ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_2

 #ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி

#ரகோபதேஸம்தொடர்ச்சி_2

By Bhaskar Satya 

திருப்பாற்கடல் குளத்தில் சற்று நேரம் நீச்சல் அடித்து விட்டு இல்லம் திரும்பினாலும் எனக்கு என் ஆசான் தானாகவே  அன்று துவக்கிய பரிசேஷன உபதேஸத்திலேயே மனம் சுழன்று கொண்டே இருந்தது.

ஏற்கனவே தினமும் சொல்வதால் பரிசேஷன மந்திரம் அத்துப்படியாக இருந்தாலும் நாம் அவசரமாகவே எப்போதும் பரிசேஷனம் செய்கிறோமோ என்று ஐயப்பாடு எழுந்துகொண்டே இருந்தது.  அவர் சொல்லிக் கொடுத்தபோது புரிந்ததாக தெரிந்த ப்ராணன், அபானன், வியானன், உதானன், சமானன் விளக்கங்களை மீண்டும் அவரிடம் கற்க வேண்டும் என்று தோன்றியது.

மறுநாள் மடத்திற்கு செல்கிறேன்.

'மாமா, நேத்திக்கு கத்துக் கொடுத்தேளே பரிசேஷனம்.  அதுல குறிப்பா சொன்ன வாயு வகைகள்....'

'எதைச் சொல்ற நீ.  ப்ராணாஹுதி மந்திரத்துல வருமே ப்ராணாய ஸ்வாஹா அபானாய ஸ்வாஹா ...  அதத்தானே கேழ்கற?'

தலையசைக்கிறேன் ஆமாம் என்பதற்கு சாட்சியாக.

'அவ்வளவு தான?  இன்னும் கொஞ்சம் விளக்கமாவே சொல்றேன் கேட்டுக்கோ.'

'மேல் நோக்கிச் செல்றதும் மற்றும் மூக்கின் நுனியிலிருக்கும் வாயுவுக்கு பேர் பிராணன்.  மூர்ச்சையாகி விழுந்திருக்கிற ஒருத்தருக்கு உயிர் இருக்கா அப்படின்னு பார்க்கறதுக்கு மூக்கு நுனியில கைய வெச்சு பார்ப்பா இல்லையா.  அதாவது அப்படி தொட்டு பார்த்துட்டு பிராணன் இருக்கு இல்லைனு சொல்லுவாளே.  இதுதான் வாயுவுல ஒரு வகை ப்ராணன்.'

'அபானன்னா என்ன?  இப்ப பாப்போம்.  நாபிக் கமலத்திலிருந்து அதாவது தொப்புளிலிருந்து

கீழ் நோக்கிச் செல்லும் பகுதிகள்ல உதாரணமா குதம் போன்ற இடங்களில், அதாண்டா மலம் வெளியேறுகிற பின்பக்கம்,  உள்ள வாயு அபானன். பிறப்பு உறுப்புக்களில் இந்த வாயு இருக்கும். நம் உடலில் உள்ள கழிவுப் பொருட்கள் வெளியேறதுக்கும் இந்த வாயுதான் காரணமா இருக்கு.

'நம்ம உடம்புக்குள்ள எல்லா பக்கங்களிலிருந்து போகிற அதாவது உடலில் எல்லாப் பக்கங்களிலும் உள்ள வாயுவிற்கு (உயிர்ச் சத்திற்கு) வியானன் என்று பெயர்.  இது  உயிர் சத்து வாயு.  இன்னும் விளக்கமா புரிஞ்சிக்கனும்னா எந்த வாயு பிராணன் – அபானன்களுக்கு  இடையே உள்ளதோ அது வியானன்.  உடலுக்குள் எங்கும் வியாபித்து இருக்கிறதால வியானன் அப்படின்னு பேரு.   கடினமான வேலைகளை செய்யும் போது உயிர்ச்சத்தை கொடுக்கறதுக்கு இந்த வியானன் உபயோகமாய் இருக்கும்.'

'உதானன் ஒரு விசித்திரமான வாயு பாத்துக்கோ.  இது நம்ம தொண்டை கிட்ட எப்போதும் இருக்கும்.  மேல் நோக்கியும் செல்லும் உடம்பிலிருந்து வெளியேயும் செல்லும் தன்மை இதுக்கு உண்டு.  உடலை விட்டு உயிர் பிரிந்து செல்லும் போது நமக்கு ரொம்ப உதவி செய்யும் உயிர் சத்தா வேலை செய்யும்.

மரணம் ஏற்படும் தருவாயில ஜீவனாகிய உயிர் உடலைவிட்டு வெளியேறுவதற்கு உத்கிரமணம் அல்லது உத்கிராந்தின்னு பெயர்.  ஜீவன் கண் போன்ற எந்த துவாரத்தின் மூலமாகவும் வெளியேறலாம். இருந்தாலும் தொண்டையானது பொதுவாக ஜீவன் உடலை விட்டு வெளியேறும் இடமாக இருக்கு.  அந்த இடத்தில இருக்கிற உதானன் நமக்கு அந்த சமயத்துல ரொம்ப உதவி செய்யறதுங்கறத புரிஞ்சுக்கணும்.'

