வேணுகோபால ஐயர்
தலைதீபாவளி." (சண்டே கதை)
"ஆத்மா".. ...
தன் காலனி வீட்டில் ஆழ்ந்த உறக்கத்தில்...
"கிர்ர்ர்" ... காலிவ் பெல்.. ஆத்மா தூக்கம் கலைந்து. ... . யார் இந்த நேரத்தில்?
சுவர்.. டிஜிட்டல் கடிகாரம் காட்டும் மணி விடியற்க் காலை நான்கு....
மீண்டும் கிர்ர்ர்.. ஆத்மா... வாசல் கதவு திறக்க. அங்கு..
ஒரு நடுத்தர வயது மனிதர்.. ஒற்றை வேட்டி. சட்டை.. கையில் பிரம்மாண்ட டிரங்கு பெட்டி..
அவர் முன்.. ஒரு ஆறு ஏழு வயது. துறு, துறு. சுட்டிச் சிறுமி. . ஏறத்தாழ அவள் சைஸில். ஒரு பை, வைத்துக் கொண்டு. உள் இருந்து மத்தாப்பு பெட்டிகள் துருத்திய படி.. .. .
. அந்த மனிதர் பின் தன்னை மறைத்துக் கொண்டும், கொள்ளாமலும்.. , ஒரு இளம் பெண்..சந்தன நிறம்.. வட்ட முகம், பட படக்கும் மான் விழிகள்.. துள்ளும் இளமை கிராமத்துச் சாயை.. அழகு..
ஆத்மா.. சுதாகரிப்பதற்க்குள். எல்லோரும் உள்ளே.. .... அவர்.. பேச ஆரம்பித்தார்.
. "என்ன மாப்பிளை திகைச்சுப் போயிட்டேள்..தூக்க கலக்கம் போல. நான் தான் சாட்சாத் உங்க மாமானார் சுந்தரேச ஐயர்.. அவள் உங்க பாரியாள் அபிதகுஜலாம்பாள் ... அபி, ,அபிதா, .. இவள் உங்க மச்சினி . மீனா, மீனாம்பாள், , கும்மாணத்தில இருந்து காலம்பரத் தான் ரயில வந்து சேந்தோம். வரோம் ன்னு தந்தி குடுத்திருந்தோமே? ,அது.. இன்னம் வந்து சேரலையா?. வேலை ஜாஸ்தி தல தீபாவளிக்கு வர வர சௌகரியப் படாது ங்கிற உங்க லெட்டர் வந்ததில இருந்து , அபிக்கு அங்க இருப்பு கொள்ளலலை .... பட்டணம் கிறம்புன்று ஒரே நச்சரிப்பு, ஆர்ப்பாட்டம்...உடனே தீர்மானிச்சுட்டோம் .. .. பட்டணம் வந்து உங்க குவாட்ரஸ்லேயே. உங்களோட தலை தீபாவளி கொண்டாடிட்டு.. அப்படியே அபியையும் தனி குடித்தனம் வைச்சுடணம்ன்னு..... ஆத்துக்காரியும் கிளம்பினா, உடம்பு சரியில்லாம போயுடுத்து.. மாஞ்சு, மாஞ்சு தீபாவளி பஷணம் எல்லா பண்ணினா.. பாவம்..
உங்களுக்கும் புது பட்டு வேட்டி, சில்க் சட்டை, மோதிரம்.. மைனர் செயின்.. எல்லாம் கொண்டு. வத்திருக்கேன்.. ..
இவளும் வரேன்னு அடம் 40 ரூபாய்க்கு மூட்டை நிறைய வாங்கின பட்டாஸ் எல்லாம் எடுத்துண்டு வந்திருக்கா, அத்திம்பேர் கூடத்தான் வெடிப்பேன்ன்னுட்டு.....
. இன்னிக்கு அபி தான் பலகாரம், சமையல் எல்லாம்.. சகல சாமான்களும் கையோட கொண்டு வந்துருக்கு... ஒங்க சௌகரியம் எப்படி இருக்குமோன்னு..
.. மனிதர் ஒரு சேட்டர் பாக்ஸ்.. போல..வாய் ஓயாமல் பேசினார்...
ஆத்மா... காதில் எதுவும் விழ வில்லை... கண்கன் அபியை விட்டு நீங்க வில்லை.. அவ்வப்போது... மரியாதைக்கு இவர் பக்கம்... அபியும் ..ஆளை விழுங்கும் அதிச கண்களால் இவனையே.. விழுங்கிக் கொண்டு....
சம்பிரதாயமான கங்கா ஸ்நானம் ஆயிற்று... புது தீபாவளி அரக்கு மடிசாரில் அபி தேவதை தான்..
