சுப்புலக்ஷ்மி " பழம் நழுவி பால்ல விழுந்த மாதிரி ஆயிடுத்து. அவரே வாசிக்கட்டும்" என்று கூறினாள்.
அதற்கு ராஜேஸ்வரி
" என்ன மாமி அவன போய் நீங்க 'அவரே' ன்னு சொல்றீங்க. அவன் சின்ன பையன். நீங்க ரொம்ப பெரியவா. அதுவும் குரு ஸ்தானத்துல இருக்கேள்.நீங்க 'அவனே'ன்னு சொன்னா போதும். ஏன்? 'டே' ன்னு கூட சொல்லலாம்" என்றாள்
பின்னர் ராஜேஸ்வரி
" சபாவாக இருந்தா என்ன ?
கோவிலா இருந்தா என்ன? ம்ருதுளா கச்சேரி எங்கிருந்தாலும் ஒரே மாதிரி தான் இருக்கும். நானும் சங்கர க்ருஷ்ணனும் அவசியம் வந்துடறோம். நீங்க எனக்கு அட்ரஸ் ஒண்டி கொடுங்க" என்று கேட்டு, சுப்புலக்ஷ்மி அட்ரசை சொல்ல அவள் எழுதிக் கொண்டாள்.
No comments:
Post a Comment