ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_10

 #ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி

ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_10

By பாஸ்கர் சத்யா

அவர் சில நாட்கள் பிஸியாக இருந்ததால் சில நாட்கள் கழித்தே எங்கள் சந்திப்பு மடத்தில் இருந்தது.

'ரொம்ப பிஸிடா பாஸு.  ஏகப்பட்ட கல்யாணம், உபநயனம், சமாராதனை.  மூச்சு விடவே நேரமில்லாம இருந்தது பாஸூ.  அப்பைக்கப்ப ஒன் ஞாபகமும் வரும்.  கொழந்த ஆசையா கத்துக்க வருவானே பாஸுன்னு விஜாரமா கூட இருக்கும்.  என்ன பண்றதுடா?  ஜீவனத்தையும் பாக்கணுமோன்னோ?'

'உங்காத்து மாமி என் அம்மா கிட்ட நீங்க பிஸியா இருக்கேள்னு சொன்னாளாம்.  அதனால அம்மா உங்களை தொந்தரவு பண்ணக்கூடாதுன்னு சொன்னா.  அதனாலதான் நானும் இந்த பக்கம் வரல.'

'இன்னும் நாலஞ்சு நாளைக்கு பெரும்படி வைதீக காரியங்கள் எதுவும் இல்லை.  கவலப்படாத.  ஏதாவது கத்துக்கலாம்.'

'வியாசர் கதை சொல்றதா சொன்னேளே!'

'இன்னும் மறக்கலையா அத?  சரியான சிஷ்யன் டா நீ.  சரி வியாசர் கதை அப்புறம் சொல்றேன்.  அதுக்கு முன்னாடி ஏதோ ஒரு கிளாஸ்ல உபநிஷத்துக்கள் பத்தி கேள்வி கேட்டியோன்னோ?  அதப்பத்தி ஆரம்பிப்போமா?  நீ தெரிஞ்சுக்கிற அளவுக்கு சொல்லி தரேன் உனக்கு bபோர் அடிக்காம, சரியா?'

இருக்கை ஏற்பாடுகளும் நமஸ்காரங்களும் முடிந்த பிறகு வகுப்பை துவங்குகிறார்.

'பாஸு, உபநிஷத்துகளை பத்தி பேசறதுக்கு முன்னாடி இன்னும் ஒண்ண சொல்லித் தர ஆசைப்படறேன்.'

ஒரு வஸ்துவைப் பத்தியோ அல்லது ஒரு விஷயத்த பத்தியோ அறிஞ்சுகறதுக்கு சாதாரணமா லோகத்துல மூணு  முக்கிய வழிகள் இருக்கு.'

'முதல் வழி ப்ரத்யக்ஷம். அதாவது நேரில் பார்த்து தெரிஞ்சுக்கறது.

அதாவது நம் இந்த்ரியங்கள் மூலம், கண்ணால் பார்த்தோ, காதால் கேட்டோ, நாசியால் நுகர்ந்தோ, நாக்கினால் ருசி பார்த்தோ அல்லது தொடு உணர்ச்சியாலோ தான் எந்த விஷயத்தைப் பற்றியும் அனுபவம் ஏற்படுகிறது.

சுகம் துக்கம் என்பதைக் கூட இந்த்ரியங்கள் மூலம் உண்டான அனுபவத்தால தான் உணர்கிறோம். இப்படி உணர்ச்சி எண்ணம் எல்லாமே ப்ரத்யக்ஷம் மூலம் தான்.

'அடுத்த வழின்னு பார்த்தோமேயானால் அனுமானம்.  அதாவது ஒன்றை அனுமானத்தினால் அறிவது.

தூரத்துல எங்கேயாவது புகை மூட்டம் கண்ணுக்கு தெரியறதுன்னு வெச்சிக்கோ.  . உடனே அங்கு நெருப்பு இருக்குன்னு இங்க இருந்தபடியே அனுமானிக்கறோம்.   நெருப்பை பிரத்யக்ஷமாக பாக்கலைனாலும் நெருப்பில்லாமல் புகையுமா என்ற அனுமானத்தின் மூலம் தெரிஞ்சுக்கறோம்.'

'அடுத்த வழி

உவமானம்.  சில விஷயங்கள இதைப்போல் அது என்ற உவமானத்தின் மூலம் அறிகிறோம்.  உதாரணமா புலியை பத்தி நோக்கு

தெரியாதுன்னு வெச்சிப்போம்.  நீ காட்டுக்குள்ள  போகும்போது வழிப்போக்கன் ஒருவன் ‘அங்கே புலி இருக்கும் ஜாக்கிரதை” என்கிறான்.  அவன்கிட்ட புலி எப்படி இருக்கும்னு நீ கேட்டா பூனயைப்போலதான் இருக்கும் ஆனால் பெரிதாக மஞ்சளாக இருக்கும் மேலே கோடுகள் இருக்கும்னு அப்படி இப்படின்னு சொல்வான்  இல்லையா.  அந்த மாதிரி ஒரு உருவத்தை நீ பாத்தா அது புலி அப்படின்னு யூகிப்பியோன்னோ?'

