எண்ணப்பறவை_22

எண்ணப்பறவை_22

'வா வா அனந்து.  எப்படி இருக்கே?  பவானி சௌக்யமா?  புள்ளையாண்டான் குப்புறிச்சுக்கறானா?'

'எல்லாம் சௌக்யம் மாமி உங்க ஆசிர்வாதத்துல.  நீங்க தான் நம்மாத்துல வந்து தங்க மாட்டேங்கறேள்.  ஒரு ச்சேன்ஞ்சா இருக்குமோன்னோ?'

'வரேன் வரேன்.  எங்க போயிடப் போறேன்.  இப்பத்தான் அவா நெனப்புலேந்து கொஞ்சம் கொஞ்சமா வெளிய வந்துண்டிருக்கேன்.'

'அரவிந்த் இல்லையா?  நான் இங்க வரது எனக்கே தெரியாது.  சானடோரியத்துல ஒரு ஆண்டு நெறவு.  அப்படியே இங்கேயும் வந்துட்டு போகலாம்னு சடன்னா நெனச்சேன்.  உங்களையும் பார்த்து ஒரு வருஷத்துக்கு மேல ஆகறதே.  அதான்.'

'ஞாயித்துக் கிழமையோன்னோ.  மட்டையும் கையுமா எங்கேயாவது சுத்திண்டிருப்பான்.  என்ன சாப்படற?'

'ஒண்ணும் வேணாம் மாமி.  கெளம்பறச்சே உங்க கையால டிகிரி காப்பி கேட்டு குடிச்சிக்கறேன்.'

'அனந்து.  அவனும் இல்ல நல்லவேளை.  அவனுக்கு ஏத்தமாதிரி நல்ல பொண்ணு இருந்தா சொல்லேன்.  கல்யாண பேச்ச எடுத்தாலே சள்ளு சள்ளுனு எறிஞ்சு விழறான்.  நீ தான் அவனுக்கு நல்ல புத்தி சொல்லி சம்மதிக்க வைக்கணும்.'

'ஒரு கவலையும் படாதீங்கோ.  அவனுக்கு என்ன கொறச்சல்.  நானும் சொல்லிண்டுதான் இருக்கேன்.  ஒரு வருஷம் கழிச்சு கண்டிப்பா பண்ணிக்கறேங்கறான்.'

'இப்படியே தான் ஏதாவது சாக்கு போக்கு சொல்லி தட்டி கழிக்கிறான்.  அவ அப்பா இருந்தா காதை திருகி மணையில உட்கார வெச்சிருப்பா.'

'இல்ல மாமி.  ரெண்டு நாள் முன்னாடி கூட அவன் கல்யாணத்தப் பத்திதான் பேசிண்டிருந்தோம்.  ஏதோ புது கம்பனியில வேலை கிடைக்கும்போல இருக்காம்.  குஜராத்துல ஏதோ ஊர் சொன்னான்.  அங்க சேர்ந்துட்டு ப்ரொபேஷன் பீரியட் முடிஞ்சோண்ண பார்க்கலாம்னு சொல்றான்.  ஆச்சு, ஒரு வருஷம்தான ஓடற ஓட்டம்.  அவன் சொல்றதும் ஞாயமாத்தானே இருக்கு.'

'ஆமாண்டா.  உங்களுக்கெல்லாம் எங்களோட கஷ்டம் எங்க புரியப் போறது?  ஒரு வருஷம் கழிச்சு அமெரிக்காவுல வேல, டெல்லியில வேலைன்னு ஆரம்பிப்பான்.  எனக்கு அதெல்லாம் வேண்டாம்.  கல்யாணத்த பண்ணிண்டு எங்க வேணா போகட்டும்.  மாட்டேன்னா நான் அவன் கூட எங்கேயும் வரதா இல்ல.  மாமா பென்ஷன் இருக்கு.  அத வெச்சு என் சொச்ச காலத்த ஓட்டிக்கறேன்.'

எப்படியெல்லாமோ பேசிப் பார்க்கிறான் அனந்த கிருஷ்ணன்.  இனி அவள் முடிவை மாற்றிக் கொள்ள மாட்டாள் என்பதை அனந்த கிருஷ்ணனால் புரிந்து கொள்ள முடிந்தது.

'சரி மாமி.  நீங்க பொண்ண தேட ஆரம்பிங்கோ.  நானும் நாலு இடத்துல சொல்லி வைக்கிறேன். பகவான் ப்ராப்தம் இருந்தா நாளைக்கே ஆயிடப் போறது.  ஏன் கவலைப் படறேள்?'

