எண்ணப்பறவை_21

எண்ணப்பறவை_21

'ஏக்கேண்ணா, ஒரு டீ சாப்பிட்டுட்டு வரலாமா கடைக்குப் போய்.'

அரவிந்த் 'ஏக்கேண்ணா' என்று கூப்பிட்டது அவனோடு வேலை பார்க்கும் அனந்த கிருஷ்ணனை.  வயது வித்யாசம் ஒரு வருடமே இருந்தாலும் அண்ணா என்றே எப்போதும் கூப்பிடுவான்.

அவன் அப்பாவும் தங்கையும் விபத்தில் இறந்தபோது ஏக்கேண்ணா செய்த உபகாரங்களை அவனால் என்றும் மறக்க முடியாது.  போஸ்ட் மார்ட்டம் பிரச்சனைகள் மற்றும் ஈமக்கிரியை சமாச்சாரங்களில் அவனுக்கு பக்கபலமாக இருந்தது அவனால் மறக்க முடியுமா என்ன?  இடிந்து போய் சுக்குநூறாக கிழிந்து கொண்டிருந்த அவன் இதயத்திற்கு அனந்த கிருஷ்ணனின் உதவிகள் அப்போது அவர்களிடையே ஏற்பட்டிருந்த நட்பு நெருக்கத்தை பல மடங்கு கூட்டி விட்டது.

அனந்த கிருஷ்ணனுக்கு அந்த விபத்திற்கு சிறிது நாட்களுக்கு முன்னர்தான் திருமணம் நிச்சயம் ஆகியிருந்தது.  இருப்பினும் சாஸ்திர சம்பிரதாயங்களை எல்லாம் ஓரம் கட்டிவிட்டு அரவிந்த் சாய்வதற்காக தன் தோள்களை கொடுத்த மிகப் பெரிய நட்பு.

'ஏண்டா, ஏதாவது பேசணுமா பர்ஸனலா?'

'ஆமாம் ஏக்கேண்ணா.  உங்க கிட்ட சொல்லணும் போல இருக்கு.'

ராயப்பேட்டையில் ஒரு டீக்கடை.  பட்டர் பிஸ்கட்ஸ் ஆர்டரோடு பேச்சு ஆரம்பித்தது.

'அண்ணா, உங்க கிட்ட மறச்சிட்டேன்.  மன்னிச்சுக்கோங்கோ.  நான் அமூல் கம்பெனி இன்டர்வ்யூ அட்டெண்ட் பண்ணிட்டேன் பத்து நாள் முன்னாடி.  அநேகமா செலக்ட் ஆயிடுவேன்னு நினைக்கிறேன்.  சம்பளம் நாம இப்ப உட்லண்ட்ஸ்ல வாங்கறத விட மூணு பங்கு.'

'வெரி குட் அரவிந்த்.  கேட்கறதுக்கே சந்தோஷமா இருக்கு.  ஆர்டர் வந்தவுடனே உடனே ஜாய்ன் பண்ணு.  நல்ல சந்தர்ப்பம்.  விட்டுடாத.'

'அது இல்ல ஏக்கேண்ணா.  போஸ்டிங்க்தான் கொஞ்சம் யோஜனையா இருக்கு.  அவாளோட மில்க் ஃபேக்டரி குஜராத்துல இருக்கற ஆனந்த்ல இருக்கும்போல இருக்கு.'

'போடா ஃபூல்.  இதுக்காகவா யோசிக்கற?  உனக்கென்ன பொண்டாட்டியா புள்ளையா குட்டியா?  கண்ண மூடிண்டு ஒத்துக்கோ.  லைஃப்ல கிடைக்கிற நல்ல சந்தர்ப்பத்த நழுவ விடற மாதிரி ஒரு முட்டாள்தனம் உலகத்துல எதுவும் இருக்க முடியாது.'

'அது இல்லேண்ணா.  அம்மா நேத்திக்கு என் கல்யாண விஷயமா பேசினா.  இதப் பத்தியும் பேசினோம்.  பிடிவாதமா இருக்கா கல்யாணம் பண்ணிண்டு எங்க வேணா போன்னு ஒரே பிடிவாதம்.'

'இதுவும் நல்லாத்தானே இருக்கு.  நாட் எ bபேட் ஐடியா.  உனக்கென்ன குறைச்சல்?  பார்க்க மன்மதனாட்டம் இருக்கே.  நல்ல குணம்.  உன்ன ஆத்துக்காரரா அடைய எவளுக்கு கொடுத்து வெச்சிருக்கோ?'

'போங்கோண்ணா.  எங்க அம்மா கிட்ட வந்து ஒரு வருஷம் தள்ளிப் போடச் சொல்லுங்கோண்ணா.  அதுக்குள்ள அமுல் வேலையும் ப்ரொபேஷனரி பீரியட் முடிஞ்சு பர்மனென்ட் ஆயிடும் இல்லையா?  அவசரம் அவசரமா பொண்ணு பார்த்து நிச்சயம் பண்ணி அதுக்குள்ள கல்யாணம் பண்ண முடியுமா என்ன?'