'இந்த மூணு வழிகளையும் தாண்டிய நாலாவது அறியும் முறை தர்க சாஸ்திரப்படி சப்தம் அல்லது வர்பல் டெஸ்டிமனின்னு ஆங்கிலத்துல சொல்லுவாளே.

சப்தம் என்பதை ஆப்த வாக்கியம்னு கூட சொல்லாம். அதாவது நமக்கு நம்பத்தகுந்த நபர் ஒன்று சொன்னால் அதை அப்படியே உண்மையாக எடுத்துக்கறோம்.  யாராவது நம்ம நம்பிக்கைக்கு பாத்திரமாக இருக்கக்கூடிய ஒருத்தர் ஒரு செய்தி  சொன்னா அதை நம்பி உடனே செயல்படறோம் இல்லையா?'

'இதை போலத்தான் வேதங்களை நாம எடுத்துக்கறோம். பல்லாயிரக்கணக்கான வருஷங்களாக தேவர்களாலும் ரிஷிகளாலும் நமக்கு வழிகாட்டியாக இருக்கக்கூடிய வேதங்களை நம்பத் தகுந்த ஆதாரமாக ஏற்கிறோம்.  அந்த தேவர்களும் ரிஷிகளும் நாம தொன்று தொட்டு வணங்கக்கூடிய ருஷிகளாகவும்  தேவர்களாகவும் இருப்பதால வேதங்களை அப்படியே ஏத்துக்கறோம் அனுஷ்டிக்கிறோம் நம் கடமையாக அவா சொன்னபடி நடைமுறையாக பயன்படுத்திண்டு மேன்மை அடையறோம்.    பிரம்மத்தை அறிய வேதங்கள் மூலம் அவர்கள் காட்டியுள்ள வழிகளை பின்பற்றறோம்.'

'மனுஷாளோட உயர்வுக்கு ஆதாரமாக இருக்கக்கூடியது வேதம்னு புரியறது.  அனைத்து வேதங்களையும் கற்றுத் தெளிவது சற்று கடினமாக இருக்கறதால அவைகள சுருக்கமாக சூத்திரங்கள் வாயிலாக எளிதில் புரிந்து கொள்ளும் விதமாக அடுத்தடுத்து வந்த ரிஷிகளும் மூதாதையர்களும்  கொடுத்திருக்கா.  வேதங்கள முழுமையா கத்துக்க முடியாட்டாலும் சூத்திரங்கள் மூலமாக வேதங்களைப் பற்றிய புரிதல் பலம் பெற்றிருக்கு. காலப்போக்கில் மாற்றங்களைக் கண்ட வேத சூத்திரங்கள் கூட உபநிஷத்துகள்னு பெயர் வடிவம் பெற்றிருக்கு.'

'ஏனென்றால் பிரம்மத்தை ப்ரத்யக்ஷம் மூலம் அறிய முடியாது. இந்த்ரியங்களுக்கு அப்பாற்பட்டது என்பதனால்.

அனுமானமும் உவமானமும்  ஆகாது.  எப்படின்னா புகைய பார்த்து நெருப்புன்னு யூகிக்கற வஸ்து வேதங்களில் அரிது.  கண்டவர் விண்டிலர் விண்டவர் கண்டிலர்.  கேள்விப் பட்டிருக்கியோன்னோ? அதனால் உபநிஷதமே பிரம்மத்திற்கு பிரமாணமாக இருக்கு அப்படிங்கிறதையும் மறுக்க முடியாது.'

'உபநிஷத்துக்கள் பண்டைய இந்திய தத்துவ இலக்கியம்.  ஹிந்து சமயத்தினரின் ஆதார நூல்களின் கீழ வகைப் படுத்தப் பட்டவை.  வேதங்கள்ல இவை கடைசியாக வந்ததால இந்த உபநிஷத்துக்களுக்கு வேதாந்தம் அப்படிங்கற பெயரும் இருக்கு.'

சமிஸ்க்ருதத்துல எழுதப்பட்ட இந்த இலக்கியத்துல பெரும்பாலும் யோகம் தத்துவம் இது மாதிரியான விஷயங்களே விவாதிக்கப் படறது.  பெரும்பாலும் குரு–சீடன் இடையே நடைபெறும் உரையாடலாக இவை அமைக்கப்பட்டிருக்கு.'

