தப்புக்கணக்கு

 தப்புக்கணக்கு

எல்லோரும் எல்லா நேரத்திலும் சரியாக முடிவெடுப்பதில்லை.

சில நேரங்களில் தவறு நேர்ந்து விடுகிறது. 

நானும் என் கணவரும் govt job இல் இருந்தோம். நான் DAV BHEL school லிலும், என் கணவர் Ranipet BHEL இல் Deputy manager ஆகவும் வேலை பார்த்து வந்தோம். திடீரென்று ஒரு வருஷம் அவருக்கு due promotion வராததால், அவர் நாம் job resign செய்து விட்டு Madras சென்று விடலாம் என்று கூறினார்.

 நாங்கள் அப்போதுதான் ஒரு small scale business ஆரம்பித்து இருந்தோம் மெட்ராஸில், நெருங்கிய உறவினர்களுடன். அவர்களுடன் three outsiders சேர்ந்து partnership business ஆக செய்து கொண்டிருந்தோம்.  ஆனால் துரதிருஷ்டவசமாக business சரியாக போகவில்லை. Mismanagement செய்து company seal வைக்கும் நிலைமைக்கு வந்து விட்டது. நாங்கள் இருவரும் resign செய்ததுதான் மிச்சம். 

பிறகு ஒருவாறாக வேறு வேறு diversified fields இல் venture செய்து என் கணவர் பல projects செய்து நிமிர்ந்து நிலை நிறுத்தினோம். எழுதுவதற்கு easy ஆக உள்ளது. ஆனால் படித்துக்கொண்டிருந்த இரு குழந்தைகளையும் வைத்துக்கொண்டு நாங்கள் பட்ட சிரமம் மிக அதிகம். 

நான் spoken English training எடுத்து கொண்டு claases conduct செய்தேன். .

இப்போது நினைத்து பார்த்தாலும் எவ்வாறு அப்படி resign செய்தோம் என்று ஆச்சரியமாக உள்ளது. 

உறவினர்களுடன் சேர்ந்து business ஆரம்பித்தது relationship spoil ஆனது ஒரு பெரிய shock.

என்ன செய்வது? நாங்கள் போட்ட தப்பு கணக்கு இவ்வாறு ஆகி விட்டது. 

நெருங்கிய உறவினர்களோடு business செய்ய கூடாது என்பது அந்த middle age இல் தெரிய வில்லை. 

விதியின் விளையாட்டு என்று தான் சொல்ல வேண்டும்.

இது எங்கள் வாழ்க்கையில் நாங்கள் எடுத்த மிகப் பெரிய risk.

இறைவனின் திரு விளையாடல் என்று மனதை ஒருவாறு திடப்படுத்தி கொண்டு விட்டோம். அதை விட வேறென்ன வழி?

இறை வழிபாட்டில் மனதை செலுத்தி கொண்டிருக்கிறோம். 

"அவனருளாலே அவன் தாள் வணங்கி"