பட்டாஸ் வெடிக்கும் போது..பொய், நிஜ பயம் லேசான உரசல், விரங் தீண்டல்.. சேர்த்து ஒருவர் கை ஒருவர் பிடித்து மத்தாப்பூ.. , பூமிச்சக்ரம்.. . பூவேரி. சர வெடி,
அந்த மின்னல் ஒளிகளில். அபி பூலோக ரம்பை.. . பட்டுப்புடவை சரசரக்க.. ஜல், ஜல் கொலுசுடன் அவள் நடமாட. வீடே லச்சுமீ கரம். .. , கிடைத்த சந்தர்ப்பங்களில் எல்லால் ஸ்பரிச சுகம் .... சரச சல்லாபம்.
இருவரும் தனிமை விருப்பம்.. இங்கிதம் அறியா "கல கல" மாமனாரும்.. சுட்டி.. மச்சினியும் ... விட்டால் தானே..?
"ஏன் அத்திம்பேரே அக்கா பின்னாலே சுத்திண்டு, சீண்டிண்டே இருக்கேள்.?"
அருமையான.. பூப்போல இட்டலி. சட்டினி.. அற்புத சமையல்.... அபியின் கை அமிர்த ஹஸ்த்தம் தான்...
மதியம்.. ஆத்மா அறையில் பஷ்ணங்களை சுவைத்த படி....
மாமனார் தன் உத்யோக பிரதாபங்களை விவரித்துக் கொண்டிருந்தார்.. ஆத்மா கடனே என.. நினைவெல்லாம். அபி ...
மாப்பிள்ளே.. ஒரு நிமிஷம்.. இதோ வரேன் என கிளம்ப.. .. அதற்க்கே காத்திருந்தால் போல் அபி காப்பியுடன்... ..உள் நுழைந்தாள். .
"சக்கரை போதுமோ?"
இருவர் வேண்டிய தனிமை.. சந்தர்ப்பம் அதை விட்டு விட அவர்களுக்கு பைத்தியமா என்ன.? Quicky அணைப்பு ஒரு குயிக் கிஸ், அது ஷண நேரமே.
. "க்கும்.. தண்ணீ பஞ்சமே இந்த ஊரில இல்லே போல இருக்கே"
கனைத்தபடியே வந்தார் மாமனார்..
இருவரும் சட் விலகல்.. ....
மாலை முறு, முறு.. பக்கோடா.. சூப்பர் காப்பி. பட்சாசு கோலாகலம்.. கிளிப் பச்சை பட்டுப் புடவை, அதே கலர் மேச்சிங் பச்சைக் கல் சோக்கிங் நெக்லஸ்..பச்சை வளையல்கள், பச்சை பசேல் என, அபி சும்மா . கிறங்க. .. அடித்துக் கொண்டு இருந்தாள்....
இரவு லகு சாப்பாடு... படு ருஜி..
பதினோரு மணி....... மாமனார் வாய் ஓயாமல் பேச்சு, இரண்டாம் உலகமாஹா யுத்தம் பற்றி.. குட்டி, சுட்டி... காலையில் இருந்து அடித்த லூட்டி,சோர்வில் தரையில் ஒரு மூலையில் தூங்கி விட்டாள். ..
"சரி மாப்பிள்ளை... ஓரே அலைச்சல்.. தூக்கம் கண்ணை சுத்தறது.. போய் படுக்கறேன்.. நாளைக்கு பார்க்கலாம்."
எனச் சொல்லி ஒரு வழியாக விட்டார் மனுஷர். ..
சினிமாவில் வருவது போல்.. "அபி " பாலுடன்.... அறையுள்..
அடுத்த நாள்.. காலை.. இரவு அனுப, இன்ப நினைப்புடன் ஆத்மா கண் திறத்து . . Good Morning அபி என..கை படுக்கையில் தன்னிச்சையாக அவளை தேடியது,.... அவள் இல்லை... .
பாத் ரூம்,. ஹால். சமையல் அறை அறைகளில், . வாசல். கொல்லைப்புறம் எங்குமே இல்லை.. . மாமனார் சுந்தரேச ஐயர், குட்டிச் சுட்டி.. யாரையுமே காணோம். அவர்கள் வந்த சுவடு போன சுவடு கூட இல்லை.. ....
ஆத்மாவின் தேடல் உக்கிரமானது..அபீ, அபிதா, மாமா,. என்ற கத்தல் .... தடையமே இல்லை... துவண்டு போய் கட்டிலில் தலையை கையில் தாங்கிய படி உட்க்கார்ந்தான்.. . துக்கம் நெஞ்சை அடைத்தது.. . .... அவர்கள... என் அழகு மனைவி, என் மாமனார்,என் சுட்டி மச்சினி எல்லோரும் எங்கே. போனார்கள?.. .