'நீ சொல்றதும் சரிதான்.  நீயே உங்க அம்மா கிட்ட பேச வேண்டியது தானே எடுத்து சொல்லி.'

'ரொம்ப அப்ஸட் ஆயிடரா.  ஜலம் ஜலமா கொட்டறா.  இப்பத்தான் அப்பா தங்கை சோகத்துலேந்து கொஞ்சம் மீண்டு வந்துண்டிருக்கா.  அம்மா என் கல்யாண விஷயமா வேதனைப் படறதும் கஷ்டமா இருக்கு பார்க்க.'

'அவ்வளவு தானே.  அம்மாவ பார்க்க சொல்லு வரன்கள.  கெடச்சா நல்லது.  நீ கிளம்பறதுக்குள்ள எந்த பொண்ணாத்துல கல்யாணம் பண்ண ஒத்துப்பான்னு எனக்கு தோணல.  நீ ஜாயின் பண்ணிண்டு ஏதாவது நல்ல வரன் கிடச்சா வந்து முடிச்சிட்டு போயேன்.  இதுல என்ன இருக்கு?'

'அது இல்லேண்ணா.  அம்மாவை எப்படி தனியா விட்டுட்டு போறது?  நான் இருக்கும் போதே அவா ரெண்டு பேர நெனச்சிண்டு குலுங்கி குலுங்கி அப்பைக்கப்ப அழறா.  தனியா அம்மாவ இங்க விட்டுட்டு போறது சரியா படல எனக்கு.'

'ஏண்டா ஃபூல்.  எங்காம் இல்ல.  உங்க அம்மாவ நாங்க பார்த்துக்க மாட்டோம்?  தாம்பரத்துக்கு பதிலா மாம்பலத்துல இன்னோரு பையனாத்துல இருக்கப் போறா.'

'அது இல்லேண்ணா.  மன்னி கைக் குழந்தைக்காரி வேற.  அம்மாவுக்கு ராத்திரி ராத்திரி தூக்கம் சரியா வராம அவாள நெனச்சிண்டு அழுதுண்டு இருப்பா.  உங்களுக்கு ரொம்ப சிரமமாயிடும்.'

'நீ ஏன் இதெல்லாம் நெனச்சிண்டு இருக்க.  நான் உங்க அம்மாகிட்ட பேசிக்கிறேன்.'

'ரொம்ப த்தேங்க்ஸ் ஏக்கேண்ணா.  ஒரு வருஷம் என் கல்யாணத்த தள்ளிப் போட அம்மாவை கன்வின்ஸ் பண்ணினா போதும்.'

'சரி.  நான் சொல்றேனே தவிர பகவான் நெனச்சுட்டார்னா நாளைக்கே உனக்கு கல்யாணத்த பண்ணி பார்த்துடுவார்.  நீ வேற டாப் டக்கரா இருக்க.  பகவானுக்கு அலையன்ஸ் தேடறது ரொம்ப ஈஸி.'

'போங்கோண்ணா.  ஏதாவது உளறிண்டு.  அடுத்த வாரம் வரேளா ஆத்துக்கு.  அதுக்குள்ள அமூல் ந்யூஸும் கெடச்சிடும்.'

பேச்சுக்களை முடித்துக் கொண்டு அனந்த கிருஷ்ணனின் எக்ஸ்ப்ளோரர் வண்டியில் ஏறும்போது...

'ஏய் ஏய் அரவந்தா சித்த இறங்கு வண்டிய விட்டு.'

புரியவில்லை.  இறங்கினான்.

'அன்னிக்கு bபேங்குல ஒரு பொண்ண பார்த்தேன்னு சொன்னியே.  அழகா.. லக்ஷணமா... சூப்பரா... டக்கரா.. அப்படி இப்படின்னு கூட சொன்னியே.  மறந்துட்டேனே.. உன்ன அத்த பையன்னு சொன்னான்னு.  ஏண்டா அவளையே பார்க்கலாமேடா.'

'இதச் சொல்லத்தான் இறங்க சொன்னீங்களாக்கும்.  வர வர எங்க அம்மா மாதிரியே ஆயிட்டீங்க.  ரோட்டுல வரவா போரவாயெல்லாம் பார்த்துட்டு இவ உன் ஆத்துக்காரியா வந்தா நன்னா இருக்கும்னு சொல்லுவா.  அதுல பாதி பேருக்கு கல்யாணமே ஆகியிருக்கும்.... உங்க கற்பனைய விட்டுட்டு வண்டிய கிளப்புங்க.'

வண்டி ஆஃபீஸை நோக்கி போய்க்கொண்டு இருக்கும் போதே அன்றைய பாஸ்புக் நினைவுகளை மீண்டும் சொல்லிக் கொண்டு சிரித்துக் கொண்டே சென்றனர்.

ஆஃபீஸ் வந்தவுடன் சட்டென்று அவன் கண்ணில் பட்ட காலண்டர் வாசகம்:

'காரணங்களுக்காகவே நிகழ்வுகள்'

தொடரும்.....