'இன்னொண்ணு அனந்தா.  நல்ல குடும்பமா நல்ல கொழந்தையா அதுவா இதுவான்னு பார்த்து முடிவு செய்யறதும் உன்னோடது.  ஏக்கேண்ணா ஏக்கேண்ணான்னு உன்னத்தான் வாய் ஓயாம சொல்லிண்டிருப்பான்.  அதனால அவன் கல்யாண பொறுப்பு ஒன்னோடது.'

'சரி மாமி.  அரவிந்த் ஜாதக காப்பி இருக்கா?  இல்லைனா நாளைக்கு அவன் கிட்ட கொடுத்து அனுப்புங்கோ.  அவன் மன்மதனா இருக்கறதால ரம்பை ஊர்வசியா வேற பார்க்கணும்.'

'அதெல்லாம் வேண்டாம்.  ஓரளவுக்கு கண்ணுக்கு லக்ஷணமா பார்வையா இருந்தா போதும்.  அவா ரெண்டு பேரும் போனதுலேந்து எனக்கு ஜாதகத்துல எல்லாம் நம்பிக்கையே இல்லாம போயிடுத்து.  ஜாதக காப்பி இருக்கு.  இப்பவே தரேன்.  பொண்ணாத்துல வேணா பார்த்துக்கட்டும்.  நான் பார்க்க மாட்டேன்.'

'வேலை பார்க்கற பொண்ணாவே பார்க்கலாமா மாமி?'

'அதெல்லாம் அவன கேட்டுக்கோ.  இவனோ வடக்க போறேங்கறான்.  அவளுக்கு இங்க வேலை இருந்தா என்ன பண்றது?  வேலைய விட பொண்ணாத்துல சம்மதிக்கணுமே.  அதனால அதெல்லாம் நீங்க ரெண்டு பேரும் பேசிக்கோங்கோ.'

காஃபியைக் குடித்துவிட்டு விடை பெறுகிறான்.  நேற்றே தான் வருவதை சொல்லியிருந்தான்.  அவன் அம்மாவிடம் பேசும்போது அவன் இருக்கவேண்டாம் எனவும் சொல்லியிருந்தான்.  அதன் படியே அரவிந்தும் வெளியே சென்றிருந்தான்.

தன் நண்பனுக்காக பரிந்து பேசி அம்மாவை சம்மதிக்க வைத்துவிடலாம் என்று நினைத்தே வந்தான்.  ஆனால் அவள் பக்க ஞாயங்கள் அவனை கட்டுப்படுத்தி விட்டன.

மாம்பலம் போஸ்டல் காலனியில் உள்ள வீட்டிற்கு வந்தான்.  மனைவி பவானியிடமும் இது பற்றி பேசினான்.

'எனக்கென்னவோ மாமி சொல்றதுதான் சரின்னு படறது.  ஆச்சு இப்பவே உங்க ஃபரெண்டுக்கு முப்பது ஆப்போறது.  முழு மூச்சா இறங்குங்கோண்ணா.  பகவத் சங்கல்ப்பம் அரவிந்துக்கு சீக்கிரம் கல்யாணப் பிராப்த்தி கொடுக்கப் போறதோ என்னவோ?  யார் கண்டா?  நல்ல பையன்.  எல்லாம் நல்ல படியா நடக்கும்.  நீங்க வேணா பாருங்கோ.'

'ஏம்மா உங்காத்து வகையறால ஏதாவது வரன் கிடைக்குமா உடனே கல்யாணம் நடக்கற மாதிரி.'

'இப்பத்தானே சொல்லறேள்.  யோசிக்கறேன்.  தூரத்து சொந்தத்துல ஒரு பொண்ணு இருக்கா.  உமான்னு பேரு.  வேலை பார்க்கல.  விசாரிக்கறேன்.'

'தூரத்து சொந்தம்னா?'

'எங்க சித்தியோட மச்சினர் பொண்ணு.  நன்னா அழகா இருப்பான்னு எங்கம்மா சொல்லியிருக்கா.  பத்தமடையில இருக்கான்னு கேள்வி.  நல்ல குடும்பம்னு சொல்லுவா.  நீங்க கொஞ்சம் ரெஸ்ட் எடுத்துக்கோங்கோ.  சாயரக்ஷையா விசாரிப்போம்.  சித்தியோட நம்பரை தேடிப் புடிச்சு பிஸிஓ போய் பேசலாம்.'

'அரவிந்த் அம்மாவ பார்த்தா பாவமா இருக்குடி.  மனப்பொருத்தமே போதும்னு சொல்றா.  ட்ரை பண்ணு.'

'ஆணா இருக்கட்டும் பொண்ணா இருக்கட்டும்.  இந்த காலத்துல நல்ல மனசுக்காரா நாலு பேர் உதவி செஞ்சாத்தான் சீக்கிரமா நல்லது நடக்கும்.' 

தொடரும்....