அப்போது ஒரு யந்திரக் குரல்
"ஆத்மா.. காம் டவுன். அவர்கள் போய் விட்டார்கள்.. "
"என்ன போய் விட்டார்களா.. ஏன்? ?
"அவர்கள் நிஜம் இல்லை.."
" நிஜம் இல்லையா? ... அவள்.. என் மனைவி அபிதகுஜலாம்பாள், அபி, அபிதா, .. நிஜம்.. . என்னைப் பார்த்தாள். , சிரித்தாள், பக்கம் வரத் துடித்தாள். கண்களால் காதல் பேசினாள், அருகில் வந்தாள், உருகி நின்றாள், .. அன்பு ஸ்பரிசம், தந்தாள்..
அந்த மனிதர்.. மாமனார் சுந்தரேச ஐயர் . படு . ஜாலி மேன் கலகலப்பு, knowledgeable person . அன்பான நல்ல மனிதர்..
வெடி சுட்டி... குட்டி மச்சினி.. குறும்பு..
அபுயின் . டிகிரி காப்பி.. சமையல்.. அவள் கை மணம்... . அதன் சுவை எல்லாம், எல்லோரும்.நிஜம் பிரத்திஷ்டம் .அவர்களை நான்.. பார்த்தேன்.. உணர்ந்தேன், . பேசினேன், பழகினேன். சுவைத்தேன். அனுபவித்தேன்.. நீ சொல்வது பொய் .
குரல்:
"இல்லை... ஆத்மா, அவர்கள் வெறும் பிம்பங்கள்.. ரூபங்கள்... .. .
உனக்கு நினைவு இருக்கிறதா. ஒரு முறை நீ அரசாங்க லைப்ரரி வந்தாய்.... அங்கு இருந்த பழங்கால.. பழுப்பேறிய.. .. பேப்பர் என்ற வஸ்துவில் அச்சடிக்கப் பட்டிருந்த சில புத்தகங்களை புரட்டினாய்.. அதில் " ஆதி கால மனிதர்கள்" கொண்டாடிய" தலை தீபாவளி".. என்னும் விஷயத்தை படித்து விட்டு..
அதில் வருவது போல் "கலகல மாமனார்," சுட்டி. குட்டி மச்சினி , அழகான, வெட்கம், ஆசை, பெரிய கண்கள் உள்ள . காதல் மனைவி.. அதில் சொல்லப்பட்டு இருந்த உணவுகள், பட்டாசுகள். உணர்வுகள்.. எல்லாம் உள்ள ஒரு தலை தீபாவளி என்ற ஒன்று "வருடாந்திர விடுமுறையாக".. வேண்டும் என அரசாங்க விடுமுறை, கேளிக்கை துறைக்கு விண்ணப்பித்தாய் ..
அவர்களும் நீ கேட்டபடிபயே பிம்பங்களை உருவாக்கி உன் விடுமுறைக்கு அனுப்பி வைத்தனர்.. .. உன் விடு முறை கோரிக்கை அரசால் நிறை வேற்றப்பட்டது.. . அவற்றின் வேலை முடிந்தது, அவை மறைந்தன. .. ...
உனக்கு இன்னும் அரை மணி நேரத் தூக்கம் தேவை.. .. இவர்களை, இந்த உணர்வுகள் மறப்பாய்,.. உன் மூளையில் இருந்து இவை நீக்கப்படும்.. ... மீண்டும் நீ ஆத்மா. ID. NO. 0000 A I S 15 T.. மட்டடுமே.
குரல் நின்றது... ஆத்மா தன் படுக்கை யில் சாய்கிறான். அவன்.. கண்கள் மூடுகின்றன..
Ps.
இந்த கோபுலு வின் படம் பார்த்ததும்,
Late 70 s or early 80 இல் படித்த சுஜாதாவின் கதைக் கரு நினைவு வந்தது. , 40 வருடங்களில் முழுக் கதையை மீண்டும் படிக்க லபிக்கவில்லை ஆனால், கரு மறக்கவில்லை. . கான மயில் ஆட கண்டிருந்த வான்கோழியும்..ஆடினால் போல்..நானும்.. . அதை இப்படி எழுதினேன். ஆசை வெட்கம் அறியாது பாருங்கள்..
அந்தக் ஒரிஜனல் கதையை படித்தவர்கள்.. முக்கியமாக. சுஜாதா அவர்களின்" ஆத்மா " என்னை மன்னிக்க வேண்டுகிறேன். .
No comments:
Post a Comment