'உபநிஷத் என்ற பெயரிலேயே இதோட அர்த்தத்தை புரிஞ்சிக்கலாம்.  இந்த வார்த்தையில மூன்று வேர்ச்சொற்கள் இருக்கு.  உப, நி, ஸத் ..  இந்த மூன்றும் தான் அந்த வேர் சொற்கள்.  முதல் இரண்டு வேர்ச் சொற்களான 'உப' மற்றும் 'நீ' மூன்றாவது வேர்ச் சொல்லான 'ஸத்' தோடு சேரும் போது ஷத் அப்படின்னு ஆகறது.'  மொத்தத்துல உபநிஷத் அப்படிங்கற சொல்லை கொடுக்கறது.'

'உப' என்ற சொல்லினால் குருவை பயபக்தியுடன் அண்டி அவர் சொல்லும் உபதேசத்தைக் கேட்பதைக் குறிக்கறது.

'நி' என்ற சொல்லினால், புத்தியின் மூலம் ஏற்படும் சந்தேகங்கள் ஐயங்கள் அகலும்படியும், மனதில் காலம் காலமாக ஊறியிருக்கும் பற்பல எண்ண ஓட்டங்களின் பாதிப்பு இல்லாமல் அந்த உபதேசத்தை  உள்வாங்கிக் கொள்வத குறிக்கறது.

'ஸத்' என்ற சொல்லினால் அந்த உபதேசத்தின் பயனான அஞ்ஞான-அழிவும், பிரம்ம ஞானம் ஏற்படுவதை குறிக்கறது.

'சுருக்கமா சொன்னா உபதேசம் கேட்பது கேட்டதை உள்வாங்குவது பிறகு தெளிவு பெறுவது அல்லது ஞானம் பெறுவது ...  இந்த மூன்றும் சேர்ந்ததை இந்த இலக்கிய நூல் தருவதால இதற்கு உபநிஷத் அப்படின்னு மிகச் சரியான தலைப்பு வந்திருக்கு.'

உன்னிப்பாக கவனித்துக் கொண்டிருந்த என்னை சற்று மெய்சிலிர்க்க வைத்தது அவருடைய விளக்கங்கள்.  என்னையும் அறியாமல் கண்களில் குளமாக தேங்கிய கண்ணீரை அவர் கவனிக்க தவறவில்லை.

'பாஸு ...  கொஞ்சம் ஆஸ்வாச படுத்திக்கோ.  பாடம் நடத்தும் போது ஒரு சிஷ்யன் புல்லரிச்சுப் போறான்னா  ஆசானுக்கு அவன் நன்றி செலுத்தறான்னு அர்த்தம்.  இதே போலத்தான் ஸ்கூல்லயும் கவனமா பாடங்களை கேட்கணும்.  அப்பத்தான் எத்தனை வருஷங்களானாலும் நோக்கு  பாடங்கள் மறக்காம இருக்கும்.  பிற்காலத்துல உன் மூலம் மற்றவர்களும் இந்த மாதிரி நல்ல விஷயங்கள தெரிஞ்சிக்க சௌகரியமா இருக்கும்.'

'என்ன சொல்றதுன்னே தெரியல மாமா.  அந்த அளவுக்கு மனசுக்குள்ள உங்களோட வார்த்தைகள் கேட்டுக்கொண்டே இருக்கிற மாதிரி ஒரு ஃபீலிங்.  நீங்க ரொம்ப gக்ரேட் மாமா.  எவ்வளவு எளிமையா பாடம் எடுக்கறேள்?'

'எப்போதும் நான் தான் உன்ன புகழ்ந்திண்டிருப்பேன்.  இன்னைக்கு உன்னோட டர்ன் ஆக்கும்?'

அவர் இப்படி சொல்ல இருவரும் சிரிக்கிறோம்.

'மீதிய நாளைக்கு பாப்போமா?'

'உங்களுக்கு சௌகர்யப்பட்டா இப்பவே கன்டின்யூ பண்ணலாம் மாமா?'

'அமிர்தம் சாப்பிட்டா கூட அளவோடு சாப்ட்டா தானே நன்னா இருக்கும்?  நாளைக்கு வா.  தொடரலாம்.'

அன்று என்னிடம் இருந்த உணர்வுகளாலோ என்னவோ அவருக்கு செலுத்திய சாஷ்டாங்க நமஸ்காரத்திலிருந்து எழுந்து கொள்ள சற்று நேரம் பிடித்தது.

தொடரும்...