நூலறந்த பட்டம் -6
சுகுணாவிற்கு ஏழாம் மாதத்தில் வளைகாப்பு விமர்சையாக நடந்தது.
ஆதித்யா மாதம் ஒன்று அல்லது இரண்டு முறை சுகுணாவை சென்று பார்த்துவிட்டு வருவான்.போகும்போது சந்தோஷத்துடன் செல்லும் அவன்,திரும்பி வரும்போது 'ஏண்டா போனோம்' என்ற விரக்தியுடன் வருவான். ஒவ்வொரு முறையும் சுகுணா அவனை விடுவதாக இல்லை.( இதனால்தான் சிலர் மணமான சில நாட்களிலேயே துறவியாக மாறி விடுகிறார்களோ!)
வெள்ளிக்கிழைமை காலை எட்டு மணிக்கு வலி எடுத்த சுகுணாவை அருகிலிருந்த நர்சிங் ஹோமில் சேர்த்த மரகதம்,ராதாவிற்கு போனில் சேதி சொன்னாள்.ஆதித்யாவும்,ராதாவும் நர்சிங் ஹோமிற்கு சென்றார்கள்.மாலை ஆறறை மணிக்கு மக நக்ஷத்திரத்தில் பெண் குழந்தை பிறந்தாள். நெற்றி,புருவம் இரண்டும் ஆதித்யாவை போல இருந்தது.தலை நிறைய முடி.முன்று கிலோ எடை.பொன்னிறம்.
பதினொன்றாம் நாள் தொட்டிலிட்டு பெயர் சூட்டினார்கள்.ராதா 'ஆச்ரிதா'என பெயரிட்டாள் ( இப்பெயருக்கு விளக்கம் தெரிந்தவர்கள் சொல்லலாம்).மரகதம் வெள்ளிக்கிழமை பெண் பிறந்திருப்பதால் குழந்தைக்கு மகாலக்ஷ்மி என பெயரிட்டாள்.
மூன்று மாதமானதும் ராதா மரகதத்திற்கு போன் செய்து 'சுகுணாவையையும் மகாவையும் எப்போது கொண்டு விட உத்தேசம்' என்று கேட்டாள்.மரகதம் "சுகுணாவும்,மகாவும் இன்னும் கொஞ்சம் உடல் தேறட்டும்.ஆறாம் மாதத்தில் அனுப்பிவிடுகிறேன்" என்றாள்.அதுவும் சரிதான் என்று ராதா நினைத்தாள்.தான் எவ்வளவோ மல்லு கட்டியும் சுகுணா பிடிவாதமாக புகுந்த வீடு போக மறுப்பதை, ராதாவிடம் மரகதம் எப்படி சொல்லுவாள்?
ஆதித்யாவா வரும் போதெல்லாம் ஒரே பாட்டை திரும்பத்திரும்ப பாடினாள் சுகுணா.கல்லைக்கூட கரைக்கலாம். இவள் மனதை கரைக்க முடியாது என்று முடிவுக்கு அவன் வந்தான். போறாத குறைக்கு சுகுணாவிற்கு வேண்டாத அட்வைசுகளை வாரி வழங்கினாள் ,ஆபிஸில் அவளுக்கு நெருங்கிய தோழியும்,சமீபத்தில் டைவர்ஸ் வாங்கிய ரஞ்சிதா. மரகதம் எவ்வளவோ சொல்லிப்பார்த்தாள்.
அத்தனையும் செவிடன் காதில் ஊதிய சங்காயிற்று.
ஆறு மாதம் கடந்தும் சுகுணாவும், குழந்தையும் வீட்டுக்கு வராதது பற்றி கவலையடைந்த ராதா
மரகதத்திற்கு போன் செய்தாள்.மரகதம் நிலைமையை மறைமுகமாக ஓரளவுக்கு ராதாவிடம் போட்டு உடைத்தாள்.கேட்ட ராதாவிற்கு தூக்கம் தொண்டையை அடைத்தது. அன்று மகன் வரும் வரையில் சாப்பிடாமல் காத்திருந்தாள். மகன் வந்ததும்" என்னடா நடக்கிறது? ஏன் சுகுணாவும் இங்கு வர மறுக்கிறாள். நீ உண்மையை சொல்லாமல் இவ்வளவு நாள் என்னை ஏமாற்றி இருக்கிறாய்" என்று கேட்டாள். ஆதித்யா அவள் கைகளை பிடித்துக் கொண்டான். "நான் உனக்கு உண்மையை சொல்லாததற்கு காரணம் உன் மனம் வருத்தப்படுமே என்று தான்" என்றான். " தோ பார்டா. நீங்க ரெண்டு பேரும் சந்தோஷமா வாழ்க்கை நடத்தும்ணு தான் நினைக்கிறேன். அதுக்காக நான் ஒரு ஹோம்ல சேர சொன்னாலும் சேர்ந்துகறேன்" என்றாள். இதைக் கேட்ட ஆதித்யா " இதுக்கு தான் நான் அப்பவே தலபாடா எனக்கு கல்யாணமே வேணான்னு அடிச்சிண்டேன். இதுபோல ஏதோ நடக்கும்னு என் உள் மனசு சொல்லிண்டே இருந்தது. இப்போது அதே போல் ஆகிவிட்டது. எந்த காரணம் கொண்டும் உன்னை தனியாக ஹோமில்சேர்க்க மாட்டேன் .அப்படி நீ போவதாக இருந்தால் நான் இறந்த செய்தி கேட்டு உடனே வர வேண்டி இருக்கும்" என்றான் கண்களில் கண்ணீர் மல்க. இதைக் கேட்ட ராதா அவன் வாயை பொத்தினாள்.
"இந்த மாதிரி பேசுவதை கேட்பதற்காகவா உன்னை நான் பெத்து வளர்த்தேன்" என்று
கதறிய ராதாவின் கண்களில் இருந்து சரமாரியாக கண்ணீர் வடிந்தது." கடவுளே எனக்கு இப்படி ஒரு நிலைமை வர வேண்டுமா" என்று தன்னை தானே நொந்து கொண்டாள்(தொடரும்)
No comments:
Post a Comment