'சமானன் அப்படிங்கற வாயு உடலோட நடுப்பகுதியில் இருக்கு.  நாம சாப்பிடற சாப்பாட்டையும் பருகுகிற நீர் போன்ற திரவங்களையும்  சமமா கலந்து உணவை ஜெரிக்க வைக்க உதவும்.  பேருக்கு ஏத்த மாதிரி சமமா கலந்து ஜெரிக்க வைக்கறதால இந்த வாயுவுக்கு சமானன் பேர் வச்சிருக்கான்னு தோன்றது இல்லையா?'

'சாங்கிய கோட்பாளர்கள் நாகன், கூர்மன், கிருகலன், தேவதத்தன், தனஞ்செயன் அப்படிங்கிற ஐந்து வாயுக்கள் நம்ம உடம்புக்குள்ள அடங்கியிருக்கறதா சொல்றா.  சாங்கிய கோட்பாளர்கள் அப்படின்னா இயற்கையில் இருக்கிறது எல்லாமே உடலுக்கு உள்ள இருக்கு அப்படிங்கற கொள்கையோட இருக்கிறவா அப்படின்னு மேலோட்டமா புரிஞ்சுக்கோ.'

'சரி திரும்பவும் விஷயத்துக்கு வரேன்.  நாகன், கூர்மன், கிருகலன், தேவதத்தன், தனஞ்ஜெயன் இப்படியாக அவா சொல்ற வாயுக்கள்.  அவற்றில் நாகன் என்பது வாந்தி அல்லது ஏப்பத்தை உண்டாக்குகறது.  கூர்மன் எனும் வாயு கண்ணிமைகளை மூடித் திறக்குமாறு செய்யறது. கிருகலன் எனும் வாயு தும்மலை ஏற்படுத்துகிறது. தேவதத்தன் எனும் வாயு கொட்டாவி விடுமாறு செய்கிறது. தனஞ்செயன் எனும் வாயு உடலை நன்கு வளர்க்க உதவுகிறது.

சாங்கியர்கள் கூறும் இந்த அஞ்சு வாயுக்களும் நாம முன்னாடி பேசிண்டு இருந்த கூறிய பஞ்ச வாயு வகைகளிலேயே அடக்கமாகி இருக்கிறது நாம புரிஞ்சுக்க முடியறது.  அதாவது நாகன் எனும் வாயு உதானன் எனும் வாயுவிலும், கூர்மன் எனும் வாயு வியானன் எனும் வாயுவிலும், கிருகலன் எனும் வாயு சமானன் எனும் வாயுவிலும், தேவதத்தன் எனும் வாயு அபானன் எனும் வாயுவிலும், தனஞ்செயன் எனும் வாயு மீண்டும் சமானன் எனும் வாயுவிலும் அடக்கமாகியிருக்கு.'

'நான் சொல்றதெல்லாம் உன்னால புரிஞ்சுக்க முடியறதோன்னோ?  கஷ்டமா இல்லையே?  bபோர் அடிக்கலையே?  இருந்தா சொல்லு.  இன்னும் நிதானமா சொல்லித்தரேன்.'

'இல்ல மாமா ரொம்ப இன்ட்ரஸ்டிங்கா இருக்கு.  நீங்க என்ன சொல்ல வர்றேள்னா அன்னைக்கு நம்ம பெரியவா சொன்ன பரிசேஷன மந்திரங்களில் இருக்கக்கூடிய வாயு வகைகளுக்கு உடல் ஆராய்ச்சி பண்றவா பெயர்களைத்தான் மாத்தி இருக்கா.  சரியா மாமா?'

'பிரமாதம்டா பாஸு.  நோக்கு வாத்தியார்கள் கூட ரொம்ப அவசியமா தேவைப்பட மாட்டா.  புஸ்தகங்களையே படிச்சு விஷயங்களை கிரஹிச்சுக்கற பக்குவம் நோக்கு இருக்கு.'

'ஏதோ சொல்றேள்.  கேட்டுக்கறேன்.'

இப்படி நான் சொன்னவுடன் பெரிதாக சிரிக்கிறார்.

'ஒரு உணவு நம்மளோட உடம்புக்கு கெடுதி பண்ணாம சாத்வீகமா இருக்கணும்னா அதற்கு சமைக்கறவா மற்றும் பரிமாறுகிறவாளோட ப்ரேமை, அன்பு ரொம்ப முக்கியம்.  சமச்சுப்போடற அம்மா எவ்வளவு ஸ்ரத்தை எடுத்துண்டு நமக்கு தயாரிச்சு பரிமார்றா?  அம்மாவோட அன்புல குறை இல்லாம இருந்தாலும் களையற‌ அரிசியிலேயோ சமையல் பண்ற பாத்திரங்களிலேயோ தவறு இருக்கலாம் இல்லையா? எல்லா சமயத்திலும் கடுகடுப்பு இல்லாம கோப படாம சமைக்கிறது கூட சாத்யம் இல்லாம போகலாமே?  அவாளும் மனுஷாள் தானே?  சாப்பிடற நாம கூட சாப்பிடும்போது கோபதாபங்கள் இல்லாம எப்போதும் பாத்துக்க முடியுமா அன்றாட வாழ்க்கைல?'

'இந்த மாதிரி பல விஷயங்களை யோசிச்சுதான் பரிசேஷனம்னு ஒண்ண வெச்சிருக்கா.  அன்னத்தை வணங்கணும், நம்பிக்கையோடு செலுத்துகிற உணவு நமக்கு கெடுதியை பண்ண கூடாது என்பதற்காக அது நம் உடம்புக்குள்ள போகும்போது அங்கு இயங்கக்கூடிய ஐந்து விதமான வாயுக்களையும் பகவானையும் பிரார்த்திச்சிண்டு  மந்திரங்களை மனதோட சொல்லிண்டு சாப்பிடுகிற சம்பிரதாயத்தை வெச்சிருக்கா.'

'ஹோட்டல்கள்லேயோ வெளியிடங்களிலேயோ  சாப்பிடும்போது கூட வெளிப்படையா பரிசேஷனம் பண்ணாட்டியும் மனசால பிரார்த்தனை செஞ்சுண்டு தான் சாப்பிடணும்.  ஒரு நல்ல உணவு நமக்கு ஆரோக்கியத்தை எந்த அளவுக்கு கொடுக்கிறதோ அதே மாதிரி ஒரு தரமற்ற உணவு நம்ம உடம்புக்கு பாதகம் கொடுத்துடும் இல்லையா?  அதனாலதான் பரிசேஷனம் விசேஷம்.  பரிசேஷனம் சாத்தியம் இல்லாத போது மனசால பிரார்த்தனையாவது அவசியம்.'

'ஸ்தோத்ரங்களையோ பகவன் நாமாவையோ சொல்லிக் கொண்டு தான் ஒரு ஸ்திரீ அரிசி பொறுக்குவதிலிருந்து, காய்கறி நறுக்குவதிலிருந்து ஆரம்பித்து அரிசி களைந்து உலையில் போட்டு, அது பக்குவமாகிப் பரிமாறுகிற வரையில் செய்யணும்.   சாப்படறவாளும்  “கோவிந்த கோவிந்த” என்று சொல்லிக் கொண்டே சாப்பிடணும். இப்படிச் செஞ்சா போஜனத்தின் ஷட்ரஸத்தோடு அதாவது அறுசுவையோடு – நாமரஸமும் சேர்ந்து அதன் தோஷத்தையெல்லாம் போக்கிவிடும்னு பெரியவா எல்லாம் சொல்லியிருக்கா.'

'நாமாவுக்கு பகவத் ஸ்மரணைக்கு இல்லாத சக்தி எதுக்கும் இல்லை. அது ஸர்வ பாப பரிஹாரம், ஸகல தோஷ நிவ்ருத்திகரம் என்பதெல்லாம் வாஸ்தவந்தான்.  ஆனாலும் சொல்கிறவர் எந்த அளவு ஸ்ரத்தையோட  சொல்றார்ங்கறதும் முக்யமாச்சே! தினந்தினமும் சொல்றதால மனசு சோம்பேறித்தனம் அடஞ்சு மெக்கானிக்கலா பண்ணக்கூடாது.'

'பகவத் ஸ்மரணையோடு சாப்பிடறதால வாழ்க்கை முழுவதும் நமக்கு  தங்கு தடையின்றி உணவு கிடைக்கவும் கிடைக்கற உணவு நமக்கு ஆரோக்கியத்தையும் சக்தியையும் கண்டிப்பாக கொடுக்கும்.  இதை உத்தேசித்து தான் பரிசேஷன சம்பிரதாயத்தையும் போஜன பிரார்த்தனையையும் பெரியவாளெல்லாம் கொடுத்திருக்கா.'

'பூனூல் போட்டுண்டவா சுத்தமான இடங்கள்ல பரிசேஷன சம்பிரதாயத்தை கடைப்பிடிக்கலாம்.  மத்தவா எல்லோருமே போஜன பிரார்த்தனையை கடைபிடிக்கலாம்.'

'ரொம்ப நன்னா புரிஞ்சுண்டேன் மாமா.  கண்டிப்பா இனிமே எனோ தானோன்னு பண்ணமாட்டேன் மாமா.  ரொம்ப தேங்க்ஸ் ‌மாமா.'

'சமத்து'

வகுப்பு இத்தோடு முடிந்து அவரை நமஸ்கரித்து ஆசிகளை பெற்றுக்கொண்டு மடத்திலிருந்து கிளம்புகிறேன்.

தொடரும்...